Rozdarci. Podzieleni. Tom 2

Nie oczekiwałam, że będzie jakiś ciąg dalszy. Tym przyjemniejsza była niespodzianka, gdy natknęłam się na niego na półce :) Autor dodał nowych bohaterów i wątki, które - mam nadzieję - pięknie się rozwiną. Nie pojawia się tam równie upiorna scena, co w pierwszej części, ale tak samo trzyma w napięciu do ostatniej strony. O ile tom pierwszy sprawiał wrażenie zamkniętej całości, to wyraźnie widać, że drugi jest początkiem dłuższej historii. Historii, której już nie mogę się doczekać. Polecam, polecam, polecam.

Shusterman ma świetne pomysły. Nie każdy niestety tak świetnie realizuje ;) ale dylogia Podzieleni jest warta przeczytania!

Każde działanie ma swoje konsekwencje, a po wydarzeniach w Happy Jack nic już nie będzie takie samo. Akcja, jaką przeprowadzili klakierzy, przyniosła zmiany w prawie dotyczącym podzielenia – o rok obniżono granicę wieku, w którym można jeszcze przeprowadzić podzielenie na nastolatku. Doprowadziło to do deficyt organów do przeszczepu, a tym samym zapoczątkowało istnienie piratów części – ludzi, którzy polują na uciekinierów, by sprzedać ich potem na czarnym rynku.
Tym razem poznacie historie trzech nowych nastolatków, których losy splotą się z losami Connora, Leva i Risy.
Starkey znalazł się w swojej rodzinie jako bociani podrzutek. Od zawsze był ciężarem dla przybranych rodziców, którzy zadecydowali o jego podzieleniu. Chłopak dobrze wie, że podrzutki takie jak on zawsze miały w życiu pod górkę – zawsze niechciani, niekochani. Starkey nie jest ofiarą, nigdy nie był i nigdy nie będzie. Będzie walczył i jeszcze im wszystkim pokaże.
Miracolina od dziecka była traktowana jak dar niebios. Jej narodziny miały przede wszystkim jeden cel – uratować życie starszego brata, który potrzebował przeszczepu szpiku. Dziewczynka wychowywana była ze świadomością, że za dar uzdrowienia będzie musiała złożyć dziękczynienie. Jej ciało zostanie podzielone. Nie ma dla niej większego zaszczytu.
Cam żyje, choć nigdy się nie narodził. Albo inaczej – narodził się sto razy. Jego ciało powstało z dziesiątek części uzdolnionych Podzielonych, by stworzyć ideał człowieka. Cam ma być przyszłością ludzkości, nadczłowiekiem. Ale czy złożony z części tylu osób może powiedzieć, że jest sobą, że ma duszę?

Konsekwencje – to słowo jest w tej części kluczowe. Dobrze znani nam z pierwszego tomu bohaterowie muszą zmagać się nie tylko z osobistymi konsekwencjami wydarzeń w ośrodku donacyjnym, ale także z tym, do czego w skali kraju doprowadził ich czyny. Sprawy poważnie się skomplikowały. Ich postacie obrosły w legendy, na których niektórzy próbują zbić własny kapitał. Wielkie organizacje wszelkimi sposobami wyciągają swoje chciwe ręce po świeże organy, tak ograniczone przez zmiany w prawie. Kwitnie nielegalny handel, którego ofiarami padają nie tylko zbiegli Podzieleni. Konsekwencje nie zawsze swoich działań muszą także ponosić zupełnie nowy dla nas bohaterzy.

Sięgając po "Rozdartych", byłam przede wszystkim ciekawa tego, jak potoczyły się losy Risa, Connora i Leva. Pod tym względem jestem usatysfakcjonowana. Nie mam wrażenia, że autor za bardzo skupił się na losach dobrze znanej nam trójki, ani też że za wiele miejsca poświęcił, by zaprezentować nowe postacie. Shusterman idealnie wręcz wyważył proporcje między prowadzeniem wątków znanych nam postaci a wątkami zupełnie nowych bohaterów. Cam, Starkey, Miracolina – każde z nich to zupełnie nowa i interesująca historia, każda też potrafi wywołać w czytelniku inne emocje. Największą moją ciekawość wzbudził wątek Cama, którego istnienie jest wynikiem połączenia fragmentów Podzielonych. Zafascynowało mnie to, jak uczy się panowania nad swoim ciałem, jakie emocje i dylematy nim targają, jaki wpływ na niego mają fragmenty wspomnień, które nie były jego udziałem.

Neal Shusterman potrafi bez reszty wciągnąć czytelnika w wykreowany przez siebie świat. O tym przekonałam się już podczas lektury "Podzielonych". Nie inaczej było i tym razem. Autor ciekawie snuje opowieść, umiejętnie stopniując napięcie i knując intrygi, w które wplątuje swoich bohaterów. Odkrywanie motywacji i celów bohaterów tej powieści, poszukiwanie powiązań między poszczególnymi wątkami, obnażanie sekretów, jakie spowijają Podzielenie oraz obserwowanie, jak bohaterowie radzą sobie z tym, co gotuje im los, to po prostu czysta, niczym niezmącona rozrywka. Nie brak zaskakujących zwrotów akcji i chwil, kiedy za opadniętą z wrażenia szczęką trzeba rozejrzeć się po podłodze. Autor ponownie szokuje i robi to na różne sposoby. Jednym z takich sposobów jest pomysł, by w tekst powieści wtrącać reklamy, które są częścią propagandy zwolenników Podzielenia. Czytelnik może poczuć się jak żywy uczestnik wykreowanego przez Shustermana świata.

Cykl "Podzieleni" nie byłby tak dobry, gdyby chodziło tylko o intrygi, walkę o przetrwanie i porządną akcję. To, co czyni tę serię jeszcze lepszą, jest fakt, iż zmusza ona do rozważenia pewnych dylematów moralnych dotyczących wartości życia i człowieczeństwa. Takich dylematów nie zabrakło także w i "Rozdartych".

Finał książki jest mocny. Mimo późnej pory nie byłam w stanie oderwać się od lektury. Nie dałabym zresztą rady zasnąć, nie poznawszy zakończenia. Napięcie było zbyt silne, a akcja zbyt wartka, by przerywać. Autor rozbudził we mnie ogromny głód na więcej.

"Rozdarci" to naprawdę dobra kontynuacja "Podzielonych". Neal Shusterman zdecydowanie stanął na wysokości zadania. Jestem w pełni usatysfakcjonowania i jeśli czekaliście na tę książkę, Wy także będziecie. Polecam!

ksiazkomaniacyrecenzje.blogspot.com

"Rozdarci" to kontynuacja wstrząsającej książki Neala Shustermana "Podzieleni".

Czym jest podzielenie? To proces, w wyniku którego jednostka ludzka zostaje rozdzielona na części. Zgodnie z prawem 99.4 % ludzkiego ciała musi zostać wykorzystane i zachowane przy życiu w postaci przeszczepów. Zgodnie z prawem od chwili poczęcia do osiągnięcia trzynastego roku życia ludzkie życie jest nienaruszalne. Jednak gdy dziecko osiągnie ten wiek... można oddać je na podzielenie. To "aborcja z mocą wsteczną". Czy można pozbyć się dziecko bo sprawia trudności wychowawcze? Owszem, można. Co najgorsze, jest to całkowicie normalne. Kim są więc Ci, którzy oddają swoje dzieci i skazują je na taki los? Dobroczyńcami, czy wariatami?

"Ta twarz jest koszmarem. Pasma skóry w różnych odcieniach, niczym koc zszyty z prostokątów żywej tkanki, opinają znajdujące się pod spodem kości, mięśnie, chrząstki. (...) Potwór! Frankenstein! (...) Nie. Nigdy tak nie myśl! Tamten potwór został stworzony z martwych ciał, ale ty powstałeś
z żywych! Tamta istota stanowiła pogwałcenie wszystkich praw przyrody, ale ty, C amie, jesteś nowym cudem świata! "

Metoda podzielenia staje się modą. Każdy chce być ulepszony. Mieć nowe serce, sprawniejsze narządy, ładniejsze nosy inne części ciała. To już nie chodzi tylko o ratowanie życia kosztem innych żyć. I to jest przerażające. Umrzeć, by dać komuś możliwość upiększenia. Obniżono granicę wieku, na czarnym rynku szerzy się możliwość handlu żywym towarem.
Connor i Risa, bohaterowie znani z poprzedniego tomu, robią co mogą, by uratować jak najwięcej dzieciaków. Nie chcą dla nich tak strasznego losu. Czy uda im się zapobiec tak okrutnym praktykom? Co w historię wniosą bohaterowi znani z "Podzielonych", a jak ubogacą akcję Ci nowi? Miracolina - urodzona, by uratować życie bratu, Cam - stworzony z Podzielonych, Starkey - podrzutek?

Neal Shusterman stworzył coś, co dzięki Bogu jest fikcją literacką. To tak przerażająca, okrutna
i wariacka wizja świata, że nie mieści się w głowie! Autor w sposób intrygujący,ciekawy, a przede wszystkim zaskakujący kolejny raz wprowadza nas do wykreowanego przez siebie świata. Obawiałam się, że kontynuacja mnie nie zachwyci. Okazało się, że "Rozdarci" jest równie fantastyczna, a może nawet lepsza? Pisarz wprowadził do fabuły nowych bohaterów, ale nie zatracił się w nowym pomyśle
i wrócił do Connora, Leva i Risy. Połączył losy nowych i znanych nam już bohaterów.

"Rozdarci" to nowe pomysły, nowe okrucieństwa, nowe emocje. Neal Shusterman wciąga czytelnika w wir akcji, a nawet chwilami chwyta za serce i nie puszcza. To książka pełna zwrotów akcji, nie pozwala na nudę. Kocham autora ze ten pomysł, za wykonanie, za klimat, którego nie da się podrobić. Sięgnijcie po "Rozdartych" i odpowiedzcie sobie na pytania: Co to znaczy żyć? Gdzie zaczyna, a gdzie kończy się życie? Gdzie jest granica człowieczeństwa?
Mam nadzieję, że tak jak ja pokochacie książki Shustermana, że porwie was ta wizja świata. Musicie jednak wiedzieć , że jego książki pozostają w pamięci na długo i roztrzaskują czytelnicze serca na miliony malutkich kawałków. Gorąco polecam, warto!

Izabela Nestioruk