Głębia Challengera (okładka  miękka, wyd. 02.2023)

Neal Shusterman opisuje chłopaka - Cadena Bush'a - licealistę, który zmaga się z problemami psychicznymi. Autor z całych sił stara się przekazać wiedzę na temat schizofrenii i innych chorób, na które cierpi Caden, ale prawda jest taka, że kto sam nie przeżył podróży na głębiny - nie zrozumie jej.

jako że temat zawarty w tej ksiazce jest mi juz znany ze wzgledu na to ze z osoba mającą zaburzenia schizofreniczne mieszkam i jest to bliska dla mnie osoba nie pozostaje mi nic innego niz danie tej książce 5⭐. To byla ciezka przeprawa nie ze wzgledu na grubosc bo ksiazka ta ma okolo 300 stron, nie ze wzgledu na sposob pisania autora bo bardzo lubie jego styl ani ze wzgledu na to ze czytałam ją dlugo bo tak nie było przeczytałam ją dosc szybko ale ksiazka ta byla ciezka dla mnie pod względem emocjonalnym. Troche zajelo mi zastanowienie sie nad tym jak ocenic ta ksiazke i troche potrzebowalam by pozbierac mysli, ale ostatecznie uwazam ze 5⭐ to uczciwa ocena gdyz książka ta wywolala we mnie dużo roznych emocji. Książka ta bedzie idealna zarówno dla osob majacych zaburzenia psychiczne by pokazać im ze nie sa sami, jak i dla osób które tą chorobe chca zrozumieć. To moja zapewne ostatnia książka w tym roku i uważam ze jest to dobre zakonczenie.

Ciężko ocenia się książki, które poruszają temat opierający się na bardzo personalnych odczuciach. Nie mając styczności z chorobami psychicznymi ciężko oceniać, na ile wiarygodnie może być oddany stan. Dochodzi do tego także jeszcze jedna kwestia - indywidualizm. Każdy przypadek jest wyjątkowo, więc tym bardziej trudno o jakiekolwiek generalizowanie. Tym samym ocenia powieści w kontekście wiarygodności czy prawdopodobieństwa jest nierealna. Nie mniej, autor poruszył ważny temat i skierował go do młodzieży. Pokazał, jak różnie może być odbierany świat przez osoby chore i zdrowe, jak ciężko jest pewne rzeczy zobaczyć i zrozumieć. W tym wszystkim wykazał się taktem i wrażliwością, ale nie zapomniał o istotnych i trudnych aspektach - przebiegu leczenia oraz śmierci. Polecam nawet jeśli już dawno młodzieżą się nie jest.

Niezwykła to powieść o piratach, lecz taka, w trakcie lektury której wzmaga się pragnienie zrozumienia, o co w tym wszystkim chodzi (i co tu robią piraci!). Ogromnie warto wytrwać do końca, choć nie wszystko może okazać się jasne i w pełni zrozumiałe. Możliwe zresztą, że nie takie (chyba) ma być, a może nawet nie powinno. Nie jest to też "zwyczajna" fikcja literacka, lecz także opowieść o prawdziwym nastolatku i jego zmaganiach z chorobą psychiczną, a ilustracje nie tylko że nie są "zwyczajne", ale również są częścią tej historii o "zanurzeniu w głębinach". W związku ze szczerym wyznaniem Carlyle'a pomyślałem sobie, że jest to taka książka pisana bez szeptania, choć nawet w tym nie-szeptaniu wciąż bardzo łatwo się zagubić... [TW: próba samobxjcza, pobyt w szpitalu psychiatrycznym].

No cóż nie jest łatwo ale warto Puzzle balonik wypełniony helem i wiele wiele innych fragmentów których się nie zapomni Warto choć nie jest z górki są wertepy ale i fontanny Godna polecenia

Bardzo piękna książka pod względem wnętrza i szczerze moge ją polecić każdemu kto boryka się z problemami psychicznymi lub chce się pod tym względem doinformować.

Nie pamiętam kiedy ostatnio czytałam tak dobrą książkę

4.5

❝ 𝐖𝐢𝐝𝐳𝐢𝐬𝐳 𝐝𝐞𝐦𝐨𝐧𝐲 𝐰 𝐨𝐜𝐳𝐚𝐜𝐡 ś𝐰𝐢𝐚𝐭𝐚, 𝐚 ś𝐰𝐢𝐚𝐭 𝐰 𝐭𝐰𝐨𝐢𝐜𝐡 𝐰𝐢𝐝𝐳𝐢 𝐝ół 𝐛𝐞𝐳 𝐝𝐧𝐚. ❞ Jest to ciężka książka. Dla tych co przeżyli własną głębie, ale też dla tych co nigdy nie mieli z nią styczności. Myśle, że autor podjął się ważnego ale i trudnego zadania by przedstawić umysł osoby chorującej psychicznie. Dlaczego ważnego i trudnego? Mianowicie trudne bo nie każdy jest w stanie zrozumieć co taka osoba czuje, myśli, a czego nie myśli i co widzi. Z kolei ważne by jak najwiecej osób poznało uczucia osoby cierpiącej na takową chorobę. Do czego dążę. Na pewno książkę inaczej zrozumią osoby które doświadczyły własną głębie i te które jej nie doświadczyły. Sama należę to tej pierwszej grupy. Ciężko mi się to pisze, ale dobrze rozumiem Cadena i od razu zrozumiałam co się dzieje i z nim samym i wkoło niego. Zakończenie doskonale pokazuje obraz iż choroba może nawrócić i sami wiemy kiedy to nastąpi. ❝ 𝐏𝐫𝐳𝐲𝐳𝐧𝐚𝐣ą𝐜, ż𝐞 𝐧𝐢𝐞 𝐦𝐨ż𝐞𝐬𝐳 𝐬𝐨𝐛𝐢𝐞 𝐮𝐟𝐚ć, 𝐬𝐭𝐚𝐣𝐞𝐬𝐳 𝐬𝐢ę 𝐭𝐲𝐦 𝐛𝐚𝐫𝐝𝐳𝐢𝐞𝐣 𝐠𝐨𝐝𝐧𝐲 𝐳𝐚𝐮𝐟𝐚𝐧𝐢𝐚. ❞ „Głębia Challengera” to jedna wielka podróż podczas, której możemy zwiedzić zakątek umysłu osoby chorującej na chorobę psychiczną. Znaleźć się razem z Cadenem w mrocznych jej odmętach. Historia zawiera w sobie cząstkę człowieka chorego ubierając to w skrupulatny sposób by wyszła wizja przedstawiająca chorobę. Nie znajdziecie w niej na pewno łatwego tematu, ale za to poruszy was do żywego swoją mądrością i prawdą.

O „Głębi Challengera” głośno było już kilka lat temu, do tej pory jednak nie miałam okazji zapoznać się z tą historią. Dlatego bardzo się cieszę, że Wydawnictwo W.A.B. postanowiło wznowić tę książkę, dzięki czemu mogłam przeczytać naprawdę dobrą, chociaż wymagającą, lekturę. Poznajemy Cadena Bosha, licealistę, którego świat zaczyna coraz bardziej przytłaczać. Chłopak zdaje sobie sprawę, że stopniowo jego dotychczasowe życie zaczyna się rozpadać, ale nie jest w stanie odróżnić rzeczywistości od tego, co nią nie jest. Czy statek, na którym się znajduje, jest prawdziwy? Czy rodzice, z którymi mieszka, nie są tylko potworami w przebraniu? I komu z załogi ogromnego statku powinien zaufać? „Głębia Challengera” jest obrazem tego, w jaki sposób żyją i postrzegają świat osoby, które muszą zmagać się z różnego rodzaju zaburzeniami. Rozdziały przeplatają się opowieściami z, wydawać by się mogło, codziennego życia chłopca, z tymi traktującymi o przygodzie na statku żeglującym w stronę Głębi Challengera. Te dwa światy jednak sprawnie się przeplatają, wprowadzając niepewność i tylko w jeszcze większym stopniu siejąc zamęt. Sposób prowadzenia tej opowieści, o czym zresztą także sam autor wspomina w posłowiu, w jakimś stopniu odzwierciedla codzienne zmagania się z różnymi myślami i przeciwnościami, jakie spotykają osoby cierpiące na chorobę psychiczną. Mieszanie się światów, przeplatanie tego, co rzeczywiste, z zupełnie nieprawdopodobnymi wydarzeniami. Głosy, które mącą w głowie i podburzają zaufanie do najbliższych osób. Czytając tę historię, z każdym kolejnym rozdziałem czytelnik wprowadzany jest w większy chaos, na początku trudno zrozumieć, o co tak naprawdę chodzi. Jednocześnie zaczyna w większym stopni rozumieć, co może dziać się w głowie chorego. To tego typu książka, która pod pozorem lekko napisanej, czasem nawet zabawnej, historii, którą w gruncie rzeczy trudno konkretnie zakwalifikować, dostarcza czytelnikowi materiał do wielu przemyśleń. Otwiera nieco oczy na różnego rodzaju zaburzenia psychiczne, pozwala w jakimś stopniu zrozumieć zachowanie osoby chorej, która często nie jest sobie w stanie poradzić z własnymi myślami, której trudno odróżnić prawdę od wyobrażeń, której umysł podsyła często przerażające obrazy. To książka, która skłania do refleksji i do zwiększenia swojej empatii. Jednocześnie, mimo wspomnianej lekkości, ta historia może okazać się przytłaczająca. Płynie z niej wiele emocji, z którymi czasem trudno sobie poradzić. Bo niełatwo czytać o tego typu problemach, które bardzo trudno rozwiązać ot tak, za pomocą jednej magicznej tabletki. Trudno obserwuje się czasem bezradnych rodziców, którzy widzą, że coś niedobrego dzieje się z ich dzieckiem, ale absolutnie w żaden sposób nie są w stanie mu pomóc. Kiedy oddają swoje dziecko w ręce specjalistów, wierząc, że ci są w stanie je wyleczyć, a jednocześnie widząc ogromne cierpienie swojej pociechy. Te wszystkie emocje i przeżycia mogą być dla czytelnika przytłaczające, uderzające z dużą siłą, dlatego trzeba mieć świadomość, że dla wielu może nie być to lekka i przyjemna lektura. Mimo to uważam, że naprawdę warto poznać tę historię i otworzyć się na poznanie świata takiego, jaki widzą osoby, które nie mają wspływu na to, co podsyła im ich umysł. Niesie ona ze sobą spory ładunek emocjonalny, ale to naprawdę otwierająca, skłaniająca do przemyśleń książka, która pozwala choć w małym stopniu zrozumieć osoby chore. Tego typu powieści na pewno są potrzebne i z całego serca polecam się zapoznać z tą historią.