TU jest moja granica. Jak reagować na sygnały, które wysyła twoje ciało (okładka  miękka, wyd. 04.2023)

Czy znasz swoją granicę, czy jej bronisz. ,a co jeśli ktoś ją przekracza. To atak na twoją autonomię

Super książka.Dziala!

Polecam ❤️

Zawsze mam problem z oceną poradnika w skali od 1 do 6, ale tutaj wiedziałam od pierwszych rozdziałów, że ocena będzie wysoka. 📑 Masa cennych informacji, które pomogą Wam zrozumieć dlaczego wciąż pozwalacie sobie na przesuwanie czy naginanie własnych granic. Pytania, na które musicie sami przed sobą odpowiedzieć. W jakiej sferze najczęściej przekraczacie granice? Czy w kontakcie z innymi ludźmi staracie się dopasować czy przedstawiacie jasno swój punkt widzenia? Czy potraficie podejmować stanowcze decyzje czy wolicie aby wszystko jakoś wyjaśniło się samo? Poradnik ma na celu nie tylko zwrócenie uwagi na problem, ale przede wszystkim pracę nad sobą. Znajdziecie tu kilka ćwiczeń, które nauczą Was jak jasno wytyczać granice innym, a także samym sobie. 📝 Nasze ciało często reaguje wcześniej niż my. Czy poznajcie sygnały, które przekazuje Wam organizm? Czy wiecie kiedy odpuścić i pozwolic sobie na chwilę odpoczynku? Moim zdaniem to poradnik wart każdej uwagi. Szczególnie dla kogoś kto zdaje sobie sprawę, że ma problem i chciałby nad nim popracować. Świadomość to początek drogi, a praca nad sobą często przynosi oczekiwane efekty.

Książka pełna ogólników, wiele rozdziałów w kółko roztrząsa ten sam temat. Brak praktycznych porad. Autor na początku twierdzi że do książki będzie się chciało często wracać, tymczasem w trakcie czytania masz ochotę cisnąć ją w kąt. Można ją podsumować: musisz poznać i wyznaczyć swoją granice. Innymi słowy pieniądze wyrzucone w błoto.

Możesz wszystko, głoszą psychologowie, coachowie i motywacyjni mówcy. Medialny przekaz kusi nieograniczonością, oceanem wyborów i wiecznie uśmiechniętymi twarzami. Że każdy, że wszędzie i zawsze. Skoro oni, to i ja potrafię, chcę, muszę. Nie masz środków? Pożyczka uleczy sytuację. Brakuje sił? Weź pigułkę, nic Cię nie zatrzyma. I już. I tyle. Załatwione. Jak robot. A przecież wciąż człowiek. Czy rzeczywiście pole naszych działań granic nie ma? Może to jednak sidła, które sami na siebie zastawiamy i dziwimy się, że wypalenie, stres, chorowanie przychodzi. A czy nie zapraszamy ich mimochodem? Siadajcie, rozgośćcie się, bo ja nie wiem kim jestem i własnej wartości, ale i ograniczeń nie znam. To książka o spotkaniu z sobą samym. Bo warto poznawać się lepiej i godziny na rozmowach spędzić. Bo z braku poczucia siebie, nieumiejętność stawiania słupków granicznych lub niewłaściwe pojmowanie granic się rodzi. A chodzi o to, żeby było nie za blisko, nie za daleko, ale w punkt i ten środek jak zwykle najtrudniejszy do osiągnięcia. Jednak poświęcając czas, słuchając i stopniowo wprowadzając, da się być pełniej. Nasze ciało to czujny strażnik, który daje nam sygnały, czy to już, a może jeszcze trochę, choć tak często pozostajemy na nie głusi. Może to własnie moment by do głosu doszły? Może to nasz czas na przebudzenie się? Jeśli czujesz, że do Ciebie mówię, nie lekceważ intuicji. Wsparciem okazać się może lektura, którą tu widzicie. Napisana przystępnie, nieprzeintelektualizowana, ale wprowadzająca nas w nas. Zadająca pytania, na które wciąż brak wolnej chwili i podsuwająca rozwiązania. Nie narzucająca, ale dająca wybory, z których skorzystać można lub nie. Sięgająca do przykładów z życia, dlatego okazuje się tak bliska. Jak znajoma, spotkanie z którą przekładamy nieustannie, bo coś wypada. I znowu. O tym, że granica to miejsce spotkania, ale i konfliktu, a mądrego spierania się bać się nie warto. O wykrzyknikach, które "stop" wołają. O tym, że rozsądne ograniczenia to wzrost i rozwój, a nie zniewalają. Paradoks? O tym kim jesteśmy i co na nas wpływa. Bardzo tu praktycznie, więc ćwiczenia i z życia przykłady w książce, w ilościach znacznych, się mieszczą, a to bardzo cenię. Nie jest nużąco, ale wielopłaszczyznowo. Nie tylko teoretycznie, ale przede wszystkim żywo, a taka jest właśnie nasza codzienność. Bierzemy pod lupę swoje reakcje, emocje, zachowania. Przypominamy sobie o wadze harmonii bycia sobą, którą stanowi równowaga głowy, serca i brzucha (właśnie tak!). Poruszamy aspekt komunikacji w stawianiu granic. Bo język, gestykulacja, mimika, postawa mają wpływ na nasze wzajemne interakcje i odbieranie siebie. Nie stronimy także od przeszkód, które niczym kłody pod nogi raz po raz padają, jak poczucie winy, strach, czy deficyty, które tkwią w każdym. Dotykamy również relacji między władzą i podległością. Osobny rozdział odnosi się do dzieciństwa, które ma znaczenie szczególne, bo kształtuje i na przyszłość. Stawianie granic kładzie nacisk na indywidualizm, bo u każdego nieprzekraczalne linie przebiegać będą w innych miejscach, sferach. Jednak publikacja niesie i uniwersalny przekaz, który włożony nabiera niepowtarzalnego kształtu. Na koniec otrzymujemy Test samooceny, przegląd kwestii do przemyślenia, metod, eksperymentów, lektury zalecane i wiele jeszcze, więc każdy coś dla siebie znajdzie. Bo "gdzie dobre płoty, tam dobrzy sąsiedzi". A więc i o własne płoty, i o otoczenie dbać warto. Balans - klucz do życia bardziej? www.zyj-bardziej.pl