Mroczne jezioro (okładka  miękka, wyd. 11.2021)

Jestem fanką Natashy od dawna. Poprzednia książka (Bliźniaczka) w mojej ocenie jej nie wyszła. Ale z Mrocznym Jeziorem wróciła na dobre tory. Książka pochłania od pierwszej strony i trzyma w napięciu. Polecam

ⱯNIWOԀⱯZ ƎIN OꓤOIZƎſ 🦌 Po dziewięciu latach Esme i Kayla wracają do obozu, w którym jako dzieci spędziły cudowne wakacje. Przyjaciółki zostały teraz opiekunkami i to one czuwają nad dobrą, a przede wszystkim bezpieczną zabawą obozowiczów. Miejsce to przywołuje jednak wspomnienia, które nawiedzają dziewczyny w najgorszych koszmarach. Na terenie obozu wydarzyło się coś, o czym każda z nich chciałaby zapomnieć. Beztroski wyjazd przerywa wiadomość, sugerująca, że ktoś doskonale wie, co wydarzyło się kilka lat temu. Niebezpieczny intruz depcze im po piętach i najwidoczniej nie ma zamiaru odpuścić - nawet jeśli oznaczałoby to utratę życia kilku istnień.   🦌 Książki Natashy Preston niemalże nigdy mnie nie zawodzą. Tak było również w przypadku „Mrocznego jeziora”, które pochłonęłam w jeden dzień. Każdy kolejny rozdział wciągał mnie w swoje sidła, z których nie umiałam się wydostać. Fabuła gnała do przodu, a zwroty akcji ciągle mieszały mi w głowie. Pod koniec książki nie wiedziałam, komu mogę już ufać i najlepiej każdego zamknęłabym w składziku na miotły.

🦌 Od początku było mi żal Esme, która już od pierwszej niepokojącej wiadomości doskonale wiedziała, co się święci. Szybko wpadła na trop prześladowcy, jednak nawet jej najlepsza przyjaciółka nie mogła uwierzyć w jej ‚szaloną’ teorię. Kayla była dosyć specyficzną postacią, którą znienawidziłam przy ostatnich rozdziałach historii. Autorka próbowała jeszcze delikatnie oczyścić jej sumienie, jednak ani trochę nie jest mi przykro, że jej losy potoczyły się tak, a nie inaczej. Co do jednej postaci absolutnie się nie myliłam i wiedziałam, że ma sporo za uszami. Nie będę jednak zdradzać, o kogo mi chodzi, gdyż to zepsułoby wam całą zabawę.   🦌 Zakończenie książki = wielkie nieporozumienie. Autorka uwielbia mieszać czytelnikowi w głowie i zostawiać go z tysiącem niewyjaśnionych kwestii i pytań. Nie liczyłam więc tutaj na cud i wiedziałam, że tym razem będzie dokładnie tak samo. Mimo wszystko i tak się zdenerwowałam. Bardzo.   🦌 Jeśli jeszcze nie znacie książek tej autorki – nie ma na co czekać! Natasha Preston to nie od dzisiaj królowa thrillerów dla młodzieży. To co, czytamy? 👀

Z początku nudne, ale potem się rozkręciło

wow. nic wiecej mowic nie musze

,,Mroczne Jezioro"- autorki Natashy Preston. Jest to moje pierwsze spotkanie z tą pisarką, ale już wiem, że napisała ona świetny kryminał dla młodzieży. Książka trzyma w napięciu i pokazuje jaki ból może zadać przeszłość. Dwie dziewczyny: Esme i Kayla za wszelką cenę próbują zachować w tajemnicy mroczną przeszłość, ale był tam ktoś jeszcze, ktoś kto dobrze pamięta co wtedy zrobiły i chce wymierzyć im sprawiedliwość. Koniec był zaskakujący i mógłby rozegrać się trochę inaczej. Przydałaby się kontynuacja książki, bo po przeczytaniu czuje się lekki niedosyt. Mimo wszystko książka godna polecenia ❤️

Powróćmy na chwilę do czasów dzieciństwa. Do wspomnień tych chwil beztroski, do wyczekiwania na wakacyjną przerwę od nauki. Dni odliczało się jeszcze chętniej, gdy już wiedzieliśmy, że spędzamy ten letni czas poza domem. Wycieczki, obozy sportowe, kolonie - nowe miejsca, nowe znajomości, przyjaźnie, pierwsze miłości i pierwsze rozstania. Ponadto, wygłupy, psikusy i tajemnice. Wspomnienia. Dwie przyjaciółki w dzieciństwie spędziły razem cudowne wakacje w Obozie nad Jeziorem. Wracają tam po kilku latach, już jako opiekunki i bardzo się z tego cieszą. Miejsce oraz ich podopieczne - budzą w naszych bohaterkach wspomnienia. Zarówno te radosne, jak i takie, do których najlepiej nie wracać. Co wydarzyło się w obozie? Wydaje się, że wiedzą o tym tylko dwie osoby. Sekret, mroczna tajemnica. Wspomnienia. Beztroskie letnie rozrywki, spokojne życie obozowiczów, spacery po lesie i flirty przerywa jednak szereg dziwnych zdarzeń. Przypadek? W tej historii nie ma na to miejsca. Mamy tu do czynienia z budowaniem napięcia. Krótkie rozdziały to "coś", co osobiście bardzo lubię w thrillerach. Wraz z rozwojem wydarzeń, rośnie poczucie strachu i niepokoju w Obozie. U czytelnika z kolei wzrasta ciekawość. Jezioro nigdy nie zapomina. Ktoś wie o wydarzeniach sprzed lat. Zemsta bywa słodka, a ta będzie wyjątkowo brutalna.

Jest to moim zdaniem dość lekki kryminał (może pomijając końcówkę bo tam dużo się dzieje :0). Opowiada o dwóch przyjaciółkach, które wybrały się na ten sam obóz po latach. Tym razem jako opiekunki. Nie wiedziały jednak, że ktoś im zagraża. Zdecydowanie jest to książka warta przeczytania ;).

Sama nie wiem co mam myśleć „wyspa „ była lepsza ale ta też była fajna . Bardzo podobał mi się wątek romantyczny. Cała akcja była dość do przewidzenia chodź byłam w szoku . Nie wiem co mam dalej pisać bo nie była takim WOW jak wyspa ale też nie jestem zawiedziona .

książka trzyma w napięciu. ciężko jest mi powiedzieć co czuje się podczas czytania jest dużo emocji które towarzyszą podczas podróży przez tą książkę. bardzo mroczna i porywająca historia

Kocham wszystkie książki tej autorki. Tym razem też się nie zawiodłam. Mega wciągająca książka i jak zawsze na koniec jestem zaskoczona rozwinięciem akcji. Polecam! 😍