Będziesz moja (okładka  miękka, wyd. 01.2024)

10/10

To była naprawdę bardzo dobra lektura! Z każdą kolejną stroną napięcie sięgało zenitu i naprawdę obawiałam się w jaką stronę się to wszyscy potoczy. Przeczytałam już kilka thrillerów od Natashy i myślałam, że autorka niczym mnie nie zaskoczy, aż tu nagle pojawia się ostatnia strona... CO TO ZA KONIEC?! Gdybym spotkała Natashę miałabym do niej mnóstwo pytań na temat jej książek 🤠 "Będziesz moja" nie będzie moim ulubieńcem od tej autorki, ale książka i tak moim zdaniem trzyma świetny poziom! No i muszę przyznać, że w tym tytule pojawia się uroczy wątek romantyczny 🙈 Jeśli macie ochotę na wciągający thriller, który swoim zakończeniem zmiecie Was z planszy... To już wiecie co macie czytać!

Zmyślnie kompilująca słodycz czternastego lutego z mroczną wizualizacją zła. Intensywnie niepokojąca wiadomościami wyklejonymi wyciętymi literami. Nieprzewidywalna i ekspresywnie zaskakująca w przebiegu zdarzeń. „Będziesz moja” to kolejna powieść spod pióra Natashy Preston, która z precyzją operuje słowem w thrillerach dla młodzieży, oscylująca wokół świątecznej materii – tym razem autorka zbudowała zatrważającą historię na fundamencie rozgrzewających walentynek. Stworzyła swoiście mordercze odliczanie do celebrowanego z hukiem dnia miłości, wypełnione lękiem o własne życie oraz nieustającą obawą o bezpieczeństwo przyjaciół. Nie stroniąc przy tym od dojmujących doznań, zanurzając treść w silnie odczuwalnej żałobie, w końcu również w zakorzenionym w sercu poczuciu winy. Nie zabrakło zarazem esencji romantycznych porywów serca, wszak to przecież osnowa niesiona walentynkową celebracją – dla jednych wyczekiwaną, dla innych będącą powidokiem najgorszego fragmentu egzystencji. Dramatycznego wydźwięku w tym okresie dostarcza także wszystkim nieokiełznany seryjny zabójca, nieuchwytny dla organów ścigania oraz skrupulatnie pozbawiający przyszłości kolejne osoby. Nic tak nie przeraża, jak widok swojego imienia na kopercie z wyraźnym podkreśleniem rychłej ostateczności! To właśnie enigmatyczna wiadomość, która przerywa przygotowania do szalonego wieczoru w aranżacji czerwonych serduszek i uroczych amorków, rozpoczyna intrygujący spektakl brutalnych zdarzeń. Tu zauważalna potrzeba bliskości kontrastuje ze złowieszczą odsłoną bezwzględnych morderstw, miłosna sceneria z krwawą wizualizacją pozbawiania życia, a iluzoryczna troska z pragnieniem kontroli – to idealna płaszczyzna do kreacji fabularnej grozy, która spaja czerwień papierowych wycinanek z czerwienią posoki. Odwaga, brawura i nierozważna zuchwałość, emanująca z dorastających wizerunków bohaterów, nadaje treści napięcia i jawnie ekscytuje – Preston niejednokrotnie udowodniła już, że w tworach jej wyobraźni nikt nie może czuć się bezpiecznie. Tym razem akcentuje, że pozornie niewinna kartka walentynkowa może stać się symbolem nie rozkosznego kupidyna, ale ponurej kostuchy. Natasha Preston doskonale manipuluje umysłami swoich czytelników! Wielbiciele jej twórczości doskonale już wiedzą, że finalna przestrzeń w skomponowanych przez nią książkach to istny rollercoaster emocji, który pozostawia z niemym szokiem na ustach, a przy tym ze słodkim, rezonującym w świadomości niedosytem. Niewątpliwie autorka dogłębnie eksploruje tu odmęty młodzieńczej miłości – tej wyczekiwanej i niepewnej, otulającej spokojem, ale i chorobliwą żądzą posiadania, z tęsknoty odbierającą zmysły. Tym razem odmienia przez wszystkie przypadki odtrącenie, przedziera się przez psychologiczne meandry eskalującego odrzucenia, eksponuje jego najbardziej tragiczne implikacje – definiuje gorycz, która realnie zatruwa. Z pewnością to powieść, która dostarczy wielu skrajnych doznań, dla niektórych ewidentnie ambiwalentnych, w fabułę bowiem fragmentarycznie wkrada się nastoletnia infantylność i naiwność, praca śledczych momentami okrywa się wyjątkową niekompetencją, a dynamiczna narracja wyzuwa z portretów psychologicznych należną im wnikliwość. Jednak bezsprzecznie nie sposób odmówić jej pożądanego w tym gatunku dreszczyku, który powłóczyście pełznie po kręgosłupie, doświadczając strachem i niepokojem. Bolesne traumy z przeszłości i odczuwalny klimat zbrodni – na kartach książki stworzono uzupełniający się mariaż, który porywa w swoje sidła tajemnic i enigmatycznych śmierci.

MOŻE ZAWIERAĆ SPOJLERY‼️ • Ocena: ★★★☆☆ ,,Będziesz moja’’ jest jednym z kilku młodzieżowych kryminałów, jakie przeczytałam w swoim życiu. I ten był nawet całkiem dobry, gdyby nie parę małych niuansów. Zaczynając od początku, gdzieś koło 100 strony chciałam sprawdzić ile książka ma stron… i zaspojlerowałam sobie kto jest mordercą… Więc jak chcecie to czytać to Wam powiem - 318. Nie sprawdzajcie tego na własną rękę, ogromny spojler gwarantowany. I właśnie z tego względu też moja ocena jest niższa, ponieważ już czytałam powieść z takim samym motywem. Nie chcę mówić jaka, ale jest ona dość popularna w bookmediach. Główna bohaterka - Lylah, mnie tak niesamowicie denerwowała, że aż chciałam wejść do tej książki i jej przemówić do rozumu. Często nie dawała pracować policji, tylko właziła im w drogę, uważając, że jest mądrzejsza. No ludzie… Również przez tak naprawdę całą książkę, wszyscy uczepili się jednego podejrzanego bez żadnych dowodów. Czemu? Bo tak. Bo on najlepiej pasuje do opisu. Wątek romantyczny jest tutaj na plus, który sprawia, że nie mamy do czynienia z surowym kryminałem. Język jest prosty, klimat bardzo ciekawy i mroczny. Reszta bohaterów w ogóle mi nie przeszkadzała, tylko właśnie ta Lylah. Jak dla mnie książka jest trochę za krótka - można w niej było dodać jeszcze wiele i ciekawie poplątać fabułę. Trochę zbyt mało bohaterów ogranicza nam podejrzanych. Niemniej jednak naprawdę dobrze się przy niej bawiłam. Bardzo szybko mi się ją czytało, na jednym tchu ,,połykałam’’ 100 stron. Osobiście zdarzały się momenty, w których nawet czułam lekki stres i ciarki. A to musi coś znaczyć. Ja szczerze polecam, przeczytajcie i sami się przekonajcie.

Nieostrożność prowadzi do zguby, a jednak to brawura rezonuje w decyzjach zaprzyjaźnionych studentów. Upiornie zaanonsowane groźby, zatrważające morderstwa i przeszywająca potrzeba doścignięcia sprawcy – intryga w kampusie narasta z każdą stroną, akcentując przebiegłość i drapieżne instynkty, jednocześnie przywołując nieroztropność młodych ludzi. Natasha Preston ponownie napełnia wyobraźnię zbrodnią i ponownie osadza wydarzenia w odczuwalnie skondensowanej przestrzeni – ewidentnie chce zatrwożyć naruszoną perspektywę. Ten thriller idealnie sprawdzi się na początek przygody z gatunkiem – wystarczająco mroczny, tajemniczy i niepokojący.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, ale po tej pozycji jestem pewna, że na pewno nie ostatnie! "Będziesz moja" to książka, którą dosłownie się pochłania! Usiadłam do niej z zamiarem przeczytania kilku rozdziałów, ale nadszedł rozdział 6, który wywołał we mnie taki szok i niedowierzanie, że od razu wiedziałam, że nie odłożę tej książki póki jej nie skończę. Ta pozycja zdecydowanie należy do tych nieodkładalnych! Każdy kolejny rozdział kończy się w taki sposób, że czytelnik ma coraz większą ochotę poznawać kolejne niespodzianki, jakie zafundowała nam autorka. A uwierzcie mi - tych niespodzianek jest tutaj co nie miara. Mnóstwo zwrotów akcji, ciągle coś się dzieje, fabuła nie zwalnia ani na chwilę, a wręcz przeciwnie - coraz bardziej przyspiesza. Wydarzenia pędzą jedno za drugim nie dając ani chwili wytchnienia. A ja właśnie takie tempo lubię najbardziej! Autorka w sposób genialny prowadzi fabułę, pozostawiając coraz więcej znaków zapytania, nieźle mąci czytelnikowi w głowie. Kilka razy byłam przekonana, że już się wszystkiego domyślam, że wiem, kto stoi za tajemniczymi liścikami i jest mordercą. Analizowałam kolejne wydarzenia, próbując choć odrobinę przybliżyć się do prawdy i rozwiązać zagadkę. Ale wydarzenia wypływające z kolejnych stron uświadamiały mi, jak bardzo się mylę. Podejrzewałam dosłownie każdego, ale nie osobę, która na końcu okazała się być tym złym bohaterem. To idealny dowód na to, że autorka do perfekcji ma opanowane wyprowadzanie czytelnika na manowce. Kilka ostatnich rozdziałów to prawdziwy rollercoaster wydarzeń. To, co tam się dzieje.. Nawet nie wiem jakich słów użyć żeby to opisać. Po prostu rewelacja! Podczas czytania towarzyszyło mi mnóstwo emocji, co jest dla mnie naprawdę bardzo ważne w książkach. Czułam strach, niepewność, momentami obrzydzenie. Po przeczytaniu epilogu i zamknięciu książki, nie wiedziałam, co się właśnie wydarzyło? Jak to jest w ogóle możliwe? Musiałam to rozchodzić, a przyznaje, że nie zdarza mi się to za często. Był to dla mnie ewidentny znak, że książka była naprawdę wyśmienita. Z mojej strony lecą naprawdę wielkie ukłony i słowa uznania w kierunku autorki. Wiele dobrego słyszałam na temat twórczości Natashy, słyszałam że książki należą do tych nieodkładalnych. Ale naprawdę nie spodziewałam się aż tak dobrej pozycji! Kocham książki, które wywołują gęsią skórkę, trzymają w napięciu, a podczas czytania włos jeży się na głowie. Ta pozycja zdecydowanie do takich należy i tym samym trafia do grona moich ulubieńców. Bardzo, BARDZO polecam!

W walentynki Twoje serce będzie nakezalo do mnie.. To miał być zwyczajny wieczór szóstki przyjaciół. Sonny, Sienna, Charlotte, Isaac, Chace i Laylah liczą na dobrą zabawę i odreagowanie studenckiego stresu.. Ponadto Lylah liczy ,że kilka drinków pomoże jej nabrać odwagi by wyznać Chace'owi co do niego czuje. W pewnym momencie słyszą pukanie do drzwi a na wycieraczce znajdują kopertę z imieniem Sonny. Wiadomość jest niezwykle lakoniczna i wygląda na niezbyt smaczny żart jaki można otrzymać przed świętem zakochanych. Zgromadzeni kwitują to śmiechem.. sytuacja jednak przestaje być śmieszna, gdy chłopak znika.. Wkrótce potem okazuje się,że los zaginionego okazał się tragiczny, a na progu domu pojawia się kolejna przesyłka zawierająca słowa Twoja kolej.. Wkrótce w sprawę angażują się funkcjonariusze policji. Czy uda im się schwytać mordercę? Czy bohaterowie są gotowi do tego by stawić czoła przerażającej rzeczywistości w której są zmuszeni funkcjonować? "Będziesz moja" jest młodzieżowym thrillerem psychologicznym i moim pierwszym spotkaniem z piórem Natashy Preston. Autorka ma bardzo lekki styl pisania, co sprawia,że powieść czyta się niezwykle szybko. Mam jednak mieszane uczucia po tej lekturze zwłaszcza zaś po otwartym zakończeniu. Sam pomysł na fabułę bardzo mi się spodobał, ponieważ anonimy budziły strach i budowały napięcie powodując, że Laylah i jej znajomi żyli nieustannie czując na karku oddech prześladowcy. Również przeszłość narratorki tej historii w którą wciela się Laylah jest dramatyczna i wypełniona bólem. Bardzo szybko zapalałam sympatią do Chace'a i Sienny , nie polubiłam natomiast Laylah , głównie z uwagi na jej postawę. Dziewczyna nawet w obliczu śmierci swoich przyjaciół obsesyjnie myśli o uczuciach jakimi darzy najbliższego z nich. Kolejnym minusem jest - przynajmniej w mojej opinii- fakt, że służby od początku obstają przy jednym podejrzanym nie biorąc pod uwagę innych możliwości i nie sprawdzając rodzin ani przeszłości czy ewentualnych powiązań pomiędzy osobami, które zaginęły Mimo wszystko myślę, że warto sięgnąć po ten tytuł ,a ja na pewno będę śledzić twórczość Natashy Preston w oczekiwaniu na kolejną część historii o współlokatorach.

Lubicie święto zakochanych? Lylah i jej przyjaciele wprost nie mogą się doczekać, aby spędzić razem wieczór. Impreza to idealny sposób na odstresowanie i wyluzowanie po szkole. Lylah ma też nadzieję, że szaleństwa na parkiecie z Chace’em, jej najlepszym przyjacielem, zbliżą ich do siebie. W końcu wzdycha do niego, odkąd tylko się spotkali. Gdyby tylko on myślał o niej tak samo. Podczas gdy dziewczyny poprawiają makijaż, a chłopaki zakładają kurtki, szykując się do wyjścia, ktoś dzwoni do drzwi. Nikt za nimi nie czeka… za to na wycieraczce leży koperta. To anonimowy list do ich przyjaciela, Sonny’ego. Tajemniczy wielbiciel? Może. Wszyscy reagują śmiechem. Tylko że sprawa przestaje być zabawna, gdy Sonny znika. Pojawia się za to nowy list, a w nim tylko dwa słowa: TWOJA KOLEJ. Książka jest moim pierwszym spotkaniem z twórczością autorki. Byłam nastawiona na dobry thriller psychologiczny i taki dostałam. Tajemnicza koperta, list – na pierwszy rzut oka wygląda jak wyznanie miłosne. W końcu zbliżają się walentynki. Jednak kiedy znika przyjaciel, coś co wydawało się zabawą – przestaje nią być. Największym zaskoczeniem było rozwiązanie zagadki jak i sam sprawca. Wydawało mi się, że mamy go podanego na talerzu, wszystko spinało się w logiczną całość. Autorka miała ciekawy pomysł na historię, która przykuła moją uwagę. Jednak zachowanie policjantów w trakcie śledztwa pozostawiała wiele do życzenia. W moim odczuciu zostali pokazani jako osoby, które nie wiedzą jak podejść do tematu. Sprawca chodził koło nich, zostawiał koperty, a oni nawet nie zauważyli go. Nie poradzili sobie z pilnowaniem kilku studentów w domu, którzy zrobili dla śledztwa więcej. Mieli więcej pomysłów i chęci do szybkiego rozwiązania sprawy niż policja. Całościowo uważam, że książka jest warta przeczytania i rozwiązania zagadki. Autorka zostawia otwarte zakończenie – choć sprawca jest znany, to jednak sugeruje możliwość kolejnej części.

"Będziesz moja" to trzymający w napięciu thriller young adult, w którym niczego nie możesz być pewien. To historia Lylah i jej przyjaciół. To także opowieść, w której słowa "Twoja kolej" wcale nie zwiastują dobrej zabawy. Co byście zrobili, gdybyście na wycieraczce znaleźli kopertę ze swoim imieniem, a w środku kartkę z wyciętym z gazet napisem "TWOJE SERCE BĘDZIE MOJE"? Nasi główni bohaterowie wzięli to za głupi żart z okazji zbliżających się Walentynek, co było ich ogromnym błędem. Dlaczego? Bo całkiem niedługo adresaci tych listów zostają zamordowani i to dość brutalnie. Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i niestety styl pisania nie przypadł mi do gustu. Im dalej w fabułę, tym przeszkadzał mi coraz mniej, ale moje początki z tą historią były dość męczące. A jeśli już mowa o fabule, to była całkiem ciekawa i zaskakująca. Już od samego początku akcja nabiera tempa, a z każdą kolejną stroną jest tylko lepiej. Bardzo podobało mi się, że opisy ciał były takie dokładne i wręcz makabryczne, dzięki czemu można było poczuć się jak jeden z obecnych na miejscu gapiów. Czułam niepokój, a momentami nawet gęsią skórkę. Kilka razy miałam poczucie, że ktoś mnie obserwuje, co świadczy o tym jak świetną robotę wykonała autorka. Muszę szczerze przyznać - nie domyśliłam się kto był zabójcą. Jasne, nie brałam pod uwagę głównego podejrzanego naszych bohaterów, ale o postaci, która okazała się żądna krwi za bardzo nie pomyślałam. Jeśli chodzi o głównych bohaterów, to nawet ich polubiłam. Co prawda nie byli jakoś świetnie wykreowani, ale bardzo przyjemnie rozwiązywało się z nimi zagadkę morderstw. Nie podobało mi się za to jak zostali napisani policjanci. Byli niekompetentni i po prostu sobie nie radzili, czym doprowadzali mnie do frustracji. Jeśli planujecie przeczytać tę książkę, to pod żadnym pozorem nie sprawdzajcie ile stron ma ta historia, bo zaspojlerujecie sobie kto jest mordercą!

Dziękuję @feeriabooks za egzemplarz do recenzji i za zaufanie!! Dzięki Wam poznałam super książkę, która umiliła mi ostatnie dni. #współpracareklamowa Książka została dobrze przetłumaczona i nie sprawiła mi wielkiego problemu podczas czytania. Dosyć szybko ją przeczytałam, nie jest długa - ma 320 stron, więc idealna na późne wieczorki. Rozdziały również nie były zbyt długie, a jak wiecie ja to uwielbiam. Już od pierwszych stron książka mnie bardzo zaciekawiła. Tak naprawdę na samym początku akcja nabiera tempa, co sprawiło, że miałam ochotę czytać dalej. Sama fabuła bardzo mi się spodobała. Nie nudziłam się podczas czytania.  Pomysł z tajemniczymi kopertami był świetny,  każdy liścik niósł więcej grozy i napięcia. Jedna wiadomość zmieniła życie bohaterów o 180°. Muszę przyznać, że ostatnie rozdziały czytałam w nocy i byłam przestraszona haha. Ten mroczny klimat mnie przerażał, a z drugiej strony sprawiał, że nie mogłam się oderwać od lektury. To jakie napięcie stworzyła było świetne i bardzo mi to zaimponowało. Poza świetnym klimatem muszę wspomnieć o kilku rzeczach, które były dziwne, ale nie wpłynęły znacząco na moją ocenę. 1 - główna bohaterka od razu założyła kto jest sprawcą całego wydarzenia. Podczas czytania zbytnio mi to nie przeszkadzało, ale po skończeniu rzeczywiście wybrzmiało to średnio. Był to pewnie celowy zabieg, by czytelnik na końcu był zaskoczony tym, kto tak naprawdę jest sprawcą ( i autorce udało się mnie zdziwić). 2- policjanci. Jak na to jaki zawód wykonywali to zachowywali się nieprofesjonalnie. Detektywi również niby pracowali nad śledztwem, ale finalnie im to nie wychodziło. Reszta książki moim zdaniem została poprowadzona super, nie mam się do czego przeczepic. Reszta bohaterów mi przypadła do gustu, na początku stanowili fajną grupkę i przykro mi było, kiedy niektórzy zaczęli znikać.