Granica możliwości (okładka  miękka, wyd. 01.2023)

Dobra książka

Zawiodłam się

Ogólnie ok

„Prowadzenie śledztwa w kraju, który dopiero uczy się funkcjonować w nowej postpeerelowskiej rzeczywistości, to naprawdę nie lada wyzwanie...” „Granica możliwości” autorstwa Ryszarda Ćwirleja, stanowi pierwszy tom zupełnie nowej serii w dorobku tego pisarza. Było to moje trzecie spotkanie z twórczością tego autora i przyznam, że z każdym kolejnym przeczytanym tytułem przekonuje się do jego twórczości coraz bardziej. Nie pamiętam czy już o tym mówiłam, (jeśli tak to przepraszam), ale Ćwirlej urzekł mnie swoim stylem pisarskim oraz tym, że jego kryminały obsadzone są kilkanaście laty wstecz, dzięki czemu poza dobrą intrygą kryminalną jego książki w pewnym senesie dają mi również lekcje historii, z których mogę dość sporo się dowiedzieć. Rok 1990 to początek nowej ery. Kończy się czas Polski Ludowej a zaczyna Polska demokratyczna. Ale ta zmiana nie dokonuje się bezboleśnie. Nikt jeszcze nie wie jak ma wyglądać ten kraj i gdzie kończy się prawo, a zaczyna bezprawie. W nowej rzeczywistości zagubieni są nawet policjanci, którzy jeszcze do niedawna byli milicjantami. Za to doskonale odnajdują się w niej wszyscy ci, którzy szybko i za wszelką cenę chcą się dorobić. W okolicach podpoznańskiej Opalenicy dochodzi do wypadku drogowego. W jadącym z Niemiec passacie giną kierowca i pasażer. W aucie nie ma pieniędzy, dokumentów ani żadnego towaru, a przecież każdy jadący do Polski samochód wypchany jest po brzegi tym, co można dostać na Zachodzie, a czego brakuje w polskich sklepach. To budzi podejrzenia młodej i ambitnej prokuratorki Brygidy Bocian... Jak zawsze pan Ryszard nie zawiódł swojego czytelnika pod względem tła dla swoich powieści - nie ma tutaj żadnych niedomówień, a każdy (nawet najdrobniejszy) element jest dopracowany na ostatni guzik. Poza historią, która dzieje się kilkanaście lat wstecz autor przygotował dla nas historię pełną humoru oraz dobrych dialogów, przez co jego książki czyta się w oka mgnieniu. Zdaję sobie sprawę, że większość z Was ciekawią moje odczucia co do sprawy kryminalnej, więc nie będę Was trzymać dłużej w niepewności. Cała intryga (w moim odczuciu) stanowi jedynie tło dla przemian systemowych, które miały miejsce po 1989 roku. Dzięki temu zabiegowi cała fabuła nie jest poprowadzona pospiesznie, co pomoże Wam odnaleźć się w całej intrydze - Ci co znają twórczość tego pana wiedzą, że uwielbia on tworzyć historie z dużą ilością bohaterów oraz wątków pobocznych. Jestem zaskoczona jakim cudem nie byłam w stanie domyślić się zakończenia - w pewnym momencie było ono na wyciągnięcie ręki, jednak ja uznałam, że takie rozwiązanie byłoby zbyt oczywiste... Czy książkę polecam? Jak już mówiłam, Ćwirlej to autor, który wie jak stworzyć historię z dużą ilością bohaterów w taki sposób by czytelnik nie miał problemu z połapaniem się kto jest kim. Dzięki lekturze tej książki mogłam cofnąć się do ćwiczeń z historii ustroju, na których to miałam zajęcia na temat reorganizacji służb oraz przemiany Polski Ludowej w Polskę demokratyczną. Autor w genialny sposób przedstawił chaos, który zapanował w tym czasie w naszym kraju, a intryga kryminalna stanowi tylko wisienkę na torcie tego świetnego kryminału. IG: @zaczytana_archiwistka

Ryszard Ćwirlej jest mistrzem kreowania wyjątkowego klimatu i atmosfery, przenoszenia akcji w lata ubiegłe. Znakomicie zna tamte czasy i jest to świetnie pokazane w jego historiach. Najnowsza jego powieść Granica możliwości jest tego dokładnym przykładem … Zanim się dobrze nie rozglądniesz, już jesteś w latach 90-tych ubiegłego stulecia … W okolicach Poznania dochodzi do wypadku samochodowego, w którym ginie dwóch pasażerów. Okazuje się, że nic w aucie nie przewozili, nawet nie mają dokumentów. Rozpoczyna się śledztwo pod kierunkiem prokurator Brygidy Bocian, która nie daje wiary, że auto było czyste. Jest drobiazgowa i nieufna, i niejednego cwaniaka potrafi przywołać do porządku. Czy ma intuicję, która jej mówi, żeby się bliżej przyjrzeć tej sprawie czy też chce grać tak bardzo ważną? Ja wiem jedno, kobieta jest doskonała i spełnia się w swojej roli. W tym czasie dochodzi do wybuchu auta pod domem Ryszarda Grubińskiego, właściciela prywatnego banku. Celem pewnie był prezes banku, ale ginie przypadkowo jego znajoma. Do prowadzenia tego śledztwa zostaje oddelegowany młody i ambitny policjant Mariusz Blaszkowski. Trwa żmudne i trudne śledztwo, które zatacza coraz szersze kręgi, ociera się o policjantów i służby bezpieczeństwa. Czy te dwa wypadki są ze sobą powiązane? Dokąd doprowadzą ślady i jaki będzie finał prowadzonych dochodzeń? I dlaczego prokurator Bocian tak dziwnie zerka na komisarza Blaszkowskiego? Czyżby się znali? Przekonajcie się sami, gwarantuję ekspresyjne dochodzenie, pełne smakowitych kąsków … Granica możliwości to twardy i mocny kryminał, z odważną i wielowątkową fabułą. Dużo i szybko się dzieje, trzeba być bardzo uważnym, aby się nie pogubić i ani na chwilę nie zostać w tyle. Później będzie trudno wrócić na tory prowadzonych dochodzeń. A mamy tutaj znane z tamtych czasów brutalne zamachy, handel narkotykami, rozwój seks biznesu, handel trafnymi i kradzionymi towarami. Wiele tego jak na jedną opowieść. Ale jedno jest pewne i satysfakcjonujące, autor dokładnie oddał klimat lat 90., zachowania społeczeństwa i próby dostosowania się do transformacji ustrojowej. Kto nie znał tamtych czasów, może się w nie przenieść i spróbować się rozlokować. Tylko nie wiem, czy chcielibyście w nich żyć … Podobnie, jak w innym swoich dziełach, autor pokazuje obraz policji, zarówno tej z wielkiego miasta, jak i tej z prowincji. Obrazy diametralnie różne, ale bardzo prawdziwe i rzeczywiste. Dostaje się też policji po głowie za panujące układy i korupcję, niemoc i czasami za bycie ponad prawem. Mistrzowska, wielowątkową powieść, z szerokim wachlarzem bohaterów, ciekawie wykreowanych i prawdziwych. Klimat pełen niedopowiedzeń, cichych i szemranych interesów uzupełnianych działaniem w tle służb specjalnych. Granica możliwości to igranie z czytelnikiem i powolne palenie się lontu. A jak jest on długi? Trzeba się spieszyć, aby zdążyć przed zaskakującym finałem … Kolejna, znakomita historia Ćwirleja, której nie można nie mieć w domowej biblioteczce!

Prawda czasu i ekranu ma to do siebie, że wcale nie musi być taka sama. Jeszcze jest jedna, ta która faktycznie wydarzyła się, ale i ona może mieć niejedną twarz, w zależności z jakiego punktu widzenia widzi się ją. Jak więc w tym gąszczu znaleźć to, co właściwie miało miejsce? Rok tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiąty, przeszłość wcale nie jest aż tak odległa jak się wydaje, w teraźniejszości panuje chaos i walka o wpływy. Prowadzenie dochodzenia w takich warunkach nie jest proste, zwłaszcza, że to, co jeszcze wczoraj było bezprawiem, dzisiaj zyskało status legalności. Podporucznik Blaszkowski ma przed sobą zagadkę jedynie z pozoru mało znaczącą, prokurator Brygida Bocian bacznie przygląda się tej sprawie. Jego doświadczenie i jej ambicja są doskonałym paliwem śledczym. Może inni nie widzą niczego dziwnego w porzuconym samochodzie przy trasie z Niemiec, dwa trupy też nie robią wrażenia, ale tych dwoje zaczyna szukać punktów zaczepienia. Liczba niewiadomych wcale nie zmniejsza się, wprost przeciwnie, im bliżej sprawdza poszczególne ślady tym więcej pytań. Śledztwo jest bardzo rozwojowe jak się okazuje i sięga w obszary, które podobno już się nie liczą, chociaż czy na pewno? Dokąd doprowadzą stróżów prawa poszlaki oraz intuicja? Pewne rzeczy nie zmieniły się tak większość sądzi … Demokracja. Ogromne możliwości. To, co stare odeszło lub właśnie zwija manatki albo schodzi do podziemia. Czas na nowe i wielu ma zamiar skorzystać z nadarzających się okazji. Jednak pewne sprawy wcale aż tak nie zmieniają się, wiedzą o tym doskonale bohaterowie „Granicy możliwości”. Po części już znani – policjanci, jacy jeszcze nie tak dawno byli milicjantami oraz nowe postacie, jedni i drudzy stają przed wyzwaniami śledczymi, może i różniącymi się od tych znanych z lat osiemdziesiątych, lecz pewne kwestie aż tak szybko nie zmieniają się. Autor akcję pierwszego tomu nowej serii umieścił w czasie gdy rzeczywistość Polskiej Ludowej zostaje zastąpiona demokratyczną. Szara strefa wcale nie ma się gorzej, chaos łatwo wykorzystać, najsłabsi nie mają co liczyć na taryfę ulgową, a najsilniejsi muszą nieustannie pilnować swojej pozycji. Takie okoliczności aż się proszę o solidne śledztwo, takie, w którym nic nie jest pewne, wielowątkowe, przypominające prawdziwą pajęczynę, wabiącą postacie i czytelników. Ryszard Ćwirlej doskonale wykorzystał historyczny moment, jak zawsze stworzył mistrzowski drugi plan i przede wszystkim kryminalną zagadkę, złożoną z intrygujących detali, układających się w skomplikowany całokształt. „Granica możliwości” jest nieustannie zaskakującym i przede wszystkim rasowym kryminałem, w którym liczy się każde wypowiedziane słowo, wykonany gest. Premierowa część nowego cyklu podniosła wysoko poprzeczkę i równocześnie jest godną następczynią neomilicyjnych poprzedniczek.

"Lecz nade wszystko słowom naszym, zmienionym chytrze przez krętaczy, jedność przywróć i prawdziwość: niech prawo zawsze prawo znaczy, a sprawiedliwość - sprawiedliwość..." Rok 1990 to rok przemian. Zmienił się ustrój. Zmieniła się polityka. To, co do tej pory nazywane było prawem, stało się bezprawiem. A to co było bezprawiem, stało się prawem... Nie zmieniło się tylko jedno - wciąż żądzą układy i układziki. Jak to mówią - ręka rękę myje, a winnych nie ma... Nie tylko w kraju panuje chaos. On panuje także w policji, która jeszcze nie tak dawno była milicją i miała więcej praw niż obecnie. W panujących warunkach ciężko jest funkcjonować, a co dopiero prowadzić śledztwo, które na pierwszy rzut oka jest po prostu zbędne. Lecz ten kto jest dobrm policjantem, odnajdzie się w nowej sytuacji. Musi tylko wgłębić się w temat. Stawiać pytania. Analizować i wyciągać wnioski, bowiem "one mogę być zdecydowanie lepsze niż ich brak". I tym z pewnością kieruje się podporucznik Mariusz Blaszkowski, który prowadzi śledztwo dotyczące wypadku drogowego, do którego doszło w Opalenicy - niewielkiej podpoznańskiej miejscowości. W wypadku zginęło dwoje ludzi. Auto, którym jechali, w żaden sposób nie wydaje się podejrzane, a mimo to Brygida Bocian - pewna siebie prokurator, pragnie zagłębić się w sprawę. Jest pewna, że owy wypadek jest z czymś powiązany i do niej należy to, by dowiedzieć się z czym... W trakcie prowadzonego śledztwa, które swoją drogą, nie należy do najłatwiejszych, pojawiają się nowe okoliczności i fakty, które należy ze sobą połączyć, by uzyskać pełny obraz niebanalnej wręcz wyrachowanej "gry", jaką prowadzią zarówno powiązane ze sobą osoby, jak też te zupełnie sobie obce. Tutaj nie ma taryfy ulgowej. Jeśli chce się utrzymać pozycję - należy o nią zadbać i przede wszystkim działać. Jeden niekontrolowany ruch może zburzyć to, co do tej pory się budowało, a przyjaciel może okazać się wrogiem. Tutaj każde wypowiedziane słowo, każdy najdrobniejszy gest ma znaczenie. Takie są realia Polski demokratycznej. Jeszcze pełzającej. Niepewnej. Chaotycznej. I ten chaos łatwo wykorzystać, co oczywiście robią ci, co lubią kombinować... "Granica możliwości" to książka otwierająca najnowszą serię kryminalną Ryszarda Ćwirlej. Pełna zwrotów akcji. Nieprzewidywalna. Wielowątkowa. Realna. Właśnie taka jest ta powieść. Serdecznie ją Wam polecam. A ja czekam na kolejne części tek serii. "A teraz to ci źli przejęli władzę, nie tylko w kraju, lecz także nad resortem. I to oni decydowali o tym, co jest słuszne, a co nie."

Ryszard Ćwirlej cieszący się niecichnącą reputacją autora doskonale napisanych kryminałów, powraca na scenę z nową powieścią. "Granica możliwości" okazała się nie tylko ciekawą lekturą, ale i przyjemnym powrotem do moich ulubionych lat, więc uważam, że nie mogło być lepiej! Swoją przygodę z twórczością autora rozpoczęłam już dawno temu, ale od pierwszej książki zauroczył mnie jego styl oraz pomysł na poprowadzenie akcji. Za każdym razem mogłam liczyć na dopracowane szczegóły oraz pełnowymiarowe tło wydarzeń, więc i tym razem nie zdziwiłam się, że Ćwirlej stanął na wysokości zadania serwując mi przygodę pełną zaskoczeń, emocji oraz bardzo dobrze nakreślonych bohaterów. Chociaż motywem przewodnim są sprawy kryminalne to na dalszym planie możemy przeczytać również o zmianach zachodzących w Polsce, popartych historycznymi doświadczeniami. To wprowadziło do lektury odpowiedni klimat oraz przekonało mnie, że autor wykonał solidną pracę przy zbieraniu materiałów do swojej książki. Polska Ludowa zmieniała się więc na moich oczach w Polskę demokratyczną a to poniosło za sobą szereg konsekwencji. Wydawało się, że w nowej rzeczywistości odnaleźli się wyłącznie złoczyńcy, którzy poczuli się bezkarnymi panami samych siebie. Sprawę, która wcale nie będzie oczywista i jednoznaczna, poprowadzi Brygida Bocian. Stanie ona w obliczu niełatwego zadania rozwiązania tajemnicy, która wydaje się nie tylko problematyczna, ale i naszpikowana intrygą. Połączy się to z niecodziennym klimatem, mnóstwem bohaterów pojawiających się na przełomie całej fabuły (dobrze wykreowanych, wiarygodnych) oraz samym odniesieniem do przeszłości, która budziła wielki chaos i niedowierzanie. Nie mogę zdradzić zbyt wiele, by nie popsuć Wam radości czytania, ale zapewniam, że autor podnosi poprzeczkę naprawdę wysoko i wciąga w przygodę, która miło zaskoczy każdego czytelnika, w szczególności tego, który potrafi cofnąć się wspomnieniami do roku w którym rozgrywają się wydarzenia. "Granica możliwości" wkrada się do umysłu czytelnika i robi tam niezłe zamieszanie. To książka, która wymusza interakcję z fabułą, rozmyślanie o tym co dzieje się u bohaterów nawet po zamknięciu ostatniej strony i zaskoczenie związane z ostatecznym finałem. Ryszard Ćwirlej doskonale wie jak połączyć prawdę z fikcją i w fantastycznym stylu składa na nasze dłonie kryminał pełny sprzecznych sygnałów. W duecie z kubkiem gorącej herbaty, kiedy deszcz za oknem, powieść o przeszłych czasach, ale z aktualnym tematem sprawdzi się idealnie.

Książki Ryszarda Ćwirleja czytam tylko wtedy, kiedy dostanę jakąś do recenzji. Nie dlatego, że są złe, tylko dlatego, że nie mam czasu zajrzeć do pozostałych. Mam nadzieję, że kiedyś uda mi się te wszystkie powieści nadrobić. A tymczasem wróćmy do „Granicy…”. Cała akcja dzieje się w Poznaniu oraz Opalenicy – miejscowości pod stolicą Wielkopolski. Jest rok 1990 – kończy się PRL, a zaczyna demokratyczna Polska. Milicja przeorganizowuje się na Policję, SB-cy zaczynają chować się po kątach, a byli kombinatorzy przeprowadzają reprywatyzację państwowych firm i zakładają pierwsze biznesy. Historia rozpoczyna się wypadkiem samochodowym, w którym ginie kierowca i pasażer. Passat jechał z Niemiec, ale w aucie nie ma żadnych fantów. Jest to wręcz niemożliwe. Jednak szef policji w Opalenicy nie widzi w tym nic nadzwyczajnego…. Jednak ten właśnie wypadek spowoduje lawinę większych bądź mniejszych nieporozumień. Będzie miał także konsekwencje dla wielu ludzi. W tym samym czasie w Poznaniu zostaje wysadzony samochód jednego z szefów prywatnego banku. Zamach został zorganizowany z wielkim rozmachem. Pierwszy lepszy obywatel nie mógłby pozwolić sobie na coś takiego, więc kto chciał zamordować Rycha Grubińskiego? Wtedy do akcji wkraczają funkcjonariusze KW w Poznaniu. Blaszkowski, Mazurek i Olkiewicz zaczynają robotę – ci młodsi w stylu amerykańskim, starszy jeszcze w milicyjnym sznycie. To, co uda im się ustalić może doprowadzić do zamknięcia kilku ważnych figur. Pierwszo- i drugoplanowe postacie są napisane bezbłędnie. W tej książce nie ma nikogo, kto nie jest przydatny. Historia wszystkich policjantów, złodziei, SB-ków i pozostałych jest bardzo mocno osadzona i jedni nie mogliby istnieć bez drugich. Autor wspomina o pewnych wydarzeniach z innych książek, jednak nie zaburzają one odbioru tej powieści. Zaznacza tylko, że w tym tytule można przeczytać o tej konkretnej sytuacji. Autor znany jest jako pisarz milicyjny trochę retro, chociaż współczesne kryminały też bardzo dobrze mu wychodzą. Wszystkich swoich bohaterów dopracowuje do najmniejszego szczegółu. Nie ma tutaj żadnego przypadku, nie ma mowy o żadnej pomyłce. Tak samo jeżeli chodzi o intrygę. Zawiłości i żonglowanie informacjami sprawia, że myślimy, że już wszystko wiemy, a okazuje się, że to tylko zasłona dymna. Uwielbiam wielopoziomowe historię i ta naprawdę mnie wciągnęła. Chciałabym czytać więcej takich historii. Przy tej pozycji nie da się nudzić. Polecam!!!

„- ℂ𝕠 𝕫𝕣𝕠𝕓𝕚ć. ℤ𝕒𝕨𝕤𝕫𝕖 𝕛𝕖𝕤𝕥 𝕛𝕒𝕜𝕒ś 𝕘𝕣𝕒𝕟𝕚𝕔𝕒 𝕞𝕠ż𝕝𝕚𝕨𝕠ś𝕔𝕚”. *Po raz pierwszy udałem się w czytelniczą podróż naszkicowaną piórem Autora i była to dobra podróż – przyniosła zaciekawienie i zachęciła do sięgnięcia po inne książki Pana Ryszarda. *Znalazłem się w czasach, gdy całe dnie stałem pod trzepakiem; kiedy próbowałem pierwszych „poważnych” pocałunków z dziewczynami; gdy jako młodzieniec „smakowałem” życia… Początek lat 90 XX wieku. Nasz kraj przechodzi transformację ustrojową. Milicja staje się Policją. SB przekształca się w UOP. Ustrój z komunistycznego zmienia się w demokratyczny. A społeczeństwo zaczyna pracować na swoim. I w takich to właśnie czasie rozgrywa się akcja książki. *Autor zaprosił mnie do wielowątkowej historii, która została opowiedziana z kilku perspektyw, które finalnie łączą się w jedną całość. Wiernie przedstawiony klimat tamtych czasów ułatwił mi „wejście” w tę opowieść. Ciekawie zaprezentowani bohaterowie jeszcze bardzie uwypuklili klimat początku lat 90 – choć w mojej ocenie trochę było ich zbyt wielu i początkowo miałem kłopot z połapaniem się kto, gdzie i po co. *Dobre wrażenie zrobił na mnie zabieg, w którym Autor co jakiś czas odsyłał mnie w przypisach do swoich poprzednich książek. To sprawiło, że jeszcze bardziej odczuwałem chęć i potrzebę zajrzenia do nich (ech, kiedy tylko znajdę na nie wszystkie czas?). *Równie ciekawym elementem tej książki jest poznańska gwara. To fajny ukłon do miejsca, ludzi oraz historii, w których umiejscowiona została opowieść. *To jest generalnie „męska” książka, w której na szczęscie pojawia się silna kobieca postać. Bardzo mnie to cieszy. Prokurator Brygida Bocian, twardo stąpająca po ziemi, jest ważną postacią, która mam nadzieję w kolejnych odsłonach nowej serii zapoczątkowanej tą książką odegra jeszcze większą rolę. *Ostatnią rzeczą, na którą chciałbym zwrócić uwagę to kwestia rzeczywistości początku lat 90 XX wieku. Chodzi o fakt pisania o niej z perspektywy roku 2022 kiedy już wiemy co się wydarzyło przez te wszystkie lata. Fajnie to wyszło, gdy bohaterowie książki zastanawiali się co będzie za 20-30 lat. Jako nastolatek w tamtym czasie miałem podobne myśli i nigdy bym nie wpadł na to czego doświadczam dzisiaj. *Nie pozostaje mi więc nic innego jak zaprosić Ciebie/Was do lektury najnowszej książki Autora. I to dzisiaj w dniu jej premiery. Polecam! Czytajcie!