Naga prawda (okładka  miękka, wyd. 04.2022)

Mega,lubię ten typ kryminału.

Ćwirlej jak zwykle doskonały

Kolejny tom i znowu świetny

Dobra książka

Polecam

Polecam

Ok

Okładka przedstawia naszą bohaterkę Anetę Nowak, na jej ścigaczu. Jest satynowa w dotyku z dodatkami śliskimi. Posiada skrzydełka, które stanowią dodatkową ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi. Na jednym z nich przeczytacie kilka słów o autorze, a na drugim okładki jego wydanych książek. Stronice są kremowe, czcionka jest wystarczająca, marginesy i odstępy między wersami zostały zachowane. Literówka gdzieś się wydarzyła, ale nie przeszkadzały mi one zbytnio. Została podzielona na rozdziały, które z kolei dzielą się na podrozdziały z miejscem i czasem akcji. Jest też zmiana narracji, więc warto czytać uważnie.  Jest to moje trzecie spotkanie z autorem i uważam, że chyba najbardziej udane. Czytało mi się dosyć szybko jak na to, że nie miałam na nią czasu, by usiąść i bez przerw móc oddać się lekturze. Lekko i przyjemnie przewracałam stronę za stroną. Trzy różne zdarzenia, które będą miały punkt wspólny. I to mnie zainteresowało najbardziej, byłam niesamowicie ciekawa tego, jaki będzie wspólny mianownik? Ćwirlej ma w swoim piórze coś takiego, że czytelnik z zainteresowaniem śledzi bohaterów, stara się dojrzeć wcześniej rozwiązanie, a to wcale nie jest takie proste. Niezwykle dobrze wykreowana fabuła, która wprowadza w maliny i to nie raz! Dopracowana w każdym szczególe, nic jej nie brakuje.  Mamy trzy różne zdarzenia, kilka bohaterów. Wspomniana z okładki Aneta Nowak - może nie pałałam do niej ogromną sympatią, ale tym razem dość ciekawie śledziłam jej poczynania. Nie podobała mi się jej relacja kompletnie!, z Adrianem. Najchętniej kazałabym się jej zastanowić, co ona robi... Zasmucił mnie fakt jedynie, że autor nie pociągnął relacji Nowak z pewnym policjantem, gdzie być może coś byłoby na rzeczy? Mamy tutaj tych dobrych, złych i neutralnych ludzi, ale jakoś żaden specjalnie nie zrobił na mnie wrażenia. Są to postacie z krwi i kości, których moglibyśmy spotkać w swoim życiu. Są one dopracowane, nie płaskie i nijakie.  Jest to czwarty tom z serii o policjantce, nie wiem jakim cudem ominęłam część drugą, ale spokojnie, myślę, że w nowym roku ją nadrobię. Mamy tutaj pomieszany kryminał z obyczajem, dzięki czemu nie ma nudy. Wychodzą na jaw brudne sekrety osób, które powinny być schowane gdzieś głęboko. Samo zakończenie jest zaskakujące, bo nie tego się spodziewałam... Jeśli chodzi o samą przemyślaną fabułę i jak wspominałam wcześniej jest dopracowane, niczego nie brakuje i jest na tyle wykreowana, że nie sposób wcześniej rozwikłać zagadki. A przynajmniej samo stowarzyszenie, o którym dowiadujemy się w trakcie, sprawiło, że włosy stanęły mi dęba. Mamy napomknięte o pandemii, jaka nas dopadła. Akcja ma odpowiednie tempo, które dzięki wydarzeniom, które pojawią się nagle - sprawia, że czyta się dosyć szybko. Nie ciągnie się nieskończenie. Lubię dynamiczne opowieści, które z trudem odkłada się na bok. A ta taka jest.  Reasumując uważam, że jest to naprawdę dobry kryminał, po który warto sięgnąć. Choćby ze względu na przemyślaną fabułę, ciekawie skonstruowaną całość. Czyta się szybko i przyjemnie, nie mamy żadnych przeszkód podczas czytania, jedynie często brwi mogą podjeżdżać do góry ze zdziwienia, spowodowane zachowaniem i czynami naszych bohaterów. Fajnie było powrócić do pióra autora po takim czasie. Jest to moja ostatnia książka od Wydawnictwa Muza, którą dostałam jeszcze przed ślubem, a nie przeczytałam jej na czas. Mam ogromne wyrzuty, ale spadł mi kamień z serca, że wyrobiłam się z zaległościami do końca roku kalendarzowego. Jednocześnie chciałabym zaznaczyć, że lubię, kiedy szał na książki mija i po pewnym czasie pojawiają się recenzje premiery sprzed kilku miesięcy - dzięki temu mam na książki większą chęć, a przy tym zrobi się mała reklama wtedy, kiedy już wydawnictwo zazwyczaj nie poświęca jej czasu na promocję. Dlatego oficjalnie też przepraszam Wydawnictwo Muza za tak długi czas zwłoki, niestety życie mnie pochłonęło w stu procentach i nie byłam w stanie wyrobić się na czas z książkami, z którymi myślałam, że znajdę dla nich czas. A Wam polecam, myślę, że nie będziecie żałować. 

Wszystko zaczyna się w styczniową sobotnią noc roku 2020. Urzędnik poznańskiego magistratu budzi się w swoim mieszkaniu i okrywa, że w jego łóżku leży dziewczyna z poderżniętym gardłem. Chwilę później ktoś do niego dzwoni i proponuje "posprzątanie" kłopotu w zamian za współpracę... Dwa miesiące później wędkarze płynący po jeziorze w Pamiątkowie, natrafiają na utopiony samochód. Okazuje się, że w środku znajdują się trzy osoby: kobieta i mężczyzna zostali zastrzeleni, leżące z tyłu dziecko - utopione. Śledztwo prowadzi Aneta Nowak. Właściciele auta szybko zostają ustaleni, ale młoda podkomisarz ma wątpliwości, czy zamordowane osoby, są faktycznie jego właścicielami. Sprawa zatopionych trupów zbiega się w czasie ze zniknięciem barmanki pracującej w pijalni Świat Wódek, należącej do Teofila Olkiewicza. Lokal prowadzi teraz jego syn i synowa. Okazuje się, że dziewczyna ukradła z kasy całkiem sporą ilość gotówki. Aspirant Przemek Drążkowski - potomek Teosia i jego sąsiadki - postanawia wykorzystać policyjne umiejętności i odnaleźć dziewczynę... Naga prawda, podobnie jak trzy poprzednie części cyklu z Anetą Nowak, składa się z trzech, z pozoru, niepowiązanych ze sobą spraw, a każda z nich dotyczy kogoś innego. Coś jednak musi je łączyć, prawda? I pewnie zastanawiacie się co to takiego? Już spieszę z wyjaśnieniem... Serio? Myśleliście, że teraz rzucę jakimś spoilerem? No, to będzie rozczarowanko, bo tutaj spoilerów się nie toleruje. Tutaj preferowana jest dobra zabawa z książką, a odkrywanie nici łączących poszczególne wątki i wydarzenia, to jest najlepsza część obcowania z kryminałem. Ryszard Ćwirlej kolejny raz pokazuje, że w snuciu zawiłych kryminalnych intryg nie ma sobie równych. To kolejna bardzo dobra powieść w dorobku tego Pisarza, który za każdym razem potrafi mnie zaskoczyć i to pozytywnie. Tematem przewodnim Nagiej prawdy jest... No właśnie, wydaje mi się, że tu nie ma jednego głównego tematu. Ryszard Ćwirlej, w swojej najnowszej powieści, porusza co najmniej kilka ważnych społecznie problemów, wśród których znalazło się chociażby nielegalne przejmowanie zabytkowych kamienic. Pamiętacie sprawę Jolanty Brzeskiej? Ostatnio przypomniał ją Michał Orłowski swoim filmem Lokatorka. Problem tzw. dzikiej reprywatyzacji, nie dotyczy przecież wyłącznie Warszawy. W Nagiej prawdzie ten problem pojawia się w Poznaniu i jest przedstawiony z perspektywy szantażowanego urzędnika odpowiedzialnego za miejskie nieruchomości. W powieści pojawia się też temat farmy internetowych trolli, przekrętów z funduszami inwestycyjnymi, a także szemranych bioenergoterapeutów, którzy chcą uchronić ludzkość przed szkodliwym wpływem fal kosmicznych, czy czymś takim... Oczywiście, nie za darmochę, bo za darmo, to można jedynie po mordzie dostać, a tu przecież kasa musi się zgadzać. W tle tego wszystkiego mamy prapoczątki covidiańskiego cyrku, bo akcja dzieje się w marcu 2020 roku. Na szczęście Ryszard Ćwirlej nie zdecydował się osadzić akcji nieco później, kiedy to rozpoczęło się ogólnospołeczne uwielbienie dla funkcjonariuszy milic... przepraszam... policji i ich walki z wirusem za pomocą pał, zamkniętych kordonów i gazu pieprzowego. W Nagiej prawdzie zabrakło mi Mirka Brodziaka i Grubego Rucha (niekoniecznie w tej kolejności). Nie było też Olkiewicza, ani Marcinkowskiego. Ze starej ekipy ostał się jedynie Blacha, ale i jego udział w tej powieści został mocno ograniczony. A szkoda, bo zdążyłem ich wszystkich polubić. Nie zmienia to jednak faktu, że Naga prawda, to bardzo dobry kryminał, przy którym nie sposób się nudzić, dlatego z czystym sumieniem polecam Wam tego allegro... ok, chyba porypały mi się portale, a zatem jeszcze raz... Z czystym sumieniem polecam Wam zarówno tę powieść, jak i poprzednie z tego cyklu. Dlaczego? Bo to kawał dobrej kryminalnej literatury, która dostarczyła mi całą masę dobrych wrażeń.

Niekiedy prosta rzecz może być niezwykle skomplikowana, zaś skomplikowana – niezwykle prosta. Kluczem do rozwikłania zagadek czy rozwikłania biegu wydarzeń w takich sytuacjach jest przyjęcie perspektywy osoby z zewnątrz. Tylko wówczas można dojrzeć rozwiązanie, tylko wówczas można dojrzeć … nagą prawdę. Mistrzami w rozwiązywaniu zagadek, zarówno tych wyglądających na proste, jak i tych od początku skomplikowanych jest Aneta Nowak, młoda i ambitna podkomisarz. Ma ona już na koncie kilka spektakularnych sukcesów, ale nieszczęśliwy zbieg okoliczności i nieodpowiedni człowiek na wysokim stanowisku stały się powodem jej powrotu na komisariat, w którym zaczynała karierę. Być może rozwikłanie kolejnych zagadek stanie się okazją na objęcie stanowiska na przykład w Poznaniu, szczególnie że tam mają miejsce dwie z trzech spraw, które wymagają interwencji policji. W zimowy wieczór Adam Włodarczyk, dyrektor wydziału gospodarki nieruchomościami w miejskim urzędzie postanawia wykorzystać nieobecność żony i dzieci, i wyrwać się z kolegami na piwo. Na jego nieszczęście koledzy posiadający w domu bagaż w postaci partnerek szybko kończą spotkanie, on zaś postanawia jeszcze się napić. Kiedy przy barze spotyka interesującą i wyraźnie zainteresowaną nim kobietę nie wie jeszcze, że zmieni ona jego życie. Nie wie tego, kiedy razem piją, idą do jego domu czy uprawiają seks. Z pewnością jednak Adam zdaje sobie sprawę ze swoich kłopotów, kiedy rano budzi się koło … zwłok dziewczyny. Poderżnięte gardło jego kochanki i ilość krwi nie pozwalają mieć złudzeń, że kobieta miała szansę przeżyć. Zanim jednak Adam zdołał na dobre spanikować, odebrał telefon z zaskakującą ofertą … sprzątania. Kilka tygodni później dwóch wędkarzy z Pamiątkowa znajdują w okolicznym jeziorze zatopiony samochód. Jeden z nich, przekonany o możliwości udzielenia pomocy nurkuje w pobliżu wraku, chcąc wydostać pasażerów samochodu. Ze zdumieniem stwierdza jednak, że siedząca w aucie para nie została utopiona, ale zastrzelona. Przybyli na miejsce śledczy dokonują kolejnego makabrycznego odkrycia – w samochodzie znajdowało się również dziecko. Jednocześnie, niemal w tym samym czasie, ginie jedna z pracownic poznańskiego baru Świat Wódek. Właścicielem lokalu jest policjant, starszy aspirant Przemek Drążkowski, choć w rzeczywistości prowadzi go jego żona, Alex. To ona odkrywa, że z kasetki firmowej zniknęło kilka tysięcy złotych, a brak tych pieniędzy zbiega się ze zniknięciem jednej z pracownic lokalu. Marianna po prostu nie zjawiła się pewnego ranka w pracy, nie oddając długu nawet koleżance, a wszystko wskazuje na to, że uciekła zabierając wszystkie swoje rzeczy. Na dodatek na terenie jednej z firm, w stercie gruzu została odnaleziona … kobieca ręka. Czy te sprawy w jakikolwiek sposób mogą być ze sobą połączone? A jeśli tak to w jaki sposób? Co kryje się za niecodzienną ofertą złożoną Adamowi? Ile warte są nieruchomości w Poznaniu i czy warto dla nich zabić? To tylko kilka z wielu pytań, na które odpowiedzi będziemy poszukiwać w książce pt. „Naga prawda” Ryszarda Ćwirleja. Opublikowana nakładem Wydawnictwa MUZA SA książka, to niezwykle wciągający kryminał, który zachwyci nie tylko miłośników autora, ale również fanów zagadek kryminalnych. Tu dodatkowo otrzymujemy frapującą fabułę, wiele wątków splatających się ze sobą w misterny sposób i interesującą postać podkomisarz Nowak. To sprawia, że od książki nie sposób się oderwać, czynnie uczestniczymy bowiem w śledztwie, starając się szukać nowych śladów i – niestety – wielokrotnie dając się wyprowadzić autorowi w pole, jeśli chodzi o oczekiwany ciąg zdarzeń. To dodatkowo podgrzewa atmosferę, a emocje towarzyszą nam jeszcze długo po zakończeniu lektury. Jedyne, co możemy zrobić, to iść na piwo, ale wystrzegać się drinków z nieznajomymi!