Wielkie, włoskie wakacje (okładka  miękka, wyd. 02.2020)

Ta historia to piękna włoska przygoda. Cudowna podróż dwóch przyjaciółek do Florencji, Asyżu, Pompejów, Wenecji. I ja przeżyłam razem z bohaterkami taką podróż, choć w tych miejscach nigdy nie byłam. Chlonęlam każdy zaułek, kamienne uliczki, zapomniane podwórka. Autorka z fotograficzną wręcz dokładnością opisuje każdy najdrobniejszy detal architektoniczny. Czujemy żar południowego słońca, wilgoć od kanałów Wenecji, smaki i zapachy kuchni włoskiej. Wybierzcie się w tę podróż. Warto.

Ta autorka zawsze zasługuje tylko na najwyższą notę.

Super książka, wciągająca.

Intrygująca powieść

Polecam

<3 Agnieszka Mathias dziękuję za niepowtarzalną recenzję bliskiej mojemu sercu książki Nowy Rok, nowe wyzwania, nowe powieści. Jedną z nich jest najnowsza powieść „Wielkie włoskie Zacznijmy od okładki -już ona pobudza zmysły-jest w pięknych stonowanych kolorach przywodzących na myśl lato i odkrywanie tego co nieznane. Do tego nuta tajemniczości w postaci dwóch splecionych ze sobą liter, które będą nam towarzyszyć przez resztę podroży. Moim zdaniem okładka idealnie oddaje charakter książki i od pierwszego rzutu na nią okiem zachęca, aby po książkę sięgnąć. Nie chcąc zdradzać fabuły i zabierać innym czytelnikom tej wyjątkowej przyjemności odkrywania jej strona po stronie, nie będzie w mojej recenzji „streszczenia” książki. Wierze, że wszyscy tutaj po książkę sięgną, dlatego zrecenzuje powieść w troszkę inny sposób. Powieści Jolanty Kosowskiej są niezwykle emocjonalne, przepełnione tą wyjątkową wrażliwością oraz życiową mądrością. Takie są również „Wielkie włoskie wakacje “. Jak w każdej swojej powieści autorka i tutaj porusza wiele aspektów. Jest to porywająca, pełna emocji opowieść o wakacyjnej podroży dwóch dziewczyn różniących się od siebie w każdym calu. Każda z nich ma inny cel, dąży do czegoś innego, jest całkowicie innym człowiekiem. Czy takie wspólne wakacje mogą połączyć? Co odkryją dziewczyny podróżując razem? Czy uda im się odnaleźć to czego szukają? Jaką rolę odegra w tym wszystkim zgubiony pamiętnik oraz dwóch braci, którzy go odnajdują? Odpowiedzi na te i wiele innych pytań zapisane są na kartach powieści. Rozwiązania często zaskakują a rewelacyjne zakończenie to czysty poemat wywołujący uśmiech u każdego, nawet największego sceptyka, który nie chce lub nie potrafi widzieć sercem. To swoista wisienka na torcie. „Wielkie włoskie wakacje” to historia ukazująca potęgę naszej podświadomości, siłę manipulacji i to jak człowiek jest wobec niej bezsilny i na nią podatny. Możemy zobaczyć jak łatwo jesteśmy w stanie stworzyć inny biegnący tuż obok nas świat. Dzięki pamiętnikowi Klaudii dowiemy się, że nie wszystko to co dzieje się w naszym życiu jesteśmy w stanie objąć umysłem i zrozumieć, gdyż niektóre rzeczy zarezerwowane są tylko dla naszej duszy i serca. To powieść o przenikaniu się dobra i zła jak również o wielu obliczach tego ostatniego. O ludzkiej fałszywości i dążeniu do osiągniecia własnych celów, nie patrząc na to jaka cenę zapłacą za to inni. W książce znajdziemy również wątek o miłości, ale jest to nie tylko watek o poszukiwaniu miłości: „miłości tej, która ma być na zawsze, ma ogrzewać serca, zażegnywać burze, dodawać sil, rozwiewać smutki”, lecz również o związkach toksycznych, gdzie dwoje ludzie nie pasujących do siebie pod żadnym względem tworzy związek, który niszczy. Niszczy osoby i wszystko dookoła: miejsca, wspomnienia i pamięć. Pod jednym względem jest to książka troszkę inna niż wszystkie wcześniejsze. Mianowicie fabuła nie jest umieszczona w środowisku lekarskim do czego zostaliśmy przyzwyczajeni, a wątek medyczny został poruszony tylko w minimalnej formie. W powieści „Wielkie włoskie wakacje” Jolanta Kosowska zabiera nas tak jak już sam tytuł mówi w podróż po Włoszech: od Wenecji poprzez Florencję, Toskanię, Rzym, Asyż aż po zatokę neapolitańską z jej głównym bohaterem jakim jest Wezuwiusz i Pompeje. Jest to wyjątkowa podróż, gdyż dzięki niesamowitym opisom, krok za krokiem jesteśmy porywani do najwspanialszych zakątków i miejsc. Powieść przepełniona jest bajecznie kolorowymi, pobudzającymi zmysły, przemawiającymi do wyobraźni opisami krajobrazów. Wystarczy po przeczytaniu kilku zdań na chwile zamknąć oczy, aby oczami wyobraźni przenieść się na dziedziniec domu Marcusa czy do stóp Wezuwiusza. Dzięki dbałości o każdy nawet najmniejszy szczegół, który Jolanta Kosowska swoim plastycznym, przejrzystym i barwnym językiem nam opisuje, nie będzie stanowiło to najmniejszego problemu. Ale nie tylko opisy krajobrazów są wspaniałe, z całą pewnością mogę powiedzieć, że wszystkie opisy- szczególnie opisy uczuć- są cudowne- wręcz poetycko piękne. Dzięki tej książce możemy dokładniej poznać włoską sztukę, kulturę, architekturę czy zwyczaje. To wręcz swoisty przewodnik po Włoszech umiejętnie wręcz mistrzowsko umieszczony w fabule powieści. Dostajemy tu ucztę nie tylko dla naszych oczu, ale również dla wszystkich innych zmysłów, możemy wręcz poczuć smak włoskich potraw, aromat świeżo mielonej ka

Wielkie włoskie wakacje to współczesna powieść obyczajowa z nutką tajemniczości, odrobiną romansu i dużym ładunkiem pięknych opisów włoskich miejscowości. Młody mężczyzna znajduje któregoś dnia na ławce zeszyt, który zostawiła w pośpiechu odbiegająca od ławki dziewczyna. Jak się okazuje, zeszyt ten jest czymś w rodzaju pamiętnika. Po przeczytaniu go, podświadomie mężczyzna czuje, że dziewczynie może grozić jakieś niebezpieczeństwo i zanosi znaleziony zeszyt swojemu bratu, byłemu policjantowi, prosząc go o pomoc. Kacper jest dziennikarzem, w którym wciąż jeszcze drzemie policyjna dusza. Klaudia i Karolina to dwie studentki, które spędzają wspólne wakacje we Włoszech. Pewnego dnia jedna z dziewcząt, studentka historii sztuki, znajduje ukryte w gąszczu włoskiej roślinności drzwi prowadzące do pewnego opuszczonego domu w Asyżu. Nieznana siła przyciąga ją do tej posesji powodując dziwne uczucia, jakby… wspomnień sprzed lat. Dziewczyna jest zauroczona i zaniepokojona jednocześnie, ponieważ nigdy wcześniej nie była w Asyżu, a w jej głowie pojawiają się coraz to nowsze incydenty z przeszłości. Co takiego napisała dziewczyna, że zarówno znalazca zeszytu jak i jego brat postanawiają ją odnaleźć, czując irracjonalny niepokój? Czy we Włoszech zdarzyło się coś złego? Jak bardzo można zaangażować się w cudze sprawy, nie znając kogoś? Przyznam szczerze, że po przeczytaniu jednej z wcześniejszych książek tej autorki Wróć do Triory i biorąc do ręki tę lekturę byłam więcej niż pewna, że nie zawiodę się. Są autorzy, po powieści których sięgam bez rekomendacji innych osób, bo wiem, że piszą książki warte przeczytania. Od samego początku fabule towarzyszy jakaś tajemnica, coś, co przyciąga uwagę i nie pozwala na oderwanie się od stron książki. Autorka w bardzo ciekawy, a zarazem intrygujący sposób „oprowadza” czytelnika po włoskich miasteczkach i ich okolicach, pisze to w taki sposób, że człowiek zaczyna marzyć o tym, aby nagle znaleźć się w tych wszystkich pięknych i wartych zobaczenia miejscach. Asyż, Florencja, Pompeje… Czy wierzycie w reinkarnację? Wiem, że większość ludzi nie wierzy, ale ja myślę, że ona jednak istnieje, chociaż wydaje się czasami nierealna. Tylko… czy w przypadku bohaterki książki, która zmaga się ze wspomnieniami, których nie powinno być, jest to dowód na reinkarnację czy jakaś psychoza? Czy jest to pamięć czy wyobraźnia? Tajemnicza historia wpleciona w fabułę jest jak magnes, wciągnęła bowiem nie tylko głównego bohatera ale zapewne wciągnie również niejednego czytelnika. Mistycyzm czy zjawiska niewytłumaczalne, nielogiczne, w każdej powieści i opowieści są bowiem czymś co zawładniają umysłem, wkradającym się do myśli i obecnym w nich nawet w snach. Ta książka nie jest tylko „suchą” fabułą, która wyzwala w czytelniku takie czy inne emocje. Ta książka „żyje”. Ten ruch, ten dźwięk, ten obraz, opisane przez autorkę są wręcz fizycznym doznaniem, które może doświadczyć tylko ktoś, kto zagłębi się w czytaną historię tak, że świat wokół niego przestaje istnieć. Ta książka to cudowna podróż, której można doświadczyć nie wychodząc z domu. Autorka bowiem jak dobry przewodnik potrafi „pokazać” te wszystkie piękne, warte uwagi miejsca, skutecznie zachęcić do tego, żeby zapragnąć zobaczyć to na własne oczy. Fabułą potrafi poruszyć emocje, które nie pozwalają na nudę, a wręcz przeciwnie, powodują, że nie można odłożyć książki nawet na kilka minut. Ciekawe osobowości bohaterów, piękne opisy miejsc i wciągające dialogi… czegóż chcieć więcej od dobrej lektury? Mnie przynajmniej ona porwała na dłuższy czas i pewnie na długo zostanie w pamięci, bo to książka z tych, których się szybko nie zapomina. Mamy w niej romans i tajemnicę. Mamy przygodę i fantazję. Polecam całym sercem, bo warto sięgnąć po taką powieść (zwłaszcza przed urlopem 😉). I nie napiszę komu ją polecam szczególnie, ponieważ myślę, że usatysfakcjonuje ona zarówno panie jak i panów, osoby młode jak i te w starszym wieku, a z całą pewnością będzie ciekawym kąskiem dla tych, którzy uwielbiają podróże. Dziękuję Autorce i wydawnictwu NOVAE RES za możliwość przeczytania tej książki jeszcze przed premierą i odrobinę zazdroszczę tym, którzy dopiero po nią sięgną bo cała przyjemność czytania jeszcze przed nimi. Jeśli chodzi o mnie, to z pewnością nieraz do niej wrócę.

Życie jest za krótkie by przejść obojętnie wobec miłości Włochy to jeden z dwóch oprócz Nepalu krajów na świecie w którym chciałabym zamieszkać na dłużej. Italia zachwyca mnie od wielu lat. Na moim blogu znajdziecie wiele książek we włoskich klimatach, których akcja rozgrywa się w kraju z rzymską stolicą. Do ich grona dziś dołącza najnowsza powieść Jolanty Kosowskiej, której już kilka książek mnie zachwyciło. Ich recenzje łatwo znajdziecie korzystając z blogowej wyszukiwarki. Zabierając się za lekturę "Wielkich włoskich wakacji" miałam świadomość jednego - że połączenie pióra Pani Jolanty i kraju Nerona da ekscytującą i fenomenalną mieszankę. Było jednak jeszcze o wiele lepiej. W moje ręce trafiło arcydzieło literatury obyczajowej. I piszę to z pełnym przekonaniem i odpowiedzialnością. Jestem tą historią totalnie zauroczona, nadal chodzę z głową w jej fabule, czuję namacalnie ten wyjątkowy klimat, a gdy zamknę oczy widzę przed oczami opisane obrazy, romantyczne i urokliwe zakątki, czuję aromat ziół i potraw, odgłosy dobiegające z zabytków, dźwięk dzwonów i gwar turystów. Uroku książce dodała naprawdę mocno urzekająca historia młodej dziewczyny i mężczyzny, który przypadkowo znajduje jej pamiętnik. Przypadkowe zdarzenie staje się początkiem czegoś, co przekracza wyobrażenia dwojga bohaterów, których urzekły italskie klimaty i nie tylko. Ona studiuje, a kierunkiem jej studiów jest historia sztuki. Nic dziwnego, że podróż do włoskich perełek turystycznych jest dla niej wielką przygodą. On pracuje jako dziennikarz w gazecie. Jest byłym policjantem i na prawdziwego nosa do odkrywania wyjątkowych historii. Los splata ich życiowe ścieżki, a to staje się dla nich nowym początkiem... Każde z nich jest po przejściach, każde ma swoje doświadczenia, ale i w każdym drzemie wiele marzeń i pragnień... Pokochanie tej powieści zajęło mi mgnienie oka. Złożyło się na to wiele jej atutów. Miałam szczęście w dobie pandemii na odbycie wyjątkowej podróży. Nie ruszając się z wygodnego fotela na skrzydłach wyobraźni momentalnie wtopiłam się w tę opowieść, stałam się cieniem jej bohaterów. Odkrywałam sekrety niczym karty w układanym pasjansie, czułam niesamowite emocje, ekscytację i dreszcze. "Wielkie włoskie wakacje" to połączenie powieści obyczajowej, romansu, lektury pełnej sekretów i fascynacji Italią, ale i rodzimymi Bieszczadami. Tak się składa, że te dwa miejsca ubóstwiam, więc niespełna 300 stron przeczytałam bardzo szybko. To była wyjątkowo przyjemna lektura z którą naprawdę trudno było mi się rozstać. Do końca trzymała mnie w napięciu, do końca czarowała i otulała swoją magią. Opisy przepięknych miejsc są namalowane słowami wyjątkowo pięknie. Czytając mamy wrażenie jakbyśmy sami wędrowali uliczkami Asyżu czy bieszczadzkimi połoninami w siodle. Główni bohaterowie budzą sympatię i są wyraziści. Dla mnie to tytuł niczym narkotyk, któremu uległam bez reszty. Bardzo chciałabym by powstała kontynuacja tej powieści, by jeszcze raz pobyć z jej bohaterami pod włoskim niebem, posmakować limoncello, spojrzeć na weneckie gondole i zachwycić się zapachem włoskich ziół. Trudno znaleźć mi słowo w pełni wyrażające fenomen tej książki. Genialna to jednak za mało. Z serca polecam.

"Wielkie włoski wakacje" - czyż nie o tym marzy każda romantyczna dusza? Pojechać do przesiąkniętych kulturą i sztuką włoskich miast? Dać się oczarować magii Wenecji i potędze Rzymu? Odnaleźć w sobie nieznane wspomnienia i zakochać się? Klaudia i Karolina spędzają te wakacje podróżując po Włoszech. Dotąd nie utrzymywały ze sobą bliższych kontaktów. Dla Klaudii jednak propozycja dawnej koleżanki okazała się na tyle kusząca, iż towarzystwo, w jakim spędzi te wakacje, stało się sprawą drugorzędną . Dla młodej dziewczyny, która studiuje historie sztuki, taki wyjazd do niemal spełnienie marzeń. Kłopoty pojawiają się jednak stosunkowo szybko i to nie byle jakie. Klaudia zaczyna mieć dziwne przeczucie, że miejsca, które odwiedza, widziała już wcześniej. Dom w Asyżu wydaje się jej wyjątkowo znajomy. Potwierdza to fakt szczegółów, które tkwią w pamięci młodej kobiety. Nigdy wcześniej jednak tam nie była — tego jednego jest pewna. Skąd zatem te dziwne przebłyski pamięci? Detale, które zna, nie wiedząc skąd. Do tego jeszcze te dwie litery, które wydają się ją prześladować na każdym kroku "C" i "M" i tajemnicze kroki, które wciąż słyszy. "Lęk z dnia na dzień narastał, stawał się nie do wytrzymania. Z czasem zastąpił go paraliżujący strach. Widziałam rzeczy, których nie ma. Słyszałam kroki, których nikt nie słyszał. Później wszystko zaczęło wydawać się znajome i bliskie, napełniało serce dziwnym uczucie tęsknoty". To czyta w pamiętniku Klaudii zupełnie oby jej człowiek. Pamiętnik młodej dziewczyny, pozostawiony w parku na ławce i jego bohaterka, nie dają spokoju Kacprowi — młodemu dziennikarzowi, w ręce którego dostał się owy zeszyt. Wkrótce potem Kacper jest w stanie zrobić niemal wszystko by poznać autorkę tekstu. Opisana historia hipnotyzuje go i podświadomie sprawia, że Klaudia staje mu się coraz bliższa. W poszukiwaniach nieznajomej pomaga jego przyjaciel, notabene sprawca całego zamieszania. 'Wielkie włoskie wakacje" Jolanty Kosowskiej to wyjątkowo oryginalna historia. Przesiąknięta nie tylko pięknem włoskiego klimatu i jego zabytków, ale i samym słowem. Autorka wyjątkowo plastycznie opisuje wszystkie sceny, iż ma się wrażenie podróżowania razem z jej bohaterkami, a to zachęca do osobistej podróży do owych miejsc. To także znakomita opowieść, która pobudza wszystkie zmysły. Historia Klaudii jest też wyjątkowo przewrotna. Zapewniam, że tego, co czytelnik znajdzie na jej kartach, zupełnie nie będzie się spodziewał. To powieść na wzór pięknej i romantycznej komedii romantycznej, osadzonej w wyjątkowej scenerii. Komedii, której nie brak również dreszczyku grozy. Koniecznie przeczytajcie. Zwłaszcza jeśli lubicie niebanalne zakończenia.

Klaudia i Karolina spędzają lato, podróżując po Włoszech. Pewnego dnia uwagę Klaudii, studentki historii sztuki, przyciąga piękna kołatka na bramie jednego z domów w Asyżu. Nieznana siła popycha ją w głąb podwórza i do wnętrza domu, gdzie jej oczom ukazuje się obraz z dymiącym Wezuwiuszem. Klaudia, choć nigdy nie była w Asyżu, jest pewna, że już kiedyś widziała ten obraz, podobnie jak cały dom i podwórze. Postanawia iść za głosem serca i odwiedzić Pompeje. Wkrótce okaże się, że w tę samą stronę podąża ktoś jeszcze, a dziewczyna słyszy jego kroki… "Można zobaczyć wiele rzeczy, ale one szybko znikną z naszej pamięci, można coś przeżyć i to zostanie w nas na dłużej, może nawet na zawsze." Nigdy nie byłam we Włoszech, ale jest to miejsce, które bardzo chciałabym zwiedzić. Dzięki opowieści, jaką prezentuje nam na kartach swojej najnowszej książki Jolanta Kosowska, poczułam namiastkę tej wyprawy oraz to, jak mogłaby wyglądać. Autorka wszystko kreśli z niezwykłym dla siebie kunsztem. Jest jedną z tych pisarek, które potrafią przykuć uwagę czytelnika każdym opisywanym wydarzeniem czy sytuacją. Opisy zabytków architektury, krajobrazów, tradycji, smaków i zapachów robią niesamowite wrażenie. Autorka łączy konwencję romansu, tajemnicy i niepokoju. Trzyma nas w napięciu do ostatniej strony, umiejętnie przeplata współczesność z historią. Przywołuje liczne legendy i podania. Realnie oddaje ducha włoskich miast: Wenecja, Florencja, Asyż, Pompeje... oczami wyobraźni przenosimy się w te klimatyczne miejsca. Bohaterowie stanowią ciekawe jednostki. Są autentyczni, zostali obdarzeni zarówno wadami, jak i zaletami. Dzięki temu bez problemu możemy się z nimi utożsamić i ich zrozumieć. Nie mogło zabraknąć miejsca na uczucia i miłość, a co za tym idzie, sporych emocji. Niepokój, strach, ciekawość, radość - to tylko garstka tego, co czeka na Was s książce. Powieściopisarka poprzez tę historię daje nam przykład, że każdy problem można rozwiązać. Autorka pokazuje jak łatwo można zmanipulować drugiego człowieka na zasadzie tego, co widzi. Uwierzcie mi - nikt z nas nie jest na to odporny. "Są rzeczy, które dzieją się naprawdę, chociaż nie jesteśmy w stanie objąć ich rozumem." "Wielkie włoskie wakacje" to fascynująca, klimatyczna i intrygująca podróż literacka. To powieść o miłości, przyjaźni, tajemnicach przeszłości, intrygach, niedopowiedzeniach, szukaniu swojego miejsca w życiu. Jeśli chcecie dowiedzieć się, co jest prawdą, a co mistyfikacją - koniecznie przeczytajcie!