Tortury jej duszy (okładka  miękka, wyd. 02.2020)

Wciągająca i zarazem z dreszczykiem emocji:)

Książka pisana z perspektywy mężczyzny, co bardzo mi się spodobało. Pokazuje na pozór twardego i poukładanego faceta walczącego z demonami z przeszłości by mieć jakąś nadzieję na przyszłość. Polecam

Pierwsza część była ciekawa, ale ta - druga część jest po prostu nudna. Przez większość książki tak naprawdę dzieje się niewiele, końcówka trochę akcji. Ogólnie nieciekawa.

Druga część serii widziana tym razem ,,jego,,oczami. Książka jest ciekawa i tylko tyle powiem. Daję 7/10

"To wojna charakterów, nigdy jej nie wygra. Będę ją pieprzyć, dopóki serce mi nie wysiądzie. Chrzanić to, bez niej i tak nie byłoby mi potrzebne." Książka pisana z perspektywy Naza dzięki czemu możemy dokładnie przyjrzeć się jego czarnej jak atrament duszy. Śledzimy jego przemyślenia, towarzyszymy w egzekucjach i doświadczamy ogromu bezwarunkowej miłości do Karissy. Genialnie. Zmiażdżyła mnie ta historia. W pierwszym tomie niczego nieświadoma dziewczyna bardziej opowiadała miłość do starszego faceta niż seks z płatnym zabójcą i przekonała się do czego jest zdolny jej kochanek. A co najważniejsze: Ignazio to dorosły facet, który nadaje charakteru tej historii. I owszem jest erotycznie-ale po męsku! Naz ujawnia sekrety swojej mrocznej duszy, nigdy nie kłamie- najwyżej dyplomatycznie pomija pewne fakty i przez cały czas wie, że chodź nie zasługuje na Karissę, to chroni ją i nie pozwoli Jej odejść. Mimo braku wzajemnego zaufania żyją pod jednym dachem, śpią w jednym łóżku... a gdy zaczynają się powoli dogadywać ich życie się komplikuje stawiając na drodze kolejne zagrożenie... * * Że nie tego się spodziewałam, to mało powiedziane. Jestem nią zachwycona! Autorka rewelacyjnie przeszła z narracji z mlodej dziewczyny w doroslego mrocznego mężczyznę. 😈 Nie pozostało mi nic innego jak... czekać na trzeci tom!

🔫"Wystarczy zrobić coś odpowiednio pięknego, by ludzie zapomnieli, jak potrafi być niebezpieczne." . . Nie każdy człowiek, który staje na naszej drodze jest dobry. Niektórzy mają w sobie ciemność i pochłania ich mrok. Żyją w nich demony ciężkie do ujarzmienia. Ale w pewnym momencie spotykają kogoś, kto okazuję się osobistym światłem, promykiem dającym nadzieję. Rozświetla rzeczywistość, sprawia, że życie staje się lepsze i piękniejsze. Dlatego robią wszystko, aby zatrzymać taki diament przy sobie. Są zdolni do wielu czynów, aby ich marzenie się ziściło. Nie wyobrażają już sobie życia w samotności. Jednak nie zawsze wszystko idzie po ich myśli. Czasami do drugiej połówki wcześniej czy później dotrze, że żyje pod jednym dachem z bestią ukrytą w ludzkim ciele. Decyzja wtedy wydaje się prosta. Ofiary wybierają ucieczkę, ale to i tak nie ma w tym przypadku żadnego sensu, gdyż łowca zawsze znajdzie swój upragniony cel... Ignazio nie jest dobrym człowiekiem, ani idealnym życiowym partnerem dla Karissy. Nigdy nie zamierzał się zakochać. Miał misternie uknuty plan, ale pewna niepozorna piękność wywróciła jego świat do góry nogami. Teraz, mimo że idealnie zaplanowana zemsta nie poszła po jego myśli, nie zamierza pozwolić Karissie odejść. Daje ukochanej mnóstwo czasu i przestrzeni, robi wszystko, aby ponownie obdarzyła go zaufaniem. Jednak jest to trudne po rewelacjach, jakie niedawno odkryła. Karissa zarówno kocha, jak i nienawidzi Naza. Dowiedziała się, że nie tylko pragnął zemsty na jej rodzinę, ale też ją miał w planie zabić. Ignazio darzy Karissę potężnym i niebezpiecznym uczuciem, ale czy ona będzie w stanie żyć w związku z bestią? Z zabójcą, który pozbywa się ludzi z zimną krwią? Czy zakazane uczucie, jakim się darzą zniszczy ich oboje? Czy namiętność, jaką odczuwają w swoim towarzystwie zbliży ich do siebie? A przede wszystkim czy wielka miłość, która nigdy nie miała prawa się narodzić przetrwa wszystkie próby, jakie ich czekają? . Bardzo często jest tak, że pod niepozorną okładką skrywa się nietuzinkowa i niebanalna historia. Tak też jest z trylogią "Bestia w jego oczach". Zwykłe okładki skrywają, niezwykłe wnętrze. Długo zwlekałam z zabraniem się za kolejną część losów Naza i Karissy. Nawet nie wiem dlaczego, gdyż poprzednia część ogromnie mnie zaintrygowała, a końcówka pozostawiła w niepewności. Myślę, że bałam się rozczarowania, że ta część będzie gorsza od poprzedniej, że nie dorówna jej i nie dostarczy mi tylu emocji. Ale teraz, już po lekturze "Tortury jej duszy" stwierdzam, iż ta część prezentuje się o wiele lepiej od poprzedniczki. Decyzja autorki, aby narrację oddać Ignazio okazała się świetnym posunięciem. Dzięki temu, ten tom okazał się bardziej męski, złożony, a przede wszystkim dojrzały. Tym razem poznajemy myśli doświadczonego życiem czterdziestolatka, który w środku skrywa zawód profesjonalnego zabójcy. Nie śledzimy dylematów niedojrzałej, ciągle rumieniącej się nastolatki, zapominającej języka w gębie na widok mężczyzny. Perspektywa Naza gwarantuje nam głębsze przemyślenia i rozważania. Ten skomplikowany mężczyzna aktualnie jest gotowy zrobić wszystko, aby Karissa ponownie dała mu szansę. Nie ufa nikomu, ale jej jedynej nie zamierza pozwolić odejść i wierzy w jej szczere intencje. Kocha ją, troszczy się, ale ciągle pozostaje głodny zemsty na jej rodzinie. Ich relacja od zawsze jawi się jako trudna, niecodzienna, pełna sprzeczności, ale też napięcia i chemii. Karissa jednocześnie darzy Naza miłością i nienawiścią. Ja mimo wszystko ją podziwiam. Wykazała się nieludzką odwagą (a może głupotą?), wiążąc z mężczyzną, który zabił jej rodzinę, a łaknął też i jej śmierci. Wydaję mi się też, że w tej części dorosła, dojrzała, a jej zachowanie uległo nieco zmianie. Gołym okiem widoczna jest potężna miłość, jaką darzy swojego mężczyznę. Gdy w ich związku dzieje się lepiej, to za moment wszystko znowu się psuje. Przechodzą przez wiele etapów, ale nie brakuje w ich życiu oczywiście seksualnych zbliżeń. Naz to nie tylko szorstki i wymagający kochanek, potrafi też pokazać swoją czułość i namiętność. Karissa uwielbia, gdy Ignazio bywa ostry. Wydaje się, że pod względem preferencji seksualnych, ta dwójka, została dla siebie wprost idealnie stworzona. Ale i w życiu codziennym, mimo wszystkich przeciwności ich relacja daje czytelnikowi inne spojrzenie na miłość. Odmienne oblicze uczuć i pragnień. Sceny erotyczne z perspektywy Karissy były takie zwykłe, bez fajerwerków. Ale to jak opisuje je Naz pobudza zmysły i wyobraźnię. Można powiedzieć, że są bardziej zmysłowe, brutalne, mocne, odważne, ale też w jakiś sposób magiczne. Ich relacja mnie osobiście fascynuje i pasjonuje, jawi się jako taka niecodzienna. Łączy ich wielka miłość, która nie powinna się narodzić, nie powinna mieć racji bytu. Zwykła dziewczyna pozostaje w związku z niebezpiecznym mężczyzną, z całkowicie innego świata. Ciąg dalszy na Instagramie @werka_books

„Zabawne, jak zdradliwe są sekrety. Ukrywasz je głęboko, by nikt się o nich nie dowiedział. Przez to ludziom trudno się do ciebie zbliżyć. Trudno naprawdę Cię poznać. Niektórych sekretów lepiej nie ujawniać. Mają zabójczą moc. Mogą zniszczyć. Każdy potrafi stać się śmiercionośną bronią. Nasze palce nerwowo manewrują wokół przycisku detonującego bombę. Większość z nas prędzej czy później go wciska. Jedynie niektórym udaje się tego uniknąć. Żałuję, że nie byłem w stanie się przed tym powstrzymać. Zazdroszczę tym, którzy potrafią utrzymać wszystkich na dystans. Jestem słaby. Za słaby, do diabła. Pozwoliłem jej się do mnie zbliżyć.” Czy Naz i Karissa będą w stanie się dogadać? Czy mężczyzna dopadnie Carmele? A może to ona dorwie go pierwsza? „Przymykam oczy i przez chwilę pozwalam sobie czuć. Czuć to wszystko. Czuć całym sobą. To, czego unikam, co spycham w głąb siebie, co staram się ignorować. Kocham kobietę, której nie powinienem był pokochać. Zmierzamy prosto ku katastrofie. Ta gra w przeciąganie liny w końcu nas zniszczy. Ona nie potrafi się poddać, ja nie umiem odpuścić. Jest jeszcze coś, co sprawia, że tak ją kocham. Karissa toczy wewnętrzną walkę i właśnie ona będzie początkiem naszego upadku. Ponieważ ja... toczę taką samą.” Jest to moje drugie spotkanie z twórczością autorki, niestety, tym razem nie do końca udane. Po skończeniu pierwszej części, czyli „Bestii w jego oczach” byłam nią zachwycona i bardzo ciekawa, jak potoczą się dalsze losy Naza i Karissy, tę część dosłownie pochłonęłam. Przy drugim tomie troszkę się wynudziłam, wręcz mogę rzec, że irytował mnie. W pierwszym tomie narracja jest z punktu widzenia Karissy, teraz dalszy ciąg wydarzeń poznajemy od strony Naza. Fakt jest to bardziej dojrzała i lepiej napisana opowieść, jednak mnie zabrakło w niej tego czegoś, takiego dynamicznego zapalnika, który pchnąłby mnie w samą otchłań tej historii, niestety tak się nie stało. Czytałam i czytałam i czytałam i jakoś tak po mnie ona spłynęła. Ogólnie historia nie jest zła, zabrakło mi w niej jednak większej dynamiki i powalającej akcji, która sprawiłaby u mnie szybsze bicie serca, a przede wszystkim to, że marzyłabym o tym, aby kolejny tom mieć już u siebie, tymczasem jednak ja po 3 część, czyli „Na celowniku” sięgnę po prostu z czystej ciekawości, aby przekonać się, jakie będzie zakończenie tej historii. Główni bohaterowie... hmm, co mogłabym o nich rzec, jedyną postacią, która mi się tu podobała, był oczywiście Naz. Inteligentny facet z anielską cierpliwością, czasami zbyt nieuważny i postępujący zbyt pochopnie, ale i bezlitosny i brutalny. Czasami miałam wrażenie, że ten człowiek nie posiada sumienia. Karissa natomiast potwornie działała mi na nerwy, zachowywała się chwilami jak rozwydrzony bachor, któremu wiecznie coś nie pasuje, a jak czytałam o jej fochach, to krew mnie dosłownie nagła zalewała. Dobrze, że ten Naz w pewnym momencie został postrzelony to i ona zaczęła się zachowywać normalniej, chociaż to i tak zbyt wiele powiedziane. Ja rozumiem, że oni przechodzili kryzys, że Naz nie odkrył przed nią całej prawdy, no ale kurde, to można usiąść i porozmawiać jak normalni ludzie, a nie tak się boczyć i kręcić. Na tym zakończę moją recenzję, ponieważ też nie chcę Was do końca zniechęcić do tej propozycji, ponieważ wiem, że wielu osobom ona się po prostu spodobała. Uważam, że każdy z Was powinien sobie opinię wyrobić o niej sam, jak wiadomo, każdy ma swój gust czytelniczy i wam może ona akurat pasować. Czy do niej kiedyś powrócę? Nie wiem, być może, jednak po zakończenie tej trylogii sięgnę z czystej ciekawości, mam nadzieję, że spodoba mi się ona bardziej, niż ta część. Paula https://girlsbookslovers.blogspot.com/2020/10/j_22.html

Czemu z nią jestem? Nie wiem. Naprawdę nie wiem. Chyba tylko dlatego, że chcę. Muszę. Ona mnie potrzebuję, a ja, mówiąc szczerze, potrzebuję jej jeszcze bardziej.." Jest Potworem. Bestią w ludzkiej skórze. Okłamał ją. Podarował jej poczucie bezpieczeństwa, by następnie zburzyć jej świat. Jednak w jednej sprawie nigdy nie skłamał. Kochał ją. I nie pozwoli jej odejść. Choć go nienawidzi - pragnie go równie mocno. Nigdy nie ukrywał przed nią tego, że nie jest dobrym człowiekiem. Ostrzegał ją, że powinna się trzymać od niego z daleka. Nie posłuchała. Obiecała, że nigdy go nie opuści. Jak jednak żyć z kimś, kto tak okrutnie cię zranił? Jak jednak odejść, gdy obiecał, że zawsze pójdzie za nią? "Patrzę na znajomą, przerażoną twarz. Wiem, że staje jej teraz przed oczami całe życie, przewijają się przed nimi wspomnienia, utracone szanse. Co by było, gdyby? Może ta historia mogła skończyć się inaczej, ale nie ma to teraz już żadnego znaczenia. Za późno. Wszystko przepadło. Podnoszę broń. Mija kolejna sekunda.. Pociągam za spust.." **** Często mam tak, że zaczynając czytać kontynuację danej książki, już od początku boję się, że się zawiodę. W przypadku tej książki, na szczęście nic takiego nie miało miejsca. Bez wątpienia muszę stwierdzić, że" Tortury jej duszy" to godna kontynuacja pierwszej części. Pokuszę się nawet o stwierdzenie, że ta zasługuję na gwiazdkę więcej. Nie wiem czym jest to spowodowane - wydaje mi się, że wpływa na to sam sposób narracji, który w tej części mamy przedstawiony z perspektywy Ignazia. Jest on mężczyzną starszym i bardziej dojrzałym od Karissy, tym samym jego przemyślenia są jakby głębsze. Cała akcja tej historii toczy się dość wolno, na początku trochę mnie to denerwowało, ale myślę, że taki był zamysł autorki. Po prostu budowała nam napięcie karmiąc nas różnymi myślami Naza- które swoją drogą naprawdę robiły na mnie wrażenie. I choć z jednej strony brakowało mi w niektórych scenach myśli Karissy, to po skończeniu tej książki muszę przyznać, że był to dobry pomysł. Tak jak i w pierwszej części, historia Naza i Karissy zaintrygowała mnie od początku do końca, i wciągnęłam się w ich świat, żałując, że nie miałam możliwości czytać książki bez żadnej przerwy. Jest to książka intrygująca i wciągająca. Fascynująca i wzbudzająca ogrom skrajnych emocji. Pisanie tej historii z perspektywy Naza pozwala nam zaglądnąć w jego duszę - i pomału zrozumieć, dlaczego jest taki a nie inny. W zapowiedziach wydawnictwa jest wydanie trzeciego tomu tej serii pt. "Na celowniku" Nie wiem o czym będzie ta część, bo poniekąd uznałabym tą historię za zakończoną. Być może potrzeba przysłowiowej kropki nad i? O tym przekonam się dopiero w sierpniu, gdy książka trafi do sprzedaży. Podsumowując - książkę z całego serca polecam. A tym, którzy nie czytali jeszcze pierwszej części polecam nadrobić :) Nie żałuję ani jednej minuty spędzonej z bohaterami, i cieszę się, że postanowiłam poznać ich historię. Mam nadzieje, że Ci którzy książkę już czytali, i Ci którzy mają ją w planach - podzielą moje zdanie na jej temat

Nie sposób przejść obok tej serii obojętnie. Pierwsza część historii Ignazia i Karissy, powala na kolana, czy również kolejna książka z ich udziałem będzie hardkorem ? Pierwsza część pozostawiła nas w zawieszeniu i wieloma znakami zapytania, w drugiej wiele się wyjaśnia oraz wiele ponowie dzieje. Ta część jest tylko i wyłącznie spojrzeniem Naza. Już po pierwszej części wiedzieliśmy, jaka jest to skomplikowana emocjonalnie postać, a ta część dodatkowo to udowadnia. Naz jest postacią, którą od pierwszych chwil albo się kocha albo nienawidzi. Nie ma uczucia pomiędzy. Karissa zdaje sobie z tego sprawę doskonale, jednak nie jest łatwo ponownie im sobie wzajemnie zaufać. „Bo nie jestem pewien, czy w świecie bez niej warto byłoby żyć.” Życie Karissy u boku takiego mężczyzny jak Naz nie jest łatwe. Ignazio jest mężczyzną, który nie ufa ludziom, robi co chce i jest zdany tylko i wyłącznie na siebie. Teraz i on musi się nauczyć żyć, ponowie mając przy boku kobietę, która zamiast go kochać – nienawidzi. Ale on tak łatwo nie pozwoli jej odjeść i tak łatwo nikt mu jej nie odbierze. „Cokolwiek kryje się w mroku, przyjaciel czy wróg, cienie czy wiatr, nie wejdzie do środka i nie zaszkodzi temu, co mam przed sobą.” Nie wiem jak autorka to robi, ale pomimo długich przemyśleń i opisów potrafi wciągnąć czytelnika w swój świat, który jest mroczny i niebezpieczny, tak samo jak Ignazio. Świata wykreowany przez autorkę nie jest delikatny, bajeczny i serdeczny. Jest bezwzględny, nie raz , nie dwa łamiący serce i duszę. Tak dobrej mocnej, emocjonalnej książki, z tak ukazanymi bohaterami nie czyta się na co dzień. Jest to wisienka na torcie, którą się pałaszuje z przyjemnością jak ostatni posiłek. Ja tej dwójki, tej autorki i tej serii nie mam dość i chyba nigdy mieć nie będę. Zwala z nóg i pokazuje całkiem inne spojrzenie na miłość, która nie zawsze jest cukierkowa. Polecam ten tytuł dla dużych, niebojących się odważnej lektury czytelników.

W drugiej części serii mamy kontynuację losów dwójki bohaterów. Nie mów tak , jeśli nie mówisz poważnie... Tak. Ciężko dobierać starannie każde słowo, aby nikt nie upomniał się o lekkomyślnie rzuconą obietnice... Ignazio doskonale zdaje sobie sprawę, że nie jest dobrym człowiekiem. Jego mrok jest w stanie zdusić każde światło - jednak blasku Karissy nie jest wstanie choćby przygasić... Dla niej jestem potworem - każdy dotyk jej ciała to igranie z duszą, nad którą tak bardzo się znęca. On ją naprawdę kocha, tak bardzo , że niech wszyscy, którzy kiedykolwiek będą chcieli mu ją odebrać - drżą... Cóż ja mogę powiedzieć o książce, oprócz tego, że jestem urzeczona miłością Naza do Karissy. Czytanie tej części jest fantastyczną przygodą. Książka jest napisana w sposób taki jak najbardziej lubię, czyli nie sposób się oderwać do samego końca. To w jaki sposób autorka pisze, sprawia, że mam przed oczami całą akcję , która dzieje się na kartkach książki 😍 Jest sporo scen zbliżeń , które są opisane inaczej niż Zazwyczaj. Nie chcę zdradzać fabuły, chcę żebyście sami przeczytali te książki i je ocenili. Ja jestem w połowie trzeciej części, więc dziś zacznę luty z ' Na celowniku '