Samotny mściciel. Nieugięta. Tom 3 (okładka  miękka, wyd. 05.2022)

Po prostu meeega💗 płakałam jak głupia na ostatnich stronach i ze zniecierpliwieniem czekam na kolejne cześci🥰mam ogromną nadizeje ze zostaną wydane ;*

Przepiękna, życzę autorce aby nie traciła sił i pisała dalej te cudowne opowieści.

Fajna polecam

Polecam!!

Pamiętacie książki składające się na cykl Nieugięta autorstwa Karen Lynch? Po „Nieugiętej” i „Azylu”, przyszła pora na „Samotnego mściciela”. To trzeci tom tej serii, w której można znaleźć elementy paranormalne, jak i fantastyczne. Ta historia to mój pewniak, wiem, że muszę poznać jej wszystkie części i przebrnąć z bohaterami przez wszystkie niedogodności. Opowieść ta potrafiła mnie ująć, dlatego też nie mam zamiaru jej porzucić, a z równą ekscytacją wypatruję kolejnych tomów. Wiem, że też tak macie z książkami, miewacie swoich ulubionych autorów, gatunki, historie, za którymi przepadacie. Uwielbiam przeglądać książkowe zapowiedzi, wypatrywać opowieści, które mogą mnie czymś zaskoczyć, wpasować się w moje gusta. Główną bohaterką książki „Samotny mściciel” autorstwa Karen Lynch jest Sara Grey, na której śmierć ojca odcisnęła piętno. Jest w połowie fae, a w połowie demonem, a chęć odkrycia prawdy powiodła ją aż do twierdzy Mohiri, gdzie pobierała naukę mającą pomóc jej rozwijać swoje moce. Wszystko dla bohaterki było nowe, chociaż należała do tego świata musiała go poznać, zyskać wiedzę, której jej brakowało. W „Samotnym mścicielu” dziewczyna ucieka, bardzo zależy jej na tym, aby odszukać swoją matkę. Postanowiła wziąć sprawy w swoje ręce, chociaż mogło to wyglądać zupełnie inaczej, jakby uciekła ze strachu. W głowie Sary kryje się wiele pytań, więc próbuje dostać się do kogoś, kto może dać jej odpowiedzi, których potrzebuje. Podróż, w którą wyruszyła była niebezpieczna, wystawiła ją na nie jedną próbę, sprowadziła nowe, ciekawe znajomości. Zmieniła światopogląd, ukazała, że nie wszystko jest czarne lub białe, Sara dojrzała w raz z nią zaczęły wzrastać jej moce. Czy uda jej się odkryć prawdę? Ile będzie musiała poświęcić? „Samotny mściciel” to książka, która jest dość obszerna objętościowo, co w jej przypadku, nie uważam za minus, a ogromny plus. Karen Lynch nie oszczędza swoich bohaterów, sprowadza na nich coraz to nowsze wyzwania. Bardzo podobał mi się motyw drogi, podróży, którą musiała przejść Sara, aby odkryć, kim naprawdę jest, rozbudzić moce, dojrzeć i walczyć. Ta opowieść jest fascynująca i wciągająca, przepełniona tak wieloma emocjami, że ciężko było je od razu wszystkie przetrawić. Karen Lynch ma niesamowity styl, dzięki, któremu czytanie powieści szło bardzo szybko, wręcz pochłaniając kolejne zdania i wydarzenia, które miały miejsce. „Samotny mściciel” to powieść, o której wiesz, że bierzesz do ręki, a ona pochłania cię całkowicie, sprawiając, że czujesz, że zawładnie twoim sercem. Pochłania cię całkowicie w taki sposób, że gubisz się w świecie, który wykreowała Lynch. Ta seria jest absolutnie niesamowita, z pewnością będę do niej wracać.

Seria „Nieugięta” ma w sobie coś wyjątkowego. Coś, co sprawia, że człowiek nie potrafi się od niej oderwać, a później chce do niej ciągle wracać. „Samotny mściciel” to zakończenie pewnego etapu historii Sary i Nikolasa, z którymi zdążyłam się dość mocno zaprzyjaźnić. Mamy okazję śledzić w niej dalsze poszukiwania Mistrza, a także widzieć, jak powoli kształtuje się uczucie między głównymi bohaterami. Podoba mi się to, że wraz z biegiem stron obserwujemy wszystkie rozterki postaci i to, jak się otwierają. Ich relacja nie rozwija się zbyt gwałtownie, ale nie można odmówić jej tej pasji. Sara wydoroślała. Owszem, w dalszym ciągu miała swoje momenty, gdzie postępowała dość nierozważnie, ale mam wrażenie, że starała się chociaż odrobinę ograniczać impulsywne zachowanie. Dużą wagę przykładała do tego, aby się rozwijać. Nie zaniedbywała treningów, mimo że niektóre były naprawdę wyczerpujące. Z zainteresowaniem patrzyłam, jak nabiera mocy i poznaje to, co kryje się wewnątrz niej. Po raz kolejny zaimponowała mi również swoim stosunkiem do innych istot. Łatwość nawiązywania przyjaźni i to jeszcze z postaciami, na które faktycznie mogła liczyć, to niewątpliwie jej dar. Z kolei Nikolas odsłonił się przed nami jeszcze bardziej. Przestał być takim tajemniczym typem, chociaż nadal oddałabym wiele, aby poznać jego perspektywę. Urzekło mnie to, jak mężczyzna nie bacząc na siebie, był gotów oddać naprawdę wiele dla Sary. W jego słowach, a także czynach dało się wyczuć troskę i takie przywiązanie. A gdyby tego było mało, to jego natura Mohiri, to że był wojownikiem sprawiło, że wręcz z niecierpliwością wyczekiwałam scen z jego udziałem! „Samotny mściciel” to książka, która mnie zaczarowała. Szczególnie jedna scena tak bardzo mnie rozczuliła, że miałam ochotę wejść do tej historii i wszystkich wyściskać. Uwielbiam występujących tu bohaterów i to nie tylko tych pierwszo planowych, ale również pobocznych. Mam poczucie, że autorka każdemu z nich przypisała jakąś rolę. Doceniam, gdy w powieściach te postacie są żywe, mają swoje charaktery, zadanie, a nie stanowią tylko imienia zapisanego na kartce. Jeśli macie ochotę na serię pełną magii, niebezpieczeństw, zagadek i przyjaźni to ogromnie polecam Wam te tytuły. Na pewno będę do nich wracać, bo ta historia ciągle żyje w mojej pamięci i nie sposób o niej zapomnieć.