Niepokorny driver (okładka  miękka)

Ależ ja czekałam na tą książkę, moja radość była tym bardziej wielka, gdy się okazało, że dołączam do grona recenzenckiego. Za co bardzo dziękuje wydawnictwu. W moje ręce, a raczej do mojego smartfona trafił egzemplarz w formie ebook, jednak moja miłość do papierowych wersji jest na tyle duża i niezastąpiona, że popędziłam do sklepu i kupiłam klasyczną wersje w wydaniu idealnie kompatybilnym do pierwszej książki Weroniki Jaczewskiej. Ale przejdźmy do samej książki. Musze się przyznać, że ciężko szło mi oswojenie się z imieniem głównego bohatera- Fabien i przede wszystkim musiałam przyzwyczaić się do miejsca, w którym osadzona była akcja- świat wyścigów F1. Jest mi on tak obcy, że na początku czułam się lekko nieswojo. Sama historia, relacja między Fabienem a Letty, wciąga z każda przekręcaną kartką jeszcze bardziej. Uwielbiam mocne romanse, tym bardziej te z motywem hate-love. Są naprawdę intensywne i pełne wrażeń. Po przeczytaniu i moich zachwytach nad Niegrzecznym prezesem, wiedziałam, że autorka nie oszczędzi Nam pikantnych scen czy naprawdę przejmujących wydarzeń. Oczywiście się nie myliłam. Cudownie obserwować i przeżywać z bohaterami ich zmianę, rozwój i przede wszystkim otwarcie się na nowe, nie znane im wcześniej uczucia. Na początku układ między Letty i Fabienem był czystym kontraktem, który mieli przetrwać w atmosferze wojny. Jednak wzajemny pociąg do siebie i rodzące się uczucie sprawiło, że ich życia zmieniły bieg. Fabien z aroganckiego i pewnego siebie młodzieńca stał się naprawdę dojrzałym młodym mężczyzną, który wie czego chce. Natomiast Letty musiała przejść dłuższa drogę, aby znaleźć właściwy tor, zwalczyć swoje lęki i traumy z przeszłości i pozwolić sobie na doświadczenie szczęścia. Niesamowicie zaskoczyła mnie Jaczewska zwrotem akcji, w którym poznaliśmy skrywaną tajemnice, ból z którym żyje Davies. Wszystko przedstawione jest w naprawdę mocny i dobry sposób. Chociaż czasami zachowania Letty bardzo mnie denerwowały i ich nie rozumiałam, w całości była naprawdę dobrą i ciekawą postacią. Oczywiście końcówka wywołała u mnie potok łez, ale czego mogłam się spodziewać innego. Musicie przeczytać!

Książka pochłonęła mnie w całości. Uwielbiam motyw hate-love. Przekazywałam razem z bohaterami, były momenty że nie byłam w stanie czytać bo nic nie widziałam bo w oczach miałam łzy wielkości grochu. Serdecznie polecam

Książka „połknięta” w jeden wieczór. Super się czyta. Ciekawa i nieprzeciętna. Autorka jest w moim top. Czekam na kolejne historie.

Super polecam

Znów zrobiła to, wciąga jak najlepszy serial na netflixie, od rozdziału do rozdziału leciałam niczym epizody, nie wiem kiedy to się stało ale połknęłam tą książkę. Polecam posmakować. Totalna jazda!

Jestem ogromną fanką romansów! W lipcu czytałam książkę "niegrzeczny prezes" tej samej autorki, która była świetna, więc postanowiłam sięgnąć po kolejną. I wiecie co jest tak samo dobra jak poprzednia! Nie mogłam się od niej oderwać przeczytałam w jeden wieczór! POLECAM!!!

Uwielbiam książki Weroniki!!! Mam jej poprzednią "Niegrzeczny prezes", wiedziałam że ta będzie równie odlotowa i nie zawiodłam się! Książkę czyta się lekko nawet nie zauważyłam kiedy ją skończyłam. Rozgrzeje i rozbawi!

Joanna Leszczak czw., 29 wrz, 08:43 do mnie "Nieznane sytuacje wymagały niekonwencjonalnych środków." "Bo czym innym jest prawdziwe uczucie niż ofiarą? Robisz wszystko, żeby tej drugiej osobie było dobrze, nawet gdy robisz to wbrew sobie. Przekraczasz swoje granice i nie żałujesz żadnej kropelki krwi." "Życie w strachu to najgorsze, co może człowieka spotkać." "Ale każdy człowiek potrzebuje samotności, żeby nie zwariować." "Przecież nie kocha się wybiórczo, kocha się zawsze za całokształt." "Bolesne doświadczenia budują mocniej niż te szczęśliwe. Wbijają ci się w mózg, krew, każdą komórkę i sprawiają, że każdego dnia pamiętasz. O szczęśliwych chwilach szybciej się zapomina: z reguły nie są traumatyczne, nie odwracają biegu zdarzeń. To cierpienie nas kształtuje." Życie w blasku fleszy, nieustannie pod obserwacją paparazzi i kompletnie obcych osób, ma ogromny wpływ na ludzi. Jedni nieustannie unikają niepotrzebnej im atencji, robiąc wszystko co w ich mocy, by ukryć swoje życie przed opinią publiczną. Inni natomiast z przyjemnością wykorzystują medialny szum, a wręcz jeszcze go podsycają, pławiąc się w popularności i skrzętnie ją wykorzystując. Niestety, takie życie zbyt często potrafi przysłonić priorytety i stanowi zagłuszacz wszystkich skrywanych emocji. Jednak czy z raz obranej ścieżki można zawrócić bez większych szkód, gdy wszystkim wokół wydaje się to wręcz niemożliwe? Fabien to tytułowy "niepokorny" kierowca. Od dziecka związany był z adrenaliną jaką daje prędkość, najpierw na gokartach, a potem przy samochodach rajdowych. Pomimo młodego wieku ma na swoim koncie niebywałe sukcesy, których można mu jedynie pozazdrościć. I choć jego osiągnięcia zawodowe są wręcz niebywałe tak życie prywatne zdecydowanie nie należy do godnych naśladowania. Wieczny imprezowicz, zadufany i bez pamięci zakochany jedynie w sobie, traktujący kobiety przedmiotowo i nie omijający żadnej okazji, by którąś z nich zaspokoić swoje potrzeby. Kłótliwy, wulgarny, jego zachowania nawet na oficjalnych wyjściach nie da się przewidzieć i nikt nie jest w stanie go okiełznać. Jednak nawet taki lekkoduch kryje tajemnice, które w jakiś sposób tłumaczą jego podejście do życia i ludzi. Komu miałby w końcu ufać i w kim znaleźć przyjaciela, nie wspominając już o osobie jeszcze bliższej sercu, skoro wszyscy postrzegają go przez pryzmat sławy i pieniędzy na koncie? Zresztą, Fabien jest zdania, że nie jest stworzony do miłości i żyje tak jakby jutra miało nie być. Czy dla takiego mężczyzny istnieje jakakolwiek szansa na zmianę? Letty na pozór stanowi zupełne przeciwieństwo Fabiena. Choć pochodzi z domu, w którym pieniądze nigdy nie były problemem, a jej bliscy mają rozpoznawalne twarze, to ona sama zawsze unikała rozgłosu i tak pozostało do dziś. Ukończyła studia pedagogiczne i w tym kierunku pragnie się rozwijać, ponieważ zwyczajnie czuje powołanie jeśli chodzi o kontakt z dziećmi. Jednak gdy ją poznajemy nie znajduje się w najlepszej sytuacji życiowej. Nadal mieszka z rodzicami, nie ma pracy, stroni od jakichkolwiek spotkań, wypiera się związków i zaangażowania w jakiekolwiek relacje, a u swego boku ma tylko jednego przyjaciela, który nie dał się odtrącić. Letty nie wierzy w miłość, podobnie jak w to, że czeka na nią cokolwiek dobrego. Nie jest w stanie pogodzić się ze swoją przeszłością, która, ma wrażenie, permanentnie ją złamała. Czy uda jej się znaleźć szczęście u osoby, która już po pierwszych sekundach od poznania, stała się jej największym wrogiem? "Niepokorny driver" to książka dopracowana do ostatniej kropki. Już wstęp przemówił do mojego czytelniczego serca, a nawet nie miałam okazji zagłębić się w fabułę. Do tego niesamowita ścieżka dźwiękowa, idealnie obrazująca sytuację bohaterów, piękne wydanie i mamy już sukces w kwestii wizualnej i estetycznej. Lecz jak wiadomo nie świadczy to kompletnie o jakości powieści. Zapewniam jednak, że to, co znajdziemy w środku, dorównuje, jeśli nie przewyższa, otoczkę wokół książki. Weronika Jaczewska udowadnia tą powieścią, że naprawdę potrafi pisać, ma niesamowite pomysły, niezmierzony talent i pióro, które po prostu trafia do odbiorcy. Choć książka jest pokaźna objętościowo, to kompletnie nie odczuwa się tego przy lekturze, a ja po jej zakończeniu wręcz czułam niedosyt, nie chcąc wracać z tego precyzyjnie utkanego świata. Weronika powala w tej powieści swoim researchem na temat świata wyścigów samochodowych i na każdym kroku daje odczuć, że zaangażowała się w pisanie tej książki kompletnie i całkowicie. Sama książka daje nam całe mnóstwo emocji, skrajnych, trudnych do okiełznania, niczym bohaterowie tej lektury. Nie jest to absolutnie lekki romans, tutaj sceny erotyczne rozgrzewają do czerwoności, relacja bohaterów jest szalona, pełna uczuć i niepewności, a tematy, które pojawiają się w trakcie poznawania fabuły zdecydowanie nie należą do łatwych. Całokształt książki to istny rollercoaster emocji, ale przecież właśnie tego szukamy w literaturze! A Weronika zape

"Bolesne doświadczenia budują mocniej, niż szczęśliwe. Wbijają ci się w mózg, krew, każdą komórkę i sprawiają, że każdego dnia pamiętasz. O szczęśliwych chwilach szybciej się zapomina: z reguły nie są traumatyczne, nie odwracają biegu zdarzeń. To cierpienie nas kształtuje." Letty Davies poświęca się dzieciom z ośrodka opiekuńczego. Rola wolontariuszki ma pomóc zagłuszyć jej ból. Wywodzi się z gwiazdorskiej rodziny a to oznacza spore zainteresowanie przez płeć przeciwną. Niestety jest to jednostronne, bowiem Letty nie ma zamiaru z nikim się wiązać. Pragnie spokoju, nie to co jej brat, który pragnie zniszczyć Fabiena. Fabien Laurent jest mistrzem Formuły 1. Ten tytuł ułatwia mu życie i kontakty z płcią przeciwną. Zawrotna prędkość zarówno na torze, jak i w życiu prywatnym jest dla niego normą. Pewnego dnia ich drogi się krzyżują a splot okoliczności robi z nich parę. Nie jest to dla nich spełnieniem marzeń, szczególnie, że wzajemnie się nienawidzą. Ale w miarę siebie wzajemnego poznawania zaczyna się stopniowo zanikać granica między układem a prawdą. Ta granica między nienawiścią a miłością jest bardzo cienka. Czy para zaryzykuje? Czy otworzą swe serca na miłość? Czy może ta zawrotna prędkość okaże się być totalnie niszczycielską siłą? Świat Formuły 1 - na palcach jednej ręki mogę wyliczyć powieści z tym motywem, jakie udało mi się przeczytać. Po każdą z nich sięgam z ogromną ciekawością. Najnowsza powieść Weroniki pokazała ten świat ze wszystkich stron. To tempo, tę nerwowość na torze. Rywalizację, która dostarczała ogromnej adrenaliny zarówno bohaterom, jak i mi. To nie tylko sława, kasa i łatwe panienki. To także ta druga strona medalu. Ta bardziej niebezpieczna, chwilami niepochlebna. Tak jak wszystko - ma swoje plusy i minusy. Autorka cudownie pokazała pasję głównego bohatera. Fakt, że dla niego wyścigi były całym życiem. Jego motorem napędowym. Fantastycznie było móc towarzyszyć mu. Z przyjemnością śledziłam przebieg wydarzeń. To, jak się zmieniał. To jak walczył. A motyw z przeszłością był zrzuconą bombą. Totalnie zaskakujące. Równie zaskakujące i przejmujące okazały się być wątki dotyczące głównej postaci kobiecej. Historia Letty również została genialnie poprowadzona. Polubiłam ją, choć nie była zwyczajną, prostą postacią. Była bardzo złożona i nasączona smutkiem. Motyw hate-love jak marzenie. Autorka naprawdę dała z siebie wszystko. Z ogromną fascynacją śledziłam wszystkie starcia między bohaterami. Te sukcesywnie zmieniające kierunek wątki, które cudownie podkręcały klimat. Czyniły powietrze naelektryzowanym. Wciągnęła mnie ta historia. Zatraciłam się w czytanym tekście. Została napisana z wyczuciem i ogromną dbałością o szczegóły. Dopracowane postacie i dobrze rozbudowane wątki czyniły powieść nieodkładalną. Autorka skutecznie oderwała mnie od rzeczywistości. Wrzuciła mnie w zawirowania godne tornada. Aż żal było mi się żegnać z bohaterami. Spędziłam z nimi cudowne chwile. Świat Formuły 1 czeka na Ciebie. Przeżyj z bohaterami intensywne i zaskakujące chwile. Będzie gorąco i niezwykle emocjonalnie. Polecam z całego serca. Współpraca: Wydawnictwo Agora

Przyznam szczerze, iż dotychczas nie spotkałam się z historią kierowcy Formuły 1 oraz dziennikarką o nielubianym przez niego nazwisku. Z tego też powodu stwierdziłam, że sięgnę po te pozycję. Bohaterowie — Fabian oraz Letty. Nikt dawno nie irytował tak, jak właśnie główna postać. Mężczyzna miał definitywnie wysokie mniemanie o sobie i z jednej strony to dobrze, ponieważ należy mieć świadomość faktu, że jest się cudowną osobą, która jest silna i daje sobie radę. Niestety w przypadku Laurenta było to pokazane trochę inaczej. Rzucane przez niego teksty odrzucały mnie. Co, gdybym była Letty? Nie próbowałabym się z nim wiązać. Sama kobieta nie miała tragicznego charakteru. Ciekawym wątkiem było akurat to, że poświęcała ona swój czas pewnej dziewczynce. To pokazało mi, iż darzy miłością dzieci. Była wykreowana mimo wszystko lepiej niż jej „partner”. Sama fabuła zapowiadała się ciekawie i byłaby pewnie tak przeze mnie oceniona, gdyby nie pewien fakt. Ich relacja opierała się jedynie na seksie. Ja rozumiem wszystko, w końcu „Niepokorny Driver” jest przypisany do kategorii erotycznej, ale tylko na tym opierało się... Wszystko. Inne książki z tej pozycji zawierały przynajmniej chwile, w których bohaterowie chociaż próbowali rozmawiać na temat ich związku. Tutaj? Tutaj chodziło tylko o jedno. Zero rozmów. Nie czułam się przez to pochłonięta i zaciekawiona. Autorka jednak ma umiejętności i bardzo dobrze, że z nich korzysta. Posiada lekkie, przyjemne pióro i tylko dlatego czytało mi się to spokojnie. Uważam jednak, iż ten tytuł nie jest dla mnie i nie wiem czy mogę go polecić czytelnikom romansów. Raczej tym, którzy lubią erotyke.