Lilie królowej. Siostry. Tom 1 (okładka  miękka, wyd. 05.2022)

Super

Trudno się nie zachwycać, trudno nie podziwiać, skoro ta powieść jest tak wspaniale napisana, że namacalnie odczuwa się emocje bohaterów, uczestniczy w ich przygodach, mało tego odnosi się wrażenie, że siedzi się na murach zamku, na kamieniu, w leśnej chacie i przygląda wszystkiemu z bliska. Czuje zapach dymu ogniska, słyszy gwar rozmów na dworze króla, obserwuje bohaterów w ich poczynaniach. W średniowieczu dzieciom od urodzenia przypisywano role, jakie będą mieli pełnić w swoim życiu, nawet rolę króla, czy królowej. Polityka i układy dla dorosłych miały ogromne znaczenie, a dzieci zazwyczaj były nieświadome decyzji podjętych przez ich opiekunów, często traktowały to jako zabawę, dopiero gdy zdawały sobie sprawę z ciężaru jaki na nie nałożono, gdyby mogły, chciałyby po prostu zniknąć. Rola kobiety w średniowieczu niewiele różniła się od tej w czasach nowożytnych. Jej przeznaczeniem było zamążpójście i wychowywanie potomstwa. Pod względem wyboru małżonka, również było podobnie: wszystkie małżeństwa były aranżowane, szczególnie wtedy, im większy majątek wchodził w grę. Dotyczyło to nie tylko królów, szlachetnie urodzonych, ale także kobiet pochodzących z warstw najuboższych. W taki właśnie sposób wychodziła za mąż siostra jednej z głównych bohaterek Litwinki Mildy, lecz młodym niedane było przekonać się, czy zaaranżowane małżeństwo okaże się szczęśliwe, bo podczas wesela dochodzi do najazdu Krzyżaków, którzy bezlitośnie pacyfikują wieś, nie oszczędzając nikogo. Ośmioletnia wówczas Milda ocalała tylko dlatego, że opuściła biesiadników, żeby nakarmić w lesie ocalonego od śmierci jastrzębia. Ten ranny jastrząb ocalił jej życie, ale dziewczynka widziała twarz zbrodniarza, który pozbawił ją rodziny i domu. Twarz Diabła, która już zawsze będzie ją prześladowaćTe tragiczne wydarzenia są początkiem wspaniałej sagi, pełnej zwrotów akcji, nieoczekiwanych wydarzeń ze świetnie wykreowanymi bohaterami, zwłaszcza postaciami dzielnych kobiet. Druga z bohaterek niesforna i ciekawska Amalia przebywa na dworze węgierskiego króla Ludwika I Wielkiego. To wyjątkowo niepokorna osóbka i rzadko robi to, czego się od niej oczekuje. Podczas jednego z przyjęć przypadkowo podsłuchuje rozmowę, której nie powinna była usłyszeć. Amalii, w to, co niechcący usłyszała, nie chce uwierzyć ukochana Hedwig. Dodatkowo od zamkniętej w klasztorze umierającej matki, dowiaduje się prawdy o swoim pochodzeniu. Niestety tą wiedzą z nikim nie może się podzielić. Cudem ocalała Milda trafia pod opiekę jedynego brata i jego żony Idy, którzy przeżyli, bo nie zdążyli przybyć na wesele. Niestety na dwójce jej najbliższych krewnych ciąży pewna tajemnica, którą zna człowiek, niemający wobec nich dobrych intencji, wciąż ich nachodzi i niepokoi. Gdy w zamian za milczenie żąda od Varnasa Mildy, ten podejmuje jedyną możliwą w tej sytuacji decyzję, by chronić żonę i siostrę. Dwór rządził się swoimi prawami. Teraz przy pomocy mediów łatwo zaszkodzić czyjejś reputacji, ale w tamtych czasach, gdy naraziło się komuś wpływowemu, też znajdowano metodę, by go zniszczyć, Nie ważne, czy ktoś był winien, czy też nie. Ważne komu się naraził. Boleśnie przekonały się o tym obie przyjaciółki, gdy chciały, by na jaw wyszły sprawki ochmistrzyni Krystyny. Królowa nie mając innego wyjścia, chcąc chronić dziewczyny przed karą śmieci, Amalię wydaje za mąż, a Mildę skazuje na wygnanie. Lucyna Olejniczak stworzyła przecudowną opowieść balansującą na granicy prawdy i fikcji literackiej. Oczarowała mnie doskonale skomponowaną fabułą, w której zaciera się linia pomiędzy fikcją a prawdą historyczną. Bardzo często zastanawiałam się, co jest prawdą, a co nie. Niesamowita powieść, napisana z rozmachem i ogromną znajomością historii. Wciąga od samego początku, aż do końca. Pełna zwrotów akcji i doskonale wykreowanych postaci. Pomimo że moja główna uwaga skupiona była na barwnych losach trzech kobiet i ich przyjaźni, to trudno mi było nie docenić wspaniale opisanych wydarzeń historycznych, które są doskonałym uzupełnieniem fabuły. „Lilie królowej.Siostry” to cudownie snuta opowieść przygodowo- historyczna, pełna emocji, napisana pięknym językiem, niepozbawiona pewnej dawki humoru. Autorka zawarła w niej mądrość życiową czy też mądrość ludową. Rzeczywistość przenika tu się z podaniami i legendami. Na uwagę zasługuje wspaniale i drobiazgowo opisane tło historyczne, które pozwala wczuć się w klimat tamtych czasów. Jestem zachwycona pięknymi opisami, ciekawą fabułą, niesamowitymi zwrotami akcji i wspaniale przedstawioną relacją, która połączyła dwie obce sobie dziewczyny. Przepiękna podróż w czasie, z której niestety chwilowo musiałam wrócić, ale się cieszę, bo znów tam będę mogła się udać. Fabuła tej książki to wspaniała kanwa dla filmu przygodowego, o ile kiedyś się ktoś skusi, by przenieść losy jej bohaterów na duży ekran.

Cóż to była za fantastyczna przygoda! Tak śmiało mogę określić lekturę najnowszej powieści Lucyny Olejniczak. Tym razem autorka zabiera nas do czasów średniowiecza, wprost na królewski dwór, gdzie możemy śledzić codzienność jego mieszkańców. Zwłaszcza Amalii, która piastuje ważną funkcję dwórki samej Jadwigi — młodziutkiej królewny. Dziewczyna wiedzie spokojne życie, jednak ten spokój zostaje zaburzony. Nie tyle przez dworskie knowania, które zmieniają przyszłość jej przyjaciółki, ile przez pewną tajemnicę związana z jej pochodzeniem, której rozwiązanie spędza jej sen z powiek. Amalia podejrzewa, że jest córką… Ale to tylko podejrzenia, których nie jest w stanie potwierdzić, gdyż musi udać się z Jadwigą do Krakowa. Równolegle poznajemy losy Mildy. Dziewczyna traci w okrutnej rzezi całą rodzinę. Przygarnięta przez brata, pod czujnym okiem bratowej, zapoznaje się z dobrodziejstwem ziół, aby w przyszłości móc leczyć za ich pomocą potrzebujących. Okrutny los, a może raczej przeznaczenie, sprawia, że Milda znów musi pogodzić się ze stratą. Losy dziewcząt splatają się i tak rozpoczyna się ich przyjaźń. Jednak nie jest im dane poznać, czym jest beztroska codzienność, gdyż muszą pozostać cały czas czujne. Zło nie śpi, a niebezpieczeństwo czai się na każdym kroku… Jestem zachwycona powieścią Lucyny Olejniczak! Ponownie dała się ona poznać jako wnikliwa studentka historii, którą wplata w utkaną przez siebie opowieść. Zaprasza czytelnika na dwór, dzięki czemu, ma on okazję zobaczyć niejako od kuchni życie młodziutkiej Jadwigi. Dziewczynki, której los został z góry zaplanowany. Która niczym bezwolna marionetka w rękach bezwzględnej polityki, musiała poddać się przeznaczeniu. Czytając, trudno jest wyczuć, gdzie biegnie cienka granica między prawdą a fikcją, gdyż autorka tak doskonale połączyła oba te elementy, że czytelnik nie do końca wie, które wydarzenia są prawdziwe. Może jedynie, wiedziony ciekawością, zgłębić je, sięgając po inne źródła. Nakreślony z rozmachem świat dworskich knowań oraz układów politycznych, wciąga bez reszty. I choć akcja powieści toczy się w średniowieczu, nie sposób nie odszukać w tych zagrywkach analogii do współczesnych czasów. Może na inną skalę, może w innym celu, a jednak zachowania niektórych ludzi przy władzy, zdają się niezmienne. I choć opisy życia na dworze stanowi znaczną część fabuły, to jednak powieść Lucyny OIejniczak to przede wszystkim opowieść o młodych kobietach oraz niezwykłych przyjaźniach. Każda z nich ma inne doświadczenia, za sobą inną przeszłość, przed sobą przyszłość, która jest niejako z góry zaplanowana. Jadwiga, która jest skazana na ślub z władcą pogańskiego kraju Jagiełłą, odarta z młodzieńczych ideałów, musi szybko dorosnąć. Stać się kobietą i władczynią, jakiej oczekuje naród. Amalia, która nie zna swoich rodziców, jest przygarnięta za zasługi jej nieżyjącego ojca, wie, że kiedyś wyjdzie za mąż za mężczyznę, który zostanie jej wybrany. Sekret wyjawiony jej przez umierającą w klasztorze matkę, na zawsze odmieni jej życie. Jest i Milda, która od dziecka musiała mierzyć się ze złem. Z demonami, które prześladowały ją nieustannie, które miały twarz samego Diabła. I kiedy w końcu udało się jej odnaleźć swoją przystań, znów została pozbawiona poczucia bezpieczeństwa. Trzy kobiety, trzy historie, a jednak jeden smutek, który zdaje się wybrzmiewać z tego, co zgotował im los. Czy zdołają się z nim pogodzić? Czy odnajdą własne szczęście? Podsumowując: „Lilie królowej. Siostry” określiłabym mianem świetnie napisanej zbeletryzowanej powieści historycznej, która zawiera w sobie także elementy książki przygodowej. Autorka przenosi nas w czasie do XIV wieku, opisując z rozmachem życie dworskie, ale także codzienność zwykłych ludzi. Obrazowość przedstawionych przez nią wydarzeń jest niezwykle plastyczna, co sprawia, że wręcz widzimy poszczególne kadry, wsiąkamy w fabułę i z wypiekami na twarzy śledzimy losy bohaterów. Nie sposób nie zachłysnąć się niesamowitym klimatem! Wręcz czułam strach Mildy, kiedy w rzezi zginęli jej najbliżsi, jej samotność i poczucie zagubienia. Słuchałam z zainteresowaniem słów Iny, która zdradzała tajniki sztuki zielarstwa. Śledziłam z ukrycia tych, których intrygi miały zmienić bieg wydarzeń, a także współczułam młodym zakochanym, że są bezsilni w starciu z konwenansami. Byłam częścią tej opowieści. I to niesamowite uczucie sprawiło, że nie mogłam się od niej oderwać. Przyjaźń, miłość, tajemnica, zdrada, przewrotny los – to i o wiele więcej znajdziecie w najnowszej powieści Lucyny Olejniczak. Niecierpliwie czekam na ciąg dalszy! Polecam!

Lucyna Olejniczak w swojej sadze średniowiecznej „Lilie królowej” opisuje Jadwigę Andegaweńską, żonę Władysława Jagiełły, kobietę koronowaną na „króla Polski i czasy, w których przyszło jej żyć. Jednakże to nie królowa jest głównym bohaterem pierwszego tomu zatytułowanego „Siostry”, który miałam przyjemność przeczytać. Autorka skupia się na dwóch młodych dziewczynach, żyjących w totalnie rożnych miejscach, ale które postać królowej połączy ze sobą już na zawsze. Amelia, młoda i niesforna dwórka księżniczki Jadwigi, wiedzie beztroskie życie na dworze w Budzie, stolicy Węgier. Z młodą Jadwigą łączy je prawdziwa, dziecięca przyjaźń. I wraz z nią oczekuje na koronację Jadwigi na królową Węgier i jej ślub z Wilhelmem Habsburgiem. Młoda dziewczyna nie zna właściwie swojej matki, jest więc bardzo zdziwiona, że zostaje wezwana przez nią do klasztoru, w którym ta przebywa. Na łożu śmierci wyznaje ona córce sekret jej pochodzenia, który nigdy nie powinien wyjść na światło dzienne. Ośmioletnia Milda, mieszkająca nieopodal Wilna, cudem przeżywa napaść Krzyżaków na jej wioskę. W czasie wesela jej starszej siostry giną wszyscy za wyjątkiem niej. Varnas, wojownik kniazia Jagiełły i starszy brat Mildy, który nie dotarł na krwawe wesele, zabiera ją do Wilna, a jego żona Ina bierze dziewczynkę pod swoją opiekę, ucząc ją zielarstwa i lecznictwa. Sielankę ich burzy pojawienie się kupca, który zna prawdziwe pochodzenie Iny. Wyjawienie tego sekretu może zakończyć się śmiercią młodej kobiety i jej męża. Proponuje więc on im wymianę. Zachowa kwestie pochodzenia Iny w tajemnicy, pod warunkiem, że oddadzą mu Mildę… Tymczasem Elżbieta Bośniaczka postanawia obalić testament zmarłego męża i króla- Ludwiga Andegaweńskiego. Zamiast Marii na tron Polski zostaje wskazana Jadwiga, Maria zaś przywdziewa koronę Węgier. Niestety taki sposób postępowania nastawia przeciwko królowej wielu możnych zarówno na Węgrzech, jak i w Polsce. Ostatecznie jednak Jadwiga wyrusza w podróż do Krakowa, towarzyszy jej oczywiście Amelia. Sprytna królowa Elżbieta zmusza panów polskim do koronacji Jadwigi na króla. Tytuł ten ma umocnić jej pozycję i uniezależnić od męża. Zmienia też swoje zdanie co do wyboru małżonka dla córki, zaczyna popierać starania księcia litewskiego Jagiełły o jej rękę. Na Wawel przybywa Milda, która wraz z orszakiem kniazia Jagiełły poddaje się obrzędowi chrztu świętego i przyjmuje imię Anna. Zagubiona początkowo dziewczyna, nie znająca języka polskiego i niemieckiego, trafia pod opiekę Amelii i wkrótce obie stają się nierozłączne. Królowa Jadwiga nazywa je pieszczotliwie swoimi liliami. Jak poradzi sobie młoda królowa na Wawelu, pełnym intryg i czyhających wszędzie niebezpieczeństw? Jakie okaże się jej małżeństwo ze starszym i właściwie ciągle nieobecnym mężczyzną? Czy dziewczęca przyjaźń przetrwa? Jak potoczą się ich losy w świecie, w którym rządzą i decydują mężczyźni i kościół katolicki? Czy jest w tym świecie szansa na prawdziwe uczucie? Przepięknie i z ogromnym rozmachem napisana książka wciągnie Was od pierwszych stron. Gwarantuje. Autorka rewelacyjnie stworzyła fabułę. I pomimo tego, że nasza uwaga kierowana jest na losy Amelii i Mildy, autorka nie pomija ważności historii i wykorzystuje wydarzenia historyczne, jako uzupełnienie akcji. Także jesteśmy świadkami wielu zawirowań politycznych, czy intryg dworskich, z którymi muszą się zmierzyć nasze bohaterki. Jest tutaj także wartka , nieprzewidywalna akcja, genialnie zbudowane postacie, a nawet spora dawka śmiechu, plus niesamowity realizm i dbałość o szczegóły. Opisy strojów dworskich, czy targu w Krakowie, barwne postacie, tak charakterystyczne dla tamtej epoki, sprawiają, że książkę się dosłownie pochłania. Autorka bardzo umiejętnie wplata też elementy magii, opis pogańskich wierzeń panujących na Litwie w prawdziwe wydarzenia historyczne. Ten zabieg sprawia, że momentami odnosimy wrażenie czytania jakiejś baśni. Dodatkowo, książka funduje nam piękny wachlarz emocji i uczuć, pozwalający wczuć się w losy bohaterek i w ich życiowe sytuacje. Mamy więc tak naprawdę powieść historyczną, obyczajową, thriller i baśń, a to wszystko w jednej książce, dlatego uważam, że naprawdę każdy znajdzie w niej coś dla siebie. Bardzo dziękuję Pani Lucynie za przecudną przygodę czytelniczą i tak udaną podróż w czasie. Z niecierpliwością czekam na kolejny tom:)

Litwa, koniec XIV wieku. Ośmioletnia Milda jest jedynym świadkiem masakry, której dokonali Krzyżacy w jej rodzinnej wiosce. Dziewczynka zostaje zabrana do Wilna do domu starszego brata, będącego wojownikiem kniazia Jagiełły. Tam Milda uczy się zielarstwa pod bacznym okiem bratowej. W tym samym czasie rówieśniczka Mildy, Amalia wiedzie dostatnie życie na węgierskim dworze jako dwórka młodziutkiej Jadwigi Andegawenki. Sielankę dziewczyny przerywa tajemnica jej pochodzenia, którą zdradziła jej umierająca matka. Od tej pory dziewczyna stara się dotrzeć do prawdy. Litwinkę Mildę i Węgierkę Amalię dzieli wszystko. Jednak kiedy młodziutka Jadwiga zostaje koronowana na króla Polski a jej mężem zostaje Jagiełło, ich losy splatają się już na zawsze. Dorastając na Wawelu uświadamiają się, że miejsce, w którym przyszło im żyć z dnia na dzień staje się coraz mniej bezpieczne a intryga, której zostają ofiarami może przynieść ich zgubę. Jednak dziewczęta nie zamierzają się poddać bez walki. Moja znajomość z twórczością autorki Lilii królowej. Siostry zaczęła się banalnie. Otóż kilka lat temu, w bibliotece, do której uczęszczam zarekomendowano mi do przeczytania fenomenalny cykl ,,Kobiety z ulicy Grodzkiej’’. Ten cykl spowodował , że polubiłam pióro autorki. Dlatego kiedy tylko ukazała się zapowiedz pierwszego tomu sagi średniowiecznej zapragnęłam go przeczytać. To był strzał w dziesiątkę ! Książka okazała się kolejną perełką wśród propozycji, które ukazały się na rynku wydawniczym w ostatnim czasie. Autorka zabrała nas w niesamowitą podróż w sam środek wiru wydarzeń, które odmienią życie wielu ludzi i zapiszą się złotymi zgłoskami w historii przynajmniej dwóch narodów. Towarzysząc dwóm młodym bohaterkom- Węgierce Amalii i Litwince Mildzie, mamy szansę być naocznymi świadkami doniosłych zmian jakie zachodziły w Europie Środkowo-Wschodniej, wielkiej polityki i dworskich intryg. Jak zwykle autorka postawiła na drobiazgowo wykreowane tło, które może sprawić, że poczujemy się jakbyśmy przenieśli się w czasie i przechadzali się po stolicy Węgier, Krakowie, Wilnie, przemierzali półdzikie litewskie ziemie, poznając jednocześnie mentalność, zwyczaje, tradycje mieszkańców tych miejsc a także styl życia władców Polski i ich świty. Spotkamy się tutaj z postaciami, które zrodziły się w głowie autorki i autentycznymi, mającymi niebagatelny wpływ na naszą historię. Dzięki książce możemy uświadomić sobie, że byli tacy jak my. Mieli swoje wady i zalety, nadzieje i plany na przyszłość, smutki i troski. Jedyne czym się od nas różnią to czasami, w którym przyszło im żyć. Lilie królowej. Siostry to książka, która przenosi czytelnika w przeszłość, prosto na królewski dwór, gdzie mimochodem jesteśmy świadkami wielkiej polityki i dworskich intryg. Oczami bohaterów możemy zaobserwować wielki przepych uprzywilejowanych i biedę reszty społeczeństwa. To książka, która pokazuje mentalność późnośredniowiecznego społeczeństwa, w którym żarliwa wiara miesza się z zacofaniem i zabobonem. Z zapartych tchem śledziłam drogi, którymi kluczyły młode bohaterki w poszukiwaniu tego co jest w życiu najważniejsze. Cieszyłam się z ich radości, smuciłam z niepowodzeń. Ciężko było mi pogodzić się z konwenansami, które krępowały ich życie i były powodem do łez. Sięgnięcie po tę lekturę to jedna z kilku dobrych decyzji, które podjęłam w ostatnim czasie. Zrobiła na mnie ogromne wrażenie i już nie mogę doczekać się by poznać dalsze losy Amalii i Mildy.

Ostatnio uwielbiam czytać powieści, w których cofam się w czasie. Postanowiłam przeczytać najnowsze dzieło Lucyny Olejniczka „Lilie Królowej. Siostry”. Jest to pierwszy tom nowej sagi. Tym razem widzimy się w Średniowieczu. Jako że nigdy nie interesowałam się tym okresem nie mogę wam powiedzieć, ile w tym jest faktów a ile literackiej fikcji. Wiem jedno, że mimo swojej objętości (prawie 600 stron) czyta się ją z ogromną przyjemnością. Idealna odskocznia od naszej szarej codzienności. Nie mogłam się od niej oderwać. Z zapartym tchem śledziłam losy dwóch głównych bohaterek. Razem z Mildą i Amalią przeżywałam ich życie. Milda – cudem uniknęła rzezi, która miała miejsce na Litwie w 1382 roku. Dziewczynka miała wtedy zaledwie osiem lat. Przeżyła prawdziwą traumę. Do tej pory jak tylko sobie o tym przypomni to płacze. Jak to się stało, że ona przeżyła a inni zginęli? Na świecie został jej tylko brat i bratowa. Czy kiedyś pomści swoich najbliższych -wymordowanych przez Krzyżaków? Dzielnie pomaga swojej bratowej szybko się przy tym ucząc. Odbiera porody, leczy i zna się na ziołach. Staje się zielarką. Jak doszło do tego, że poganka znalazła się dworze Królowej Jadwigi? Bardzo sympatyczna bohaterka. Wyrosła na odważną kobietę, jednak czy poradzi sobie z oszczerstwem? Amalia – można śmiało powiedzieć wojownicza księżniczka. Oczywiście księżniczką nigdy nie była. Jest rówieśniczką pierwszej bohaterki. Ona wiodła zupełnie inne życie. Można powiedzieć, że bajeczne. Wychowywana była na dworze przy przyszłej Królowej Jadwidze. Była jej dwórką i najlepszą przyjaciółką. Zawsze stawiała na swoim. Była nieposkromioną złośnicą. Robiła sobie żarty. Nie każdy ją rozumiał. Podpowiadała Jadwidze co ma robić. Co zrobi jak pozna szokującą tajemnicę? Czy się nią z kimś podzieli, czy raczej zachowa to dla siebie? Kim są/byli jej rodzice? Od jakiegoś czasu zakochana jest w pewnym chłopcu. Jednak taka miłość nie ma szans na przetrwanie. W tamtych czasach damy dworu nie mogły wiązać się z synami wieśniaków. Czy zrobi wszystko, żeby być ze swoim ukochanym? Czy podda się woli innych? Obydwie bohaterki z czasem się poznają i zaprzyjaźnią. Jak do tego dojdzie oczywiście musicie przeczytać sami. Przeżyją niezapomniane przygody. Czy przetrwają niezwykłe intrygi, które czekają na nie na dworze? Uwielbiam te dziewczęta. Pierwszy tom kończy się w takim momencie, że już nie mogę doczekać się, kiedy przeczytam kolejny tom. Mówię wam co za historia. Dziękuję autorce, że zabrała mnie do Średniowiecza. Dziękuję za piękne opisy, ciekawą fabułę, mnóstwo intryg, znakomite zwroty akcji i relację jaka połączyła obie dziewczęta. Poznajcie również pewną Smoczycę – cioteczkę Krystynę. To szalona i strasznie zazdrosna kobieta. Należy się jej bać. Kilka postaci mnie ogromnie zaskoczyło w pozytywnym i negatywnym znaczeniu. Zachęcam was do poznania Amalii i Mildy, a także królowej Jadwigi. Z czystym sumieniem polecam „Lilie Królowej. Siostry” - #mommy_and_books .

Po lekturze dwóch części Apteki pod Złotym Moździerzem, prequelu serii o kobietach z ulicy Grodzkiej, obiecałam sobie, że zwrócę większą uwagę na twórczość pani Lucyny Olejniczak. Tamte dwie książki stały się dla mnie pewnego rodzaju motywatorem do tego, by po prostu czytać więcej powieści autorki. Nic więc dziwnego, że kiedy tylko zobaczyłam, że premierę będzie miała jej najnowsza książka - nawet się nie zawahałam i ją zamówiłam. Dzięki uprzejmości wydawnictwa Prószyński i S-ka mam dzisiaj przyjemność opowiedzieć Wam o pierwszym tomie Lilii królowej. Akcja rozpoczyna się w roku 1382. Młodziutka i dosyć niepokorna Amalia żyje dość wygodnie w węgierskiej stolicy jako dwórka oraz najbliższa przyjaciółka królewny Jadwigi. Wszystko układa się całkiem dobrze do momentu, gdy umierająca matka Amalii wyjawia sekret dotyczący pochodzenia dziewczynki. W tym samym czasie Milda cudem unika śmierci w momencie napaści Krzyżaków. Krótko po tym zdarzeniu zostaje zabrana przez starszego brata i rozpoczyna naukę sztuki zielarstwa. Obie dziewczynki nie mają ze sobą właściwie nic wspólnego. Jednak czy na pewno? Główne bohaterki powieści, czyli Amalia oraz Milda przypadły mi do gustu i uważam je za całkiem dobrze wykreowane, choć muszę przyznać, że moje odczucia względem nich nie były równe przez całą książkę. W pierwszej połowie moją większą sympatię zdobyła Amalia – miałam wrażenie, że było jej po prostu więcej, więc naturalna kolej rzeczy – zżyłam się z nią bardziej. W drugiej połowie natomiast moneta się obróciła, a na pierwszy plan wysunęła się Milda. I to właśnie ona ostatecznie zdobyła najwięcej mojej sympatii i uwagi. Jest to dziewczyna odważna, pomimo tego, co przeżyła w życiu. Z racji tego, że jest to tom pierwszy sagi, dynamizm akcji nie do końca został tutaj zachowany. Oczywiście, jest to całkowicie zrozumiałe – autorka potrzebowała czasu, by w sposób dobry wprowadzić czytelnika w nowy, tym razem średniowieczny świat, a tym samym nie zarzucić go zbyt dużą ilością akcji i przeróżnych plot twistów. To właśnie trzeba autorce oddać – ta książka jest pewnego rodzaju wstępem do czegoś znacznie większego, ale podczas lektury ani razu nie poczułam się przytłoczona podanymi informacjami. Autorka prawdopodobnie będzie chciała szerzej ukazać kolejne wątki w następnych tomach, a tego nie mogę się wprost doczekać. Powiem szczerze, że nigdy bym nie przypuszczała, że powieść osadzona w średniowieczu okaże się dla mnie tak dobra i interesująca. Lucyna Olejniczak ma bardzo dobre pióro (o czym swoją drogą mogłam przekonać się już wcześniej), a przy tym świetnie udało jej się oddać klimat tamtego okresu w dziejach ludzkości. No co tu dużo pisać – jestem pod ogromnym wrażeniem i czekam już na kontynuację. Jeżeli szukacie dobrej polskiej literatury, w której nie brak elementów historycznych, to ta książka zdecydowanie powinna znaleźć się w Waszych rękach. Ja z kolei z niecierpliwością już przebieram nogami w oczekiwaniu na tom drugi.

Dlaczego książki do historii nie są pisane przez pisarzy? Już kiedyś pisałam to zdanie przy innej książce i ponowie je przy dzisiejszej recenzji „Lilie królowej” Lucyny Olejniczak, którą pokochałam całym sercem. Jeżeli jest ktoś, kto nie zna autorkę (w co wątpię, ale…) Polecam „Apteka pod Złotym Moździerzem” Obca T 0,1 oraz Dziedzictwo T 0,2 które są wstępem do serii „Kobiety z ulicy Grodzkiej” w postaci 6 tomów. Jak tylko zaczęłam „Obcą” pokochałam miłością bezterminową co spowodowało, że kupiłam wszystkie 6 tomów historii o kobietach, które swoją mądrością, miłością spowodowały niezłą rewolucję w swoim życiu, jak życiu otoczenia, bliskich, ale dziś nie o tym więc zapraszam do najnowszej książki autorki, czyli „Lilie królowej” T1 które zapamiętasz na długo. Autorka zaczyna przygodę od okresu 1382 na Litwie więc, jeżeli jesteś fanem zamków, królów, księżniczek i całej tej historycznej otoczki to zapraszam do tej pozycji. Od razu podkreślę to nie są jakieś twarde historyczne opowiastki, a najcudowniejsza historia o dziewczynce, a raczej dziewczynkach, które, mimo że razem wychowują się to każda z nich należy do innego świata, który bardzo się różni. Jedna wychowywana na zamku na przyszłą królową, druga ledwo uszła z życiem za sprawą ataku krzyżaków na Jej rodzinną wioskę. Mimo że znam książki autorki nie spodziewałam się, że tutaj kawałek historii wciągnie mnie do takiego stopnia, że w pracy nie mogłam oderwać się od niej. Jak tylko zobaczyłam, że na Legimi jest audiobook to cieszyłam się jak dziecko, bo mogłam przeżywać te historie na nowo i na nowo podczas np. sprzątania czy jazdy samochodem? Dziękuję Wydawnictwu za tego audiobooka, bo dla mnie to naprawdę olbrzymie udogodnienie tym bardziej, jak ma się książki ulubionego autora/ki. Książka „Lilie Królowej” to nie tylko książka z historią dwóch dziewczynek, które z czasem wyrastają na wspaniałe kobiety, ale przede wszystkim walką o siebie, walką przeciwko i walka mimo wszystko. Każdy dzień to dzień, w którym borykać się przyjdzie z intrygami, walkami, niebezpieczeństwami, fałszywymi ludźmi, ale suma summarum walka o przyjaźń i miłość. Mogłabym napisać mnóstwo przymiotników określających, które opisują książkę (w sensie pozytywnym), ale móc mieć i samemu poznać przygody, jakie tam są napisane uważam za bezcenne. Nie mogę doczekać się, kiedy będę mogła mieć już drugi tom w swoich rękach, bo zakończenie wbija w fotel. Nie ukrywam, że takie zakończenia powinny być „karane”. :p Z całego serca polecam i zachęcam do zapoznania się z opisem książki, bo warta każdej minuty waszego życia.

Lucyna Olejniczak jest pisarką, która serca czytelników skradła bestsellerową sagą pt. „Kobiety z ulicy Grodzkiej”. Autorka ma dla swych miłośników kolejną równie ciekawą propozycję. „Lilie królowej. Siostry” to pierwszy tom sagi średniowiecznej. To powieść napisana w wyjątkowym stylu, językiem oddającym ducha tamtej epoki. Pani Lucyna zaprasza nas do poznania historii o kobiecej przyjaźni, o walce o tron, o dworskich intrygach oraz miłości. To wszystko sprawia, że lektura tej książki, pozwoli Wam zapomnieć o codziennych troskach i obowiązkach. Odpływając w tę historię, będziecie mogli w pełni się zrelaksować. A wszystko zaczęło się na Litwie w roku 1382. Ośmioletnia wówczas Milda podczas napaści Krzyżaków unika śmierci. Starszy brat Varnas zabrał ją do Wilna. Tutaj dziewczyna pod okiem bratowej Iny poznaje tajniki zielarstwa. Poznajemy również Amalię, dwórkę i najbliższą przyjaciółkę królewny Jadwigi Andegaweńskiej. Przeszłość Amalii skryta jest tajemnicą. Jej buńczuczny charakter sprawia, że nie można o niej zapomnieć. Los kobiet wiedzie krętymi ścieżkami, tak aby spotkały się one na Wawelu. Tutaj sieć intryg i układów mocno zapisze się w ich życiu. Milda i Amalia są rówieśniczkami, lecz ich charaktery są jak dwa bieguny. Skromna Milda i niepokorna Amalia to bohaterki, które nie tylko trafią do naszych serc, ale również pozostaną w naszej pamieći. Za siłę i walkę, by odnaleźć się w dworskiej rzeczywistości, pełnej knowań, układów i tajemnic. Jeśli kochacie powieści historyczne, a średniowiecze jest okresem, w którym chcielibyście się znaleźć, to bez chwili namysłu sięgnijcie po najnowszą powieść Lucyny Olejniczak. „Lilie królowej. Siostry” to książka, która skradnie Wasze serca. Szukacie powieści, która zabierze Was do innego świata? To koniecznie sięgnijcie po pierwszy tom „Sagi średniowiecznej”. Lucyna Olejniczak doskonale przenosi nas w czasie do przeszłości, która otula naszą teraźniejszość klimatem średniowiecza. Dzięki temu nasza przyszłość upłynie pod znakiem wspomnień wyjątkowej historii zapisanej na kartach powieści „Lilie królowej. Siostry”. Ten dworski klimat, pełen intryg i tajemnic wypełnia naszą wyobraźnię podczas lektury tej powieści. Powieści, którą Czyt-NIK poleca, której Czyt-NIK patronuje. A już niebawem pojawi się drugi tom „Sagi średniowiecznej” pt. „Lilie królowej. Wiedźmy”. Powieść „Lilie królowej. Siostry” ukazała się nakładem Wydawnictwa Prószyński i S-ka

Moja przygoda z książkami zaczęła się dawno, bo już w podstawówce. Mam umysł humanistyczny, więc moimi ulubionymi przedmiotami w szkole były polski i historia. Uwielbiam uczyć się o polskich i europejskich władcach rządzących światem. Byłam bardzo ciekawa jak wyglądało życie codzienne w innych epokach. Natomiast niespecjalnie lubiłam wkuwać daty. Pewnego dnia odkryłam powieści historyczne i zaczęłam przepadać na ich punkcie. Okazało się, że to zamiłowanie mam w genach, bo moja mama również uwielbia je czytać. Niedawno w moje ręce trafił tom I sagi średniowiecznej "Lilie królowej" napisany przez Lucynę Olejniczak. To pasjonująca historia dwóch dziewczyn: Mildy i Amelii, które los połączył ze sobą. Milda mieszka na Litwie. Jej dzieciństwo jest szczęśliwe do czasu, gdy na jej wioskę napadają Krzyżacy. Dziewczynce udaje się przeżyć. Trafia pod opiekę starszego brata i jego żony. Od niej uczy się sztuki zielarstwa i leczenia ludzi. Amelia jest dwórką i najlepszą przyjaciółką młodej królewny Jadwigi. Jej życie płynie beztrosko do dnia, w którym jej matka powierza rodzinną tajemnicę. "Lilie królowej" to powieść dynamiczna i pełna zawiłych ludzkich historii. Rozpisana na wiele głosów. Od pierwszych stron skradła moje serce. Delektowałam się lekturą i nie chciałam jej za szybko skończyć. Książka Lucyny Olejniczak przenosi nas do średniowiecza, gdzie pogańskie zwyczaje, obrzędy, wiara w bóstwa i magię miesza się z chrześcijaństwem. Niewielu ludzi jest bogatych i uprzywilejowanych. Za to my, czytelnicy możemy zajrzeć wszędzie. Na targ, do chaty zielarki, na królewski dwór, do bogato zdobionych komnat. Poznajemy obyczaje, życie codzienne, uczestniczymy w ślubach, turniejach rycerskich, wystawnych balach. Autorka pisze barwnie i z rozmachem, skupia się na detalach. Opisy są realistyczne, a dialogi wartkie i ciekawe. Bohaterowie przeżywają silne emocje. Nie zawsze ich marzenia się spełniają. Czasem muszą pogodzić się z losem i tym co jest im zapisane w gwiazdach. "Lilie królowe" tom I "Siostry" to na szczęście preludium. W przygotowaniu jest tom II "Wiedźmy". Już odliczam czas do jego premiery. A tymczasem zachęcam was, drodzy czytelnicy, sięgnijcie po tę genialną powieść.