Grona gniewu (okładka  twarda, wyd. 02.2022)

Książka dotarła mocno uszkodzona. Nie polecam dostaw do paczkomatu przez Empik.

Swietnie sie czyta. Rzadko spotyka sie tak szczegolowe opisy natury.

Piękna i wciągająca. Szczegółowe opisy. Super

Piękne wydanie klasyka literatury.

Znakomita powieść. Piękne wydanie.

Światowy kanon.

Świetna

John Steinbeck to bez wątpienia jeden z najznakomitszych pisarzy XX wieku, co pozwoliło mu uzyskać również tytuł laureata nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1962 roku. Człowiek, który imał się wielu prac. To co jednak najbardziej ukształtowało go i nadało rytm jego utworom, to kontakt z klasą robotniczą oraz przywiązanie do rodzinnej Kalifornii. Był jej wierny, nawet wtedy, kiedy inni odwracali się od niej jako źródła inspiracji. On czerpał z niej całymi garściami. Nie krył również swojej sympatii do wiejskiej biedoty. Stąd też tyle realizmu w jego utworach. Prawdy o życiu w każdej jego odsłonie. Bólu, cierpienia i potrzeby godności. Ponadczasowych tekstów, które wręcz zmuszają do głębokiej refleksji. Niektórzy zarzucali mu, że jest zbyt sentymentalny i niewłaściwie podchodzi do wielu spraw, zwłaszcza do problemów społecznych. On jednak robił swoje. Pisał o tym co mu w duszy gra. Pisał w prosty sposób. Nie eksperymentował z językiem. Snuł po prostu opowieść. Jedną z nich był "Grona gniewu", opowieść o dziejach ludzkości w czasach wielkiego kryzysu. "Grona gniewu" Johna Steinbecka narodziły się w 1939 roku i stały się od razu bestsellerem. Zyskały uznanie nie tylko czytelników, ale i krytyków. I tak jest po dziś dzień, czego dowodem są kolejne wznowienia powieści. Swoją twórczością autor wywarł również wielkie wrażenie na mnie. "Grona gniewu" są bowiem historią, z której wylewa się smutek i beznadzieja. W której autor uwypukla wszystkie przywary ludzkości. Odsłania wszystkie wady człowieka, ale i uwypukla te najlepsze. Gani i chwali jednocześnie. Nie zmienia to jednak faktu, że utwór jest dość ponury. Przejmujący. Wzrusza, złości, oburza i fascynuje zarazem. Przepraszam, to nie utwór wzbudza takie emocje, to raczej jego bohaterowie. Ich postawy, zachowania i relacje. Jednych bowiem podziwiamy, a innych będziemy mieli ochotę wręcz... "Obszarnicy na skutek swego bogactwa stali się jakimiś nadludźmi, a zarazem mniej niż ludźmi; szli ku własnej zagładzie. [...] Stale wisiała nad nimi najstraszniejsza groźba: owe trzysta tysięcy! Bo gdy one ruszą kiedykolwiek pod czyimś przewodem - to koniec! Trzysta tysięcy głodnych, pogrążonych w nędzy ludzi! Jeśli zdadzą sobie sprawę z własnej siły, zagarną cały kraj i nie powstrzymają ich żadne bomby ani karabiny". Historia, którą reprezentują „Grona gniewu” to poruszająca opowieść o tułaczce oklahomskich farmerów i ich rodzin. O ludziach poszukujących pracy podczas wielkiego kryzysu w Ameryce. Powieść, która rozgrywa się na przestrzeni lat 20 i 30 XX wieku, która relacjonuje losy rodziny Joadów tułającej się po kraju w poszukiwaniu pracy i nowego miejsca na życie. Rodziny emocjonalnie rozbitej i wykorzenionej przez postępujący kapitalizm. "Pewna rodzina, złożona z dwunastu osób, została zmuszona do porzucenia swojej ziemi. Nie mieli samochodu. Ze starego żelastwa sklecili przyczepkę i załadowali na nią cały dobytek. Dopchali się do szosy 66 i czekali. [...] Szosa stała się ich domem, a ruch sposobem wysławiania. [...]Uciekali od grożących im okropności, i oto dziwne przydarzają się im rzeczy - niekiedy gorzkie i okrutne, a niekiedy tak piękne, że rozpalają niegasnącą wiarę w człowieka". "Grona gniewu" to jednocześnie powieść pełna uniwersalnych prawd o życiu, świecie i człowieku. Powieść w obliczu której ma się wrażenie, iż czas stanął w miejscu, a człowiek mimo licznych doświadczeń i nauki płynącej z historii nic się nie zmienia. To powieść drogi, której towarzyszy głód, choroba, śmierć i tęsknota. W parze z nimi idzie jednak wiara i nadzieja na lepsze dni. Miłość i wspólnota. To powieść pełna szacunku do ziemi i natury. Dzieło, które na szali stawia ludzką chciwość. Zachłanność i obłudę. Z drugiej zaś strony uczciwość i człowieczeństw w pełnym tego słowa znaczeniu. "Grona gniewu" - powieść, o której pisać mi trudno, ale jeszcze trudniej być wobec niej obojętnym. Każda scena, każdy rozdział tej historii ma bowiem swą puentę, morał, który wybrzmiewać może długo w naszych sercach i umysłach. To powieść z duszą, która winna trafić na półki naszych domów. Lekcja historii i obraz człowieczeństwa w najlepszym jego wydaniu, choć nie bez cienia goryczy. Książkę polecam każdemu.

Są na świecie takie książki i tacy autorzy, do których podchodzi się nie tylko z pewnością, że będą arcydziełem, ale wręcz bezkrytycznie. Dla mnie to zawsze będą Kerouac, Burroughs czy Bukowski (tak wiem, ciekawy zestaw xD). I oczywiście jest John Steinbeck. Genialny i wybitnie niedoceniony. Jego proza, dogłębna, nienachalnie przypominająca o najważniejszych wartościach życiowych, pobudzająca intelektualnie i skłaniająca do refleksji i przemyśleń. Taki jest Steinbeck i takie są Grona Gniewu. Niezwykłe, wspaniałe i niezapomniane! Ta książka jest określana arcydziełem i nietrudno zrozumieć, dlaczego. Jest to taki rodzaj książki, która porusza tak dogłębnie, że prawie niemożliwe jest oddanie wrażenia, jakie pozostawia. Steinbeck opowiada z bolesną trafnością historię rodziny Joadów. Ich silne więzy rodzinne, zaangażowanie w ciężką pracę i społeczność, odmowa poddania się w obliczu nierównych szans, wraz z ich prawdziwą dobrocią, zmuszają do zatrzymania się i zastanowienia. Dlaczego byli tak znienawidzeni? Dlaczego prawo tak bardzo było przeciwko nim? Czego dziś możemy się nauczyć z tej historii? Za każdym razem, gdy jako społeczeństwo decydujemy, że możemy deptać prawa jakiejkolwiek grupy, ryzykujemy powtórzenie tego, co stało się z Joadami i innymi rodzinami migrantów. Ta historia to swoisty portret konfliktu między potężnymi a bezsilnymi, gwałtownej reakcji i stoickiej siły, ukazuje horror Wielkiego Kryzysu, a także śledzi samą naturę bezzasadności, równości i sprawiedliwości. To historia przerażająca swoim realizmem, zwłaszcza dlatego, że John Steinbeck ma dar przedstawiania społeczeństwa i ludzi w otwarty i uczciwy sposób, który pozostawia poczucie pustki, a mimo tego pochłania się tę historię, bo jest ona tak niesamowita. Tworzy mocniejszy rozwój postaci w jednym krótkim rozdziale niż wielu autorów w całej książce. W powieści Steinbecka można odnaleźć dużą dozę dramatyzmu, objawiającego się zarówno w opisie krajobrazów, otoczenia bohaterów, ich emocji i myśli, a także w konstruowaniu kolejnych wydarzeń. Z kart Gron gniewu przemawia depresja i rozpad. A jednak, jest to też historia nadziei i przetrwania, mimo, że w tej podróży jest wiele śmierci. To historia pełna złości, pełna pasji płynącej z serca. To powieść, którą się czuje każdą synapsą ciała, to nierozwiązany obraz, zapis historii, która wciąż się toczy. Nie jest to swobodna lektura, na jeden raz. Ona kiełkuje w człowieku, rośnie, zostaje na lata, ale by tak się stało, potrzebuje całej uwagi i skupienia. Literatura Johna Steinbecka uspokaja, upaja i przede wszystkim pozwala dostrzec i docenić podstawowe i najważniejsze ludzkie wartości oraz tę prozaiczną, codzienną i rutynową część naszego życia, którą nie zawsze odpowiednio postrzegamy i doceniamy tak jak powinniśmy, stale siląc się o to, aby ciągle mieć więcej i lepiej. Grona gniewu to potężna uczta literacka, to opowieść o trudnościach, która porusza serce. To mistrzowsko napisana historia, która przetrwała próbę czasu. Epicka, refleksyjna, prześladująca nasze myśli, wciągająca, a jednocześnie piękna. To taki rodzaj prozy, którą każdy w życiu powinien przeczytać choć raz.

Są pewne książki, które zawsze znajdują się na listach książek, które musisz przeczytać. Zazwyczaj są to książki wydane lata temu a w dobie gorących bestsellerów, rzadziej sięgamy po powieści, które zyskały miano ponadczasowych. Niewątpliwie jedną z takich powieści jest książka „Grona gniewu” amerykańskiego pisarza Johna Steinbecka. Jak większość powieści autora, fabuła tej książki rozgrywa się w USA w czasach wielkiego kryzysu gospodarczego, której bohaterami jest rodzina Joadów. Opuszczają oni Oklahomę, porzucając swoją farmę i wyruszają za pracą do Kalifornii. Kuszeni krainą miodem i mlekiem płynącej a dokładniej pracą jaką można tam znaleźć i lepszym życiem pakują swój dobytek na samochód i niczym Izraelici wiedzieni przez Mojżesza do Ziemi Obiecanej ruszają na zachód. Podczas podróży spotykają innych podobnych sobie, którzy również szukają pracę porzucając swoje rodzinne strony. Z czasem zaczyna do nich docierać drama sytuacji w jakiej się znaleźli a bolesne doświadczenia i ból innych ludzi których spotykają na swojej drodze ukazuje smutną prawdę o czasach w jakich przyszło im żyć. Na miejscu okazuje się że Kalifornia to nie Ziemia Obiecana a okrucieństwo właścicieli ziemskich nie zna granic. Wykorzystują biedę ludzi, chęć do pracy by tylko mnożyć swoje majątki. Obserwując lisy naszych bohaterów widzimy jak są odzierani z godności i pozbawiani wiary w lepsze jutro. „Grona gniewu” to opowieść o ludzkiej wytrwałości w epoce wielkiego kryzysu. To szczera opowieść z tamtych czasów. Przedstawiających biednych, niesprawiedliwość społeczną, wyzysku i narodzinach ludzkiej solidarności i buntu. Steinbeck znakomicie uchwycił ludzi porzucających swoją ziemię oraz bezdusznych finansistów, których głównym celem jest wzbogacenie się za każdą cenę a szczególnie kosztem tych maluczkich. Książka ukazuje bezsens kapitalizmu i dążenia do zysków za wszelką cenę. Steinbeck nie zapewnia Joadom szczęśliwego zakończenia, ani nawet pomysłu na to, co stanie się z nimi w przyszłości. Postanowił pokazać powagę sytuacji pracowników migrujących i to, że szczęście nie zawsze jest efektem końcowym. To powieść pełna realizmu, z motywem drogi w tle, pełna ukrytych symboli. Znakomite plastyczne opisy podróży Joadów, zwykłe posiłki, rozpaczliwe szukanie pracy a szczególnie zakończenie które wręcz zapada w pamięci i zapewne pozostanie ze mną na długo. Sięgając po nią możecie być pewni że ta historia wami wstrząśnie ogromem zła jakie można uczynić drugiemu człowiekowi w imię zysku. niewątpliwie jest to jedna z najważniejszych powieści jaki miąłem ostatnio czytać.