Ogród sekretów i zdrad (okładka  miękka, wyd. 04.2023)

Bardzo ciekawa książka polecam.

Zdecydowanie polecam

👍

Literatura obyczajowa nie jest jednym z moich ulubionych gatunków, czego nigdy nie ukrywałam. Tak samo jak i romanse historyczne, których zawsze unikałam, bowiem bałam się, że prędzej zasnę niż dotrwam do końca książki. O połączeniu tych dwóch gatunków nawet nie myślałam, bo byłam święcie przekonana, że to będzie naprawdę nie do przejścia - w moim przypadku. I oto pojawił się "Ogród sekretów i zdrad" Agnieszki Krawczyk, który już swoją okładką i opisem mocno mnie zaintrygował. Skusiłam się na tę powieść, pomimo wszystkich moich dotychczasowych obiekcji przed tego typu literaturą. I nawet nie wyobrażacie sobie jakże wielkie było moje zaskoczenie, gdy zaczęłam czytać i nie mogłam się od niej oderwać. Wręcz niedowierzałem, że można z tak wielkim zapałem i ciekawością brnąć przez każdą kolejną stronę, kombinując w myślach możliwe scenariusze, jeśli chodzi o dalsze losy rodziny rodu Korsakowskich. Ależ to była wspaniała i zaskakująca lektura, napisana w tak przyjemny sposób, że dosłownie rozpływałam się nawet przy opisach wydarzeń dwudziestolecia międzywojennego, który autorka w tak fantastyczny sposób wprowadziła do swojej powieści. Byłam zachwycona wieczorkami organizowanymi przez panią domu, seansami spirytystycznymi, które przyprawiały o ciarki na plecach, oraz tym wszystkimi intrygami i niecnymi występkami, które miały miejsce w Łabonarówce. Niezwykle klimatyczna historia z cudownie wykreowanymi postaciami, przy której nie sposób się nudzić. Nie mogłam uwierzyć, że AŻ TAK mnie ta książka pochłonie, a co za tym idzie, nie wiem czy teraz nie zacznę sięgać częściej po właśnie takie powieści! "Ogród sekretów i zdrad" to wielowątkowa historia rodu Korsakowskich, w której autorka przeplata czasy obecne z okresem dwudziestolecia międzywojennego. Jedną z głównych bohaterek jest Róża, odnosząca sukcesy młoda marszandka sztuki. Wraz ze swoją przyjaciółką Beatą ma swoją galerię, w której sprzedaje przecudowne obrazy znanych bądź mało znanych artystów. Z kolei jej matka Dorota jest znaną pisarką powieści z dreszczykiem, która już wkrótce będzie obchodzić swoje urodziny. Tak się składa, że oprócz niej urodziny będzie również obchodzić Gina, babcia Róży. Także matka i córka postanawiają połączyć oba wydarzenia i wyprawić naprawdę wielkie przyjęcie. Co więcej, Dorota wpada na pomysł, aby imprezę zorganizować w Łabonarówce - miejscu, w którym urodziła się babcia Gina. Jednakże kobieta nie zdaje sobie sprawy, że to miejsce zawiera w sobie masę tajemnic i niekoniecznie szczęśliwych wspomnień, dla wiekowej już babci Giny. Tajemnice, intrygi, zdrady to tyko garstka tego co odkrywamy już na początku zagłębiania się w rok 1929. Powolne odkrywanie sekretów, przeplatane "śledztwem" Róży, chcącej odkryć prawdę o dzieciństwie swojej babci, jest niezwykle absorbujące, a to co odkrywamy nieraz szokuje, ale też wzbudza jeszcze większą ciekawość. Autorka w naprawdę fajny sposób dozuje emocje, podkręca atmosferę jeśli chodzi o wydarzenia dwudziestolecia międzywojennego, a wszystko to okraszone jest wspaniałym językiem, dzięki któremu człowiek czuje się jakby naprawdę przeniósł się w czasie. Może Was to zaskoczy, ale ogromnie podobały mi się czasy dwudziestolecia międzywojennego. Jak tylko miałam zaczynać rozdział dotyczący czasów obecnych, to aż mnie skręcało, bowiem najchętniej bym go przeskoczyła i poznawała dalej historię Matyldy Mikanowskiej i całej reszty bohaterów z Łabonarówki. Autorka stworzyła wspaniały klimat w książce, a samo wspomnienie o posiadłości, która oddziaływuje na każdego jej mieszkańca, skutecznie wzbudzał moje zainteresowanie i chęci na więcej. Czułam się wręcz zahipnotyzowana tą historią, także może i mnie dopadła aura tego tajemniczego miejsca 😉 kto wie... Jedno jest pewne, od tej książki naprawdę ciężko się oderwać. Każdy z bohaterów jest świetnie wykreowany i choć zachowanie Matyldy nieraz doprowadzało mnie do białej gorączki, to i tak nie mogłam przestać o niej czytać i nie mogłam się doczekać aż znowu jej osoba pojawi się na kolejnej stronie powieści. Wiecie, takie myślenie - ciekawe co tym razem wymyśli droga Matylda 😏 Równie ciekawa jest postać Adelajdy, siostry babci Giny, która od samego początku jest owiana tajemnicą...nikt nie chce o niej wspominać, a jak już coś powie to w sumie tak jakby do końca nie była to prawda. Także jej osoba, również mnie intrygowała. Zresztą każdy z bohaterów "Ogrodu sekretów i zdrad" jest niezwykle drobiazgowo stworzony, przez co historia jest niezwykle barwna, klimatyczna i ogromnie ciekawa. I choć książka ma ponad 500 stron, serce mi krwawi, że już ją skończyłam. Teraz pozostaje mi tylko wypatrywanie drugiego tomu i mam nadzieje, że długo nie będę musiała na niego czekać, bowiem Agnieszka Krawczyk rozpaliła we mnie chęci na takie właśnie historie! Jestem ogromnie pozytywnie zaskoczona i usatysfakcjonowana lekturą "Ogrodu sekretów i zdrad", dlatego też z przyjemnością Wam ją polecam!

Jak to się stało, że dotąd nie przeczytałam żadnej książki Agnieszki Krawczyk? No cóż, mam niebywałą trudność z udzieleniem rzetelnej odpowiedzi na to pytanie. Jedno wiem, że to duża strata. Strata oczywiście dla mnie, bo przeczytaniu 𝑂𝑔𝑟𝑜𝑑𝑢 𝑠𝑒𝑘𝑟𝑒𝑡ó𝑤 𝑖 𝑧𝑑𝑟𝑎𝑑, przekonałam się, że Agnieszka Krawczyk świetnie pisze. I to tak świetnie, że nawet nie zauważyłam, kiedy przeczytałam te 528 stron i zdziwiłam się, że to już koniec, a ja chciałam czytać dalej. Akcja powieści rozgrywa się na przemiennie na przełomie lat dwudziestych i trzydziestych XX wieku oraz tych współczesnych. Zachwyciło mnie w tej powieści dosłownie wszystko. Język, kreacja bohaterów i wspaniały balans pomiędzy dwoma liniami czasowymi. W 𝑂𝑔𝑟𝑜𝑑𝑧𝑖𝑒 𝑠𝑒𝑘𝑟𝑒𝑡ó𝑤 𝑖 𝑧𝑑𝑟𝑎𝑑, autorka opowiada dwie historie, które wzajemnie się przeplatają. Absorbujący romans sprzed lat, liczne tajemnice rodzinne, gdzie kłamstwo łączy się z prawdą oraz podwójny jubileusz urodzin Doroty i jej matki Giny, współczesnych potomkiń rodu Korsakowskich. Łączącą klamrą obie linie czasowe jest pałac w Łabonarówce. Zwykle dwutorowo prowadzona akcja przechyla się na jedną ze stron, rzadko bowiem, któremu autorowi udaje się zachować równowagę pomiędzy nimi, a Agnieszce Krawczyk wyszło to perfekcyjnie. Płynnie manewruje pomiędzy dwiema płaszczyznami czasowymi, by stopniowo odkrywać historię rodu Korsakowskich, która wspaniale zazębia się z losami współczesnych potomków rodu. Autorka stworzyła wciągającą i intrygującą historię powstawania ogromnych fortun i ich upadków, oszustw i tajemniczych śmierci. Na uwagę zasługują barwne i doskonale wykreowane postacie, bez względu na pełnioną przez nich rolę w powieści. Każda z nich jest tu ważna i ma niebywałe znaczenie dla fabuły. 𝑂𝑔𝑟ó𝑑 𝑠𝑒𝑘𝑟𝑒𝑡ó𝑤 𝑖 𝑧𝑑𝑟𝑎𝑑 jest idealnie skonstruowaną powieścią obyczajową, w której pełno jest głęboko skrywanych tajemnic, niespełnionych pragnień, intryg i zdrad, a wszystko okraszone odrobiną kryminału. Ta powieść jest napisana w doskonałym stylu, przepięknym językiem, dopracowana pod względem stylistycznym, z przemyślaną fabułą. Czego można chcieć więcej? Są takie książki, które przeczytać po prostu trzeba i 𝑂𝑔𝑟ó𝑑 𝑠𝑒𝑘𝑟𝑒𝑡ó𝑤 𝑖 𝑧𝑑𝑟𝑎𝑑 do nich należą. 𝑂𝑔𝑟ó𝑑 𝑠𝑒𝑘𝑟𝑒𝑡ó𝑤 𝑖 𝑧𝑑𝑟𝑎𝑑 to po mistrzowsku napisana powieść, z dwoma jednakowo ciekawymi liniami czasowymi 2019 i 1929, gdyż autorka doskonale utrzymuje balans pomiędzy obiema wątkami, tym współczesnym i tym prawie sprzed stu lat. W żadnym momencie szala nie przechyliła się w którąkolwiek stronę, a wątek Łabonarówki świetnie łączy oba czasy, tworząc spójną i interesującą opowieść, bo losy Róży i jej rodziny oraz wyrachowanej Matyldy, doskonale się uzupełniają i idealnie zazębiają. 𝑂𝑔𝑟ó𝑑 𝑠𝑒𝑘𝑟𝑒𝑡ó𝑤 𝑖 𝑧𝑑𝑟𝑎𝑑 to wspaniała i zaskakująca historia, napisana z niezwykłą dbałością o każdy szczegół i drobiazg z perfekcyjnie skonstruowanymi bohaterami. Wszystkie pojawiające się w powieści postacie były jednakowo barwne i wielowymiarowe, które albo się je kocha, albo nienawidzi. Jednak to postać Adelajdy, siostry babci Giny, chyba najbardziej intryguje i ciekawi, bo od samego początku owiana jest ona tajemnicami i niedomówieniami. Nikt o niej nie chce mówić, a jeśli już, to nie wiadomo, co z tego jest prawdą. 𝑂𝑔𝑟ó𝑑 𝑠𝑒𝑘𝑟𝑒𝑡ó𝑤 𝑖 𝑧𝑑𝑟𝑎𝑑 to zdecydowanie jedna z najlepszych książek obyczajowych przeczytanych przez ze mnie w tym roku. Całość współgra ze sobą jak w szwajcarskim zegarku, bo autorka nic w niej nie zostawiła przypadkowi. Napisana z niezwykłą starannością i wdziękiem, a jej głównymi atutami są ładny literacki język, nietuzinkowe postacie, zapadające w pamięć i fabuła rozgrywająca się na przestrzeni lat. Cudowna lektura z rodzinnymi tajemnicami drzemiącymi w starym przedwojennym dworze i dynamiczną akcją, w której każdy element pojawia się we właściwym czasie i momencie. Wspaniała, wciągająca książka, którą czyta się z zapartym tchem, niczym najlepszy kryminał. Jestem bardzo usatysfakcjonowana jej lekturą, więc nie pozostaje mi nic innego, jak teraz czekać na drugi tom, bo pozostało jeszcze wiele tajemnic do odkrycia.

Powieści Agnieszki Krawczyk cieszą się moim ogromnym uznaniem. Autorka w piękny sposób kreśli historie, które zabierają mnie do odległego świata. Świata, z którego nie chcę odchodzić, lecz pozostaję we wspomnieniach już na zawsze. „Ogród sekretów i zdrad” jest właśnie taką powieścią, która dostarczyła mi wiele, niezapomnianych chwil, serwując wrażenia, które mocno trafiają do mojej wyobraźni, do mojej czytelniczej pamięci. Ta powieść to pierwsza część tytułowej serii. Nadchodząca premiera drugiej odsłony pt. „Kolekcja straconych chwil” jest okazją, aby sięgnąć po tę pierwszą zatytułowaną „Ogród sekretów i zdrad”. Nie jest sekretem, że ta książka dostarczyła mi wiele wyjątkowych chwil podczas czytania. Nie zamierzam zdradzać Wam jej fabuły, lecz w tej recenzji pragnę uświadomić Wam, że warto sięgnąć po tę powieść Agnieszki Krawczyk. Autorka zabiera nas do czasów dwudziestolecia międzywojennego. Na kartach tej powieści poznajemy ród Korsakowskich, w którym nie brakuje namiętności, intryg i zdrad. Otwierając tę książkę, trafiamy do Palais fatal – fatalnego pałacu, mieszczącego się w Łabonarówce. To tutaj poznajemy Różę, młodą kobietę specjalizującą się w sprzedaży dzieł sztuki. Weźmiemy udział w rodzinne imprezie, bowiem zbliża się podwójna rocznica. Urodziny jej matki Doroty Jabłonowskiej oraz babci Giny są okazją do wzięcia udziału w rodzinnej uroczystości, która odbywa się we wspomnianym pałacu. Pałacu skrywającym sekrety rodu Korsakowskich. Jakie rodzinne tajemnice skrywa fatalny pałac? Jakie sekrety ujawni rodzinne przyjęcie w Palais fatal? Jak bardzo zmienią one życie Róży? Czy to, co dotychczas wiedziała kobieta, było prawdą, czy mgłą sekretów, niedopowiedzeń, zdrad, kłamstw? Pojawienie się w tej historii Maksa Niezwińskiego jeszcze bardziej namiesza w historii rodu Korsakowskich. Co najważniejsze wkraczając do tej rodziny, znajdziemy się w samym centrum wydarzeń, jakie rozgrywały się w latach dwudziestych i trzydziestych ubiegłego stulecia. Dzięki tej książce mogłem poczuć klimat wielkiego blichtru i bohemy dwudziestolecia międzywojennego. Bez wątpienia autorce w pełni udało się go nakreślić ducha tamtych czasów. Jeśli kochacie powieści historyczne z rodzinnymi intrygami w tle to „Ogród sekretów i zdrad” jest właśnie dla Was. Jeśli zaś w literaturze szukacie poruszających historii, zarysowanych pięknym językiem, to książka Agnieszki Krawczyk zaspokoi Wasze czytelnicze oczekiwania i apetyty. A mówiąc o apetytach, to przyznam szczerze, że po przeczytaniu tej książki mam ogromną ochotę, aby bez chwili wahania sięgnąć po drugą część tego cyklu pt. „Kolekcja straconych chwil”. Powieść „Ogród sekretów i zdrad” ukazała się nakładem Wydawnictwa Filia

„Ogród sekretów i zdrad” to książka, która w pełni zaspokoiła mój gust czytelniczy. Znalazłam w niej wszystko to co lubię w obyczajówkach i powieściach historycznych. Akcja książka została osadzona w dwóch płaszczyznach czasowych, co ja osobiście uwielbiam. Zwłaszcza te powieści, których rozdziały opisujące przeszłość występują na przemian z teraźniejszością. Nie każdemu takie przeplatanie udaje się, ale Pani Agnieszka świetnie sobie z tym zabiegiem poradziła i dzięki temu przez książkę płynie się. Autorka również świetnie oddała klimat okresu międzywojennego oraz wspaniale wykreowała główne bohaterki. Bardzo polubiłam Różę oraz jej prababcie. Obie kobiety były silne i wiedziały czego chcą, pomimo, że żyły w innych czasach. Róża to odnosząca sukcesy w pracy, młoda marszandka sztuki. Jej matka, Dorota i babcia Ginia, niedługo będę obchodzić jubileusz urodzin. Rodzicielka głównej bohaterki wpadła na pomysł by urządzić go w Łabonarówce. W pałacu tym wychowywała się Ginia. Miejsce to jest pełne wspomnień, ale również posiada wiele sekretów z rodziny Korsakowskich. Babcia Róży pochodzi z zamożnej i cenionej kiedyś rodziny. Była córką milionera i baronówny. Georgia nigdy z tym nie obnosiła się. Różna postanowiła udać przed imprezą do pałacu. Dowiedziała w nim wielu ciekawych rzeczy o swojej prababci Matyldzie Mikanowskiej. Dziewczyna postanowiła chciała wiedzieć o wiele więcej. Czuła, że odkrywa świat pełen tajemnic i sekretów. Jakich? I jaką rolę odgrywa w poszukiwaniach Maks Niezwiński? Czy historia opowiedziana przez matkę pokrywa się z tym co odkryła Róża? Przekonacie się sami. Książkę czyta się bardzo szybko i przyjemnie. Pani Agnieszka Krawczyk znana jest głównie z wspaniałych powieści obyczajowych. „Ogród sekretów i zdrad” jest jej pierwszą książką, która posiada tło historyczne. Nie znajdziemy tutaj jednak jakiś politycznych czy wojennych zawirowań, lecz opis prostych ludzi w czasach międzywojennych, o których według mnie mało wiemy. W książce znajdziemy wiele tajemnic, intryg, zdrad, miłości i namiętności. Dzięki czemu dostarcza ona wielu emocji. Nie jeden raz również wywołała uśmiech na twarzy, ponieważ nie da się nie roześmiać z ciekawych pomysłów Doroty. Książka zdecydowanie jest z gatunku tych co mają jeden minus. Za szybko kończą się. Na szczęście będzie kolejna część i już nie mogę doczekać dalszych przygód bohaterów. Jeśli lubicie książki, w których cały czas coś się dzieje. Książki, których akcja osadzona jest w przeszłości i przeplata się z teraźniejszością. Książki, które posiadają kolejne tomy, to bardzo polecam „Ogród sekretów i zdrad”. [współpraca reklamowa] Wydawnictwo Filia

Róża to dorosła kobieta, która prowadzi własną, dobrze prosperującą galerię. Wraz z przyjaciółką uzupełniają się zarówno zawodowo, jak i prywatnie. Róża bardzo silnie związana jest z kobietami ze swojej rodziny – matką, która jest pisarką i trudno jej czegokolwiek odmówić oraz ukochaną babcią, która z racji sędziwego wieku przebywa w domu opieki. I to właśnie tajemnicza przeszłość babci Giny stanowi główny wątek książki. Historia jej bliskich oraz niej samej pełna jest niedopowiedzeń i nieścisłości, a główna zainteresowana zwykła zbywać ten temat. Trudno od niej jednak obecnie wymagać pełnej opowieści o rodzie Korsakowskich, biorąc pod uwagę jej wiek i dolegliwości zdrowotne. Jednak Róża nie jest sama, jeśli chodzi o chęć poznania losów swojej rodziny. A jej pomocnik jest równie zdeterminowany co ona, by odkryć tajemnice niemal sprzed wieku. „Ogród sekretów i zdrad” to powieść utkana tak precyzyjnie, z dbałością o każdy, nawet najmniejszy szczegół, że aż zapiera dech. Ta książka okryta jest siecią tajemnic z przeszłości, których powolne rozwikłanie angażuje czytelnika bez miary. Napisana przepięknym, kwiecistym językiem, który czaruje na każdym etapie lektury. W tej pozycji znajdziemy dwie perspektywy – teraźniejszą, dotyczącą 2019 roku oraz przeszłą, która przedstawia wydarzenia z okresu dwudziestolecia międzywojennego. I obie te części idealnie się uzupełniają, stanowiąc wręcz doskonałe elementy całokształtu fabuły. Każda postać, która tu występuje jest złożona, ma swoje sekrety, ale również nie można odmówić jej realizmu. Zaręczam, że ród Korsakowskich nie mógłby być lepiej wykreowany. Z książki wyziera ogromny research dotyczący przełomu lat 20. i 30. ubiegłego wieku, który znajduje swoje odzwierciedlenie w genialnym przedstawieniu życia prowadzonego w tamtym okresie – zwłaszcza przez ludzi o wyższym statusie społecznym. Sama Łabonarówka natomiast kusi nas swym pięknem, zagadkowością oraz niebanalnym klimatem, który zachował się mimo upływu lat. I choć niektóre tajemnice ujrzały światło dzienne, tym samym szokując, jak i nieco zasmucając czytelników, to jednak nie wszystko jest jeszcze oczywiste. I moją ciekawość rozbudzają zarówno losy teraźniejsze jak i przeszłe bohaterów, bowiem oba te przedziały czasowe napisane są w równie ujmujący, jak i intrygujący sposób. To jedna z najlepszych pozycji obyczajowych tego roku na polskim rynku i zdecydowanie warto po nią sięgnąć, nie tylko, by zanurzyć się w wybitnie dobrze stworzony świat, ale też po to, by podziwiać ponadprzeciętny kunszt pisarski Agnieszki. Z niecierpliwością czekam na powrót do pełnego tajemnic pałacu!

Agnieszka Krawczyk w swojej najnowszej powieści "Ogród sekretów i zdrad" zabiera nas w niezwykłe intrygującą podróż. Początkowo nie mogłam wgryźć się w całą historię, jednak im było dalej, tym było lepiej. Jak dla mnie końcówka książki była najlepsza. Wtedy akcja nabrała odpowiedniego tempa i poznałam odpowiedzi na nurtujące mnie pytania. Tak się wkręciłam w całą tę historię, że z przyjemnością przeczytam kolejny tom. Swoją drogą myślałam, że to jest jednotomówka, ale cieszę się, że autorka postanowiła kontynuować przygody głównych bohaterek. Cała historia dzieje się w dwóch czasach: obecnym i w dwudziestoleciu międzywojennym. Poznajemy losy wnuczki i babci, a nawet i prababci. Znalazłam tutaj mnóstwo intryg, od których rozbolała mnie głowa. Nie mogłam uwierzyć w to, że człowiek może posunąć się do takiego okrucieństwa. Nie rozumiałam zachowania macochy jednej z bohaterek. Nie trawiłam jej. W czasach obecnych poznałam ciekawą postać o imieniu Róża. Jest to młoda dziewczyna, która razem ze swoją wspólniczką prowadzi galerię sztuki. Często organizują w niej aukcje. Drugą bohaterką jest jej babcia Gina (Georgina). We wrześniu będzie obchodziła swoje 95 urodziny. Starsza pani w swoim życiu wiele przeszła. Obecnie ma zaniki pamięci. Ta postać skrywa w sobie wiele tajemnic, które chciałaby poznać jej wnuczka. Czy przypomni sobie, co działo się, gdy była małą dziewczynką? Czy w jej przypadku prawda miesza się z fikcją? Nasza staruszka była córką przedwojennego milionera z branży naftowej Augustyna Korsakowskiego i biednej baronówny Matyldy Mikanowskiej. Ojciec Giny miał jeszcze jedną starszą córkę, której jego żona nie trawiła. Z tej książki dowiecie się, co kombinowała baronówna. Nie polubiłam Matyldy. Jej się nie da lubić. Gina bardzo szybko została sierotą. Jak i dlaczego umarli jej rodzice? Czy wyjawi prawdę swojej wnuczce? Przekonacie się o tym, czytając "Ogród sekretów i zdrad". Poznałam również Dorotę mamę Róży. Byłam bardzo ciekawa czy charakter odziedziczyła po swojej mamie, czy raczej po babci Matyldzie. Liczyłam na pierwszą opcję. Czy się przeliczyłam? Kolejną bohaterką jest Adelajda. Jest starszą przyrodnią siostrą Georginy. Warto przyjrzeć się bliżej tej postaci. Bardzo jej współczułam. Cierpiałam razem z nią. Nie życzę nikomu takiego życia, jakiego ona miała. Zachęcam was do odkrycia sekretów pewnego ogrodu. W tej książce znalazłam pełen wachlarz emocji: od radości do nienawiści. Śmiałam się i płakałam. Jednym zdaniem: bardzo dobra lektura. Autorka stworzyła ciekawy klimat. Warto przeczytać "Ogród sekretów i zdrad". Idealna obyczajówka.

„A przecież nic na tym świecie nie jest idealnie i nawet nie powinno takie być. Wystarczy, że jest po prostu dobrze”. Róża odnosi znaczące sukcesy jako młoda marszandka sztuki, razem z przyjaciółką Beatą prowadzi własną galerię sztuki, w której sprzedaje znane i te mniej znane obrazy. Jej matka Dorota jest uznaną pisarką. Niebawem Dorota i babcia Róży, Gina będą obchodziły swoje urodziny. Kobiety postanawiają połączyć te wydarzenia i zorganizować jedno, huczne przyjęcie w Łabonarówce, w miejscu, w którym na świat przyszła babcia Gina. Dawna siedziba rodu skrywa wiele tajemnic, a przeszłość, choć pozornie zapomniana, ma znaczenie i wpływ na teraźniejszość nowego pokolenia. Jakie sekrety pozna Róża, czy odkrywana prawda nie będzie szokująca? Z przyjemnością i ciekawością przeniosłam się do świata wykreowanego przez autorkę, szybko poczułam się jak u siebie. Wielowątkowa, wielowarstwowa, wnikliwa perspektywa. Akcja powieści toczy się swoim rytmem i intryguje. Fabuła ciekawie poprowadzona, dopracowana w każdym szczególe, toczy się dwutorowo. Mamy czasy współczesne i przeszłość - dwudziestolecie międzywojenne. Zajmująco ukazani bohaterowie, silne, złożone, niejednoznaczne osobowości. Wyróżniająca się postacią jest Matylda ówczesna panią Łabonarówki i matka Giny, kobieta równie piękna co zła. Z niesłabnącą ciekawością śledziłam jej losy i poczynania, muza artystów i bezwzględna kobieta. Piękno i klimat tamtych dawno minionych czasów. Zajmująca ukazana obyczajowość z fascynującym tłem historycznym dwudziestolecia międzywojennego. Opowieść o kobietach z rodu Kosakowskich, skomplikowanych relacjach rodzinnych, bogactwie, splendorze, artystyczna bohema. Intrygi, kłamstwa, niedopowiedzenia, dobrze przez lata ukrywane sekrety, zdrady, spiski, niewyjaśniona śmierć. Autorka delikatnie podtrzymuje napięcie, chwilami szokuje. Wnikliwe studium ludzkich zachowań, intrygujący, zawiły portret zakłamanych relacji, wzajemne zależności, moralne zakłamanie, zło, zazdrość, próżność, obojętność. Klimatyczna, niebanalna, absorbująca opowieść. Kawał dobrej literatury, od której nie mogłam się oderwać. Niesamowita, realna pełna uniesień, dramatów i intryg podróż w przeszłość. Już z niecierpliwością czekam na kolejny tom. Serdecznie polecam, Tatiaszaa i jej książki :)