O sztuce bycia z innymi. Dobre maniery na nowy wiek (okładka  miękka, wyd. 05.2017)

"Dobre wychowanie to nie jest jedynie kwestia tego, jak siedzieć przy stole i trzymać sztućce. To przede wszystkim sposób, w jaki odnosisz się do innych ludzi, szczególnie tych, którzy są na drabinie społecznej niżej od ciebie." Książka "O sztuce bycia z innymi. Dobre maniery na nowy wiek." to nie jest typowy podręcznik savoir-vivre" Nie nauczymy się z niego wielu umiejętności przydatnych w świecie wielkich salonów. Nie o to w tej publikacji jednak chodzi. Zresztą takich poradników jest wiele. Ta lektura ma na celu poszerzenie naszych horyzontów, zwrócenie uwagi na umiejętność "bycia" wśród innych ludzi, z poszanowaniem ich praw. Niestety sama mam wrażenie, że coraz mniej jako ludzie zwracamy uwagę na nasze otoczenie i uczucia ludzi wokół nas. Społeczeństwo pozytywnych egoistów, staje się czasem egoistami do szpiku kości, nie zwracającymi uwagi na to co obok. Choć w żadnym razie nie mogę wszystkich wrzucać do jednego worka. Znam wielu wspaniałych i otwartych ludzi, jednak ich przeciwieństwa też spotykam i bywają to trudne spotkania. Książka "O sztuce bycia z innymi" jest zapisem rozmów Renaty Mazurowskiej z Tomaszem Sobierajskim. Psychoterapeutki i socjologa. Dodatkowo publikację otwiera rozmowa Panów Sobierajskich ojca i syna. Zamyka natomiast rozmowa z dwiema dziesięciolatkami - Mają i Leną. Książka porusza wiele współczesnych tematów, dotyczących życia codziennego. Przytoczone w niej przykłady, nie stanowią etykiety dyplomatycznej, a takich zwykłych, codziennych spraw jak: życie i dzielenie się wspólną przestrzenią z sąsiadami, zachowanie w komunikacji zbiorowej, o tym w jaki sposób jesteśmy nosicielami zapachów, zarówno tych brzydkich, jak i najpiękniejszych, lecz w przesadzonym natężeniu, zachowanie się i ubiór w filharmonii, operze i na pogrzebie, sztuka obdarowywania jak i bycia obdarowywanym, zachowanie przy stole i przyjmowanie gości, powitania i pożegnania, etykieta internetowa i o tym jak żyć i dać żyć innym. Uważność na innych ludzi, jest bowiem podstawową zasadą savoir-vivre'u. Niestety mam wrażenie, że jeśli ktoś nie ma w sobie tej wrażliwości na innego człowieka, ciężko będzie mu nastawić się na taką uważność i chęć poszanowania praw osób w swoim otoczeniu. Jednak chyba nic nie jest niemożliwe, nauka i przypominanie o tym na pewno nikomu nie zaszkodzi. Mam też wrażenie, że ta książka jest bardziej w styku hygge, niż niejeden poradnik, z tym słowem w tytule. W końcu życie, to nasza wspólna przestrzeń. Pamiętajmy by nie zastawiać chodników, nie śmiecić, ale też, że czasem można być trochę mniej rzucającym się w oczy, a i tak bardzo, a nawet bardziej efektywnie. Niestety nadal niektórym trzeba o tym przypominać. Dla mnie szczególnie trudne jest słuchanie rozmów telefonicznych w tym na tematy intymne (nie mówię tu tylko o seksie) w miejscach publicznych. Najważniejsza myśl płynąca z tej publikacji, to ta, że to my sami tworzymy świat, który nas otacza i w którym żyjemy. To od nas zależy, czy będzie zaśmiecony, za głośny i nieprzyjazny, czy wręcz przeciwnie. Najważniejszym walorem tej książki, jest to, że nie ma w niej ani linijki moralizatorstwa czy sztywnego narzucania reguł. Wprost przeciwnie. Ta lektura to właściwie rozmowa z mądrymi przyjaciółmi, a takie lubię najbardziej. Zdecydowanie polecam. www.kochamciemojezycie.blogspot.com

Ostatnio skusiłam się na przeczytanie kilku poradników, jeden z nich, ten który dzisiaj wam przedstawię dotyczy manier, bycia z innymi. Po tę książkę sięgnęłam z myślą, że wiem na ten temat bardzo dużo i pewnie nie wniesie ona dużo do mojego życia. Maniery to dla nas w większości uprzejmość wobec innych, lub poprawne układanie sztućców. Jednak autorzy pokazują nam więcej w tym temacie. W książce nie znajdziemy typowej formy dla poradnika, a coś w stylu dialogu między autorami. To wydaje mi się być bardzo interesującą formą, która sprawia, że być może dużo osób chętniej sięgnie po tę książkę. Z tego poradnika możemy dowiedzieć się na przykład, czy warto pomagać obsłudze hotelowej, jak przyjąć prezent który niezbyt nam się podoba, jak powiedzieć komuś że niezbyt dobrze wygląda, w sposób delikatny, aby go nie urazić. To sytuacje które często spotykają nas w życiu, jednak nie zawsze wiemy co zrobić w takich chwilach. Czasami zostawiamy to bez żadnej uwagi, machamy na to ręką, a czasami postępujemy niewłaściwie, możemy sprawić komuś przykrość. Autorzy to psychoterapeutka i socjolog, to dwie osoby, tak więc możemy zobaczyć ich zdanie, które nie zawsze się pokrywa. Autorzy nie zawsze są ze sobą zgodni, ale dzięki prowadzeniu dialogu, przedstawieniu go nam, mogą pobudzić w nas uważność, oraz ułatwić nam niektóre sytuacje, w których zastanawialiśmy się co zrobić. To książka, która powinna trafić do wielu osób, oprócz manier, ważna kwestia w niej poruszona to bycie z innymi. Żyjemy w świecie, w którym ludzie często sprawiają sobie przykrość, w którym ciężko jest zrozumieć drugiego człowieka i zamiast żyć w zgodzie, niektórzy wolą komuś utrudniać życie i brak im szacunku do drugiego człowieka.