Skończona gra. Marriage Games. Tom 2 (okładka  miękka, wyd. 11.2018)

Jak podsumować tę książkę w dwóch słowach? Zdecydowanie słowa klucze to walka i więcej. Może nie ma więcej seksu niż w pierwszej części, ale jest on bardziej intensywny, a momentami brutalny. A walka? Diana i Adam walczą. O ocalenie małżeństwa, o uwolnienie się z tej relacji, o siebie nawzajem. Pierwszy tom kończy się w momencie, gdy Adam wyjeżdża z ich azylu, gdzie mieli spędzić 30 dni walcząc o swoje małżeństwo. Według planu Adama, miało być tak, że po tych 30 dniach będzie im łatwiej się rozstać lub ze sobą zostać. Nie przewidział jednak tego, że dzięki tym kilkunastu dniom, Diana odkryje swoją prawdziwą naturę i potrzeby, i na nowo pokocha dominującego męża. Wydawać by się mogło, że przecież tego chciał od początku. Niestety Adam ma problem z tym, że nie potrafi pokochać suba, więc teraz to on nalega na rozwód i zakończenie małżeństwa. Nie chce związku, gdzie będzie krzywdził drugą stronę. Uważa, że nie zasługuje na miłość i szacunek Diany. A Diana próbuje zrobić wszystko, aby jednak go odzyskać. Fascynuje ją ta nowo-odkryta twarz męża. Nie wyobraża sobie jak mogła wcześniej kochać tego drugiego, łagodnego Adama. Chce aby był dominujący i opiekuńczy. Zmusza siebie i jego do przekraczania kolejnych granic, za którymi czeka ból fizyczny, ale który jest receptą na ból psychiczny. I jedna z takich scen, to przekroczenie granic nie tylko Adama i Diany, ale też czytelnika. To była jedna z bardziej kontrowersyjnych scen, jakie czytałam (chociaż może nie aż tak bardzo jak seks w "Łzach Tess"), ale i tak niektórych może to odrzucić, oburzyć albo zniesmaczyć. Ale wszystko to ma głębszy sens. Tym razem książka w większości jest napisana z punktu widzenia Diany. Możemy poznać jej myśli i uczucia do Adama i całej tej sytuacji, zobaczyć jej walkę o odzyskanie kontroli nad życiem i związkiem, to jak sama niejednokrotnie zastanawia się, czy ta walka w ogóle ma sens. Końcówka z kolei jest z punktu widzenia Adama, dzięki czemu możemy zobaczyć tę walkę jego oczami. Zrozumieć jego zachowanie, które też jest pełne sprzecznych sygnałów, bo z jednej strony chce odzyskać Dianę i uratować ich małżeństwo, a z drugiej boi się tego i próbuje ją odepchnąć. Czy polecam? Trudno powiedzieć, każdy musi zdecydować sam biorąc pod uwagę temat i główny motyw. Myślę, że warto dać szansę, bo chyba jest lepsza od jedynki.

Dalsze losy małżeństwa Adama i Diany. Adam ujawniając przed Dianą swoją prawdziwą naturę, czyli dominującego, myślał, że ją zniechęci i się rozwiodą. Ale Żonie zaczyna się podobać bycie uległą. Historia fajna, ale bardzo pomieszana, tak nie do końca jestem przekonana.

Intrygująca historia, która wciągnęła mnie do samego końca. Zaskoczył mnie obrót sytuacji. W pierwszej części to mąż walczy o odzyskanie żony, a tu żona walczy o odzyskanie męża. Książka należy do jednych z moich ulubionych. Zdecydowanie polecam!

Książka bardzo wciąga, jak pierwsza tak i druga część. Skrtwa tajemnice o których człowiek chce sie dowiedziec. Po prostu super.

Książka trzymająca w emocjach. Ciąg dalszy historii Diany i Adama jest fascynujący i nie przewidywalny. Polecam

Wszystkie książki tych autorek są genialne. Czekam tylko na resztę książek które pojawiają się w Polsce

Po zakończeniu “Małżeńskiej gry” i po tym, co zaszło pomiędzy Adamem i Dianą, byłam naprawdę wkurzona. Nie lubię zakończeń w taki sposób, bo wiadomo, że nie dostaniemy od razu kontynuacji do ręki, tylko musimy odczekać swoje. Jedynie taki przywilej mają osoby, które czytają w języku angielskim. Ja akurat czytam, dlatego nie zastanawiałam się nawet sekundy, tylko od razu sięgnęłam po drugą część. Było to już dawno w związku z czym, bardzo chciałam przeczytać “Skończoną grę” po polsku i przypomnieć sobie niektóre fakty. Przechodząc do sedna Adam i Diana zawarli układ w pierwszej części książki, który zobowiązał kobietę do poświęcenia trzydziestu dni w Montauk w zamian za rozwód. Jednak Adam nie przypuszczał, że wszystko potoczy się inaczej, niż sobie zaplanował. Teraz chce zerwać umowę, nim będzie za późno. Jest tylko jeden problem, Diana zakochała się w dominującym Adamie, a mężczyzna może kochać żonę tylko wtedy, gdy mu się nie poddaje. Wie, że było błędem ujawnić się przed Dianą i pokazaniu jej kim tak naprawdę jest, dlatego Adam oznajmia kobiecie, że to koniec ich związku. Diana nie potrafi tego do siebie przyjąć i tym razem role się odwracają. Zostało im jeszcze czternaście dni układu i w tym czasie kobieta chce zawalczyć o męża. “Dzisiaj stworzę plan, wdrożę go i doprowadzę do końca. Dzisiaj przygotuję się do wygranej. Nie będę brać jeńców, poza sobą samą. Nie pokonam żadnego wroga, poza moim strachem. To jest tego warte. On jest tego wart. Wstrzymaj oddech. Trzymaj go przez jedną, dwieście dziewięć, sześćset sekund. A potem… Odetchnij. Bo on będzie twój”. Czy Adam i Diana znajdą drogę powrotną do siebie? Czy po tych czternastu dniach ich małżeństwo się zakończy? Czy Adam będzie potrafił kochać Dianę jako suba? “Prawdziwa Diana pokochała prawdziwego Adama. A jemu wystarczyło dokładnie tyle samo dni, by się odkochać”. CD Reiss to znakomita pisarka, która opowiedziała i napisała naprawdę dobrą historię. Potrafi pobudzić wszystkie zmysły poprzez swoje liryczne pisanie i nienaganne opowiadanie historii. Pisze stylem prostym, w który wpleciony jest erotyzm i wulgaryzm. Zdecydowanie stwierdzam, że ta część jest dużo lepsza od pierwszej. Autorka pozwala nam poobserwować jak Diana i Adam próbują się dotrzeć, jak jedno odpycha drugiego, jak kobieta walczy o męża na różne sposoby, pokazuje nam, kim są osobno, jak i w małżeństwie, stawia im wiele wyzwań. Czy im podołają? Jednak jak to wszystko poskładać do kupy, kiedy podstawą fundamentu ich małżeństwa było kłamstwo. Adam przez pięć lat zatajał przed żoną, kim tak naprawdę jest. “- Musisz odpowiedzieć za wiele rzeczy- powiedziałam.- Okłamywałeś mnie przez całe małżeństwo, a potem zabrałeś do Montauk, by się odkochać”. Jedna rzecz nie daje mi spokoju: Czy kiedy miłość nie wystarcza w małżeństwie, to czy warto o nie dalej walczyć? Pani Reiss pokazuje nam sposoby, w jakie człowiek może kochać i być kochanym. Bohaterzy mieli mnóstwo pracy, by odbudować wszystko na nowo. W tej książce został wpleciony wątek BDSM oraz sceny seksu, które nie są zbyt wulgarne i przesadzone, ale za to pieprzne. To nie tylko romans czy erotyk, to również walka o miłość, o związek i o potrzeby. Co do postaci, są złożone, autentyczne, ciekawe i barwne, fabuła starannie przygotowana, dialogi spójne i miejscami całkiem gorące, wszystko toczy się swoim tempem bez zbędnego przyspieszania. Oprócz akcji rozgrywającej się między głównymi bohaterami postacie drugorzędowe odgrywają kluczową rolę w całej fabule.“Skończona gra” zdecydowanie jest bardziej emocjonalna niż “Małżeńska gra”. Pochłonęłam ją w dwa wieczory, ponieważ zostałam momentalnie wciągnięta w wir zdarzeń. Powiem szczerze, że ta historia rozdzierała mi serce nie raz, czułam wściekłość, robiło mi się gorąco z podekscytowania, ale również było mi szkoda Diany. W sumie sama była sobie winna, bo to ona jako pierwsza zażądała rozwodu, mimo to zrozumiała, że popełniła błąd. Książka jest podzielona na dwie części. Pierwszą z nich jest Diana zwana również Łowczynią, która po pobycie w Montauk się zmienia. Nie interesuje ją waniliowy związek, tylko chce być zdominowana. Jest impulsywna, dumna, skryta. Miała misję do wykonania, jej siła i determinacja były zaskakujące, aczkolwiek czasami zgubne. Kiedy odkryła swoje upodobania seksualne, chciał odzyskać Adama, ale sęk w tym, że on tego nie chciał. Czasami miałam ochotę ją udusić, ale i tak jej współczułam, bo wręcz robiła wszystko, by mąż do niej wrócił. Niestety tak to w życiu bywa, że jak się czegoś chce, to nie można tego mieć. Czy Diana się w końcu podda? Czy nie odpuści do samego końca? Do zapoznania się z całą recenzją zapraszamy: https://girlsbookslovers.blogspot.com/2018/12/cd-reiss-skonczona-gra-po-zakonczeniu.html

„Nie będę brać jeńców, poza samą sobą. Nie pokonam żadnego wroga, poza moim strachem. To jest tego warte. On jest tego wart. Wstrzymaj oddech. Trzymaj go przez jedną, dwieście dziewięć, sześćset sekund. A potem… Odetchnij. On będzie twój.” Zakończenie pierwszej części cyklu Marriage Games zostawiło mnie w ogromnym niedosycie i szoku, że właśnie w taki sposób autorka skończyła „Małżeńską grę”. Od momentu, w którym skończyłam czytać pierwszą część minęło siedem miesięcy, a ja przez ten cały czas powracałam do książki myślami, próbowałam zgadnąć, jak potoczy się akcja, wprost nie mogłam się doczekać „Skończonej gry”. Miałam bardzo duże oczekiwania i mogę od razu Wam napisać, że warto było czekać. Adam i Diana dali sobie trzydzieści dni i mieli zdecydować co dalej z ich małżeństwem. Ona twierdziła, że już go nie kocha. On zaś kochał ją bardzo mocno. Po 16 dniach okazało się, że Diana zakochała się w swoim mężu Dominatorze. Adam zaś nagle stwierdził, że już nie kocha kobiety i nie chce kontynuować ich związku. Czy to oznacza prawdziwy koniec ich małżeństwa? Dianie zaczęła się podobać erotyczna przygoda, odkryła swoją prawdziwą naturę i upodobania seksualne. To, co odkryła nie spodobało się jednak Adamowi, który uważa, że nie będzie mógł nigdy pokochać suba. Obydwoje będą walczyć, ale czy obydwoje naprawdę pragną tego samego? Diana jest zrozpaczona, nie tego się spodziewała. Cierpi, bo mężczyzna, którego zaczęła kochać, tak po prostu ją zostawił. Ale czy kocha starego Adama, mężczyznę, który jest czuły i opiekuńczy, czy żądnego władzy Pana i Dominatora? Adam odtrąca Dianę, udaje przed samym sobą, że nic już do kobiety nie czuje, nie może się pogodzić ze zmianą, jaka zaszła w żonie. Jedno i drugie nie chce ustąpić, czy mimo wszystko spotka ich szczęśliwe zakończenie? Bardzo podobało mi się, że książka rozpoczyna się narracją Diany, nie ukrywam, że to jej kibicowałam i byłam bardzo ciekawa, czy uda jej się zrealizować plan odzyskania męża. Śledzimy jej poczynania i jak na dłoni wyraźnie widzimy jej wszystkie uczucia. Wydawać by się mogło, że jest zdecydowana i bardzo szczegółowo przemyślała swój plan ratowania małżeństwa. Jednak dwa razy jej zachowanie mnie zaskoczyło i to było tak niespodziewane, że musiałam przerwać lekturę i ochłonąć. Wtedy właśnie pojawia się narracja Adama, zakończenie książki coraz bliżej a przewidzieć zakończenia nie można. Wskutek wydarzeń zmieniłam strony i całym sercem kibicowałam Adamowi. Emocje, emocje i jeszcze raz emocje! „Skończona gra” jest równie subtelna, jak „Małżeńska gra”. Pojawia się tutaj wiele opisów erotycznych, ale autorka wciąż pamięta o uczuciach bohaterów. To nie jest tylko nic nieznaczący brutalny sex. Diana odkryła, co tak naprawdę jej się podoba i jaka jest jej seksualna natura. Dlaczego więc Adam nie może tego zaakceptować? Bohaterowie nie będą już przebywać w domku w Montauk, jednak wraz z Dianą odbędziemy kilka wycieczek do Lochu. Czy znajdzie tam to, czego szukała? Bardzo czekałam na „Skończoną grę” i tak jak napisałam na samym początku – było warto czekać. Choć bałam się bardzo zacząć czytać, bo może fabuła pójdzie w złą stronę, bo może nie znajdę już tego, co mnie ujęło w pierwszej części? Autorka stanęła na wysokości zadania i książka ponownie sprawiła, że nie mogłam się od niej oderwać, dopóki nie zobaczę słowa „Koniec”. Jestem bardzo usatysfakcjonowana tą książką, napięciem, jakie mnie trzymało, emocjami, które przygotowała mi autorka. Nie zdradzę zakończenia, żałuję tylko tego, że tak szybko się skończyła. Polecam.

To z pewnością nie są bohaterowie, których spotyka się za płotem. Nie tacy, którzy wiodą monotonne życie. Poddani zasadom dyktowanym przez BDSM budzą skrajnie różne emocje, których z pewnością nie należy rozpatrywać po kątem moralności. Bo daleko im do czystych, naturalnych czy zwyczajnych. Bywa więc, że oboje podejmują irracjonalne decyzje. Dzięki temu jednak akcja nabiera nietypowego wydźwięku i się komplikuje. Diana to kobieta, która jeszcze nie dawno nie miała bladego pojęcia o praktykach stosowanych w BDSM. Z pewnością reagowała na nie tak, jak większość ludzi. Na wskutek działań męża odkryła w sobie jednak pokłady uległości, które jest w stanie wprowadzać nie tylko w chwilach zbliżeń, ale także podczas rutynowych czynności. Wszystko z miłości do męża, choć momentami naprawdę dziwiły mnie jej posunięcia pchające ją w ramiona innych mężczyzn. Adam to dla mnie kolejny znak zapytania. Pragnął powrotu miłości żony, ale kiedy zabrnął zbyt daleko w swój kontrowersyjny plan, postanowił się wycofać. Dla dobra Diany? Naprawdę? Czytelnik ma więc okazję zderzyć się z obrazem bardzo nietypowej relacji, bo choć związki stosujące praktyki BDSM w literaturze to już nie nowość, małżeństwa ratujące się w ten sposób przed kryzysem są już kwestią bardziej oryginalną. W przypadku tej miłości z pewnością dominuje fizyczność. Zasady, układy, żądania wcielane w życie. Brutalne posunięcia, nieczysta gra, kluby dla fanatyków i zachowanie nieznające granic. Mogłoby się wydawać, że cała książka uwita została wokół seksu i to wcale nie łagodnego. Mogę temu stwierdzeniu śmiało przytaknąć. To nie jest powieść dla tych, którzy greyowskim klimatom powiedzieli już sobie dość. Niemniej jednak pojawiło się tutaj coś, czego w pierwszym tomie mi zabrakło, jest w końcu ta szczera miłość, skropiona nadzieją, zazdrością, wyznaniami. Choć prezentowana w niecodzienny sposób, można ją wychwycić. Zauważyłam, że podczas czytania tej części towarzyszyło mi o wiele więcej emocji, aniżeli było to w przypadku poprzedniczki. I choć pojawiło się niezrozumienie czy oburzenie była też nuta fascynacji i ciekawości. Po pierwszym tomie, który wzbudził we mnie ambiwalentne uczucia, nadszedł czas na całkiem udaną kontynuację. Książka owszem, nie jest wielce odkrywcza i na pewno daleko jej do poruszającej lektury, ale oprócz mocnych scen seksu, które ścielą się tutaj gęsto, są także uczucia i emocje. Nie polecę jej wszystkim, bo to historia tylko dla tych czytelniczek, które hołdują bardzo pikantnym wyzwaniom, ale może okazać się dobra dla poszukiwaczek odważnych, małżeńskich historii, a może i dla niektórych stanie się inspiracją do małych zmian. https://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2018/12/skonczona-gra-cd-reiss-kiedy-ratunek.html

"Skończona gra" to drugi tom z serii Mariage Games autorstwa CD Reiss. Autorka słynie z książek o mocnym zabarwieniu bdsm, uległości, a w tym cyklu, szczególnie w drugim tomie skupiła się na mocniejszym wątku psychologicznym - a przynajmniej ja tak odebrałam tę książkę. Miłość i nienawiść, dwa z pozoru oddalone od siebie uczucia, jednak autorka w książce "Skończona gra" skutecznie udowadnia nam, że jest to jedno i to samo. Bez miłości nie ma nienawiści, a bez nienawiści nie ma miłości. Cienka granica zostanie przekroczona w przypadku Diany i Adama. Wahania, niepewność, złość, która mnie ogarniała w trakcie lektury. Ciągła walka z myślami. To ona go w końcu kocha czy nie? Czy on chce się rozstać czy bardziej skłania się ku temu, aby być z nią. Karuzela wydarzeń, które wprawiają nas w osłupienie i niesamowity mroczny klimat. Ta część jest zdecydowanie lepsza niż poprzednia. Autorka w pełni zaspokoiła mój czytelniczy apetyt. Od romansu, nienawiści, uległości i dominacji po miłość, szczęście i prawdziwe życie. CD Reiss zwróciła naszą uwagę, na to, że nie wszystko w życiu jest czarne i białe. Więcej jest w nim szarości, które sprawiają, że czasem sami nie wiemy czego tak naprawdę byśmy chcieli. Postać Adama jest dopracowana i widać w nim, że autorka postarała się zagłębić się w jego psychikę. W ogóle portrety psychologiczne obu postaci są mocne i charakterystycznie zaznaczone. Oboje mają problemy ze swoimi uczuciami i nie potrafią jednoznacznie określić czego oczekują od swojego związku. Szczerze mówiąc momentami męczyło mnie to ich ciągłe niezdecydowanie i wahania, stałe zmiany zdania, jednak po ochłonięciu i przemyśleniach sądzę, że nie jest to w cale takie złe. Myślę, że wielu z Was przypadnie ta książka do gustu. Jeśli lubicie tematykę bdsm w połączeniu z zarysami psychologicznymi to ta powieść będzie dla Was. Autorka zauważa, że czasem możemy popełnić błąd, podjąć złą decyzję, ale nie warto się poddawać i trzeba walczyć o to co się kocha. Diana się nie poddała, a małżeńska gra w przypadku jej i Adama się skończyła, więc może czas abyśmy teraz rozpoczęli swoją grę? Książka idealna dla lubiących specyficzne książki. Nie mające tabu i innych ograniczeń. CD Reiss stworzyła oryginalną historię, która nie daje nam o sobie zapomnieć. Jeśli jeszcze nie czytaliście tomu pierwszego, nie wahajcie się i szybko nadrabiajcie zaległości, bo "Skończona gra" jest zdecydowanie bardziej warta uwagi!