Magia krwi. Midnight Chronicles. Tom 2 (okładka  miękka, wyd. 06.2021)

Książka jeśli chodzi o treść Bosko Jeśli chodzi o okładkę masakra dostałam 1 i 2 tom z zniszczona pognieciona okładka i pozaginanymi stronami w środku I jeszcze z naklejoną nakleja na okładkę nie wiem czy oni są ślepi ja bym się wstydziła wydawając klientowi takie egzemplarze .

w dobrym stanie, troszeczkę ubrudzona w jednym miejscu. fabule polecam

Bardzo fajna książka, z niecierpliwością czekam na kolejne tomy

Równie dobra jak 1 część. Wciągająca

😍😍

Cain i Warden to blood hunterzy, którzy kiedyś byli najlepszymi przyjaciółmi. Jednak niektórych wydarzeń i wypowiedziach słów nie da się cofnąć, a niedopowiedzenia potrafią zniszczyć wszystko. Teraz oboje czują się zranieni i nie potrafią sobie wyobrazić, że jeszcze trzy lata temu walczyli razem ramię w ramię i ufali sobie bezgranicznie. Teraz więcej ich dzieli, niż łączy, a stare rany nie chcą się zabliźnić. Kiedy Warden wraca do miasta może się jednak okazać że ponownie będą musieli połączyć swoje siły. Król wampirów, Isaac, postanawia wyjąć z ukrycia i rozpocząć polowanie. Pokonanie go nie będzie łatwe, ale niezbędne, aby ocalić miasto. Tylko czy Cain i Warden będą potrafili zostawić przeszłość za sobą i stanąć ponownie razem do walki? Poprzednia książka z tej serii, "Moc amuletu", zakończyła się w takim momencie, że nie mogłam doczekać się kontynuacji. Na szczęście wydawnictwo Jaguar że postarało u dostaliśmy ją na prawdę szybko. Jeżeli jednak nie pamiętacie zbytnio tego, co się działo w pierwszym tomie, to nie musicie się martwić. Autorki postanowiły bardzo mnie zaskoczyć i zmienić zarówno miejsce akcji, jak i głównych bohaterów. Co prawda Roxy i Shaw pojawiają się tutaj, ale są postaciami pobocznymi, a ich historia nie jest kontynuowana, chociaż mam wrażenie, że dostaniemy jeszcze jej ciąg dalszy. Zmieniło się także miejsce akcji i z Nowego Jorku przenosimy się do Edynburga. Bardzo się cieszę, że autorki się na to zdecydowały, gdyż dzięki temu dzieje się o wiele więcej, a cała historia nabiera tempa. Głównym atutem tej serii jest świat w niej przedstawiony, który jest skonstruowany bardzo dobrze. Pamiętam niektóre opinie pierwszego tomu, które porównywały go do Darów Anioła Cassandry Clare. Ja zbyt wielu podobieństw nie widziałam, prócz tego, że główni bohaterowie są łowcami i polują na demony. Jednak nie jedna powieść już pojawiła się z takim wątkiem, a te dwie są całkiem inne. Jeżeli jednak po pierwszym tomie mieliście takie przemyślenia, to koniecznie sięgnijcie po ten, gdyż tutaj wszelkie podobieństwo się urywa (czytałam Dary Anioła już kilka razy, więc bym to wyłapała). Świetnie opisane są wszelkie stwory, które w tym świecie występują, a już głównie wampiry. Mamy także idealne spojrzenie na pracę blood hunterów, co bardzo mi się podobało, gdyż wiemy "co z czym się je". Świetna praca autorek. Jeżeli chodzi o wątek romantyczny, to jest on oczywiście jednym z tych głównych, jeżeli pominąć by polowanie na króla wampirów. Relacja między Cain i Wardenem nie jest łatwa, gdyż łączy ich przeszłość, która zraniła oboje. Kilka niedopowiedzeń i słowa, których cofać się nie da sprawiły, że ta dwójka bardzo się od siebie odsunęła. Jednak połowie na Isaac sprawi, że ponownie będą musieli razem stawić się do walki. Nie będzie to jednak takie łatwe, skoro nie ufasz swojemu partnerowi. Autorki tym razem postawili na znany już wszystkim motyw "hate-love." Chociaż dla mnie jest to połączenie dwóch motywów , czyli tego wspomnianego wcześniej i "znali się już wcześniej". Bardzo ciekawe połączenie, które dało nam pełną niezaprzeczalnej chemii relację głównych bohaterów. "Magia Krwi" to drogi tom serii Midnight Chronicles, który zrobił na mnie jeszcze więcej wrażenie już pierwszy. Wartka akcja z ciekawi bohaterowie i świat, który został idealnie wykreowany. Czekam na kolejne tomy, bo autorki po raz kolejny zostawiły mnie na koniec z wielką niewiadomą.

Dziękuję wydawnictwu Jaguar za egzemplarz! 🌸 Cain i Warden jeszcze trzy lata temu walczyli ramię w ramię przeciwko krwiożerczym kreaturom i mieli do siebie bezgraniczne zaufanie. Dziś prawie wszystko ich dzieli, a rany, które zadali sobie w przeszłości, są wciąż świeże. Jednak kiedy partner Cain ginie bez śladu, a król wampirów — Isaac powraca, muszą ponownie stanąć razem do walki. Czy mimo trzyletniej przepaści nadal będą w stanie sobie zaufać? 🌸 Wiele osób podkreśla, że drugi tom jest zdecydowanie lepszy pod względem akcyjnym i bardziej dynamiczny niż pierwszy, i w połowie się z tym zgodzę. Walk jest więcej, są bardziej zacięte, a podczas ich trwania bohaterowie obrywają. Ponadto autorki bliżej opisują nam kwatery hunterów, zasady i hierarchię. Aczkolwiek w moim odczuciu historia jest miejscami niedopracowana i już tłumaczę, dlaczego tak uważam. 🌸 Pierwszym moim zarzutem jest szybka i gwałtowana zmiana Wardena. Mieliśmy już okazję poznać go w „Mocy amuletu” i tam ukazał się nam jako opryskliwy, tajemniczy, nieznający sprzeciwu hunter. Tutaj natomiast po powrocie do domu i ponownym spotkaniu z Cain zaczął zachowywać się jak dzieciak. Miękł przy niej momentalnie. Rozumiem, że wspomnienia i dawno skrywane uczucia powróciły, a dziewczyna będąca na wyciągnięcie ręki, niczego mu nie ułatwia, jednak gdyby Warden utrzymał swój charakter z pierwszego tomu i stopniowo w trakcie zmieniał swoje podejście, to sprawa wyglądałaby zupełnie inaczej. 🌸 Sama Cain również nie przypadła mi do gustu. Co prawda dziewczyna stara się przestrzegać zasad obowiązujących w kwaterze, jest sumienna i dokładna, ale mimo to wydawała mi się momentami natarczywa, naiwna i głupiutka. Chociaż chciałabym podkreślić, że zmiany, do jakich dąży dziewczyna, mnie samej się podobały. Fajnie, że widzi nierówność w hierarchii Edynburskiego instytutu hunterów i chce go zmienić. 🌸 Dodatkowo romans między dwójką głównych bohaterów jest widoczny od samego początku. Moim zdaniem rozwija się zbyt błyskawicznie. Nie czuć między nimi chemii. Działają w moim odczuciu gorzej niż Roxy i Shaw. 🌸 Cieszy mnie jednak fakt, że postać Kevina — posłańca śmierci, została w tym tomie szczerzej opisania. Ciekawym i śmiesznym zabiegiem było przedstawienie go, jako fana k-popu. 🌸 Mam także zarzut odnoszący się do podziału dobra i zła w tej historii. Nie podobało mi się, że wszystkie magiczne stworzenia były wrzucone do jednego wora. Nie chce mi się wierzyć, że wśród tysięcy wampirów, nie znajdzie się chociaż jedna osoba określona mniej jednoznacznie. Mam nadzieję, że coś w tej kwestii się zmieni i w przyszłych tomach dostaniemy większą postaciową różnorodność. 🌸 Historia miała swoje lepsze i gorsze momenty. Niestety mnie plot twisty zastosowane przez autorki w ogóle nie porwały. Dla mnie były one do przewidzenia. 🌸 Odnoszę wrażenie, że ja się od tej części odbiłam. Biorąc ją pod lupę jako całokształt, uważam, że pierwsza część cyklu była zdecydowanie lepsza. Nie będę ukrywać, ale troszkę się na niej wynudziłam. Przed nami jeszcze cztery tomy i pomimo tego, że ten niekoniecznie mi się spodobał, to jestem ciekawa kolejnych. Może w trzeciej części dostaniemy Grim hunterów?

Pamiętam, że gdy czytałam pierwszy tom serii Midnight Chronicles, moją główną myślą było: gdzieś to już czytałam. Ogromne podobieństwo do serii Dary anioła pani Clare poskutkowało zarzutami ze strony oburzonych fanów. No cóż, sama im się nie dziwiłam. Jednak było w tej książce coś, co mnie złapało i co po prostu mnie zaciekawiło. Nie zdziwi więc nikogo fakt, jeśli powiem, że jestem świeżo po skończeniu drugiej części? Nie? No to fajnie. W takim razie zapraszam Was na recenzję Magii krwi. Cain i Wardena kiedyś łączyło wiele, teraz dzieli wszystko. Ta dwójka nie może dojść do tego, jak mogli ze sobą współpracować te lata temu. Jednak będą musieli połączyć swoje siły na nowo - król wampirów, Isaac, powrócił do ich świata. Czeka ich niezwykle niebezpieczna oraz trudna walka. Czy to możliwe, że los daje im drugą szansę? Co, jeśli jej nie wykorzystają? W tej książce autorki postanowiły przybliżyć postacie kolejnych postaci. Roxi i Shaw z poprzedniej części również się pojawili, aczkolwiek jako bohaterowie drugoplanowi. Zabrzmi to okrutnie, ale nie ubolewałam nad tym faktem zbyt długo - o wiele przyjemniej czytało mi się o Cain i Wardenie. Od pierwszej strony wyczuwałam między tą dwójką dziwną chemię oraz wysoki poziom, z jakim zostali oni wykreowani. Cain wzbudziła moją sympatię swoim silnym charakterem. Nie jest to dziewczyna, która poddaje się po jednym niepowodzeniu - wręcz przeciwnie. Chwilami miałam wrażenie, że jest ona gotowa zrobić dosłownie wszystko, by osiągnąć swój cel. Nie będę tutaj zdradzać, cóż takiego było tu ważnego, ale wiedzcie jedno – Cain potrafi być niepokonana, a przy tym i okrutnie uparta. O Wardenie mogłabym z powodzeniem napisać to samo. Jest to bohater, którego z początku za bardzo nie polubiłam, ale im dalej w historii byłam, tym więcej jego zalet widziałam. Jestem w ogóle pod wrażeniem tego, jak w tej książce udało się autorkom dobrać charaktery obu postaci, które przenikały się wzajemnie, a jednocześnie pozostawały indywidualnymi jednostkami. Jeśli chodzi o tę dwójkę, to ja jestem jak najbardziej na tak i liczę po cichu, że będę mogła ich spotkać w innych częściach jeszcze nie raz. Ten tom jest o wiele lepiej napisany i jak dla mnie bardziej wciągający niż pierwsza książka z tej serii. Być może to kwestia większego obeznania się z tematem i dokładniejszego dopracowania całego tego świata wykreowanego - myślę, że mogę śmiało to założyć. Nie da się ukryć jednak faktu, że Magia krwi to pozycja, która wzbudziła we mnie wiele emocji, a po jej skończeniu żałowałam ogromnie, że to już koniec. Rzadko mam takie odczucia po skończeniu jakiejś pozycji, ale w przypadku tego tytułu realnie zaczęłam myśleć o przeczytaniu tej książki raz jeszcze. Z niecierpliwością będę teraz wyczekiwać kolejnych tomów serii i żywię głęboką nadzieję, że autorki zaskoczą mnie jeszcze nie raz i nie dwa. Jeżeli lubicie fantastykę młodzieżową lub po prostu szukacie czegoś dobrego do przeczytania w wolny wieczór, mogę Wam spokojnie polecić obie te książki.

Przychodzę dziś do Was z recenzją książki, która zrobiła na mnie nie małe wrażenie. Jakiś czas temu poznaliśmy duet Laury Kneidl i Bianci Iosivoni, które zdecydowały się napisać coś innego niż to do czego przywykliśmy w ich wykonaniu. Otrzymaliśmy połączenie literatury New adult i fantastyki i sześciotomowy cykl o nazwie Midnight Chronicles. Pierwszy tom „Moc amuletu” był jedynie wstępem, skoro czeka nas tak wiele tomów musimy, więc uzbroić się w cierpliwość i dać porwać w głąb ciekawych historii. O czym opowiada „Magia krwi”? Dla niektórych czytelników zwrot akcji przy wybraniu innej pary bohaterów i ich perypetii może być zaskoczeniem. W „Mocy amuletu” poznaliśmy nie tylko stworzony przez autorki świat, ale także bohaterów, w tamtej części wiedli prym Shaw i Roxie. W „Magii krwi” skupiamy się na Cain, dziewczynie, która została blond hunterką, robiła wszystko, co tylko mogła, aby chronić mieszkańców Edynburga przed niebezpieczeństwem. To zadanie jest dla niej niezmiernie ważne, dlatego robi, co tylko może, aby wywiązać się z niego należycie. Dziewczyna ma wysokie aspiracje, skrupulatni przestrzega wszystkich zakazów, nie można powiedzieć, że nie jest ambitna i pracowita. Jest zupełnym przeciwieństwem Wardena Prinslo, ten mężczyzna nie stroni od łamania zasad, w głowie ma jedynie dokonanie zemsty, co bywa bardzo zwodnicze i niebezpieczne. Warden nie zważa na to, czy jego zachowanie, podjęte wybory i decyzje w jakikolwiek sposób wpłyną na zagrożenie własnego życia. Bez dwóch zdań Warden i Cain mają wspólną przeszłość, która rzutuje na ich obecną relację, która do najprostszych nie należy. Wspólny cel i odnalezienie króla wampirów Isaaca sprawia, że ta dwójka staje razem do walki, ramię w ramię, tylko, jaki będzie tego efekt, kiedy brak jest między nimi nici porozumienia i zaufania? „Magia krwi” Laury Kneidl i Bianci Iosivoni podobała mi się jeszcze bardziej niż „Moc amuletu”. Ta książka ma w sobie wiele akcji, walk, wydarzeń, które zaskakują. Relacja głównych bohaterów podsycała tą całą moją ciekawość, chciałam za wszelką cenę poznać prawdziwe motywy, wydarzenia, które sprawiły, że dwójka tak bliskich sobie ludzi z trudem na siebie patrzy. Relacja między Cain i Wardenem jest skomplikowana, silna, ale także niezwykle burzliwa. „Magia krwi” to przede wszystkim akcja, niemalże od samego początku zostajemy nią przytłoczeni i staramy się nadążyć za nią, co mi wcale nie przeszkadzało. Książka idealnie wpasowała się w moje upodobania. Bohaterów polubiłam, są niezwykle ciekawi i ukazani na zasadzie kontrastu, co sprawia, że chciałam się dowiedzieć na ich temat znacznie więcej. Nie czułam się przytłoczona czy znużona, bawiłam się świetnie i nie mogę się doczekać, aby sięgnąć po kolejny tom, obyśmy zbyt długo nie musieli na niego czekać.

Niesamowita - jest to pierwsze słowo, które przychodzi mi na myśl po przeczytaniu tej książki. Po pierwszym tomie tej serii wyczekiwałam kolejnych z niecierpliwością. Wiadomo też, że przez to miałam spore oczekiwania w stosunku do tego tomu i z góry mówię, iż tak samo duże nadzieje wiążę z następnymi częściami. Niezmiernie wiele szczęścia sprawia mi fakt, że stworzona przez autorki treść dorównała, a nawet prześcignęła moje pragnienia związane z historią zawartą w "Magii Krwi". Wiem, iż nie jestem jedyna i wielu osobom zdarza się zapominać szczegółów książek których mieli okazję przeczytać. Przyłapałam się na tym w związku z "Mocą Amuletu". Oczywiście pamiętałam wiele ważnych wątków, postacie i ogól historii, ale czułam, iż gdzieś tam zapodziało mi się niestety sporo przydatnych informacji, które na całe szczęście w trakcie czytania drugiego tomu wracały do mnie i rozjaśniały mi drogę kolejnej niesamowitej przygody. Ze względów wyżej przeze mnie opisanych początek delikatnie zamieszał mi w głowie. Poczułam się niepewnie czytając historię opisywaną z perspektywy bohaterki, której w żaden sposób nie kojarzyłam ani nie byłam w stanie powiązać jej z poprzednią książką tej serii. Po niedługim czasie wszystko do mnie dotarło i zakochałam się w nowej bohaterce. W pewnych momentach pojawiły się pewnego rodzaju zgrzyty między nami, ale patrząc na ogół śmiało powiem, że ostatecznie się polubiłyśmy. Na dodatek kiedy dotarło do mnie, że ta część poświęcona jest również Wardenowi byłam przeszczęśliwa. W pierwszej części był moją ulubioną postacią i fakt, iż dostałam więcej jego przywołało wielki uśmiech na mojej twarzy. Jestem wdzięczna za to, że autorki podarowały nam jego historię i ukazały co stało się w jego życiu aby został tym kim jest. Odnoszę wrażenie, że w "Magii Krwi" otrzymaliśmy więcej akcji. Czuję również, iż ta część jest na swój sposób bardziej brutalna od poprzedniej i niezmiernie mi się to podoba. Uwielbiam takie klimaty w książkach. W tej części było też więcej romansu co sprawiło, że w moich oczach pozycja ta zyskała jeszcze więcej plusów. W mojej opinii związki, które w jakikolwiek sposób opierają się najpierw od przyjaźni są najlepsze i mają specjalne miejsce w moim sercu. W środku znajduje się kilka plot twistów, na które nie byłam ani trochę przygotowana. Były zaskakujące, ale w jak najlepszym znaczeniu tego słowa. Podsumowując: uważam tę część za lepszą od poprzedniej i trzymam kciuki aby kolejne nie zawiodły mnie, gdyż naprawdę wiążę z tą serią wielkie nadziej!