Kiedy szukam. Poprowadź mnie. Tom 2 (okładka  miękka)

Nie czytałam, czeka w kolejce do przeczytania. Mam już komplet.

„Kiedy szukam” to kontynuacja przygód Leny, na którą z niecierpliwością wyczekiwałam. Zresztą jak na każdą książkę autorki, ale to już zapewne każdy kto obserwuje mnie dłużej doskonale wie ;) Seria „Poprowadź mnie” ma w sobie coś takiego, co z każdym kolejnym tomem porusza moje serce coraz bardziej. Czy to sama historia, czy może świetnie wykreowani bohaterowie, czy może relacje pomiędzy nimi, to jacy są dla siebie…czy może wszystko naraz. Jedno jest pewne, książki Aleksandry Rak robią na mnie przeogromne wrażenie i ja jestem w nich wszystkich ZAKOCHANA. Pamiętacie jak skończyła się pierwsza część? Ten moment, gdy autorka pozostawiła nas w zawieszeniu i nie wiedzieliśmy co dalej z Leną? Ten moment po ostatnim zdaniu, gdy pomyśleliśmy „Gdzie ta cholera znowu polazła ?” – a nie wróć, to były tylko moje myśli :p Jeśli czytaliście jedynkę, to dobrze wiecie o co mi chodzi… Obecnie, Dominik staje na głowie, by przekonać Lenę do powrotu. Pomimo jej „burzliwej przeszłości” chłopak dalej widzi w niej niesamowitą osobę i za wszelką cenę chce jej pomóc, no i oczywiście ma też wyrzuty sumienia za to jak się zachował. Z kolei Kamil, choć nie podziela entuzjazmu przyjaciela, pomaga mu i próbuje wpłynąć na dziewczynę. Sytuacja z rodzicami Leny, też nie jest za ciekawa, dlatego dziewczyna postanawia w końcu zakopać topór wojenny. Jak potoczą się dalsze losy bohaterów stadniny w Wyrach? Czy zbliżający się ślub Łukasza i Patrycji pozwoli co poniektórym zrzucić maskę i pokazać prawdziwą twarz? Po raz kolejny autorka sprawiła nam prawdziwy rollercoaster emocji. Niezwykle życiowa, przejmująca i zarazem wzruszająca historia, której nie sposób odłożyć nawet na chwilę. Bohaterowie, których kocha się całym sercem, są tak genialnie wykreowani, że ja sama, chciałabym takich ludzi mieć naokoło siebie. Niezwykle pomocni, szczerzy, dobrzy i tacy prawdziwi. Relacje między bohaterami rodzą się powoli, ale autorka tak genialnie to opisuje, że ja naprawdę podczas czytania czułam się tak, jakbym stała obok nich i chłonęła każde wypowiedziane przez nich zdanie. Tak jak w pierwszej części, moje serce oddałam Dominikowi, tak teraz zdecydowanie zmieniło ono właściciela i tym razem to już chyba na stałe ;) Bardzo spodobała mi się postać Kamila, który z jednej strony był taką cichą wodą z dodatkiem bad boya, a z drugiej okazał się naprawdę sympatycznym i opiekuńczym facetem. Zresztą każdy z bohaterów, stworzonych przez autorkę, jest idealny na swój sposób i nie ma możliwości ich nie polubić – no może oprócz jednej pijawki, która skutecznie psuła wszystkim krew – nawet mnie! ;) Powiem tak, już nie mogę się doczekać, aż zostanie wydana całość, żeby w spokoju przeczytać wszystkie części – bo za każdym razem cierpię katusze w oczekiwaniu na kolejną książkę autorki. I tak samo czuje się po „Kiedy szukam”!! Jeśli jeszcze nie czytaliście tej pięknej historii, to ja Wam ją ogromnie polecam, tak jak i każdą książkę Oli. Ja się w nich wszystkich rozpływam i jak na razie na żadnej się nie zawiodłam! I szczerze? Nawet mi przez myśl nie przechodzi, że może być inaczej ;)

Muszę przyznać, że bardzo spodobało mi się pióro Autorki. Jedynie żałuję, że ta książka jest taka króciutka! W tej części przeszłość Leny nie daje jej o sobie zapomnieć. Dziewczyna po traumatycznych przeżyciach próbuje posklejać swoje życie w jedną całość, ale czy jedno niewinne kłamstwo, może zniweczyć jej wysiłki i znowu zasiać zamęt w jej życiu ? Polubiłam Lenę, delikatna kobieta, która zdecydowanie zbyt dużo przeszła, i mam tutaj na myśli, te niezbyt przyjemne przeżycia... Bita, zgwałcona, znalazła swoje miejsce w Wyrach- wśród koni i pomocnych ludzi. Los chciał, że przeszłość się o nią upomniała, a osobą, która tym razem bardzo jej pomogła- był Kamil. Kamil, młody chłopak, który w swoim życiu również przeszedł sporo jak na swój wiek... Cały czas próbuję się odciąć od Majki, dla której bardzo dużo poświecił, a ona zraniła go w najgorszy sposób- zdradzając go, gdy ten był na odwyku.... Oboje z Leną nie pałają z początku do siebie sympatią, ale z czasem coś zaczyna się zmieniać. To uczucie, które zaczyna łączyć tę dwójkę, jest niemal namacalne, ale bardzo delikatne, ze smakiem... Czy pierwsze wrażenie może być mylne ? Otóż tak, a, jak bardzo- przekonują się o tym nasi bohaterowie. Każdy zasługuje na drugą szansę i na odrobinę zaufania, ale przede wszystkim na miłość i szczęście, bo to one nadają życiu sens i kolory. Uwielbiam konie, klimat, jaki panuje na stadninie, więc tę książkę czytało mi się z wyjątkową przyjemnością. Jeśli lubicie sięgnąć od czasu do czasu po coś z gatunku obyczajowego- to polecam wam tę pozycję! Ja będę czekać na kontynuację, jestem ciekawa dalszych losów bohaterów, bo dosyć sporo ich się przewija pr

Ta książka to znakomita kontynuacja losów Leny, Dominika i ich przyjaciół. Często zdarza się, że kolejne tomy zaczynają mnie nudzić bądź rozczarowują fabułą, tu jednak jest zupełnie inaczej. Kompletnie zatraciłam się w lekturze! Jeśli jeszcze nie znacie serii "Poprowadź mnie" koniecznie musicie to nadrobić! Nasi bohaterowie w tym tomie szukają przede wszystkim odwagi. By pogodzić się z przeszłością. By naprawić popełnione błędy. By podążać za głosem serca. By najzwyczajniej w świecie przestać się bać. Tak więc jak sami widzicie nie mają łatwego zadania. Jednak wspierają się wzajemnie, a ich zażyłość i to, jak mogą na siebie liczyć bardzo mnie ujęły. Ogromnie ucieszyło mnie poprowadzenie wątku Leny w takim, a nie innym kierunku, bo moje serce zdecydowanie w tą stronę się rwało! ;-) Nie zdradzę więcej, sami musicie się przekonać czy podzielacie moją opinię ;-) Autorka nie stroni od trudnych tematów. Pokazuje skutki toksycznej relacji na przykładzie Kamila i Leny. Jak można kogoś skrzywdzić wydając zbyt szybki osąd. Jak bezcenne jest wsparcie drugiego człowieka. I że czasem w życiu warto zaryzykować i powalczyć ;-) Jestem absolutnie zakochana w perypetiach bohaterów, w stylu Autorki i w prowadzonej narracji, która choć często jest bolesna, smutna, przejmująca i emocjonalna to jest po prostu prawdziwa i poprowadzona w taki sposób, że nie da się nie zaangażować. Z ogromną niecierpliwością wyczekuję kolejnej części <3 "Pierwsze wrażenie może być mylne." "Nie ma takiej siły, która zniszczy miłość do własnego dziecka."

🐴❤️ RECENZJA ❤️🐴 TYTUŁ: "Kiedy szukam" AUTOR: Aleksandra Rąk WYDAWNICTWO: Inanna PREMIERA: 16.06.2021 "Ale z miłości robi się czasami idiotyczne rzeczy." "Kiedy szukam" to tom drugi serii "Poprowadź mnie". Choć wcześniej nie czytałam części pierwszej to losy Leny skradły moje serce. Autorka idealnie opisuje emocje bohaterów książki. Pomimo tego, iż nie ma problemu w odnalezieniu się w akcji, to z miłą chęcią wrócę do początków 😉 Lena to dziewczyna, która przez zaślepienie miłością popełniła wiele błędów. Toksyczne uczucie doprowadziło ją na dno. Na szczęście spotkała odpowiednich ludzi, którzy jej pomogli. Ta bezinteresowna przyjaźń sprawiła, że przywróciło mi to wiarę w ludzi. Wielkim skarbem jest mieć takich ludzi obok siebie. Każdy posiada jakąś przeszłość, nie zawsze jesteśmy z niej zadowoleni. To co się wydarzyło, już się nie odstanie. Trzeba się z tym pogodzić, i ruszyć do przodu. Ważne aby mieć wsparcie ludzi wkoło. Czy zgubiona dusza ma szansę na nowo odbudować zaufanie wśród przyjaciół? Czy zranione serce odnajdzie miłość? Co z tego wyniknie... Na te pytania i wiele innych odpowiedź znajdziemy w książce ❤️ Powieść jest pisana jasnym językiem. Szybko się ją czyta, nie odstrasza ilością stron 😉 Wywołuje sporo emocji, wzrusza i powoduje uśmiech. Losy bohaterów pozostają na długo w sercu i w pamięci. Polecam książkę ❤️

Ciekawa kontynuacja "Kiedy uciekam". Zdążyłam się już zżyć z bohaterami i cieszę się, że będę miała okazję przeczytać ich dalsze losy, bo to nie koniec. Dobrze się czytało. Prosty styl autorki, gama uczuć i emocji. Fajne to😊