Clara (okładka  miękka, wyd. 06.2024)

Clara Lubicie motyw romansu biurowego w książkach? Ponieważ ja, totalnie uwielbiam. Moja przygoda czytelnicza zaczynała się od właśnie tego motywów i do tej pory kocham go tak samo. Dlatego w dzisiejszej recenzji przedstawię wam recenzję książki, którą dostałam możliwość wzięcia pod swoje patronackie skrzydła, za co jestem bardzo wdzięczna autorce, w której motyw szefa i asystentki, jest jednym z kilku. Clara Imperoli, czyli główna bohaterka jest dość nietypowa - a raczej inna niż wszystkie w których możemy spotkać w książkach. Należy do raczej tajemniczych, nie chcących zwierzać się ze swojej przeszłości bohaterek, co dodatkowo wzbudza zainteresowanie czytelnika. Kobieta dowiaduje się, że w firmie w której od niedawna pracuje szef odchodzi na emeryturę, a na jego miejsce zasiada syn. Tak, dobrze się domyślacie: poznajemy Alexa McTavisha, który niedługo potem wchodzi w rolę szefa. Clara zaczyna mieć coraz większą obawę co do współpracy z nowym szefostwem. Obawia się, że prędzej czy później będzie chciał się jej pozbyć. I czy zdziwi kogokolwiek fakt, kiedy powiem, że faktycznie Clara zaczyna się użerać z Alexem, który działa jej na nerwy jako szef. Jest oschły, zaborczy i co najgorsze zabójczo przystojny. Z czasem okazuje się, że młodszy szef zaczyna chcieć od Clary czegoś kompletnie innego poza pracą. Clara połączenie aranżowanego małżeństwa, enemies to lovers i różnicy wieku [ona 25 lat, on 36]. Poza tym Panna Imperoli ciągnie za sobą demony przyszłości od których nie jest w stanie się uwolnić, dlatego aranżowane małżeństwo zaproponowane ze strony Alexa jest dla niej jednocześnie zbawieniem, ale być może przekleństwem, jeśli świadomie skaże na swojego szefa swoje problemy. W tle gra nam wątek mafijny w którym pjawiają się bohaterowie z poprzednich książek Ady, co podsuwa nam odrobinę odpowiedzi z czym może wiązać się przeszłość Imperoli, która próbuje dopaść ją również w teraźniejszości. Książka jest bardzo lekka, a mam tu na myśli styl pisania autorki, ponieważ jednak pojawiają się spicy sceny zbliżeń, mocniejsze niż w poprzednich książkach autorki. Przez tą historię się płynie i ja sama przeczytałam ją w raptem jedną noc. Pamiętam do dziś jak siedziałam z szeroko otwartymi ustami, kiedy nadszedł moment kulimancyjnego plow twistu, który wyjaśnił zarówno sekrety Alexa, jak i Clary. Oboje zrezygnowali ze szczerości, co spowodowało między nimi kryzys. Ich dwójka sama będzie musiała zdecydować, czy są gotowi pociągnąć to małzeństwo dalej. Czy są gotowi na rozwód, a może naprawdę zaczęło się między nimi rodzić prawdziwe uczucie? W zupełności oddałam serce tej historii tak samo jak oddaje każdemu swojemu patronowatowi. Wielbię tą historię, bo bawiłam się przy niej, śmiałam, płakałam i rozczulałam się nad relacją bohaterów. Jestem wdzięczna Adzie za przekazanie mi jej książki pod swoje skrzydła. Z pewnością będę jją polecała ko,mu tylko mogę, bo zdecydowanie ta książka zasługuje na rozgłos.

Clara Imperoli to dwudziestodziewięcioletnia dziewczyna, którą cechuje sumienność i pracowitość. Nawet w wolne weekendy nie zapomina o swojej pracy, gdy siedzi przy kolejnych projektach, aby stać się najlepsza w swoim fachu. Alexander McTavish to trzydziestosześcioletni mężczyzna, który zastępuje na czele firmy swojego ojca, chcącego przejść na zasłużoną emeryturę. Gdy poznaje Clarę, robi wszystko, aby doprowadzić ją do odejścia, aż nagle proponuje pewien… układ. A co z tego wyjdzie, dowiecie się sami. Oboje skrywają swoje sekrety i tylko czas pokaże, kto kogo zrani bardziej. “Clara” to ciekawa opowieść z motywem enemies to lovers, więc jeśli lubicie ten wątek to myślę, że warto sięgnąć po ten tytuł. Książkę czytało mi się dość szybko i liczy sobie nieco ponad 300 stron, więc spędziłam z nią szybki, ale i miły czas. Zarówno Clara, jak i Alex to dość wyraziste postaci, nie dające sobą pomiatać. Oboje byli do siebie bardziej podobni niż mogliby przewidywać, więc każda ich interakcja naładowana była wręcz emanującym poprzez kartki pożądaniem, które starali się ukrywać. Czasami miałam ochotę potrząsnąć obojgiem głównych bohaterów, ale właśnie, kiedy książka wzbudza takie emocje, to oznacza, że jest ciekawa. Tak, jak mówiłam była to dość fajna historia, a jedynym, co nieco mnie wytrącało z rytmu, to styl autorki, który miejscami nie przypadł mi do gustu, ale to już kwestia moich osobistych preferencji. Z pewnością, atutem dla mnie, było pojawienie się pewnych postaci drugoplanowych, które mnie zainteresowały i z chęcią sięgnę po poprzednie książki autorki, aby ich poznać. Niestety, albo stety często to właśnie oni przekonują mnie do nadrobienia innych historii. “Clara” nie jest książką, która wywołała na mnie spektakularne wrażenie, ale była to miła pozycja, z którą przyjemnie spędziłam czas, więc zachęcam do zapoznania się z nią.