Zyskując nadzieję (okładka  miękka)

"Zyskując nadzieję" to książka, która powstała jeszcze na platformie wattpad. Opowiada o młodych ludziach, którzy dopiero wkraczają w dorosłość. Dla Josselin studia miały być nowym początkiem. Niestety pierwszy dzień roku akademickiego nie należał do udanych. Spóźnienie na autobus i bliskie spotkanie z motorem, który prowadził Dean, to tylko niektóre z serii niefortunnych zdarzeń, które spotkały ją tego dnia. Kiedy wreszcie udaje jej się dostać na uczelnie, w sekretariacie poznaję uroczego Connora, który pomaga jej załatwić wpis do grupy i przy okazji zaprasza ją na imprezę bractwa, na której pojawia się również Dean. Chłopak to typowy bad boy, który nie odpuści żadnej imprezy i nie przepuści żadnej kobiecie. Czy któryś z nich okaże się tym, który skradnie serce Joss? Książka nie jest typowym romansem, jak od początku założyłam. Porusza kilka naprawdę ciężkich tematów, jak przemoc, wypadki komunikacyjne, ciężkie choroby, śmierć oraz gwałt, ale przy tym jest bardzo intrygująca i dosłownie pochłania się ją w ekspresowym tempie. Z tego, co dowiedziałam się z profilu autorki na wattpadzie, historia została podzielona na dwie części. A ponieważ czuję wielki niedosyt po dotarciu do końca pierwszej części, z niecierpliwością czekam na drugą część.

BOŻE ŚWIĘTY KOCHAM TO, WARTE KAŻDEJ ZŁOTÓWKI SZCZEGÓLNIE 2CZESC , TO DYLOGIA, KOCHAM KOCHAM I KOCHAM

Książka w pożądku tylko dopiero na koniec xowiedziałam się że to pierwsza część

przecudowna książki przeczytałam ją w jeden dzień

MEGA POLECAM!!!

Piekna ksiazka

Bardzo fajne

Kocham

Sięgając po powieść Lily Madaleine właściwie nie miałam żadnych oczekiwań. Byłam ciekawa debiutu autorki oraz tego jak poradzi sobie z podjętym przez siebie tematem a "Zyskując nadzieję" wydawała się idealną lekturą na leniwe popołudnie. Czy zatem autorka trafiła w mój gust i pokazała się od najlepszej strony? Myślę, że tak, ponieważ przeczytałam całą historię na raz, chociaż przyznaję, że była to lektura dość schematyczna, oparta na wydarzeniach nie raz i nie dwa powielanych już w podobnych powieściach. Polecam więc podejść do tej książki bez większych oczekiwań i po prostu dać się porwać wydarzeniom, ponieważ fabuła broni się stylem oraz wykonaniem: autorka w delikatny, stawiający na emocje sposób pokazuje trudną drogę jaką przebyła jej bohaterka, by odnaleźć swoje miejsce w świecie i trafić na prawdziwą miłość. Josselin marzy o nowym początku, ale pierwszy dzień studiów wydaje się jednym wielkim pasmem niepowodzeń. Wszystko leci jej z rąk, nic jej się nie udaje a w dodatku spotyka na swojej drodze dość denerwującego motocyklistę. Na szczęście z momentem opadnięcia pierwszych emocji wszystko zaczyna rysować się w zupełnie nowych barwach a młoda bohaterka zauważa, że przed nią jest wielka przygoda. Poznaje przyjaciół, uczy się życia i dostrzega, że świat nie jest wyłącznie czarno-biały. W swojej prostocie oraz empatyczności Josselin bardzo szybko zjednuje sobie sympatię czytelnika, ponieważ reprezentuje sobą postawę z jaką każdy z nas chciałby się utożsamić: człowieka skupiającego się na tu i teraz, pozostawiającego za sobą przeszłość, cieszącego się z małych rzeczy. Trochę kręcę nosem na to, że fabuła była aż tak schematyczna i dość mocno przewidywalna, ale z drugiej strony zupełnie nie żałuję swojego wyboru a nawet cieszę się, że miałam możliwość spotkać się z tak sympatyczną bohaterką. Uważam jednak, że to typowo romantyczna opowieść, która przede wszystkim trafi do serca wszystkich romantyczek a dopiero później będzie próbowała zjednać sobie bardziej nastawionych na dramaty czytelników. To po prostu dość klasyczna miłosna opowieść osadzona w uczelnianym świecie, nie przekraczająca granic, ale zarazem reprezentująca sobą kilka ważnych, ponadczasowych wartości. Ponadto największym plusem są tutaj emocje, które czasami rozpalają a kiedy indziej trzymają w napięciu, i które nie blakną aż do ostatniej strony. "Zyskując nadzieję" to miłość w czystej formie, która niestety napotkała na swojej drodze kilka kluczowych przeciwności. To opowieść o nadziei, potrzebie bliskości oraz zrozumienia a także historia o tym co w życiu liczy się najbardziej. Motywuje, by pozostawić za sobą przeszłość i zacząć żyć teraźniejszością a przy tym jest idealną lekturą na leniwe popołudnie. Sądzę, że powieść Lily Madaleine znajdzie uznanie u wielu fanek romansów a ja sama chętnie sięgnę po inne książki autorki jeśli ta zdecyduje się je napisać, ponieważ czuję, że dalej będzie tylko lepiej.

Często powtarzam, że warto dawać szansę nowym autorom i sięgać po debiuty. Cieszę się, że jedną z takim świeżych perełek mam okazję patronować. “Zyskując nadzieję” to książka z gatunku New Adult, jednak nie jest to zwykła młodzieżówka, z wątkiem romantycznym, oklepana czy schematyczna. Kryje w sobie coś więcej. Coś dzięki czemu moim zdaniem, na dłużej zostanie w Waszej pamięci. Josselin Hathaway to 19 letnia studentka prawa stawiająca pierwsze, chwiejne kroki na uczelni. Czemu chwiejne ? Bo jej pierwszy dzień nie należy do udanych, dowodem na to chociażby jest sposób w jaki poznała Dean’a Colena. Oboje raczej nie spodziewali się, że ta znajomość rozwinie się w ten, a nie inny sposób i staną się dla siebie aż tak ważni. Z początku można odnieść wrażenie, że będziemy mieli tu trójkąt miłosny gdyż na horyzoncie pojawia się uroczy i uczynny Connor. Jednak autorka miała dla tego bohatera zupełnie inny plan… Z kolei między naszą główną parą nie układa się idealnie, można nawet uznać ich relację za taki wątek hate-love. Dean nie jest bohaterem idealnym, ma wiele wad, nawet pozwolę sobie stwierdzić, że ciężko go lubić. Sportowiec, który traktuje dziewczyny przedmiotowo. Można odnieść wrażenie, że to typ, który chciałby zjeść ciastko i mieć ciastko, a przecież tak się nie da. Notorycznie wysyła sprzeczne sygnały i trudno gagatka zrozumieć, przejrzeć jego intencje, zaufać. Ale ma też dobre strony. I właśnie przez wzgląd na nie dąży do zawarcia układu z Josselin. Co z tego wyniknie? Joss to bohaterka z pozoru łagodna i delikatna, jednak potrafi pokazać pazur i zdecydowanie odpyskować. Ma swoje plany, marzenia, cele i Dean ma jej pomóc w ich realizacji. Ale ma też swoje tajemnice. I tu czułam akurat pewien niedosyt. Autorka daje dość jasno do zrozumienia, że stan zdrowia naszej bohaterki nie jest perfekcyjny, jednak ten wątek mógłby być mocniej rozwinięty. Ale! Co się odwlecze to nie uciecze, w końcu będzie ciąg dalszy, nie wszystko na raz ;) Kocham romanse ale uwielbiam też dramaty i chętnie przeczołgała bym bohaterów przez te najgorsze tragedie i doświadczenia życiowe, spijając ich emocje. Przeżywając wszystko razem z nimi i obserwując jak powoli wyczołgują się z tego błotka. Bo kocham też szczęśliwe zakończenia. Czy Joss i Dean mają szansę na swój happy end? Bez wątpienia to nie koniec ich historii i pozostaje nam czekać na drugi tom serii “Przysługa”. Ale ten warto poznać już teraz i serdecznie Wam go polecam. A może już za Wami ? Jak wrażenia? Ja ze swojej strony jestem dumna z autorki i dziękuję za zaufanie, możliwość wzięcia tej książki pod swoje skrzydła. Trzymam kciuki za to by jak najszybciej wpadła w nasze łapki kontynuacja, bo nie można czytelnika długo trzymać w niepewności. Tym bardziej po takiej dawce emocji 🙂