Zew Cthulhu (okładka  twarda, wyd. 05.2019)

Rewelacyjna książka

Super

Prozy Lovecrafta nie da się czytać między smażeniem schabowych, karmieniem niemowlaka i odrabianiem lekcji z siedmiolatkiem. Do czytania tej powieści potrzeba ciszy. I to, że "Zew Cthulhu" czytałam kilka tygodni nie znaczy, że mi się nie podobało. Wręcz przeciwnie – tak gospodarowałam czasem, by wyłuskać chociaż pół godziny spokoju. "Zew Cthulhu" to zbiór pięciu opowiadań, które są idealne dla osób, które nie znają twórczości Lovecrafta. Wszystkie genialne, na bardzo wysokim poziomie (chociaż opowiadanie "Zew Chutlhu" oceniam jako najsłabsze, zapewne z racji tego, ze stanowi ono niejako wprowadzenie w świat i zaznajomienie czytelnika z tematem kosztem napięcia i wartkości akcji), które można potraktować i dosłownie, i metaforycznie. "Czytaj Lovecrafta, zobaczysz co to groza" mówili. Ale zapomnieli dodać, że owszem – groza – ale zaklęta w poezję. Styl Lovecrafta jest niebywale wysublimowany, pełen metafor, lirycznych opisów i niebanalnych pomysłów zarówno na fabułę jak i kreację postaci. Specyficzny klimat wprowadza nas w stworzony przez autora magiczny, niebezpieczny świat, w którym oślizgłe, lepkie i groźne potwory koegzystują z ludźmi. Zachwycający jest nie tylko pomysł i detale mitologii stworzonej przez Lovecrafta, ale przede wszystkim styl i język jakim posługuje się autor, aby scharakteryzować te morskie dziwadła, pochodzące rzekomo nie z tego świata. Groza na najwyższym poziomie, bez tanich chwytów z kiepskich horrorów. Wciąż rosnące napięcie niejednokrotnie przyprawi nas o gęsią skórkę. Z ręka na serduchu – bałam się, kiedy coś próbowało dostać się do pokoju hotelowego, kiedy sunące, przedziwne istoty wyruszały na poszukiwania... Obstawiam, że niezwykła proza Lovecrafta wynika także z tego, że czytając o "mackowatych", obślizgłych potworach mamy wrażenie, że one istnieją naprawdę... Opowiadania skonstruowano w specyficzny sposób: rozpraw, dywagacji naukowych i listów uczonych, którzy zaczęli wierzyć w coś, co do tej pory poddawali w wątpliwość. Więc może jednak to pradawne zło istnieje? Może już wysuwa macki zła i opłata nimi nasze umysły i serca? Groza na najwyższym poziomie. Doskonała. Tych opowiadań (i przypuszczam, że pozostałych dzieł Lovecrafta) nie można czytać dla zabicia czasu, w hałasie, w rozchwianiu emocjonalnym. "Zew Cthulhu" wymaga ciszy. I uwierz, jeśli dasz tym opowiadaniom kilka godzin spokoju i skupienia, one otworzą przed Tobą bramę do fantastycznego, nieoczywistego świata grozy, w którym próżno doszukiwać się polityki, miłosnych historii czy obyczajowych zawirowań. Kwintesencja grozy. W doskonałym, vesperowskim wydaniu https://tylkoskonczerozdzial.blogspot.com/2020/06/zew-cthulhu-hp-lovecraft.html

"Zew Cthulhu", to pięć opowiadań o przerażających istotach. Każda z historii jest inna, jednak wszystkie coś łączy. 1 - "Zew Cthulhu" 2 - "Widmo nad Innsmouth" 3 - "Szepczący w ciemności" 4 - "Zgroza w Dunwich" 5 - "Kolor z innego wszechświata". _ Z wielką przykrością muszę stwierdzić, że jest to pierwsza książka od wydawnictwa Vesper, która kompletnie mi się nie podobała. Szczerze mówiąc, nawet nie wiem co mam o niej napisać. Każde opowiadanie było dla mnie przeraźliwie nudne. Nie potrafiłam się w nie wkręcić. Dawkowałam sobie lekturę czytając po kilkanaście stron. Niestety, niczego to nie zmieniło. Jedyne co mogę przyznać to to, że autor miał całkiem niezłą wyobraźnię. Może byłoby to nawet interesujące, gdyby nie fakt, że pisał bez emocji. Żadnego strachu, żadnej gęsiej skórki. Nawet moje serce, zamiast bić szybciej w kulminacyjnych momentach, nie zmieniało rytmu. Za to moje oczy... Oh, one reagowały! Coraz szybciej się zamykały i ostatkiem sił powstrzymywałam się, żeby nie zasnąć. Niestety takie opowiadania, to nie mój klimat. Męczyłam się strasznie, żeby przebrnąć przez całą książkę. Sądziłam, że będą to interesujące historie z dreszczykiem. Tym razem się pomyliłam.

Po zbiór pięciu opowiadań "Zew Cthulhu" warto sięgnąć, jeżeli ktoś chce poznać najpopularniejsze dzieła Lovecrafta, a nie uśmiecha mu się wertować pokaźniejszych antologii. Znajdziemy tutaj "Widmo nad Innsmouth", "Szepczący w ciemności", "Zgroza w Dunwich", "Kolor z innego świata" oraz oczywiście tytułowy "Zew...". Treść wzbogaca cenne posłowie oraz piękne mroczne ilustracje. Czy Lovecraft mnie wystraszył? Chyba nie. Bardziej zachwycił mnie swoim kwiecistym językiem. Duże wrażenie również sprawia to, że możemy znaleźć inspirację nim w tak wielu innych tekstach kultury. Tutaj grozę przynosi niewiedza, tajemnica, popadanie w obłęd, utrata kontroli nad sytuacją. Autor często naprowadza nas na jakiś trop, a nasza wyobraźnia dopisuje resztę. Warto przeczytać, warto mieć pod ręką, polecam nie tylko grozomaniakom, ale też czytelnikom ciekawym historii literatury.

"Zew Cthulhu" wydawnictwa Vesper to prawdziwa perełka na rynku literatury grozy i fantastyczna lektura dla każdej osoby, chcącej rozpocząć swoją przygodę z opowiadaniami H.P. Lovecrafta. Wybrane utwory doskonale oddają ducha twórczości pisarza z Providence i pozwalają sprawdzić czytelnikowi, czy powinien sięgnąć po pozostałe zbiory, takie jak "Zgroza w Dunwich", czy "Przyszła na Sarnath Zagłada". Gorąco polecam. PS. Zapraszam też do lektury dłuższej recenzji tej książki - https://fantasmarium.com/2019/04/22/zew-cthulhu-h-p-lovecraft-recenzja/

Zew Cthulhu to wspaniały zestaw ksiażek, które posiadają świetną, oryginalną fabułę. Długo wstrzymywałam się przed ich zakupem, aż w końcu otrzymałam je wszystkie w prezencie i był to strzał w dziesiątkę. Teraz tylko bardzo żałuję, że czekałam tak długo, bo są naprawdę wciągające. Jest to wyjątkowe dzieło, którego nie można zaliczyć do jednego gatunku. Uwielbiałam styl, w którym zostały napisane i rozwój całej historii. Polecam je wszystkim miłośnikom fantasy, horroru i literatury. Zdecydowanie warto.