Bestia w jaskini i inne opowiadania (okładka  twarda, wyd. 05.2022)

Książka godna uwagi, nie mniej można (a nawet należy) przyczepić się do słabego tłumaczenia niektórych opowiadań.

Niesamowita , Lovecraft to mistrz aż trudno uwierzyć że pisane to było tak dawno temu . Każdy fan dreszczyków powinien zapoznać się z jego utworami

Po prostu Lovecraft - nic dodać, nic ująć! Konieczna pozycja dla miłośników literatury grozy!

Polecam

Tom na pewno zasługuje na uwagę, ze względu na zawarte w nim mniej popularne opowiadania Lovecrafta. A jednak, chciałbym przestrzec przed lekturą opowiadania "W poszukiwaniu nieznanego Kadath" w przekładzie Pana Ledwożywa. Koszmarne tłumaczenie, które nie tylko wpływa na doświadczenia płynące z lektury, ale i zmienia kontekst określonych fragmentów (w tym zakończenia!). Zainteresowanych zapoznaniem się z tym, skądinąd wspaniałym, opowiadaniem Lovecrafta odsyłam do zbioru "Przyszła na Sarnath zagłada" wydawnictwa Vesper, zawierającego jedyne właściwe w kontekście samotnika z Providence tłumaczenie Macieja Płazy.

H.P. Lovecraft – autor, o którym słyszał chyba każdy. Niezależnie od tego, czy uwielbia powieści grozy, czy też nie, nazwisko to stało się w pewnym sensie ikoną. Oczywiście każdemu na myśl momentalnie przychodzi Cthulhu, najbardziej znane bóstwo wykreowane przez autora, ale przecież nie samymi mackami człowiek żyje, prawda? Choć oczywiście Wielki Przedwieczny stanowi istotny element twórczości Lovecrafta, tak w jego opowiadaniach i innych dziełach można doświadczyć wielu innych aspektów. Bestia w jaskini i inne opowiadania to potężny, naprawdę ogromny i przepięknie wydany zbiór historii, które narodziły się w głowie autora. I wierzcie mi, gdy czasami biorę się za jego dzieła, to zaczynam się zastanawiać, co jest z tym człowiekiem nie tak? Jeżeli to wszystko rozgrywa się w jego głowie, a on potem w tak dosadny sposób potrafi to przekazać czytelnikom, to osobiście odczuwam pewien lęk. Bo wiecie, uwielbiam grozę, lubię strach, kocham gotyk i mroczne klimaty, ale jak sobie pomyślę, że w mojej głowie miałyby one zagościć na stałe, to czuję się nieco nieswojo. Podobnie jak w trakcie lektury Lovecrafta. Zawsze mam spore trudności w pisaniu opinii na temat zbioru opowiadań, a właściwie to muszę przyznać, że bardzo rzadko po takowe sięgam. Lovecraft jest jednym z tych wyjątków, których dzieła biorę w ciemno. Poza tym nie wyobrażałam sobie sytuacji, w której zabrakłoby tej cudownie wydanej książki na mojej półce. Prezentuje się naprawdę wspaniale, wręcz majestatycznie. Styl Lovecrafta jest dosyć charakterystyczny i wydaje mi się, że jedni to uwielbiają, a inni czują się zniechęceni. Nie wiem, czy zniechęcenie to może minąć z czasem, bo trzeba przyznać, że takie klimaty po prostu trzeba lubić. Trzeba umieć się w tym odnaleźć, zrozumieć specyfikę i może nawet nieco dać się ponieść wszystkiemu, co oferuje autor. Nie jestem w stanie napisać, że książkę tę czyta się szybko, lekko i przyjemnie, bo to nie ten typ literatury. Osobiście uważam, że twórczość Lovecrafta to nie ten typ, który czyta myśląc o niebieskich migdałach. Biorąc pod uwagę, że zabrałam się za opowiadania, to stopniowo je sobie dawkowałam – czytałam po 2 czy 3 dziennie, choć któregoś dnia przepadłam na dłużej. Muszę przyznać, że spodobało mi się to chwilowe oderwanie od rzeczywistości i chłonęłam opowiadanie za opowiadaniem. A gdy w jednym z nich pojawił się motyw Starożytnego Egiptu, to już w ogóle nie chciałam odkładać tej książki. Mimo wszystko wolę ocenić ten zbiór jako całość, bo nie przepadam za opisywaniem każdego opowiadania z osobna. Bo czy miałoby to w ogóle sens? W moim odczuciu nie, zwłaszcza, że wyobraźnia i pomysłowość tego autora nie znają granic. Groza, starożytne rytuały, lęk, strach, inne wymiary i dziwaczne stwory – tego wszystkiego możecie doświadczyć w twórczości H.P. Lovecrafta i gwarantuję Wam, że nigdzie indziej nie spotkacie się z czymś takim. Nigdzie nie znajdziecie takich opisów, takiego klimatu, tej atmosfery i lekkiej psychozy, bowiem Lovecraft włożył w to całe swoje serce. Jego umysł jest z jednej strony przerażający, a z drugiej fascynujący i znajduje to świetne odzwierciedlenie w jego opowieściach. www.bookeaterreality.blogspot.com

KOSZMARY W GŁOWIE LOVECRAFTA Kochać horrory, cenić literaturę z dreszczykiem, a nie znać twórczości Lovecrafta po prostu nie wypada. To w końcu jeden z najważniejszych i jednocześnie najlepszych pisarzy, mających wielki wpływ nie tylko na gatunek, ale i kulturę popularną. Wprawdzie od jego śmierci minęło już osiemdziesiąt lat, a na rynku pojawiło się mnóstwo wspaniałych twórców literackiej grozy, którzy zdobyli międzynarodową sławę i sami stali się wzorami do naśladowania, lecz Lovecraft wciąż pozostaje jednym z niedoścignionych mistrzów. I tak samo jak przed laty – porusza, emocjonuje, wywołuje napięcie i burzy spokój czytelnika, w niepozorny sposób zasiewając w jego głowie ziarno prawdziwego koszmaru. Szukać wątku przewodniego w niniejszym zbiorze, jak i w każdym innym Lovecrafta, nie ma większego sensu. Bo czy prastara groza wkraczająca do naszej codzienności w pozornie niewinny sposób może być wątkiem samym w sobie? Jest za to coś, co łączy – jeśli nie całą twórczość pisarza z Providence, to na pewno lwią jej część – mitologia Cthulhu. Mitologia opowiadająca o przedwiecznych bytach, czasem nazywanych bogami(choć bardziej pasowałoby do nich jakieś demoniczne określenie), które pochodzą z kosmosu. Ich wygląd przeczy wszystkiemu, co uznajemy za normalne, ich budowa daleka jest od zgodności ze znaną nam biologią, a ich obecność nie przynosi ze sobą niczego dobrego. Groza starsza niż ludzkość wciąż budzi lęk, pradawna, zapomniana, ale też zakazana wiedza wychodzi na jaw, wywołując prawdziwy koszmar, a człowiek, choć dominujący obecnie na Ziemi, wydaje się taki nieistotny wobec potęg, z jakimi musi się mierzyć. Wiele można powiedzieć o twórczości Lovecrafta, oczywiście głównie dobrego, ale wszystko to i tak będzie sprowadzać się do jednego. Bo czy skupimy się na chwaleniu pomysłów samotnika z Providence, czy też na jego stylu lub prowadzeniu poszczególnych historii, sednem i tak pozostanie realizm. Siła przekonywania, z jaką autor serwuje nam swoje nawet najbardziej nieprawdopodobne rzeczy. Wystarczy przyjrzeć się chociażby samemu wyglądowi stworzeń z jego mitologii, a dokładniej temu najważniejszemu i najsłynniejszemu ich przedstawicielowi, Cthulhu. Głowa ośmiornicy, smocze skrzydła, ciało o nie do końca wyraźnych kształtach, ale z rękami o długich pazurach… Gdyby takie stworzenie opisał ktoś inny, wyszłoby śmiesznie – Stephen king, który mocno inspirował się Lovcraftem i wielokrotnie próbował podobnych zabiegów, jest tego najlepszym przykładem – tymczasem w tym przypadku nie tylko nie brzmi to śmiesznie, ale wręcz budzi niepokój. Wszystko to oczywiście zasługa realizmu. Lovecraft pisze o swoich dziwacznych wizjach z takim przekonaniem, że czytelnik nie jest w stanie ich zanegować. Na dodatek zamiast uprawiać jakąś wymyślną literaturę (choć kwiecistości opisów nie sposób mu odmówić), oferuje stosunkowo proste, ale w tej prostocie konsekwentne opowieści z gatunku tych, jakie snuje się nocami przy ognisku. To także dodaje im prawdziwości, a fakt, że pisarz wplata we wszystko „fakty” historyczne, tylko intensyfikuje doznania. Jakie teksty wchodzą w skład tego zbioru? Bardzo różne, w tym „Zagłada Sarnathu”, „Alchemik”, „Poza murem snu”, „Koty Ultharu”, „Ogar”, „Zimno”, „Przez bramy srebrnego klucza”, „Dziwny wysoki dom wśród mgieł”, „Grobowiec”, „Biały statek” i jedno z moich ulubionych opowiadań Lovecrafta, „Sny w domu wiedźmy”. Szczególnym sentymentem darzę je choćby dlatego, że pierwszą powieścią grozy, jaką przeczytałem, byli „Drapieżcy”, Mastertonowska wersja tego właśnie tekstu. Wszystkie opowieści jednak trzymają podobny, bardzo wysoki poziom, urzekają, zachwycają, wciągają i pobudzają wyobraźnię. Nieważne ile razy się je czyta. Warto więc sięgnąć po ten zbiór – czy znacie już te teksty, czy też dopiero chcielibyście zacząć swoją przygodę z Lovcraftem.

„Bestia w jaskini i inne opowiadania” jest kolejnym arcyciekawym zbiorem opowiadań, pióra Howarda Phillipsa Lovecrafta. Autor stał się niezaprzeczalnie ikoną kultury popularnej, najwybitniejszym amerykańskim pisarzem grozy XX wieku. Dzieła Samotnika z Providence zabierają czytelników do mrocznego świata, przepełnionego czarną magią, odstręczającymi rytuałami i pradawnym złem. Niniejszy zbiór opowiadań zabiera nas po raz kolejny do tego plugawego miejsca, które tętni przedwieczną, plugawą grozą. W skład tego porywającego zbioru wchodzą jedne z najlepszych tekstów autora. Mitologia Cthulhu stała się już niemal kultowa, a autor stworzył dzieła tak porywające i straszne, że zapadają w pamięci czytelnika na bardzo długi czas. W zbiorze tym moją uwagę przykuły opowiadania: Zagłada Sarnathu (The Doom That Came to Sarnath, 1919), Pełzający chaos (The Crawling Chaos, 1921) oraz Świątynia. Manuskrypt znaleziony u wybrzeży Jukatanu (The Temple, 1920). Howard Phillips Lovecraft doszlifował swoje teksty, niemal do perfekcji sprawiając tym samym, że czyta się je z dużą przyjemnością. Tytułowe opowiadanie Bestia w jaskini (The Beast in the Cave, 1905) również wciągnęło mnie od pierwszej do ostatniej stron, sprawiając, że z pewnością nie raz jeszcze sięgnę po kolejne niesamowite opowieści spod pióra Samotnika z Providence. Lovecraft pisał ze straceńczą nonszalancją, przenosząc swoich czytelników do obmierzłego świata opanowanego przez straszliwą grozę. Autor nigdy nie doczekał się swojego nazwiska na okładce książki. Dlatego z pewnością wielce by się zaskoczył choćby tą publikacją, wydaną z takim pietyzmem. Lovecraft był przyjacielem po piórze innego znamienitego autora, Roberta E. Howarda. Pisarza, który stworzył między innymi postacie Conana, Solomona Kane'a, Rudowłosej Sonii i innych niebanalnych bohaterów. Jeden był ojcem opowieści grozy, a drugi magi i miecza. Stephen King nie raz podkreślał, że ogromną inspiracją były dla niego opowiadania Love­crafta. Pozycja ta jest obowiązkowa dla miłośników pisarstwa autora oraz dla fanów rasowych opowieści grozy. „Bestia w jaskini i inne opowiadania” zasługuje na wielki plus, w szczególności za piękne wydanie i wierny przekład przedstawionych tekstów. Styl opowiadań jest bezbożny, straszny i pierwotny, jednak jak najbardziej godny poznania, umiejący wzbudzić prawdziwą, dogłębną grozę i lęk. To opasłe tomiszcze jest niezwykle różnorodne i bogate w ciekawe teksty, umiejące przestraszyć, aż do szpiku kości. Polecam. http://fantasy-bestiarium.blogspot.com/2017/11/bestia-w-jaskini-i-inne-opowiadania.html

Zbiór opowiadań jednego z najlepszych pisarzów horrorów XX w. powraca w nowym wydaniu, okraszonej prześwietna klimatyczna okładka nawiązująca idealnie do treści, jaką trzyma cała książka. Powieści samego Lovecrafta trzymają zawsze w napięciu pełnej grozy przeszywającej na końcu aż do szpiku kości. Znajdziemy tutaj powieści pisarza, które zabierają nas do świata pełnego czarnej magi, klimatu tak ponurego i strasznego świata, prezentując nam tym nieoceniony i jedyny w swoim rodzaju niepowtarzalny świat. Od małego Lovecraft wykazywał coraz większe zainteresowanie co do lektur, które sam jego dziadek podsycił. Sprawiło to, że teraz gdy czytamy jego opowiadania, niektórzy z czytelników określają je mianem najlepszych opowiadań grozy. Na których bazie nawet sam Stephen King przyznał, że inspirował się nimi, pisząc swoje książki, co także pokazuje nam, jak wielkie naprawdę musiały być dzieła. Każda z powieści w tej książce jest wciągającym tekstem, który czyta się, czując się wielki dreszcz grozy przez cały czas, a wszystkie one tworzą jedną całość, dzięki czemu czyta się je łatwo. To jak autor pisał, niejednokrotnie widać czytając jego lektury, każda z nich stoi na wysokim poziomie. Dlatego warto sięgnąć po ten zbiór, zobaczyć, przekonać się, że to, co wykreował ten mężczyzna, jest czymś niezapomnianym i niejednokrotnie przebijającym współczesne nawet horrory. Gdy zaś on sam swoją inspirację czerpał niejednokrotnie ze swoich koszmarów. Wiec co może być groźniejsze niż przelane sny na kartkę tak wybitnego pisarza?

Książka zawiera bogatą kolekcję opowiadań Lovecrafta poczynając od parustronicowych opowiadań pod dłuższe, bardziej znane. Poziom opowiadań, różny bym powiedział, bo jedne się dłużyły, a inne nie wiadomo kiedy się skończyły. To pokazuje, że pozycja ta zawiera dobry przegląd twórczości pisarza. Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Lovecrafta i przyznam, nie było łatwo zacząć, ale pomimo iż dla mnie nie jest to łatwy pisarz to się przekonałem. Jeśli posiadacie już jakieś zbory Lovecrafta, warto sobie uprzednio sprawdzić co się będzie dublowało, chociaż wydaje mi się że warto zaryzykować dla tego bogactwa. Adam z Arkham