Wojownicy o szklanych oczach (okładka  zintegrowana, wyd. 10.2020)

Opis współczesnej Turcji i Turków jawi się czytelnikowi z wielu stron. Jest zrozumiały i czytelny, nawet dla osób niezbyt zorientowanych w wydarzeniach ostatnich lat. Największą wartością tej książki jest brak stronniczości autorki i pokazanie rzetelnego dziennikarstwa w pełnej krasie.

Rewelacja, zarówno dla tych co znają Turcję (w tym Nową) z innych reportaży, jak również w tego typu książkach stykają się pierwszy raz. Jedna z tych książek, po przeczytaniu których czyje się niedosyt.

Książka którą wyszła w październiku tego roku A w Empiku na magazynach już jej nie mają!!!! Wstyd po co te promocje i zachęcanie do kupienia skoro nie posiadacie wystarczającej ilości produktów.

Książka ciekawa, ale napisana w nieco chaotyczny sposób. Turcja przedstawiona w inny sposób niż widzieliśmy ją dotychczas jako turyści.

Proszę państwa, jak Agnieszka Rostkowska coś napisze, to nic, tylko czytać. Gorąco polecam.

Nr 1 gdy chcemy poznać lepiej Turcje od strony niekoniecznie turystycznej

Wzruszające historie wdpółczesnej Turcji

Muszę się przyznać, że do tej pory Turcja nie była krajem, który mnie szczególnie interesował, bardzo mało o nim czytałam i traktowałam jako jeden z kierunków, w którym udają się tłumnie moi rodacy na wakacje. Moją ignorancję zmienił reportaż Agnieszki Rostkowskiej, po przeczytaniu którego zauważyłam spore podobieństwa do tego, co zaczyna dziać się na naszym podwórku. Ponieważ moja wiedza na temat Turcji wciąż jest znikoma i możliwe, że dlatego nie będę w stanie poprawnie zinterpretować wydarzeń, o których pisze Autorka, skupię się na aspekcie ludzkim, gdyż on uderza w czytelnika z ogromną mocą. W reportażu znaleźć można opowieści ludzi dzielących się z Autorką swoimi historiami i dramatami. Zwalniani nauczyciele, którzy strajkują głodując, zamykani w więzieniach dziennikarze, bo otwarcie krytykują władzę, prawnicy walczący o prawa ludzi, o prawa mniejszości etnicznych i wiele innych tragedii, z których część była wynikiem brutalnie tłumionych demonstracji. Byli i tacy, którzy opowiadali o historiach miłosnych, weselach, religii i legendach. Ale z każdej z tych opowieści wyłania się historia kraju, który od wieków żyje walcząc, od wieków jest podzielony, bo każdy walczy o swoje racje, bo urazy są wieczne i pielęgnowane by o nich nie zapomnieć, a jak niezadowolenie osiąga punkt kulminacyjny, to dochodzi do kolejnego zamachu stanu, czy innego krwawego buntu. Tam gdzie ludzie nie potrafią się dogadać i zjednoczyć, tam korzysta władza... Autorka słucha tych opowieści z uwagą, co czuć czytając reportaż, rozmawia z każdą ze stron by pokazać kraj pełny zbuntowanych ludzi, których dzielą poglądy, gdzie konflikty nie mają końca, gdzie protesty są jak chleb powszedni, a władza podsyca tą sytuację zawłaszczając media, wysyłając na ulicę brutalną policję, inwigilując obywateli. Podziwiam Autorkę za to, z jaką determinacją krążyła po kraju, między podzielonymi stronami, od demonstracji do demonstracji wsłuchując się w to, co mówią, szczególnie w głos protestującej tureckiej ulicy, w ich walkę o uwięzionych i zaginionych. Pojawią się i głosy, które wieszczą Turcji nowe otwarcie, bo mimo wszystko jest to kraj ludzi gościnnych, którzy też chcą w końcu żyć normalnie i chyba żadnej ze stron nie podoba się panującą tam dyktatura. Jeśli kiedyś zdecyduję się na wakacje w Turcji zdecydowanie będę chciała zobaczyć też jej prawdziwe oblicze, które ukrywa się przed światem za palemkami, leżakami i drinkami na Tureckiej Riwierze. Turyści przecież w większości patrzą tylko na lazur morza, a tam prawdziwej Turcji nie zobaczą.

W bieżącym roku w moich rękach znalazło się kilka naprawdę rewelacyjnych reportaży, ale to właśnie ten napisany przez Agnieszkę Rostkowską okazał się wyjątkowy. Wyróżnia go m.in. szerokie i przenikliwe spojrzenie, rzetelny charakter oraz angażujący styl pisania. Jednak najważniejszy i najcenniejszy wydaje się sposób przedstawienia trudnego i wymagającego tematu. Agnieszka Rostkowska, oddając głos mieszkańcom, tworzy przejmujący portret współczesnej Turcji pełnej małych i dużych rys - państwa złapanego w pułapkę przeszłości i przyszłości, tradycji i nowoczesności oraz lęków i nadziei. Wiele różnych punktów widzenia tworzy w tej książce wielobarwną mozaikę, doskonale ukazując złożoną i skomplikowaną sytuację narodu tureckiego. "Wojownicy o szklanych oczach" to publikacja, która rzuca światło na życie zwykłych ludzi. Wielu z nich toczy nierówną walkę z systemem o wolność, sprawiedliwość i poszanowanie praw człowieka. Walkę, która często odebrała im dom, pracę, bliskich, zdrowie, a nawet i życie. Po przeczytaniu tego reportażu zyskujemy znacznie pełniejszy obrazek, co pozwala nam spojrzeć na Turcję w bardziej świadomy i refleksyjny sposób. W mojej opinii to największa zaleta książki. "Wojownicy o szklanych oczach" to opowieść o społecznych kosztach transformacji Turcji. Dużo znajdziemy w tej książce ludzkich tragedii, ale też przejawów wewnętrznej siły i odwagi. O historiach przedstawionych w reportażu myślałam jeszcze długo po przeczytaniu ostatniej strony, co doskonale pokazuje, jak poruszający i refleksyjny jest tekst Agnieszki Rostkowskiej. "Wojownicy o szklanych oczach" to ważna, aktualna i poszerzająca horyzonty publikacja - otwiera oczy i zwiększa świadomość. Warto przeczytać, wiedzieć i rozumieć. Serdecznie polecam.