"W" jak morderstwo (okładka  miękka, wyd. 12.2018)

Ciekawa, wciągająca. Mówiąca o tym, że karma zawsze wraca. Gorąco polecam.

Całkiem fajna książka.

Komedie kryminalne to jeden z moich ulubionych gatunków literackich. Ta książka jest właśnie taką, od której trudno się oderwać, w której wątki dotyczące brutalnego mordu i prowadzonego w związku z nim śledztwa, przeplatają się z humorystycznymi wątkami obyczajowymi. Główna bohaterka, początkowo wydaje się osobą roztrzepaną, nieznającą określenia „asertywność”, całkowicie podporządkowaną rodzinie i uzależnioną od męża i dzieci. Z czasem jednak jej intuicyjne zachowania dążące do wyjaśnienia sprawy dotyczącej zniknięcia przyjaciółki przed kilkunastu laty, zmieniają ją prawie w dziennikarkę śledczą. Nie można jej nie polubić, chociaż chwilami jest dość denerwująca a jej zachowanie zbyt infantylne jak na dorosłą, wykształconą osobę. Muszę przyznać, że poważne tematy poruszone w powieści są pokazane przystępnie i jednocześnie bardzo drobiazgowo. Problemy małżeńskie, czy zawodowe, autorka przedstawia w sposób realistyczny, chociaż z przymrużeniem oka. Bardzo indywidualnie wpleceni w fabułę dość niekonwencjonalni bohaterowie drugiego (lub dalszego) planu, tacy na przykład jak pies Alf, czy pies Nepal albo… Kobyła, czyli stara szafa, dodają fabule pewnego rodzaju nietypowych emocji. (…) Wrażenie było tak nieprzyjemne, że aż się wzdrygnęłam. Niestety, ten prawie niedostrzegalny ruch mojego ciała został zarejestrowany przez wpatrującego się we mnie psa, który potraktował go jak wezwanie i zanim zdążyłam krzyknąć „stój”, uderzyło we mnie z impetem rozpędzone czterdzieści cztery kilo żywej wagi. (…) Mamy w tej powieści bardzo wyraziste postacie, wyjątkowo realistyczne, chociaż niektóre z nich autorka pozwoliła sobie przedstawić aż nadto realistycznie, mam na myśli szczególnie dwie osoby: mamę głównej bohaterki, (która jest całkowitym przeciwieństwem córki) i przyjaciela – policjanta. (…) Natomiast moja matka była przykładem, jak fantastycznie może układać się życie, jeżeli się go nie unika. Zmieniła mieszkanie, zmieniła zawód, znalazła nowych przyjaciół, ba, nawet nowego mężczyznę. (…) Ciekawa fabuła, obfitująca w zaskakujące zwroty akcji nie pozwala na oderwanie się od stron książki. A krótkie rozdziały, w moim przypadku to już trudna do ogarnięcia norma, bo postanowienie: „jeszcze jeden rozdział i idę spać”, często kończyło się prawie przed świtem. Pewnego rodzaju odskocznią od wątku kryminalnego, czyli brutalnego morderstwa, jest opisane w powieści życie rodzinne głównej bohaterki. Niby takie zwyczajne jak w wielu rodzinach, ale dopiero w trakcie czytania człowiek (to znaczy ja) zdaje sobie sprawę z tego, że jego dzieci nie są wyjątkiem, a wiele matek i ich pociech zapewne ma duże szanse na utożsamienie się bohaterami książki. (…) Są takie momenty w życiu każdej kobiety posiadającej dzieci, kiedy instynkty macierzyńskie zostają zastąpione przez instynkty mordercze, i ja właśnie tego doświadczyłam. Nie wiem, co mnie powstrzymało przed uduszeniem bachora gołymi rękoma. Być może wizja komplikacji przy pozbywaniu się zwłok. (…) Zaskakujące zakończenie książki i to zarówno pod względem finału śledztwa jak i metamorfozy głównej bohaterki, to z pewnością nie jedyne plusy tej powieści. Po skończeniu tej lektury zastanawiałam się, czy mogę się do czegoś „przyczepić”, przecież nie może być tak, że fabuła ma same plusy, w każdej książce można znaleźć chociaż malutki minusik. Niestety, fabuła chyba wciągnęła mnie na tyle, że tych minusików nie zdążyłam zauważyć. Podsumowując – polecam tę książkę nie tylko miłośnikom kryminałów. Myślę, że kiedy czytanie jest przyjemnością i jednocześnie świetną zabawą przy ciekawej i wciągającej fabule, w towarzystwie wyjątkowo sympatycznych bohaterów, to warto po taką książkę sięgnąć. Zwłaszcza teraz, kiedy na dworze szaro, buro i ponuro. Nazwisko autorki z pewnością zapamiętam i kiedy nadarzy mi się okazja, sięgnę po kolejną książkę tej pisarki.

Nazwisko jakiego autora lub autorki gości najczęściej na ustach Waszych domowników? U mnie nie jest to ani Coben, ani King, nie są to również Mróz, Przydryga czy Starosta. Po naszych czterech kątach najczęściej grasuje Gacek, Katarzyna Gacek. Ta pełna ciepła i otwartości na drugiego człowieka, przepełniona doskonałym poczuciem humoru Pisarka jest absolutną idolką moich Córek, dla których seria “Supercepcja” jest tym, czym dla mnie były kiedyś książki Adama Bahdaja, czy pierwsze komiksy Marvela. Pani Kasia chwilami jest dla mnie jak najlepsza ciotka w rodzinie, o której wszyscy dobrze mówią, mówią niemal codziennie, tylko rzadko się widujemy, bo mieszka daleko. Jeśli Wasze dzieci nie znają jeszcze “Supercepcji” - zaryzykujcie choć pierwszy tom, a być może odmienicie ich czytelnicze życie i dodacie do niego szczyptę magii i porcję pasji. Z kolei ja pragnę Was zachęcić do cyklu powieści kryminalnych z Magdaleną Borowską, który otwiera tytuł “W jak morderstwo”. Główna bohaterka jest tym typem postaci, z którą czytelnik błyskawicznie łapie silną więź, poznaje jej charakter i osobowość, a przede wszystkim identyfikuje się z jej przeżyciami i dylematami. To po prostu osoba, którą każdy z nas w życiu spotkał, a być może chwilami nią był. Cała intryga rozpoczyna się w chwili, kiedy Magda znajduje zwłoki zamordowanej kobiety, a ta ma na szyi dobrze jej znany wisior, który należał do zaginionej siedemnaście lat temu Weroniki - bliskiej przyjaciółki Magdy. Śledztwo trafia do rąk Jacka Sikory, męża Elki, z którą Magda również się przyjaźni. Dzięki ich bliskiej relacji bohaterka zostaje wtajemniczona w szczegóły śledztwa, którego tempa i przebiegu nie do końca akceptuje, postanawiając tym samym sprawdzić kilka wątków na własną rękę. Z biegiem czasu Magda odkrywa kluczowe dla przebiegu śledztwa fakty i łączy poszlaki, które w trakcie osobistego śledztwa zgromadziła. Wspólnie z Sikorą odkrywają, że motywy morderstwa tkwią w przeszłości i dotykają wielu prominentnych mieszkańców Podkowy Leśnej, w której tragedia się rozegrała. Finał tej historii jest zaskakujący, dynamiczny i zmyli większość z Was, co będzie nagrodą za poświęcony jej czas. Warstwa kryminalna powieści przeplata się z elementami komedii, co dodaje jej pikanterii i charakteru, albowiem Autorka słynie z poczucia humoru i dystansu do otaczającej rzeczywistości. To jednak nie wszystko, co urzekło mnie w tej historii. Katarzyna Gacek serwuje nam na drugim planie bolesne sceny z życia głównej bohaterki. Poznajemy Magdę jako całkowicie podporządkowaną mężowi kurę domową, która przez lata pozbawiła samą siebie prawa do decydowania o czymkolwiek. Nie tracąc nic z kryminalnej przygody, jesteśmy jednocześnie świadkami wewnętrznych rozterek i przeżyć Magdy, a finalnie jej buntu i odważnej przemiany. Dorastające i buntujące się dzieci, mąż podejrzewany o zdradę i mamusia - sławna autorka kryminałów, dla której publika i audytorium są zawsze na pierwszym miejscu - to tylko przykłady obyczajowej odsłony “W jak morderstwo”. Katarzyna Gacek ma pióro tak lekkie, że przez jej powieść po prostu się płynie. Fabuła jest logiczna, wciągająca i podążająca za czytelnikiem w przerwach od lektury. Jedyne, czego nie wiem, to ile wspólnego ma Autorka ze wspomnianą pisarką, którą poznajemy na kartach powieści. Kiedyś Ją o to zapytam…

Kiedy Magda odnajduje paragon na drogie perfumy od razu zaczyna podejrzewać męża o zdradę, ale czy słusznie? Ma totalny mętlik w głowie i wybiera się na spacer z psem, który kończy się w nieoczekiwany i dramatyczny sposób. Okazuje się, że dopiero teraz może mówić o prawidziwym nieszczęściu, ponieważ odnajduje zwłoki, które nie do końca okażą się dla niej obce. _ Sprawa morderstwa okazuje się być mocno powiązana z życiem głównej bohaterki. Wspólnie z Magdą cofamy się do jej przeszłości, gdzie wiodła ciekawe i rozrywkowe życie. Okazuje się, że zwłoki, które odnalazła są powiazane z tajemniczym zniknięciem jej dawnej przyjaciółki. Kobieta za wszelką cenę chce poznać prawde i dowiedzieć się co spotkało Weronike i czy jej przyjaciółka żyje. Odstawia na bok swoje sprawy osobiste i postanawia pomóc w śledztwie i właściwie na własną rękę dowiedzieć się co ofiara ma wspólnego z jej koleżanką i czy to może być ta sama osoba. _ Wszystko wskazuje na to, że sprawy się ze sobą przeplatają, ale czy napewno Magda popycha dochodzenie w dobrą stronę? Czy nie za bardzo oddaje się śledztwu i nie kierują nią zbytnie emocje? Kobieta ta jest niezwykle charakterna i bardzo ją polubiłam, kibicowałam jej ogromnie przy rozwiązywaniu problemów z przed lat, ale i tych aktualnych- z mężem. Swoją drogą ta historia też w jakiś sposób została świetnie przedstawiona, myślę, że możecie śmiało sięgnąć po tę książkę już dla samego wątku miłosnego, gdzie silna kobieta nie do końca wierzy w siebie i nagle przeistacza się z larwy w pięknego motyla. Ja tak odebrałam jej przemianę i mam nadzieję, że każdy błąd zmienił jej życie na lepsze. _ Autorka dostaje ode mnie ogromnego plusa za humor jakim nas obdarowała. Sprawiła, że książkę czytało się lekko i przyjemnie, mimo że to kryminał. Jednak genialne tło obyczajowe również mocno przyciąga do tej pozycji. Szczerze powiem, że chyba spodziewałam się mniej, ale sam fakt, że przeczytałam tę książkę w jeden dzień powinien was przekonać, że jest dobra i nie da się jej odłożyć.

Po okładce nie spodziewałam się, że zawartość tak przypadnie mi do gustu. Myślałam, że będzie to bardziej mroczny kryminał z ciężkimi scenami, na szczęście dla mnie, było inaczej. Magda to osoba, z którą może się utożsamiać wiele kobiet z prozaicznymi problemami, ukazującymi, że w życiu pani domu nie wieje nudą, a codzienne perypetie mogą się zdarzyć każdej z nas. Bohaterowie drugoplanowi równie ciekawi, co powoduje, że całość jest doskonale skomponowana. Do tego morderstwo, zagadka sprzed lat, a intryga, którą autorka sprytnie uknuła, zaskakuje, gdy już myślimy, że wszystko wiemy. Gdyby nie było wątku kryminalnego, który cały czas przewija się przez fabułę to i tak historia by mnie zadowoliła, bo życie osobiste Magdy, autorka opisała w równie ciekawy sposób z inteligentnym poczuciem humoru i smaczną ironią. Całość to wspaniała komedia kryminalna lekko napisana, gdyż bohaterka emanuje naturalnymi cechami, za co ją pokochamy i z zaciekawianiem śledzimy jej losy. Czytając, czekałam równie podekscytowana na dalsze losy pani weterynarz, jaki i rozwiązanie sprawy morderstwa. Zaskoczyła mnie książka, że jest tak dobra, tak pode mnie skrojona. Znalazłam wszystko to, co lubię. Naturalnych bohaterów, tajemnicę z przeszłości, zagadkę kryminalną, codzienne życie rodzinne i poczucie humoru, które wywołuje uśmiech raz po raz u czytelnika. Dałam się wciągnąć w niepowtarzalną intrygę i ciekawą wielowątkową fabułę, tak bardzo, że książkę nie wypuszczałam z rąk, aż do jej zakończenia. Doskonale teraz rozumiem, dlaczego powieść doczekała się ekranizacji, oby film był tak samo dobry. To dla mnie idealne połączenie wciągającej obyczajowej historii z wątkiem kryminalnym. A jeżeli dochodzą do tego dowcipne dialogi i cudowne poczucie humoru głównej bohaterki, która w pierwszej osobie opowiada o swoim życiu, to dostajemy genialną książkę z niezapomnianym klimatem. Gratuluje autorce pomysłu na sympatyczną bohaterkę i intrygującą fabułę.

Z premedytacją zamieściłam wątek opisu z książki. Słuchajcie tamto jedno zdanie nakreśla co może się dziać, ale nie określa, że przy tej książce można się tak dobrze bawić! Chcę Wam powiedzieć / przekazać, że ta książka jest lekkim kryminałem, który do końca nie pozwala nam zgadnąć kto jest mordercą. Poczucie humoru jakie zastosowała tutaj autorka powaliło mnie parę razy na łopatki, pozwalając na frajdę w 100 %! Poznajemy wspomnianą Magdę i jej rodzinę. Poznajemy jej plany i ambicje, ale też obawy i strachy. Po znalezieniu paragonu na prezent, który nie był przeznaczony dla niej – poszła na zwyczajny spacer z psem i ku jej szczęściu (bądź nieszczęściu zależy jak kto na to patrzy) – znajduje w parku trupa 🙂 Warta historia, która nie daje nam szansy, by się od niej oderwać. Bohaterowie są świetni – zauważyłam nawet, że główna bohaterka ma nawet hasła jak ja! Przede wszystkim są realni, nie naciągani. Początkowo szkoda mi było naszej bohaterki, bo zdecydowanie była zahukana przez męża, w końcu która z nas zgodziła by się na to, by partner mówił gdzie i czy w ogóle mamy pracować, czyż nie? Sam motyw morderstwa i dodatkowo mały powrót do przeszłości Magdy to idealny zabieg łączący powody zbrodni i jej rozwiązanie 🙂 Nie mogę ukryć, że wątek miłosno – małżeńsko – domowy samej Madzi zupełnie mnie pochłonął i niemalże „zjadałam” stronę za stroną popijając gorącą czekoladę we Wrocławiu 🙂 Jak dla mnie, kochani, nie ma co się zastanawiać – to po prostu trzeba przeczytać! ♥

"W jak morderstwo" to moje pierwsze spotkanie z autorką. I już wiem że nie ostatnie.⠀ Opis mówi że to kryminał ale moim zdaniem to jest bardziej komedia kryminalna/obyczajówka.⠀ Ciężko było mi się oderwać od książki chociaż ma ponad 400 stron.⠀ Ciekawa fabuła, obfitująca w zaskakujące zwroty akcji (Jest kilka zwrotów akcji, które wbiły mnie w fotel). Do końca nie byłam w stanie przewidzieć, kto zabił, a kto jest czysty jak łza. Świetny styl, duża dawka humoru. Książkę czytało się lekko i przyjemnie. Lekka i przyjemna lektura, Idealna na wieczór.⠀ „Nieszczęścia nie powinny przydarzać się w maju. Listopad proszę bardzo. Ewentualnie październik. Ale maj? Jak można schrzanić komuś najpiękniejszy miesiąc roku?”⠀