Tyle pamiętam (okładka  miękka, wyd. 03.2022)

"Kochająca mama, nieobecny ojciec. Cudowny chłopak, bolesna miłość." "Tyle pamiętam" to niesamowity debiut Beaty Dulewicz. Niezwykle poruszająca historia, świetnie wykreowani bohaterowie. Od książki nie mogłam się oderwać, przez nią się po prostu płynie. Wzbudza niesamowite emocje 💜 To nie tylko historia o pierwszej jakże wspaniałej i szalonej miłości, która wybacza najgorsze krzywdy, to również opowieść o trudnościach jakie spotykają nas w życiu i o walce z przeciwnościami losu. Choć Autorka niejednokrotnie złamała mi serce (w szczególności zakończeniem) to jestem zachwycona stworzoną przez nią historią. 🥰 Wspaniała książka, którą naprawdę warto przeczytać. Z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy .😊🥰

Niesamowite emocje, niespodziewane zwroty akcji....czego więcej trzeba?Wspaniała lektura.Polecam.

Gorąco polecam. Najlepszy debiut taki czytałem, dwa wieczory i .. czekam na ciąg dalszy.

Polecam warto, czas z historią mija niepostrzezenie

Gorąco poleca wszystkim czytelnikom. Pozdrawiam

Rewelacja

Główną bohaterką książki jest Kinga, którą poznajemy gdy jeszcze była dzieckiem. Mimo, iż miała mamę, która kochała ją całym sercem, dziewczynie zawsze brakowało ojca, dla którego mogłaby być córeczką tatusia. W dzieciństwie wielokrotnie wyśmiewana przez dzieci, przez co zamknęła się w sobie i nie akceptowała samej siebie. Jej światopogląd zmienia się gdy poznaje Jurka, który pokazuje jej piękno, które w niej tkwi. Mówi się, że pierwsza miłość zmienia człowieka, i tak właśnie było w jej przypadku. Jednak miłość potrafi też zranić dogłębnie, zranić tak, że nie będziemy chcieli już żyć. Jak potoczą się losy Kingi? Jaki wpływ na jej życie będzie miał ojciec oraz mężczyzna, którego po raz pierwszy pokochała szczerą i prawdziwą miłością? “ (...) hipermnezja to pamięć absolutna, dzięki której obdarzeni nią ludzie pamiętają całe swoje życie, dzień po dniu, niemal od wieku niemowlęcego.” Mam wrażenie, że cokolwiek napiszę o tej książce to będzie za mało. Nie jestem wstanie opisać tego jak wiele sprzecznych emocji wywołała u mnie ta historia. Powiedzieć, że to świetny debiut, to tak jakby ująć tej książce. Pani Beata stworzyła piękną historię, słodko - gorzką, która z pewnością zostanie z czytelnikiem na dłużej. Podczas czytania miałam wrażenie, że autorka skrupulatnie wszystko sobie zaplanowała, tutaj nie było miejsca na przypadek. Wszystko jak najbardziej ma swój cel i sprawia, że cała fabuła jest ze sobą bardzo spójna. W środku nie ma miejsca na nudę, ciągle coś się dzieje. Pojawia się przemoc, próba gwałtu, zazdrość, zdrada, ucieczka, walka z anoreksją. Jeśli myślicie, że jest to książka jakich wiele, to muszę was zmartwić. Nie jest to prosta historia, a z pewnością nie jest łatwa do czytania. Autorka funduje nam zarówno wesołe jak i smutne chwile. Główna bohaterka tak jak każdy z nas ma swoje wzloty i upadki, z których musi się podnieść. Myślę, że to właśnie sprawia, że ta historia staje się tak bardzo realna. Taka Kinga, może żyć wśród nas. Może to być nasza sąsiadka, krewna czy też dalsza znajoma. Czuć, że autorka bardzo postarała się, aby książka mimo swojej bolesnej strony była przyjemna w odbiorze. Z pewnością Pani Beata zadbało o to, aby książka była rzeczywista, a czytelnik mógł w nią uwierzyć. Uważam, że książka “Tyle pamiętam” jest napisana przez osobą, która w życiu wiele przeżyła, a jej doświadczenie jest wręcz odczuwalne podczas czytania. Z czystym sumieniem mogę Wam polecić tą historię. Gwarantuje, że nie będziecie mogli się od niej oderwać. Autorka zagwarantuje Wam nie mały rollercoaster emocji. I z pewnością do czytania konieczne są chusteczki! “Chciałam, żeby to wszystko się skończyło, żebym przestała czuć. Coś we mnie pękło, zupełnie jakbym stała na skraju wzgórza, gdzie krok w przód oznacza upadek w przepaść, a droga powrotna została odcięta.”

"Tyle pamiętam" Beata Dulewicz Kinga to mądra, piękna, skromna dziewczyna. Jurek to przystojny, utalentowany, wrażliwy dobry mężczyzna. Książka opisuje losy Kingi od dnia jej narodzin. Kinga była żywiołowym dzieckiem, które przyciągało różnego rodzaju wypadki. Miała też wybujałą wyobraźnię. Książkę odbieram jak pamiętnik Kingi. Poznajemy jej życie już od dnia narodzin. Dowiadujemy się jak wyglądało wychowywanie się bez ojca. Ile złośliwych komentarzy słyszy takie, niczemu niewinne dziecko. W okresie nastoletnim w życiu Kini pojawia ja Jurek. Młody ale bardzo dojrzały chłopak. Od samego początku łączy ich prawdziwe uczucie. Ale nawet szczera i odwzajemniona miłość nie ma co liczyć na długie i szcześliwe życie. Gdyż w życiu tych młodych ludzi wiele się działo. Los stawiało im pod nogi wiele kłód. Historia Kingi i Jurka była piękna. Przeciwności losu które temu towarzyszyły dodawały autentyczności całej powieści. Czasy w których się poznali nie były łatwe. Życie w czasie komunizmu nie sprzyjało zawieraniu nowych znajomości. A do tego byli bardzo młodzi, przed nimi jeszcze całe życie. Ale czy będzie dane żyć im razem? Czy czeka ich szczęśliwe zakończenie. Aby się o tym dowiedzieć musicie sięgnąć po tę książkę. Ja jestem tą książką oczarowana. Jak i stylem pisania autorki. Długo nie mogłam uwierzyć, że to jest debiut. Przez tę książkę się przepływa. Fabuła jak i wątki poboczne są bardzo interesujące. Ja nie mogłam się od niej oderwać. Tak mnie ona wciągnęła, że musiałam zarwać noc, gdyż nie byłam w stanie jej odłożyć. I chodź rzadko sięgam po książki których fabuła rozgrywa się w dawnych czasach, gdyż historia toczy się w latach sześćdziesiatych i osiemdziesiątych. To ta książka zdecydowanie zostanie w mojej pamięci na długo. Nie sądziłam, że taka, co prawda piękna, jednak również niepozorna okładka kryje w sobie tyle ciekawej treści. "Tyle pamiętam" to bezwątpienia rollercoaster emocjonalny. Przeplata się w niej zarówno radość jak i smutek, szczęście i tęsknota. Czytając tę książkę byłam wręcz przepełniona tymi emocjami. Na mojej twarzy pojawiał się uśmiech jak i łzy w oczach. Jeżeli uwielbiacie książki które dostarczają wam mieszanki emocji to serdecznie polecam wam sięgnąć właśnie po tę powieść. A za egzemplarz recenzencki dziękuję wydawnictwu

Dziś chcę Wam przedstawić debiut, który przeczytałam jeszcze przed świętami „Tyle pamiętam” Beata Dulewicz, od wydawnictwa Szósty Zmysł. Bardzo ciężko w kilku zdaniach opisać w jaki sposób wpłynęła na mnie ta książka, ale jestem jednego na długo zostanie w mojej pamięci. Autorka zafundowała nam prawdziwy rollercoaster emocji były tu wesołe, jak i smutne chwile, które powodowały, że łzy toczyły się po policzkach. Pomimo, że historia zawarta na kartach książki nie należała do łatwych to przez opowieść dosłownie przepłynęłam. Historia bardzo realna, mogła wydarzyć się na prawdę, a główną bohaterkę miałam wrażenie, że ją znam i codziennie mijam na ulicy. Kinga ma swoje wzloty i upadki, z którymi musi się mierzyć, tak jak i my codziennie zmaga się ze swoimi problemami i rozterkami. Fabuła bardzo spójna, sporo się dzieje, a każde zdarzenie ma swój zamierzony cel. Bardzo dobrze wykreowani bohaterowie drugoplanowi, którzy świetnie uzupełniali całą historie i odgrywali swoją rolę. Książka dotyka wielu trudnych tematów przemocy, próby gwałtu, walka z anoreksją, zdrada, zazdrość, a do tego dochodzi brak akceptacji otoczenia. Kinga była wychowywana przez samotną mamę, brak ojca powodował, że była wyśmiewana i wytykana przez rówieśników. Pomimo ogromnego wsparcia mamy, nie potrafiła pozbyć się uczucia inności oraz odrzucenia. Gdy Kinga poznaje Jurka zakochuje się. A miłość powoduje, że dziewczyna staje się pewniejsza siebie, kochana, akceptowana. Ale czy tak będzie zawsze? Tego musicie dowiedzieć sami, czytając książkę. „Tyle pamiętam” jest niezwykłym debiutem i jednocześnie początkiem dylogii. Pani Beato gratuluję napisania i wydania tak pięknej historii, i czekam na kolejną książkę. „Tyle pamiętam” to książka obyczajowa, która wywołuje u czytelnika uśmiech, radość oraz łzy. Polecam z całego serca!!! czytam_book

"Tyle pamiętam" to przepiękna i niezwykle emocjonalna historia Kingi, którą poznajemy już jako dziecko. Wychowywana przez kochającą matkę, która robiła wszystko co mogła, by córce niczego nie zabrakło. Niestety brak ojca odczuwała boleśnie, szczególnie gdy niezbyt przyjemnie przypominali jej i tym rówieśnicy. Okrutne traktowanie i bezmyślne komentarze kolegów miały ogromny wpływ na samoocenę i zaufanie dziewczyny w późniejszym czasie. Nastoletnia Kinga spędza jedno z wakacji u wujostwa i to właśnie tam poznaje Jurka. Chłopak podbudowuje jej pewność siebie i pokazuje, że świat nie musi być widziany jedynie w szarych barwach. Kinga i Jurek zakochują się w sobie miłością pierwszą, szaloną, ale niezwykle silną. Wakacje jednak dobiegają końca, a serce Kingi krwawi. Dziewczyna pogrąża się w coraz większym smutku... Czy miłość, która miała być wybawieniem stała się jedynie długoletnią udręką? To było coś pięknego. I wiecie co? Żeby nie przypominano mi o tym na każdym kroku, w życiu nie uwierzyłabym, że jest do debiut literacki Beaty. Autorka podarowała mi historię wywołującą cały wachlarz emocji, a jednocześnie tak realną, że czytając miałam wrażenie, że oparta jest ona na prawdziwych wydarzeniach. Scenariusz jaki napisała Beata Dulewicz książkowej Kindze mógłby przytrafić się każdej z nas. I choć w książce porusza naprawdę trudne i bolesne tematy to czytało mi się ją zadziwiająco lekko, a przez rozdziały po prostu się płynęło. Zakochałam się w stylu pisarskim autorki i życzę jej, ale też i sobie😅, by takich powieści jak "Tyle pamiętam" pojawiło się na jej koncie nieskończenie wiele. Oczami wyobraźni widzę półkę w swojej biblioteczce zapełnioną powieściami Beaty. Za daleko wybiegam w przyszłość? Być może, ale za marzenia nikt nie karze. Najważniejsze by się spełniły. Trzymam za to mocno kciuki.