Tokyo Revengers. Tom 6 (okładka  miękka, wyd. 06.2022)

Czekam na następny tom! Akcja się rozwija

Bardzo interesująca fabuła

Kocham

<33

supi

POKONAĆ PRZYSZŁOŚĆ „Tokyo Revengers” to jedna z tych mang, które szczególnie trafiają w mój gust. I nie ważne czy jest wybitna, czy nie, czy to coś więcej, czy tylko rozrywka, liczy się, że posiada elementy, które do mnie mocno przemawiają. Ale ta seria to naprawdę kawał dobrego komiksu, który trafi do miłośników pełnych akcji historii, jak i rozczulających romansów. Takemichi stara się wygrać z czasem i pokonać przyszłość. A może przeszłość? Tak czy inaczej, musi stać się głową Toman i sprowadzić do gangu Bajiego. Ale kluczowe jest też pozbycie się Kisakiego, który niestety jest winny wszystkiego, co się dzieje. Czy tym razem uda mu się uratować Hinę i zrobić wszystko tak, jak powinien? Chciałem powiedzieć, że manga dla faceta, powinna być ostra, dynamiczna i pełna akcji, ale przecież nie tylko manga taka powinna być. Teoretycznie oczywiście, stereotypowo, ale jednak, faceci, jeśli sięgają po książki, to bardziej w takich właśnie klimatach. Jeśli oglądają kino, to głównie kino akcji, sensacyjne i im podobne. Uogólnienie? Być może, ale każdy typowy facet, jakiego znałem, to był właśnie taki samczy typ wpasowując się w ten schemat więcej niż idealnie. Ja nigdy do tego wzoru nie pasowałem, zawsze szedłem inną drogą, a manga „Tokyo Revengers” całkiem podobną przemierza ścieżkę. Nie twierdzę, że nigdy nie lubiłem kina akcji, bo lubiłem, ale musiało być ono dobre. Ale zawsze bardziej ceniłem uczucia i emocje. A „Tokyo Revengers” właśnie tego wszystkiego mi, a właściwie nam dostarcza. Bo mamy tu fabułę, gdzie szybkie tempo łączy się z fantastyka, opowieścią o gangach, walkach i śmierci, a jednocześnie to historia pełna miłości, która jest głównym motorem napędowym działań. A i innych emocji i wzruszeń także tu nie brakuje, bo akurat seria ta właśnie takim emocjonalnym podejściem stoi. Ale nie można też zapomnieć o iście kryminalnej zagadce. Bohater za każdym razem ma coś do naprawienia, coś do powstrzymania i krok po kroku próbuje dojść do tego, jak to się może wydarzyć i co ma zrobić, by temu zapobiec. A zapobiegać jest czemu, na brak roboty bohater nie ma co narzekać, a my nie możemy się nudzić ani przez chwilę. Tym bardziej, że tempo jest tu naprawdę bardzo dobre, nie ma dłużyzn, a to, co mogło być po prostu powtórką z rozrywki, bo właściwie wciąż dostajemy ten sam schemat, broni się znakomicie. Trzeba coś jeszcze dodawać? Chyba tylko, że „Tokyo Revnegers” jest też znakomicie zilustrowane. Wyrazista kreska, zapamiętywalni bohaterowie, dopracowane tła, świetny klimat… Nic tylko czytać. Naprawdę znakomita manga, oferująca i emocjonującą akcję, i poruszające wątki obyczajowo-romantyczne.

Tokyo Revengers zostawia nas z tym, za co lubię wiele filmów gangsterskich i historii o triadach czy yakuzie. Bohaterami są bandziory, oprychy i zwykli złoczyńcy. Takemichi dołącza do organizacji przestępczej, która nie weszła jeszcze na wyższy poziom, bo składa się z małolatów. Łatwo jest się domyślić, że gang, do którego przynależy bohater, nie zrobi nigdy wiele dobrego dla świata. Podobnie jest z większością postaci. Mowa o bezczelnych bandytach napadających na ludzi. Tomy 4- 6 dobrze obrazują jak podłymi istotami są bohaterowie Tokyo Revengers. Manga jednak stara przedstawić się półświatek w życzliwy sposób. Interakcje pomiędzy postaciami często są tak ludzkie i prawdziwe, że można na chwilę zapomnieć o wszystkich podłościach, jakie dokonują. Dzięki temu bandyci zyskują ludzie oblicze i trochę łatwiej jest nam ich zrozumieć. Jednocześnie nie ma tutaj jakiejś gloryfikacji działalności przestępczej. Obserwujemy, jak źle kończą wszyscy, którzy decydują się na takie życie. Tomy 4-6 to solidny kawałek kryminalnej opowieści. Tokyo Revengers dostarcza coraz więcej intryg i dramatu. Wszystko rozkręca się i idzie w naprawdę ciekawym kierunku. Możemy też zaobserwować rozwój postaci. Takemichi zmienia się powoli pod wpływem swojego otoczenia. Mam jednak wrażenie, że chłopak oddziałuje również na różnych członków gangu. Dzięki temu przed czytelnikiem pojawia się sporo nowych pytań. Poza standardowym bohaterowi uda się zmienić gang Tokyo Manji, zaczynam się zastanawiać, jak obecność w tej organizacji wpłynie na chłopaka?

POPKULTUROWY KOCIOŁEK: W podobnym tonie co część piąta jest utrzymany szósty tom. Autor kolejny raz bardzo dużą uwagę poświęca emocjom i bohaterom. Zagłębiamy się tutaj w skomplikowanych charakterach poszczególnych postaci, poznajemy szczegóły ich przeszłości (która ma ogromny wpływ na ich obecne zachowanie) oraz obserwujemy powolną, ale nieuniknioną drogę w stronę otwartej wojny, która wiele zmieni. Najważniejszą częścią tomiku jest retrospekcja wydarzeń, które rzucają światło na napięcia pomiędzy Mikeyem a Bajim. Dzięki temu fragmentowi czytelnik będzie mógł należycie zrozumieć jakie emocje targają przywódcą gangu podczas podejmowania przez niego niektórych decyzji. Im więcej szczegółów poznaje Takemichi, tym bardziej rozumie on, że zmiana przyszłości będzie bardzo trudna. Ken Wakui świetnie radzi sobie z dynamiką przekazywanej treści, nawet jeśli historia nie jest nadmiernie dynamiczna. Głównie jest to zasługa świetnie wykreowanych postaci, których emocje potrafią udzielać się czytelnikowi. Miłośnicy „mocniejszych” fragmentów również tutaj coś dla siebie znajdą. Jest tutaj kilka naprawdę „mocnych” scen. Nie są one jednak nadmiernie przesadzone, a ukazana w nich brutalność ma swoją mniej oczywistą rolę (którą każdy odbiorca musi odkryć samemu).