Tokyo Revengers. Tom 14 (okładka  miękka, wyd. 10.2023)

Polecam przeczytać!

JESZCZE GORZEJ Więc tak, było bardziej romantycznie, teraz znów bardziej sensacyjnie i dynamicznie jest. Czyli seria znów zatoczyła koło i… No i nadal jest dobrze, choć wiadomo, ja tam wolałem, jak się emocjonowali romantycznie, a nie walili po mordach, ale to walenie też ma swój urok. Poza tym przecież shounen to w końcu, bez tego obyć by się nie mogło więc. A że zabawa trzyma poziom i ogólnie dostarcza dobrej rozrywki, nad bardzo chętnie będę po to wszystko sięgał. I czekał na powrót miłosnych uniesień. Jedna misja ukończona, druga się zaczyna. Takemichi wraca do swoich czasów i odkrywa, że znów poszło nie tak i jest jeszcze gorzej, niż było wcześniej. Pora jednak na spotkanie z Mikeyem i odkrycie prawdy, która może wiele zmienić… „Tokyo Revengers” to może i manga, której akcję od początku napędzała miłość, ale przede wszystkim to taka seria dla facetów: dynamiczna i pełna akcji. No, a ja, jak pisałem nie raz, najbardziej właśnie tą romantyczno-sentymentalną jej stronę lubiłem i ceniłem. No i fajnie, że co jakiś czas wraca, że niekiedy naprawdę sporo tego mamy, ale kiedy idzie się w opowieść tego typu, trzeba jednak szafować akcją no i twórca dokładnie to robi. Czy jestem zawiedziony? Nie, ale nadal liczę, że tej miłości jeszcze sporo będzie. Zresztą nie jest tak, że twierdzę, że nigdy nie lubiłem kina akcji, bo lubiłem, ale musiało być ono dobre. Po prostu inne miałem gatunkowe priorytety. A „Tokyo Revengers” właśnie tego wszystkiego – i tych innych priorytetów, i dobrej opowieści akcji, mi, a właściwie nam dostarcza. Bo mamy tu fabułę, gdzie szybkie tempo łączy się z fantastyka, opowieścią o gangach, walkach i śmierci, a jednocześnie to historia pełna miłości, która jest głównym motorem napędowym działań. A i innych emocji i wzruszeń także tu nie brakuje, bo akurat seria ta właśnie takim emocjonalnym podejściem stoi. Widać to zresztą już od początku tego tomiku – strzał, łzy, ściskanie… No sami wiecie. Fajne jest też to całe zapobieganie, bo wiadomo, jak to igrać z czasem – jak tu się coś naprawi, popsuje się gdzieś indziej i znów trzeba czemuś zabiegać. No i w ten sposób zapobiegać jest czemu, na brak roboty bohater nie ma co narzekać, a my nie możemy się nudzić ani przez chwilę. A niebezpieczeństw, problemów i kłopotów jest cała masa. I ten samograj fajnie wykorzystuje tu twórca. A że jeszcze „Tokyo Revengers” jest też znakomicie zilustrowane (wyrazista kreska, zapamiętywalni bohaterowie, dopracowane tła, świetny klimat), naprawdę fajnie to wypada. I za każdym razem zaostrza apetyt na więcej.

POPKulturowy Kociołek: Wigilijne wydarzenia miały dość mocny wpływ na przyszłość, co przekłada się na kilka naprawdę mocnych zwrotów fabularnych. Nic więc dziwnego, że zarówno czytelnik, jak i sam Takemichi czują się trochę zagubieni. Zamiast pozytywnych efektów przyszłość obfituje bowiem w jeszcze większą dawkę tragedii, na które nikt nie był przygotowany. Spotkanie Hanagaki z dorosłym Mikeyem pogłębia tylko chaos szalejący w umyśle bohatera, stając się początkiem nowego niezwykle intrygującego wątku. Duża porcja dramatyzmu połączonego z szeregiem zaskakujących zwrotów akcji to tylko jedna strona mangi. Autor poświęca tu również część miejsca na ciekawe zaprezentowanie przeszłości Kenny’ego, Mitsuyi, Mikeya i Emmy. Poświęcone im rozdziały są dosyć krótkie, ale na tyle treściwe, żeby chociaż w części zrozumieć ich dylematy i targające nimi emocje. Autor wykorzystuje te wątki również do świetnego zaprezentowania złożonych relacji międzyludzkich pomiędzy młodymi ludźmi, których życie nie zawsze oszczędzało. Sprawia to, że zarówno same postacie, jak i pewne wydarzenia nie są tu zero-jedynkowe i zawsze kryje się za nimi coś większego i głębszego (co czeka na odkrycie przez czytelnika). Sam przepis na Tokyo Revengers niespecjalnie jednak ewoluuje i twórca nadal sięga tu po sprawdzone schematy. Nie sprawia to jednak, że manga staje się nudna, mało odtwórcza....

Sielanka nie trwa jednak zbyt długo i po powrocie do czasów współczesnych Takemichi zdaje sobie sprawę ze skali tragedii. Nie dosyć, że bohater nikogo nie uratował, to teraz nie tylko Hina, ale i wszyscy jego kumple zostali zamordowani. Czy oznacza to, że przyszłości nie da się naprawić i za każdym razem będzie tylko gorzej? Jednym z wątków poruszanych w omawianych tomach Tokyo Revengers jest miłość. Takemichi jest gotów zrobić wszystko dla swojej ukochanej Hiny. W końcu bohater naraża swoje życie, by zapobiec jej śmierci. Jednocześnie z tego powodu młodzieniec został chuliganem i członkiem gangu, co oczywiście nie podoba się ojcu nastolatki. Tworzy to całkiem trudną sytuację dla pary i bohaterowie muszą przejść przez masę problemów. Mamy też watek miłości do rodziny i przyjaciół. One motywują wiele z postaci pojawiających się w Tokyo Revengers. Uczucie to daje bohaterom siłę do walki o swoje ideały i pozwala stawić czoła wszelkim przeciwnościom. Motywy tego typu są dosyć powszechne, ale w przypadku tej mangi zdają się być przedstawione w odrobinę bardziej realisty sposób.

Kupiłam dzisiaj i przeczytałam kocham ❤️

Kokonui na okładce 😽