Tokyo Revengers. Tom 12 (okładka  miękka, wyd. 06.2023)

KOCHAM TĄ SERIĘ CZEKAM NA 13 TOM❤️❤️❤️

Kontynuacja części 11 Tokyo revengers teraz tylko czekam na 13 część tych mang

Czekam na kolejny tom ♥️ Polecam czytać od początku

AUPER POLEVAM MEGAAAA

Najwyższa jakość

zemsta po tokijsku

ŚWIĘTA WCIĄŻ TRWAJĄ And softer than shadow and quicker than flies His arms are all around me and his tongue in my eyes Be still be calm be quiet now my precious boy Don't struggle like that or I will only love you more - Placebo Mamy lato w pełni, gdy piszę te słowa, upał nieco opadł i po ostatnich dniach pełnych drażniącego słońca, żaru lejącego się z nieba i duchoty, w której oddychać się nie dało (tak, tak, widać, że wolę zimę), ale nadal termometr pokazuje ponad dwadzieścia pięć kresek powyżej zera. No a tu w „Tokyo Revengers” nadal trwa ta świąteczna opowieść. No i cały ten story arc zwany „Black Dragon”, który zaczął się w tomie dziewiątym, jeszcze chwilę z nami pobędzie, bo skończy się w połowie tomiku czternastego. I fajnie, bo naprawdę dobrze się to czyta, ma klimat, jest odpowiednio dramatycznie i bardzo fajnie rozwija wątki, które do mnie najbardziej trafiły. Próba zniszczenia gangu Black Dragon trwa. Przez Kisakiego jednak wszystko się komplikuje i sypie, a Mitsuya musi ratować Hakkaia i Yuzuhę. A to nie koniec. Takemichi będzie musiał zaryzykować wszystko, ale czy to wystarczy? Święta Bożego Narodzenia to taki czas, który kojarzy nam się ciepło. Może zima za oknem i mróz – jeśli mamy szczęście, bo o to coraz trudniej – ale jednak ta atmosfera, te zapachy, te czekające prezenty, choinka, „Kevin sam w domu”. No a tu mamy krew, mamy dramt i mamy śmierć. I fajnie, bo jakoś to wszystko do siebie pasuje. Zresztą czy nie pasowało nam też w „Szklanej pułapce” albo „Długim pocałunku na dobranoc”? Właśnie. A czy fantastyka nie pasuje nam do świątecznych historii? Pasuje, jak najbardziej. No właśnie. A w mangowym ujęciu zyskuje to wszystko na lekkości i dynamice. Wyszła z tego fajna, fajnie rozwijająca się opowieść, którą chce się czytać. Lubię takie dramatyczne zmagania najlepiej o kogoś ukochanego. Lubię klimat, jaki to wszystko ma. No i lubię, jak to fajnie się układa i toczy. No niby temat prosty, niby znany, niby wydaje się, że niewiele da się tu powiedzieć, a tu już dwunasty tom, przed nami jeszcze masa, a jednak twórca ciągnie to wszystko, wciąż znajdując coś ciekawego i potrafi nas wciągnąć. I, w co nie wątpię, będzie potrafił robić jeszcze przez długi czas. No i są jeszcze rysunki, które mają w sobie zarówno mangową prostotę, jak i również mangową dbałość o detale i są po prostu świetnie, z charakterem wykonane. Efekt finalny tego wszystkiego jest taki, że dostajemy bardzo sprawny, bardzo fajny komiks. Shounen, ale bez supermocy, za to ze sporą dozą dramatyzmu i mocniejszych scen.

POPKulturowy Kociołek: Dwunasta odsłona serii to kontynuacja i koniec świątecznego wątku rodziny Hakkai i Czarnego Smoka. Widzimy tu, jak konfrontacja z Taiju Shibą przeradza się w prawdziwy dramat. Przywódca Czarnego Smoka nie ma godnego siebie przeciwnika i wszystko wskazuje na to, że odniósł on druzgocące zwycięstwo. W momencie, kiedy sytuacja robi się mocno beznadziejna, swoją bezgraniczną determinację i gotowość do największego poświęcenia pokazuje Takemichi. Nawet jeśli nie jest on najsilniejszy, to jego wola walki potrafi zdziałać cuda. Ken Wakui kolejny raz dostarcza tu czytelnikowi treści, które nie pozostawiają odbiorcy zbyt wiele czasu na oddech. Od pierwszej strony wyczuwalne są tu różne napięcia. Autor ponadto żongluje wieloma zwrotami akcji oraz rozwojem i dramaturgią pewnych scen. Nie brakuje tu również wyrazistych emocji wpływających dość bezpośrednio na zachowanie ukazanych tu postaci. W następujących po sobie kadrach twórcy udaje się sprawnie wyjaśnić większość poruszanych wcześniej kwestii. Jest to niezbędne do pełnego zrozumienia tragedii rodzeństwa i konieczności podjęcia pewnych działań mających wpływ na przyszłość. Nie brakuje tu również licznych wzniosłych przemówień/dialogów ukazujących różne uczucia postaci. Sceny te momentami może są trochę za bardzo pompatyczne, ale są one bardzo ważnym elementem klimatu całej serii. To właśnie dzięki nim widzimy bowiem, jak rozwijająca się przyjaźń wymusza na bohaterach ich ewolucję...

Dwunasty tom Tokyo Revengers koncentruje się na jednym starciu, gdzie główny bohater serii musi wykazać się niezwykłą odwagą. Takemichi wie, że podczas walki w kościele w wigilijny wieczór dojdzie do śmierci, która zapoczątkuje prawdziwą tragedię. Dlatego młodzieniec uzbrojony w wiedzę o przyszłości robi wszystko by zapobiec błędowi, który będzie miał kolosalne skutki.