Szklarz (okładka  miękka, wyd. 04.2024)

Przy tej książce powinien być dopisek: Czytasz na własną odpowiedzialność. Autor ani Wydawnictwo nie ponoszą odpowiedzialności za zarwane noce albo terminy. Dziennikarz Adam Lebuda po rozstaniu z żoną cierpi na kryzys psychiczny oraz brak weny. Pewnego dnia znajduje przed drzwiami swojego mieszkania zagadkę. Rozwiązaniem okazuje się adres miejsca gdzie dokonano bestialskiego mordu. Pisze on artykuł o zbrodni a sprawcę nazywa Szklarzem. Morderca podrzuca mu kolejne koperty, które zawierają zagadki dotyczące kolejnych miejsc zbrodni. Policja nie jest zadowolona z faktu, że dziennikarz wtrąca się im w śledztwo i za każdym razem dostaję powiadomienie od mordercy. Jak znaleźć kogoś kto nie pozostawia żadnych śladów a wskazuje tylko miejsce zbrodni? Atmosfera jest tu gęsta, smolista, lepka, przerażająca. Książka od pierwszych stron oblepia cię niczym pajęczyna i wciąga w otchłań swojego okrutnego wnętrza. Zagadka nie daje odpocząć i kombinujesz bardziej niż bohaterowie tej książki. Na zagadce zasadza się cała akcja książki. Kolejne jej etapy to kolejne zagadki do rozwiązania. Jest to powieść bardzo mięsista, dosadna i brutalna. Krew wręcz spływa ze stron tej książki. Brutalność przeplata się z przerażeniem i jakaś pewną ohydą wręcz. Jest jednak ona również elektryzująca. Pomimo, że nie przepadam za takimi opisami nie mogłam się od niej oderwać. Ma coś hipnotycznego w sobie i to coś prawdopodobnie skusi mnie do przeczytania kolejnego tomu (zakładam, że to będzie druga część Szklarza a nie Uciekaj – autor ogłosił swego rodzaju referendum na swojej autorskiej stronie co ma pisać dalej). Co mnie bolało w tej powieści? Brutalność, pewna powtarzalność scen oraz to, że dosyć szybko domyśliłam się zakończenia. Kryminał stał się dla mnie w pewnym momencie przewidywalny jednak prawda była tak okrutna, że nie chciałam w nią wierzyć i czytałam dalej z nadzieją na to, że się mylę i że na koniec będzie wielkie bum i szalenie zaskakujący twist. Niestety w moim przypadku twistu nie było i poczułam lekkie rozczarowanie, że tak szybko udało mi się rozgryźć fabułę. Powieść jest naprawdę mocno wciągająca. Mam jednak nadzieję, że kolejny tom będzie łagodniejszy w opisie i trudniejszy do rozpracowania.

Jak dla mnie zbyt "krwawa" Główny bohater (dziennikarz) jest trochę denerwujący. Nie wiem czy coś mnie zachwyciło w tej książce.

Książka trzyma w napięciu...nie ma dłużyzn i przydługich opisów...a zakończenie jest mega zaskakujące...polecam

Super książka

Na rynku pojawił się nowy debiut literacki. Co prawda autor kojarzony jest z cyklem historycznym „Furia Wikingów" jednak jak na wikinga przystało, poszerza swoje horyzonty i odkrywa nieznane mu do tej pory środowisko kryminalne. „Szklarz", to naszym zdaniem jedna z najlepszych książek, które ukazały się nakładem wydawnictwa Initium. Do tej pory na podium stali Adam Dzierżek oraz Michał Śmielak. Oczywiście mamy tutaj na myśli książki, które ukazały się we wspomnianym wydawnictwie. Drodzy Panowie niestety nadszedł czas by zrobić trochę miejsca na podium. Śmiało umieszczamy Daniela Komorowskiego i jego "Szklarza" pośród dwóch topowych nazwisk. Adam Lebuda- dziennikarz, którego po rozwodzie dopadła życiowa stagnacja. Monotonia dnia codziennego, zaniedbywanie obowiązków służbowych, czy brak zaangażowania i chęci to konsekwencje rozwodu. Pewnego dnia sytuacja szybko się zmienia. Adam znajduje pod drzwiami na wycieraczce kopertę. Jej zawartość to tajemnicza zagadka, która go zaciekawia, a jej rozwiązaniem jest pewien adres. Ciekawość bierze górę. Po udaniu się na wskazane miejsce z zagadki dziennikarz doznaje lekkiego szoku. Tajemniczy adres okazał się miejscem zbrodni. Szybkie oględziny wskazują na brutalne morderstwo, w którym ofiara była długo torturowana. To wydarzenie spowodowało, że dziennikarska krew zaczęła płynąć zdecydowanie szybciej. Zaistniały fakt wykorzystuje. Fotografuje miejsce brutalnego mordu i postanawia napisać artykuł w przekonaniu, że to będzie hit, który nie tylko zapewni mu ogrom wyświetleń ale również zadowoli jego szefa. W obawie przed konsekwencjami i problematycznym wytłumaczeniem skąd w jego rękach wzięły się drastyczne zdjęcia i wiedza na temat dokonanego morderstwa- powiadamia anonimowo służby policyjne o odkrytym znalezisku. Jednak ukazany artykuł doprowadził śledczych do Adama Lebudy. Jedną z prowadzących śledztwo jest Ewa, dawna miłość, dla której życie podyktowało inny scenariusz. Dotychczasowe życie dziennikarza nabrało wiatru w żagle. Jak powiadają stara miłość nie rdzewieje, to tylko jeden impuls, który zmienia nastawienie Adama do życia. Kolejny fakt , że stał się archiwistą zbrodni brutalnego mordercy gdyż ten podsyła mu kolejne koperty z zagadkami. Policja jest bezradna, sprawca dba by nie pozostawić po sobie najmniejszych śladów, a kolejna zbrodnia ewoluuje pod względem brutalności. Adam chcąc reaktywować swoją dziennikarską karierę podąża tropem mordercy, nieświadomy, że dał wciągnąć się w niebezpieczną grę, w której stawką jest ludzkie życie. Dziennikarski nos podpowiada mu, że związek z serią morderstw ma tajemniczy autor ukrywający się pod pseudonimem D.D.K. , którego książka zyskuje coraz większą popularność. Wydawnictwo postanowiło zwiększyć sprzedaż i chcąc zachęcić czytelników zamieściło zagadkę, a ta zbliżona jest do tej, którą otrzymał Lebuda. Czy uda się odkryć tożsamość autora i czy dziennikarskie przeczucie nie zawiedzie ? Daniel Komorowski stworzył świetną historię, która wciąga od pierwszej strony i nie pozwala się odłożyć na później. Swoją narracje prowadzi z perspektywy dwóch bohaterów. Adama Lebudy, dziennikarza, który podjął wyzwanie i podąża tropem brutalnego mordercy oraz tytułowego „Szklarza" tajemniczego psychopaty, którego fetyszem jest niecodzienny sposób odbierania ludzkiego życia, torturowania, znęcania się , okaleczania i czerpania przy tym satysfakcji ze strachu ofiary. A na koniec zaspokoić swoje niepohamowane żądze i pochwalić się światu swoim dziełem, którego w jego przekonaniu jest doskonałe. Początkowo postać Adama wydaje się być „cwaniakowata”, która sprawia wrażenie typowej hieny dziennikarskiej. Autor jednak szybko rozwiewa wątpliwości i daje nam możliwość poznania przeszłości dziennikarza. Ten fakt sprawia, że pojawia się sympatia do głównego bohatera i z zaangażowaniem śledzimy jego losy, a nawet dopingujemy. Z każdą stroną postać swoimi decyzjami, przemyśleniami, rozterkami wzbudza ciekawość. Autor doskonale ukrywa tożsamość mordercy do ostatniej strony. To świetne posunięcie, gdyż podczas czytania cały czas uruchamiamy szare komórki, typujemy, rozważamy, analizujemy kto jest „Szklarzem". Kiedy mamy praktycznie połowę książki za sobą wydaje nam się ,że mamy gotowe rozwiązanie. To jednak kolejna świetna zagrywka autora, bo kiedy zbliżamy się do końca książki w zasadzie nie wiemy nic. Dynamiczna akcja , bez postojów sprawia , że książkę dosłownie się pochłania. Przeplatanie rozdziałów pomiędzy Adamem, a Szklarzem nadaje ogromnej dynamiki. Każdy rozdział powoduje chęć odkrywania tożsamości mordercy. Autor z pewnością zadowoli wytrawnych miłośników brutalnych opisów zbrodni czy torturowania ofiar. Są opisane dość przystępnie nie wywołując torsji, przy czym umiejętnie buduje napięcie pozostawiając pewne rzeczy naszej wyobraźni. Zapraszamy do c ałego tekstu : "Books Hunters" www.facebook.com/BooksHuntersFamily

Skąpana w krwistej posoce, przerażająca aranżacjami brutalności i wymownie oddanym okrucieństwem. Lawirująca wśród meandrów enigmatycznych łamigłówek, niepewnych tropów i zmyślnie zainicjowanej intrygi. Kompilująca kryminalną esencję z psychologicznymi odmętami mrocznego umysłu. „Szklarz” to powieść owiana aurą grozy, paraliżująca oraz dosadna w śmiało odmalowanych czerwonymi barwami plastycznych scenach bezwzględnych zbrodni, sugestywna w nakreślonych emocjach, a przy tym wyraźnie zakotwiczona we współczesnych realiach ekscytacji szokującą wizją zła. W magnetyzującym ujęciu, Daniel Komorowski tworzy nietuzinkowy mariaż policyjnego i dziennikarskiego dochodzenia, podszywa go pęczniejącymi uczuciami z przeszłości, a przy tym nie stroni od wnikliwej wiwisekcji chorobliwych żądz tytułowego Szklarza, intrygująco wplatając jego ogarnięty obsesją mordu głos w narrację. Bezsprzecznie to zabieg, który wstrząsa najmocniej, zobrazowaną fascynacją tortur i śmierci intensyfikuje dreszcze niepokoju, zarazem intencjonalnie buduje napięcie i klimat złowróżbnych doznań. W swojej debiutanckiej prozie kryminalnej autor niewątpliwie eksponuje bestialstwo, akcentuje literackie kadry, które mogą odbiorcę zniesmaczyć naturalistycznym piórem, wyzierającym ze stron sensorycznym bólem i krzykiem ofiar, ale przy tym nie zapomina o skrupulatnej kreacji warstwy psychologicznej, a nawet bardzo subtelnie muska gatunkowe oblicze obyczajowych i miłosnych tonów. Tafla szkła przybiera w tej fabularnej przestrzeni dosłownego, ale i metaforycznego wymiaru, a odkrywanie znaczenia tej drugiej odsłony finalnie niejednego czytelnika zaskoczy. Daniel Komorowski bez wątpienia skonstruował treść z nutą ryzyka – obnażona prawda może wywołać wręcz niemą ekscytację, ale również poczucie przerysowania wieńczących pierwszy tom wydarzeń. Fundamentem końcowych wrażeń będzie doświadczenie odbiorcy z podobnymi w literaturze historiami, które w podobnym zamyśle zostały już niejednokrotnie utrwalone. Jednak z pewnością nikt nie może zarzucić tej eksploracji zła w ludzkiej skórze braku dezorientujących elementów zaskoczenia, banalności w snuciu frapujących zagadek czy nużącego śledztwa, które odwrotnie przypomina labirynt bez nadziei na odnalezienie drogi ucieczki. Podjęta przez tłamszonego przez los, często bezsilnego w otchłani życia dziennikarza gra elektryzująco porywa w wir mglistych zdarzeń, zanurza w wytrwałym poszukiwaniu rozwiązań fabularnych, mami w sieć psychodelicznych działań mordercy, ale przy tym także rozdziera serce. Autor bowiem szkicuje swoją powieść bez wyczuwalnego sentymentu, stawiając na mocny wydźwięk, na wzbudzanie lęku, a nawet dyskomfortu oddaną agresją i zezwierzęceniem, które skrywa dno ludzkiej duszy. Sprytnie negliżuje tajemnicę, ale kusząco obiecuje więcej literackich atrakcji… i to w dwoistej postaci. Na który tytuł się zdecyduje? To będzie także wasz wybór.

Daniel Komorowski to nazwisko znanego mi od lat autora fascynującej serii „Furia wikingów”, której osiem tomów pochłonęłam z niesłabnącym zachwytem. Gdy pojawił się sygnał o kryminalnym debiucie Autora nie tylko z ciekawością i radością przeczytałam go przedpremierowo, ale i z dumą objęłam patronatem medialnym. Bo co tu się działo! Po miesiącu od przeczytania nadal mam ciarki, gdy przywołuję w myślach „Szklarza” znajdującego przyjemność w brutalnych zbrodniach i wyraz szoku na twarzy na wspomnienie zakończenia. A pojawia się i uśmiech, bo Autor puszcza też oko do czytelnika, angażując go w swoją grę i pozwalając zadecydować o kontynuacji książki. Ale o tym napiszę na końcu. "Śmierć jest jednym z najlepiej sprzedających się towarów" Kto może przekonać się o tym najdobitniej, jeśli nie dziennikarz szukający gorącego tematu? Adamowi Lebudzie wegetującemu na życiowej mieliźnie podrzucona niespodziewanie zagadka, której rozwiązanie prowadzi go na miejsce zbrodni jest niczym makabryczny prezent znaleziony pod choinką. Rozdarty pomiędzy naturalnym ludzkim odruchem, by sprawcę jak najszybciej ujęto, a pragnieniem, by źródło jego sukcesu nie wyschło zbyt szybko nie zastanawia się zbytnio, dlaczego sprawca właśnie jego wybrał na medialny przekaźnik. Dziennikarska natura każe mu jednak drążyć temat i mężczyzna znajduje niespodziewane powiązanie pomiędzy zbrodniami a zyskującą olbrzymią popularność książką, w której prócz zagadki, podobnej do tej, którą otrzymał, budzi ciekawość tajemniczy autor kryjący się pod pseudonimem D.D.K. Dokąd zawiedzie go podążanie za tropami? Ależ to była historia! Wciągająca, zaskakująca, wielowątkowa, momentami brutalna i choć sporo kart zostało odkrytych, nadal nie do końca wyjaśniona! Ale mamy tu przede wszystkim dwóch pełnokrwistych i wielowymiarowych bohaterów, których myśli i emocje, a w przypadku Adama i skomplikowane życie osobiste możemy śledzić bez cenzury za sprawą narracji pierwszoosobowej. Mamy dynamiczną akcję, za którą podąża się z niesłabnącą ciekawością. Mamy w końcu sugestywne opisy zbrodni, które pozostają pod powiekami na długo po odłożeniu książki. I wszystko to spowite mrocznym klimatem Łodzi gdzie, cytując klasyka, „nawet bieganie psom szkodzi”. Wisienką na torcie jest przygotowana przez Autora niespodzianka. I uwaga! To my, pod postem Autora na Instagramie lub Facebooku będziemy mogli zdecydować czy w pierwszej kolejności przeczytamy drugi tom z Adamem Lebudą, w którym nastąpi zapowiadane wyjaśnienie pozostałych wątków, czy też tę tajemniczą, związaną z fabułą książkę zatytułowaną "Uciekaj". Zaintrygowani? Ja bardzo. Ale by móc zdecydować poznajcie „Szklarza” i dajcie się wciągnąć w jego grę.

Krwawy, zaskakujący kryminał z kilkoma minusami - tak w skrócie mogę opisać książkę Daniela Komorowskiego. Sama kreacja seryjnego mordercy, jego pragnienie krwi i strachu to dla mnie robota na piątkę z plusem. Policyjne śledztwo również zostało ciekawie poprowadzone, pełne zagadek, niedopowiedzeń i zwrotów akcji - tego potrzebowałam. Największym atutem tej powieści jest kreacja seryjnego mordercy, znanego jako Szklarz. Jego pragnienie krwi oraz strachu ofiar sprawia, że czytelnik zostaje wciągnięty w mroczny świat zbrodni. Komorowski stworzył postać niezwykle sadystycznego i inteligentnego przestępcy, który potrafi zaskoczyć nawet doświadczonych detektywów - takich seryjniaków na kartach powieści uwielbiam. Kreacja pozostałych bohaterów pozostawia niestety trochę do życzenia. Adam Lebuda i jego dawna ukochana, Ewa Bielecka, momentami wydają się irytujący i infantylni. Mimo tego, że oboje byli już po trzydziestce, ich relacja zdawała się być, kolokwialnie mówiąc szczeniacka, brakowało mi komunikacji i dojrzałości. Fabuła przeplata się ciekawie poprowadzoną akcją, nadmiarem dziwnych rozmyślań dziennikarza z opisami zbrodni Szklarza. Jest zaskakująco, momentami nudno, by za chwilę znowu coś się zadziało. "Szklarz" to nie tylko historia kryminalna, ale także głębokie studium ludzkiej psychiki, złożonej natury zła oraz napięcia między sprawiedliwością a zemstą. Moment kulminacyjny jest nie tylko emocjonujący, ale także pełen dramatyzmu i wewnętrznej walki bohaterów między życiem a śmiercią. A zakończenie... wow! Mistrzostwo! Miałam mnóstwo teorii, ale tej kompletnie nie brałam pod uwagę, autorowi udało się mnie zaskoczyć. Największym minusem "Szklarza" jest według mnie nadmiar bezsensownych opisów czynności, jakie wykonywał dziennikarz. Mając wybór nad rozważaniami bohatera, co do wyboru dodatków kanapki, a krwawymi opisami zbrodni i zgłębianiem się w umyśle mordercy, to zdecydowanie wybiorę to drugie. Te fragmenty mogłyby zostać skrócone lub całkowicie pominięte, co poprawiłoby tempo narracji i sprawiło, że książka byłaby jeszcze bardziej wciągająca. "Szklarz" Daniela Komorowskiego to poprawny kryminał, choć daleko mu do miana wybitnego dzieła. Ma niedociągnięcia, takie jak nadmiar opisów czy nieco irytujący bohaterowie, ale mimo wszystko warto sięgnąć po tę powieść dla mordercy, który jest nakreślony rewelacyjnie. Dla miłośników kryminałów "Szklarz" będzie prawdziwą gratką, a dla tych, którzy lubią się zastanawiać nad moralnością i psychologicznymi aspektami zła, ta książka otworzy nowe perspektywy. Zdecydowanie polecam sięgnąć po "Szklarza" i samemu wyrobić sobie opinię.

"Szklarz" jak określa wydawnictwo Initium to kryminalny debiut Daniela Komorowskiego. Kryminalny bo inne gatunek autor już ma na swoim koncie. Dla mnie jako czytelnika również ta książka była debiutem - bo była pierwszą książką autora, którą miałam okazję przeczytać. Cieszę się, że mogłam poznać pióro kolejnego polskiego autora i to w dodatku w jednym z moich ulubionych gatunków literackich. To moje pierwsze spotkanie zaliczam do bardzo udanych. Już po raz kolejny poznaję jakiegoś polskiego autora/ autorkę i stwierdzam, że napisał/a świetną książkę. Aż boję się pomyśleć ile takich nieodkrytych perełek jeszcze na mnie czeka. Książka "Szklarz" jest ostatnimi czasy dość popularna tutaj na Instagramie. Czy to za sprawą promocji wydawnictwa czy też popularności autora? A może książka jest tak dobra, że osoby, które przeczytały ją polecają a kolejne po nią sięgają i tak dalej. Pewnie wszystkie te powody składają się na jej popularność. Mnie książka mocno przypadła do gustu. Nie wiedziałam za bardzo czego się spodziewać, opis intrygujący, okładka też chociaż nie do końca w moim guście. Trochę zwlekałam z sięgnięciem po tę historię i jak tylko zaczęłam czytać to żałowałam, że zwlekałam! Cała historia bardzo mi się podobała. Główny bohater Adam od razu skradł moje serce, a to wszystko za sprawą tego, że został wyśmienicie wykreowany. Jak podczas czytania niektórych książek jest tak, że muszę się w fabułę "wgryźć", poczekać aż się rozwinie albo książka zaczyna mi się podobać dopiero po jakimś czasie to tutaj tego nie było. Od pierwszych stron poczułam się wciągnięta w wir zdarzeń. W dodatku w książce pojawia się mój ulubiony motyw zagadki! Pomysł oparcia fabuły na nowości wydawniczej, pewnej książce do której dołączona jest łamigłówka okazał się świetny. Czytelnicy próbują ją rozwikłać ale do tej pory nikomu się to nie udało. No po prostu jak o tym czytałam aż żałowałam okropnie dlaczego autor mając taki świetny pomysł nie stworzył takiej książki. Właśnie takiej z prawdziwą zagadką dla czytelników. Jako np dodatek do "Szklarza" gdzie faktycznie byłaby dołączona ta opisywana łamigłówka. To byłaby prawdziwe czytelnicza gratka. Ale niestety musiałam się tutaj zadowolić jedynie własną wyobraźnią. Jednak apeluję do autora, że jeśli napiszę prawdziwą książkę "Uciekaj" wraz z łamigłówką będę pierwszą, która ją kupi! Myślę, że tak jak w tej historii mogłaby stać się bestsellerem. Wracając jeszcze do samej fabuły "Szklarza", w mojej opinii była interesująca, porywająca i intrygująca. Czytelnik nie będzie się nudził podczas czytania tej pozycji.

Dziennikarz Adam Lebuda rozstaje się ze swoją żoną i ma ograniczone kontakty z synkiem Marcelem, jednak stara się być dobrym ojcem pomimo wszystko a także próbuje ułożyć życie na nowo. Uwielbia on swoją pracę i dąży do upragnionego celu. Jednak pewna przesyłka z tajemniczym ciągiem liter wywraca jego codzienność do góry nogami, podejmuje się jej rozwiązania, okazuje się, że wskazuje ona adres. Adres pod którym znajduje zmasakrowane ciało mężczyzny, jako, że pojawił się tam przed policją postanowia przygotować materiały do artykułu na ten temat, jednak po późniejszym ich zawiadomieniu zostaje on zabrany na przesłuchanie. Właśnie wtedy pojawia się ona... Ewa, jego dawna miłość, która okazuje się być policjantką. Adam otrzymuje kolejne przesyłki, dochodzi do kolejnych morderstw, ale dlaczego akurat on? Dlaczego morderca tzw. "Szklarz" wysyła je właśnie do niego? Wnioskuje on, że popularna książka "Uciekaj", gdzie czytelnik ma rozwiązać zagadkę, jest powiązana z okrutnymi zbrodniami. Zaczyna dziać się coraz gorzej, seryjny morderca grasuje. Dochodzi także do zaginięcia Ewy, podejrzenia oczywiście padają na "Szklarza". Adam wraz z policjantem Radejem, zaczynają poszukiwania, oczywiście kolejnych zagadek jest pod dostatkiem. Czy zdołają ją uratować? Czy autor książki "Uciekaj" tzw. D.D.K jest z tym wszystkim powiązany? ✨ "Szklarz" to niesamowita, jedna z lepszych przeczytanych przeze mnie książek. Tak, właśnie tak! ❤️ Fabuła jest tak genialnie poprowadzona, że brak słów, autor zrobił taką robotę... pomimo, że jest to jego debiut kryminalny, okazuje się, że jest mistrzem, według mnie. To co tutaj się wydarzyło... te opisy zbrodni... brutalne, odrażające, dosłownie bestialskie, to naprawę mocny kryminał, gdzie morderca jest psychicznie niezrównoważony. Takie kryminały kocham 😈 Sama wspomniana książka "Uciekaj" jest tutaj wielką zagadką, a tajemnicze listy, które otrzymuje nasz główny bohater podsycają wyobraźnię totalnie, tutaj nic nie jest wiadome, mnóstwo tajemnic i jeszcze więcej rozlewu krwi. Od pierwszych do ostatnich stron czytałam dosłownie z zapartym tchem. A zakończenie? Po prostu niewiarygodne, nigdy bym się nie spodziewała takiego, byłam w ogromnym szoku i dalej jestem. Takie zakończenia, to ja uwielbiam, jednak jak przeczytacie dopiero zrozumiecie co dokładnie mam na myśli. Wiecie co? Po tę książkę musicie sięgnąć, ja pokochałam pióro autora i mam nadzieję, że i wy będziecie zadowoleni, a zwłaszcza fani tego gatunku. Czekam na kolejną część!! 🔥