Racer (okładka  miękka, wyd. 09.2020)

Książka generalnie spoko. Czyta się ją bardzo szybko. Ale... brakuje jej tego czegoś... brakuje konkretnej akcji... nic w tej książce nie zaskakuje...

O miłości, która tylko daje siłę i o rajdowcach, o których się dowiedziałam więcej niż kiedykolwiek.

Jedna z lepszych książek, które czytałam a troszkę ich było. Polecam!

Gorąco polecam!!! Jedna z najlepszych książek jakie czytałam :)

Polecam super

Polecam.

“Ciąży nade mną przekleństwo mojej tożsamości – przekleństwo, które odziedziczyłem po ojcu. On znalazł kogoś, kto tę klątwę polubił, kto przynajmniej go poznał.” Twórczość Katy Evans większości czytelnikom jest bardzo dobrze znana, chociażby za sprawą dwóch popularnych serii, jakimi są Real bądź Manwhore. Oczywiście ja je obie znam, ale nie tylko te książki, ponieważ autorka ma jeszcze na swoim koncie inne pozycje, które zostały wydane w Polsce. “Racer” to siódmy tom i zarazem opowieść o synu słynnego boksera Remingtona Tate’a, który jest głównym bohaterem właśnie poprzednich tomów serii Real. Byłam bardzo ciekawa, kim jest jego syn. Czy będzie podobny do swojego ojca? Czy raczej będzie jego zupełnym przeciwieństwem? Przyszło nam naprawdę długo czekać na tę książkę, bo już dawno krążyła wiadomość w internecie o tym, że zostanie wydana u nas, ale była cisza, aż w końcu wydawca ustalił datę i tak w naszych rączkach znalazła się ta historia. Czy sprostała moim oczekiwaniom? Tak, nawet bardzo. Racer to typowy bad boy, który bierze udział w nielegalnych wyścigach ulicznych. Nie poszedł w ślady ojca i nie został bokserem, bo nie to go rajcowało. Pewnego dnia przypadkowo spotkał Lanę, która w jednej chwili wywróciła jego życie do góry nogami, nie tylko te prywatne, ale również zaproponowała mu udział w wyścigach F1. To była dla niego ogromna szansa, którą wykorzystał. Natomiast dziewczyna na gwałt potrzebowała nowego kierowcy, który poprowadziłby team jej ojca do zwycięstwa, jednak nie przewidziała tego, a może i miała świadomość, że Racer to typ człowieka, który nie odpuszcza i że nie odpuści również jej. Między tą dwójką przeskakują ogromne iskry, a chemia wręcz jest wyczuwalna na kilometr, jednak Lana się tego obawia, nie chce zostać zraniona i stara się trzymać od chłopaka z daleka, aczkolwiek to nie jest takie proste. Czy Racer zdobędzie jej serce? Jaką tajemnice przed Laną i całym teamem ukrywa Racer? Naprawdę świetnie bawiłam się podczas czytania tej lektury. Bohaterzy byli super wykreowani, dzięki czemu ta historia nabrała wyrazistości. Nie było tu zbędnego pitolenia, jak ja to mówię, tylko wszystko działo się tak, jak założyła sobie autorka. Podobało mi się praktycznie wszystko, o czym czytałam poza jednym, co mnie troszkę obrzydzało, a mianowicie chodzi mi tu o spermę (boszeee czy ja naprawdę to napisałam?) :D Zresztą jak przeczytacie książkę, to będziecie wiedzieli, co mam na myśli. Autorka w idealny sposób wprowadza nas w świat wyścigów, gdzie na własnej skórze normalnie odczuwałam tę adrenalinę i sama miałam ochotę ustać tam gdzieś na trybunach, czy blisko toru, żeby to wszystko na żywo poobserwować. Katy Evans zdecydowanie miała pomysł na fabułę, któremu uważam, że podołała. Potrafiła wpleść dawkę humoru w tę książkę, ale również i podniosły nastrój. Dzięki dwutorowej narracji mamy okazję poznać bliżej Racera i Lanę, co siedzi w ich głowach, co myślą o sobie, ale nie tylko. Fajnie, że autorka wplotła w fabułę kilka sytuacji z Remym i Brooke, bo szczerze mówiąc, zatęskniłam za nimi i to chyba znak, że powinnam od nowa zabrać się za czytanie serii Real :D Uwielbiam styl pisania Evans, ponieważ jest lekki, spójny i dobra czasami nieco wulgarny, ale przy takim bad boy’u jak Racer, czy Remington niemożliwe jest, żeby pisać inaczej. Oczywiście tę książkę możecie czytać osobno, nie znając poprzednich tomów, ale jak mam być szczera, to zaczęłabym od samego początku, czyli od książki “Real” i opowieści o Remingtonie i Brooke. Jeśli lubicie książki, gdzie głównym elementem są wyścigi, adrenalina i młodzieńcza miłość to zdecydowanie “Racer” jest dla Was. Ja przeżyłam niesamowitą przygodę z bohaterami i dwa wieczory pod kocykiem z gorącą herbatą i dobrą książką, która w pełni umiliła mi czas. Polecam! Kasia https://girlsbookslovers.blogspot.com/2020/11/katy-evans-racer-ogien-racera-tatea.html

Nie przeczytałam zbyt wiele książek Katy Evans, ale to, co miałam okazję poznać do tej pory, bardzo mi się spodobało, dlatego byłam pewna, że sięgnę i po tę pozycję. Zaciekawił mnie motyw Formuły 1 i wyścigów. Z tym się jeszcze nie spotkałam w romansach, więc fajnie, że miałam okazję przeczytać coś nieco innego, nowego. Sama treść tej książki zaskoczyła mnie nieco w pozytywny sposób, zaczynając od głównego bohatera. Racer Tate jest bad boyem, więc spodziewałam się po nim znanego, klasycznego zachowania. Oczywiście jest pewny siebie, momentami aż za bardzo, ale jest urzekający i widać, że troszczy się o Lanę. A dodatkowo nie kryje się w ogóle z zamiarami, jakie ma wobec dziewczyny. I są one naprawdę poważne. Wprawdzie Racer czasami zachowuje się jakby miał obsesję na punkcję dziewczyny, ale gdy poznacie tę historię, to i te zachowanie nieco nabierze sensu. Jeżeli chodzi o samą Lanę, została zraniona i boi się wchodzić w nowe związki, boi się zaufać. Jednak serce nie sługa i nie postępuje zawsze tak, jak my tego chcemy. Główna bohaterka jest oddana swojej rodzinie, troszczy się o swojego tatę i chce razem z nim spełniać jego marzenia. Przez moment miałam wrażenie, że w tym wszystkim zapomina jednak o sobie i o tym, czego sama by pragnęła. W pewnym momencie daje nawet odczuć, że nigdy nie brała pod uwagę tego, czego sama chce. „Racer” to książka, która jest dość przewidywalna. Czytało mi się ją bardzo przyjemnie, a do tego naprawdę szybko i nie dało się odczuć, że ma niespełna czterysta stron. Były też elementy humorystyczne i wątek choroby, z którą w romansach także się nie spotykałam, albo po prostu nie pamiętam (choć wątpię), więc fajnie, że tu też autorka postawiła na coś nowego. Nie jest to jednak najlepszy romans, jaki czytałam. Myślę, że w jakiś sposób tę pozycję można nazwać spokojną. Z dużą ilością scen seksu, na to musicie się przygotować. Na szczęście są opisane w sposób subtelny i nie zniechęcający, aczkolwiek trochę takich momentów tutaj znajdziecie. Zabrakło mi jednak samego związku między Racerem a Laną. Zwyczajnego spędzania czasu, luźnych rozmów. Cała fabuła opiera się na wyścigach, dążeniu do zwycięstwa i chemii oraz pożądaniu, jakie jest między głównymi bohaterami – a jest bardzo wyraźne i to od pierwszych stron. Racer na pewno skradł troszkę moje serduszko i mam wrażenie, że to on bardziej był tym otwartym i to on bardziej się angażował. Nie wiem, być może tylko to są moje odczucia i ktoś inny nie będzie tego widział w ten sposób. Myślałam też, że będzie się tutaj więcej działo, bo autorka miała nieco pola do popisu, ale niestety nie było zwrotów akcji czy sytuacji powodujących mocniejsze bicie serca. Polecam wam tę książkę, bo nie jest zła, ale też nie jest to najlepszy romans, jaki miałam okazję czytać , nie wywołał na mnie wielkiego wrażenia i miał swoje minusy. Myślę, że to jedna z tych pozycji, przy których fajnie się spędza czas, czyta się szybko i nie wywołuje wielkich emocji. W sumie troszkę szkoda, ale nie żałuję, że przeczytałam tę historię i na pewno nie powiem, że jest zła – nie jest. Jak mówiłam, jest raczej spokojna i miło spędziłam przy niej czas. Na pewno na plus działa to, że Katy Evans tchnęła w tę lekturę nieco oryginalności. Uważam, że warto przeczytać, jeśli szukacie czegoś luźniejszego.

Czasem wydaje się, że ma się mało do stracenia, ale nagle okazuje się, że to założenie jest nieaktualne. Czy tak wiele może zmienić się w tak krótkim czasie? Wszystko zależy od stawki, a jeśli ona nagle idzie w górę to warto zaryzykować wszystko by zdobyć to, o czym nawet nie marzyło. O jednym tylko trzeba pamiętać – sukces nie musi smakować słodko, zwłaszcza gdy odbywa się kosztem nas samych. On był jedyną szansą na zwycięstwo, jej zespół pozwolił mu spełnić marzenia jakie wydawały się nieosiągalne. Formuła 1 rządzi się swoimi prawami i sam talent to za mało, potrzebny jest jeszcze najlepszy bolid i ktoś kto da możliwość ścigania się nim. Racer Tate otrzymał ją od rodziny Lany, nie bezinteresownie. Liczyło się zwycięstwo, czasu na wpadki nie było, a nowy kierowca zasłynął ze swego dość dzikiego podejścia do swego zawodu oraz całej reszty. Jednak tym razem Racer zdaje sobie sprawę z uśmiechu losu oraz tego, że spotkał kobietę, jaką nie chce potraktować tak jak to robił do tej pory. Lana wie o co toczy się gra, ten sport jest brutalny i nie ma w nim miejsca na jakiekolwiek osobiste perturbacje. Liczy się wyścig, kolejne Grand Prix i w końcu najwyższe miejsce na podium. Jednak niekiedy to ostatnie jest wynikiem czegoś jeszcze niż zdobytych punktów. Pytanie tylko ile przyjdzie zapłacić za bycie najlepszym, ukrywanie słabości bywa błędem, zwłaszcza gdy mogą zaważyć na wszystkim i zniszczyć uczucie, jakie dopiero zaczyna zapuszczać korzenie. Uwielbienie tłumu, szybkość, adrenalina, sława oraz ludzie, którzy wiedzą, że niekiedy wystarczą sekundy by zwyciężyć lub przegrać. Katy Evans jest specjalistką od tworzenia historii, w których kipi aż od emocji, a główni bohaterowie od samego początku zdobywają serca czytelników. Nie inaczej jest w przypadku „Racera”, gdzie gorączka wyścigów połączona jest jeszcze wyższą temperaturą uczuć. Pisarka wie jak stworzyć klimat, w którym emocje buzują, lecz równocześnie jest miejsce na poruszenie trudniejszego tematu, jedno i drugie nie wyklucza się, zwłaszcza jeśli ma się pomysł jak spleść z sobą interesujące, pojedyncze, nitki w wielowarstwowy wątek. Lekka lektura nie oznacza, tego samego co błaha, chociaż stanowi świetną rozrywkę to przy okazji jest czymś więcej. Autorka postawiła na wykreowanie postaci, mających za sobą już przeszłość, która była powodem, że weszli na konkretne życiowe ścieżki, przecinają się one w chwili gdy mają przed sobą szansę jaka może całkowicie odmienić ich przyszłość. „Racer” pokazuje walkę o zdobycie marzeń, jej jasne strony w postaci zwycięstw, nagród, lecz i tę ciemniejszą, gdzie toczy się walka z tym, co zżera człowieka od środka. Jeśli do tego dodamy jeszcze gorące uczucie to otrzymamy wisienkę na torcie, skupiającą jednocześnie uwagę czytelników, lecz również doprawiającą całość pikanterią. W efekcie końcowym dostajemy historię zabawną, nie przerysowaną, z bohaterami, mającymi słabości, walczącymi z nimi, ale także korzystającymi z tego, co oferuje życie. Katy Evans podkręca atmosferę, nie zwalnia w żadnym momencie, a dwuosobowa narracja daje czytelnikom możliwość bliższego kontaktu z postaciami, biorącymi udział w wyścigu o własne szczęście.

„Racer” to siódmy tom cyklu „Real” spod pióra Katy Evans. W tej części autorka przybliża nam historię Racera, czyli syna Remingtona Tate'a – boksera znanego z pierwszych trzech tomów serii. Główny bohater nie poszedł jednak w ślady ojca i zamiast ringu bokserskiego wybrał tor wyścigowy. Uzależniony od adrenaliny, ryzyka i szybkiej jazdy Racer jest ostatnią deską ratunku dla Lany i jej rodziny. Dziewczyna wraz z tatą i starszymi braćmi wiele poświęciła dla wyścigów Formuły 1. Brakuje im tylko dobrego kierowcy, który wyprowadzi zespół HW Racing na prostą i tym samym spełni ich marzenia o wygranej. Bardzo lubię książki z motywem wyścigów samochodowych, dlatego też nie mogłam sobie odmówić sięgnięcia po tę pozycję. I cóż, to była całkiem fajna lektura, ale taka "na raz". Do przeczytania i zapomnienia. Sam pomysł na fabułę, nie przeczę, był interesujący. Nie mogę powiedzieć, że historia Racera i Lany całkowicie mnie pochłonęła, bo nie do końca tak było, aczkolwiek niektóre rozdziały faktycznie budziły moją ciekawość i już kolejne strony czytałam z dużo większym zainteresowaniem. Zwłaszcza sceny, które miały miejsce na torach wyścigowych! Moim zdaniem autorka bardzo dobrze nakreśliła klimat wyścigów Formuły 1. Z początku trochę się bałam, że w pewnym momencie ten wątek zejdzie na kompletnie odległy plan, ale na całe szczęście tak się nie stało. W książce już od pierwszych stron dużo się dzieje, a akcja rozwija się bardzo dynamicznie i nie ukrywam, że tempo narzucone przez Katy Evans spowodowało, że ja nie do końca potrafiłam się w tę historię wczuć. Podczas lektury nie odczuwałam żadnych większych emocji. Chociaż nie! Końcówka książki i ostatni wyścig – tutaj moje uczucia zdecydowanie się przebudziły. W kwestii kreacji bohaterów jestem trochę rozdarta i sama do końca nie wiem, co mam o nich myśleć. Racer to wyjątkowo pewny siebie, męski, dziki i dumny kierowca wyścigowy. Lana to odważna, otwarta dziewczyna, która za wszelką cenę pragnie spełniać marzenia i potrzeby innych, jednocześnie zatracając przy tym samą siebie. Polubiłam ich oboje, aczkolwiek nie poczułam się z nimi w żaden sposób związana i raczej nie zostaną oni na długo w mojej pamięci. Autorka przedstawiła ich na moje oko zbyt "płasko". Straszliwie irytowało mnie to, że główna bohaterka na okrągło zachwycała się urodą Racera. Nie zliczę, ile razy przeczytałam, że ma on piękne niebieskie oczy, dołeczek w policzku i boskie muskuły lub że "stanowi ucieleśnienie jej pragnień". No cóż, osobiście mam słabość do kierowców wyścigowych, ale Racerowi niestety nie udało się podbić mojego serca. Ono niezmiennie należy do Coltona z serii „Driven” K. Bromberg. 😍 „Racer” to lekki, przyjemny, niezobowiązujący i niewymagający romans. Historia o miłości, rodzinie, chorobie i nadziei. O podejmowaniu ryzyka i spełnianiu marzeń. Moim zdaniem nie jest to najlepsza powieść Katy Evans, ale dla fanów jej twórczości z całą pewnością jest to pozycja obowiązkowa.