Porządne dziewczyny. Zbrodnia i hańba w Indiach (okładka  twarda, wyd. 04.2022)

Jak dla mnie jedna historia rozłożona na części pierwsze nudna dość. Do tego ilość imion przytłacza szczególnie że są to imiona hinduskie. Myślałam że będzie to coś bardziej porywającego.

Może być , współczuje kobietom w Indiach .

Przerażająca momentami

Wstrząsająca.

Polecam

Super

Nudy

W 2014 roku Indie obiegło zdjęcie. Dwie dziewczyny powieszone na drzewie, ich bezwładne ciała zwrócone w swoją stronę, wokół morze rozpaczających kobiet w kolorowych chustach, dalej szybko powiększający się tłum mężczyzn, służb porządkowych i dziennikarzy. Do mediów dotarła informacja, że kuzynki, jedna 16-letnia, druga ledwo 14, zostały zgwałcone i powieszone, gdy wciąż jeszcze żyły, że odpowiadają za to przedstawiciele wyższej kasty, a w sprawę zamieszany jest również policjant. Nic nowego, pomyśleli niektórzy i powrócili do swoich spraw. Ale rodziny dziewczynek nie chciały pozwolić, by ta historia odeszła w zapomnienie. Tak samo jak Sonia Faleiro, która w najdrobniejszych szczegółach rekonstruuje ostatnie momenty życia kuzynek, a następnie kolejne fragmenty śledztwa, zeznania świadków, elementy żmudnego dochodzenia. Jej reportaż jest niezwykle szczegółowy, rzetelny, a równocześnie wzbudza tak wiele emocji. Czyta się go jak popularne historie true crime i cały czas niecierpliwie czeka się na rozwiązanie sprawy. Tylko że zazwyczaj jesteśmy przyzwyczajone_eni do europejskich i amerykańskich standardów prowadzenia śledztwa - (przynajmniej w teorii) szczegółowych, rzetelnych, z zastosowaniem najnowszych technologii. A w tej historii nic nie wygląda tak, jak powinno. To karuzela czystego absurdu i braku profesjonalizmu, które mogłyby wzbudzać wręcz śmiech, gdyby nie dotyczyły tak makabrycznej sprawy... Reportaż Faleiro obnaża niesprawny, przeżarty korupcją system, na którym odbiły się lata podziałów kastowych, kreuje przed naszymi oczami obraz biedy i indyjskiej, patriarchalnej kultury. Wykorzystuje historię kuzynek jako punkt wyjścia, by pokazać, że w XXI wieku kobiety w Indiach wciąż nie mogą czuć się bezpiecznie. Ale przede wszystkim, że kobiety w Indiach muszą być porządne.

Makabryczna zbrodnia czy zwykły wypadek? Reportaż zaczynamy z grubej rury, bowiem dowiadujemy się o śmierci dwóch nastolatek, 14-letniej Lalli i 16-letniej Padmy. Obie dziewczyny, kuzynki, zamordowano, a przed śmiercią dodatkowo zgwałcono. Co więcej, zbrodniarzem ma być przedstawiciel wyższej kasty. A że wszystko to działo się w Indiach, to wiemy doskonale, w jaki sposób traktuje się tam kobiety. Niestety, problem gwałtu na kobietach (a także nieletnich) jest bardzo powszechny, a władze niezbyt przykładają się do jego rozwiązania. Dlaczego? Aby nie zdenerwować owych wyżej postawionych ludzi i nie zmusić ich tym samym do innych okropnych czynów. Jak mam być szczera, to brzydzi mnie takie zachowanie. Ignorować cierpienie wielu niewinnych osób, byle tylko kogoś nie urazić. Mało tego, twierdzić, że sytuacja wygląda inaczej i się pracuje nad zlikwidowaniem kryzysu, co jest oczywistym picem na wodę. Zwyczajnie nienawidzę takich ludzi i chciałabym pomóc jakoś tym wszystkim pokrzywdzonym, chociaż trochę. Porządne dziewczyny. Zbrodnia i hańba w Indiach to poruszający reportaż opisujący poważny problem, mogący spotkać każdego z nas, nie tylko kobiety. Z tym że nie każdy jest na tyle odporny psychicznie, by móc o tym mówić i być w stanie zgłosić przestępstwo. Dlatego musimy rozmawiać otwarcie. By dać odwagę ofiarom i pokazać oprawcom, że nie są bezkarni. I że za każdą zbrodnię w końcu zostaną skazani, prędzej czy później. Więcej na: CzasoStrefa

Sonia Faleiro to indyjska pisarka i reporterka. Kiedy w maju 2014 roku zobaczyła zdjęcie dwóch ciał dziewczynek wiszących na drzewie postanowiła zająć się tą sprawą. Dziewczynki to kuzynki dorastające w Indiach. Lailli czternastolatka i Padma szesnastolatka, które zostały zgwałcone i zamordowane przez mężczyzn z wyższej kasty. Śledztwo w tej sprawie miało bardzo wiele nieścisłości. Autorka czerpiąc z historii zgwałconych i zabitych kobiet pokazuje nam jak ogromny jest to problem w Indiach. To o czym pisze jest przerażające do tego stopnia, że trudno uwierzyć, że to się dzieje. W Indiach kiedy rodzą się niechciane dzieci lub dziewczynki rodzice zostawiają je w polu. Ot tak poprostu na pewną śmierć. Te dziewczynki były kochane przez bliskich. Dlaczego więc musiały zginac? Nie mogę tego pojąć jakim trzeba być człowiekiem. "Bo tak już w Indiach bywa. Śmierć córek jest nieunikniona, jeśli ich rodziny mają żyć dalej i ocalić homor". Czy jesteście w stanie to zrozumieć? Mamy XXI wiek, a to co tam uchodzi na sucho, jest tolerowane nie mieści mi się w głowie. Zbrodnie, które uchodzą im płazem. Niewinne dzieci mordowane, dziewczynki gwałcone. Autorka przekazuje nam poprzez książkę co oznacza życie w konserwatywnych, kastowych i patriarchalnych Indiach. Świetnie napisany reportaż, pełen bólu, niesprawiedliwości i ogromnego zła, które dotyka niewinnych, a winnych wybiela.