Padam na twarz (okładka  miękka, wyd. 08.2009)

"Ciąża była niczym dziewięćdziesięciominutowy masaż w porównaniu z moim obecnym życiem”.

"Kiedy wróciłam do domu ze szpitala, czułam się jak piękna królowa w samym centrum zainteresowania. Czekały na mnie bukiety kwiatów, które przysyłano, w miarę jak rozchodziły się wieści o narodzinach dziecka. Czułam się tak, jakbym dokonała czegoś niezwykle wyjątkowego. Ale przez ostatnie parę tygodni kwiaty przestały przychodzić, a telefony umilkły. Narzeczony wrócił do pracy, a gazeta wciąż pojawiała się na progu, jakby nic się nie zmieniło. Jestem na urlopie macierzyńskim i powinnam nawiązywać więź z noworodkiem. Zasadniczo nienawidzę swojego życia... Kim ja jestem? Jak się tu znalazłam? Co się stało z moim życiem? Bo to na pewno nie jest moje życie!”.

"Padam na twarz jest przezabawnym, szokująco szczerym, niezwykle dokładnym i nieco bluźnierczym spojrzeniem na to, co się dzieje, gdy radość twojego życia zjawia się w domu, a następnie całkowicie go anektuje”.

"The Chronicle Herald”

Witając z radością swoją kruszynkę Rowan (zwaną też Tyrankiem), Rebecca Eckler zastanawia się, czy już nadszedł czas, by się cieszyć tym obiecywanym "najlepszym, co cię mogło spotkać”. Nie spodziewała się, że zamieni obcisłe dżinsy na workowate dresy, ani że porzuci marzenia o twardym śnie lub upojnym seksie z Narzeczonym...

Rebecca Eckler jest jedną z najpopularniejszych kanadyjskich dziennikarek. Jej artykuły ukazywały się w "The New York Times”, "Elle”, "Fashion” i "Los Angeles Times”. Często pisuje do kanadyjskiego tygodnika "Maclean’s”. Jej porady trafiały do kącika dla zakochanych ("Rady dla zakochanych”) w "National Post”. Obecnie co tydzień redaguje kolumnę dla rodziców w "The Globe and Mail”, kanadyjskiej gazecie o ogólnokrajowym zasięgu. Jej pierwsza książka Wpadka została opublikowana w dziewięciu krajach. Mieszka z Narzeczonym, dzieckiem Rowan (DZIEWCZYNKĄ!) i king charles spanielem, Rubym. Nie planuje zamążpójścia ani urodzenia kolejnego dziecka, ani też przygarnięcia jeszcze jednego psa. Przenigdy! A przynajmniej jeszcze nie teraz...