Lucky Luke kontra Joss Jamon. Lucky Luke (okładka  miękka)

Kolejna część zabawnej serii komiksów o dzielnym kowboju i jego wiernym koniu. Polecam

Klasyk.

POCZĄTEK NOWEGO ETAPU Przy okazji recenzowania drugiego z wydanych w grudniu tego roku albumów z Lukcy Luke’iem pisałem, że oba są ważnymi dla serii komiksami. Znaczenie tamtego komiksu opierało się na fakcie, że był to ostatni album pisany przez twórcę serii, Morrisa, który jednak przez wiele długich lat pozostał jeszcze jej ilustratorem. Ten jest istotny ze względu na fakt, że to właśnie od tego momenty cykl przejął René Goscinny, który dał nam mnóstwo niesamowitych opowieści, a swego czasu pomógł także przenieść je na wielki ekran. A wszystko zaczęło się właśnie w historii „Joss Jamon” – no prawie. Najczęściej bandyci nie mają wielkich aspiracji. Chcą coś ukraść, kogoś się pozbyć – ogólnie rzecz biorąc chcą po prostu uzyskać jakieś korzyści. Inaczej rzecz ma się z Jossem Jamonem, który pod koniec wojny secesyjnej, w towarzystwie swoich ludzi, przybywa do miasteczka Frontier City. Cel? Wcale nie tak oczywisty, jak mogłoby się wydawać. Joss krok po kroku zaczyna zdobywać na własność kolejne placówki i zajmować co bardziej strategiczne miejsca i pozycje. W końcu jego rękach znajduje się wszystko, od banku zaczynając, na zakładzie pogrzebowym kończąc, a on sam zostaje burmistrzem Frontier City. Jeśli zaś chodzi o jego ludzi, czekają na nich najważniejsze stanowiska w mieście. Czy taka sytuacja może trwać wiecznie? I tu na scenę wkracza Lucky Luke. Bandytów trzeba schwytać, osądzić, ale jak można to zrobić w takiej sytuacji, kiedy rządzą własnym miastem i to najwyraźniej zgodnie z prawem? Najszybszy kowboj na świecie będzie musiał jakoś poradzić sobie z tym problemem i doprowadzić ich przed oblicze sprawiedliwości, ale czy w tej sytuacji jest to w ogóle możliwe? René Goscinny jest chyba bardziej, niż sam Morris kojarzony z pisania przygód Lucky Luke’a. Bo chociaż to ten drugi był jego twórcą, ojciec „Asteriksa” i „Mikołajka” przyniósł nam chyba najbardziej znane, rozpoznawalne i najlepsze opowieści o dzielnym kowboju. A przez niemal ćwierć wieku pracy nad serią (swoją drogą Morris ilustrował całość przez pięćdziesiąt pięć lat!) stworzył ich naprawdę mnóstwo. Ale wszystko zaczęło się od „Jossa Jamona” właśnie. Co prawda Goscinny już rok wcześniej przygotował z Morrisem swoją pierwszą odsłonę cyklu, niemniej dopiero od tego momentu zaczął nad nim pracować regularnie. Ze sobą wniósł do przygód Luke’a więcej absurdalnego humoru i zaskoczeń. Nie zapominał też o historycznych odniesieniach i bawieniu się dowcipami słownymi, sytuacyjnymi i obrazkowymi. Wszystko to znakomicie zilustrował Morris, którego prace pozostają rozpoznawalne na pierwszy rzut oka, choć utrzymane w typowym dla ówczesnych europejskich komiksów humorystycznych stylu. Całość jak zwykle bawi, jest przy tym niegłupia i dostarcza dobrej, dynamicznej rozrywki. Polecam więc gorąco, nawet jeśli z westernami Wam nie po drodze.

Lucky Luke kontra bandyci. Pomysł na fabułę komiksową być może oklepany... ale wciąż działający :) Nie da się bowiem ukryć, że w schemacie pt. "dobry Lucky Luke vs. źli i niedobrzy" nic odkrywczego raczej nie ma... No może poza porcją nowych gagów sytuacyjnych i dawką dobrej zabawy :) A tych nigdy dosyć. Joss Jamon to przywódca swoistego gangu wyrzutków, którzy walcząc po stronie Południa w wojnie secesyjnej (choć nie wszyscy, w szeregach gangu są bowiem i tacy, którzy zmieniali strony konfliktu jak rękawiczki) przegrali i w związku z tym szukają sobie nowego "zajęcia". Siłą rzeczy - niezbyt uczciwego, są to bowiem typy bardziej spod ciemnej gwiazdy niż spod jasnej. Opanowują Frontier City, co jest o tyle problematyczne dla Luke'a, że czynią to poniekąd w majestacie prawa, obsadzając kluczowe dla funkcjonowania miasta urzędy. Miejscowa ludność jest zastraszona i nieskora do pomocy... Czy Luke'owi uda się przywrócić ład i porządek? ;) Seria komiksowa niezmiennie zabawna i budząca na ustach szczery uśmiech :) Chronologicznie patrząc, niniejszy tom jest jedenasty z kolei, a pierwszy de facto przejęty twórczo przez René Goscinnego. Zmiana ta dała mnóstwo kolejnych świetnych komiksowych opowieści, o fakcie zaś, że nie była to bynajmniej zmiana na minus świadczyć może choćby to, że komiksów o Lucky Luke'u powstało jeszcze kilkadziesiąt. Wniosek? Zmiany przynoszą często coś dobrego ;) Polecam. Dziękuję Egmont Polska za egzemplarz recenzencki. Recenzja także na: https://cosnapolce.blogspot.com/2019/01/lucky-luke-kontra-joss-jamon-rene.html