Żony z Forest Hill (okładka  miękka, wyd. 10.2023)

Po ekstremalnie mocnej powieści pt. „To co nie nasze”, która to ukazała się dokładnie w lipcu tego roku, przyszedł czas na następną elektryzującą propozycję autorki. Nie jest tajemnicą, że pisarka uwielbia tworzyć pod przykrywką i Sonia Rosa to tak naprawdę jeden z trzech pseudonimów literackich Katarzyny Misiołek. Wszystkie jej odsłony literackie mają zupełnie inny wydźwięk. Czasem otrzymujemy opowieść z dużą dawką obyczaju, niemniej jednak nie doczekamy się czegoś przerysowanego i zbyt słodkiego, bajkowego. Gdy jednak pragniemy istniej huśtawki emocjonalnej ze zbrodnią w tle, możemy liczyć na dwie odsłony, gdyż Katarzyna Misiołek pisze jeszcze jako Sonia Rosa i Daria Orlicz. „Żony z Forst Hill” to tytuł bardzo tajemniczy, co dodatkowo zachęca odbiorców, by jak najszybciej poznać wszystkie interesujące szczegóły. Czy warto to zrobić? Tak- jeśli o mnie chodzi, wystarczył mi jeden wieczór, by dotrzeć do ostatniej, czyli aż 373. strony. Nie żałuję poświęconego czasu, co niezwykle mnie cieszy. Wspomniane w tytule Forest Hill to elitarne, zamknięte i chronione osiedle składające się z 16 bardzo dużych rezydencji. Mieszkańcy mają też do dyspozycji ogromny i spokojny teren, na którym znajduje się las, a także jezioro. Bajka, ale czy aby na pewno…? Jedną z przodujących bohaterek jest Kaja- młoda studentka anglistyki, która pracuje jako niania u państwa Rosnerów. Kiedyś była to bardzo rozwiązła nastolatka, romans był jej chlebem powszednim. Dopiero Leon, szef kuchni we włoskiej restauracji, pokazał jej, że można naprawdę kogoś kochać. Niestety, pewnego dnia Kaja ginie właśnie na terenie tytułowego osiedla, a co gorsza, jest to bardzo wstrząsająca śmierć. Autorka wszelkie wydarzenia umiejscowiła bowiem w zimowej scenerii. Zbliża się okres bożonarodzeniowy, grudniowy mróz daje o sobie znać, a jestem pewna, że nikt z nas nie chciałby znaleźć się pod taflą lodu… Kto odpowiada za śmierć niani? Był to mord zaplanowany, a może przypadek i potworne działanie natury? Tego na pewno nie zdradzę, a powieści Sonii Rosy vel Katarzyny Misiołek mają to do siebie, że należy poczekać aż do końcowych wyrazów, by wszystko zrozumieć. Dreszczyk emocji jest zatem gwarantowany. Czy podejrzanymi mogą być mieszkańcy osiedla? Za najważniejszych uważa się przede wszystkim Dagmarę i Piotra Rosnerów, pracodawców Kai. Ona jest świetną pisarką specjalizującą się w literaturze dziecięcej, on zaś jest wdowcem, ojcem dwójki dzieci. Nowy dom ma dać im namiastkę pierwszych świąt spędzonych bez cienia pierwszej żony Piotra. Czy będą one jednak szczęśliwe? Czy naprawdę wystarczy choć cień niepewności, by wszystko zniszczyć i nie ufać najbliższej osobie? Warto się o tym przekonać. Kolejna bardzo ważna para to Ilona i Mateusz. Ona to niedoszła pani doktor, która porzuciła swoją karierę dla dobra rozwoju zawodowego męża. Kobieta nienawidzi świąt, a dawna zdrada Mateusza powoduje, że teraz jest to bardzo udawane małżeństwo. Czy zatem bogactwo może być synonimem szczęścia? Czy posiadająca każdy luksus kura domowa może być szczęśliwa? Jest to temat do bardzo głębokiej analizy, a ja nie chcę zdradzać wszystkich szczegółów. Ostatnia istotna para zamieszkująca elitarne osiedle Forest Hill to Karolina i Robert. Dzięki nim dowiemy się, jak mocno interesowna potrafi być natura człowieka. Zastanów się dwa razy, Drogi Czytelniku, zanim pochopnie ocenisz wykreowaną przez autorkę bohaterkę. Brzmi tajemniczo? O to właśnie mi chodziło- wystarczy tylko sięgnąć po świeżutką powieść, by pozbyć się uczucia niepewności. Śmierć Kai powoduje, że wspomniani wyżej sąsiedzi zamieniają się dobrowolnie w swego rodzaju grupę poszukiwawczą. Mało tego- tragiczne wydarzenie doprowadza do odkrywania swoich słabości, kłamstw, pragnień. Autorka perfekcyjnie pokazała, że niby zwyczajne przytulenie się do bliskiej osoby może być czymś w rodzaju marzenia nie do spełnienia. Doceniajmy zatem to, co mamy. Jeśli możemy z kim zjeść ciepły posiłek, niekoniecznie w bogatym wnętrzu, to już powód do radości. Szkoda, że na co dzień nie jesteśmy w stanie tego zauważyć i wręcz kpimy z błahostek. Sonia Rosa przybliżyła też czytelnikom inny ważny problem. Na przykładzie ojca Leona, znanego i wysoko postawionego prokuratora, możemy dowiedzieć się, że życie z kimś ważnym w zawodowym świecie wcale nie mysi być piękne, uczuciowe i wypełnione troską o członków rodziny. Koneksje i tak zwane pociąganie za odpowiednie sznurki istniało, istnieje i istnieć będzie. To smutne, ale prawdziwe. Na koniec warto zadać sobie wręcz fundamentalne pytania mocno nawiązujące do fabuły książki: czy aby na pewno znasz dobrze swoich bliskich? Czy wiesz, z kim jadasz śniadanie, oglądasz film, kochasz się w sypialni? Czy wiesz też wszystko o przeszłości swojej drugiej połówki? Czy mieszkańcy Forest Hill mieli przed sobą wiele tajemnic? A jeśli jakiekolwiek mieli, to dlaczego się ukrywali? Co ich do tego zmuszało? Zachęcam, by się tego dowiedzieć i tym samym prawidłowo ocenić wszystkich bohaterów. Polecam.

Jak nazywa się dzielnica, w której mieszkacie? Kilka dni przed Bożym Narodzeniem znika Kaja, studentka anglistyki pracująca w jednej z rezydencji jako niania. Kilkanaście godzin później ciało dziewczyny zostaje znalezione pod skutą lodem taflą pobliskiego jeziora. Mieszkańcy zastygają w szoku i niedowierzaniu. Czy w śmierć niani Rosnerów zamieszany był ktoś z okolicy? A może dziewczyna miała romans z jednym z tutejszych mężczyzn i to właśnie kochanek przyczynił się do jej tragedii? Żony z Forest Hill nie sypiają już spokojnie, każda ma jakieś podejrzenia, każda snuje domysły, krążąc nocami po luksusowych domach, sprawdzając męskie kieszenie, telefony i... bagażniki samochodów. Była to ostatnia książka, którą udało mi się przeczytać w 2023 roku. Okładka mnie przyciągnęła, a opis zaintrygował. Postanowiłam dać jej szanse. Autorka w ciekawy sposób skonstruowała historię. Bohaterowie nie byli bezbarwni, ale każdy skrywał tajemnice. Próbowali wszystko ukryć i przypudrować rzeczywistość jak cukier puder pierniczki. Młoda dziewczyna ginie na elitarnym osiedlu. Każdy z nich może być sprawcą wypadku. Aura zbliżających się świąt dodaje tajemniczości sprawie. Miałam wybraną osobę, która była sprawcą tragedii. Byłam jej pewna. Pewnie dlatego, że przeczytałam dwa ostatnie zdania z książki. Moje zdziwienie, kiedy wyszła prawa na jaw była ogromna. Nie polecam sprawdzać ostatniej strony z ciekawości. Książka podobała mi się. Ukazany aspekty psychologiczny żon, które mają wiele do stracenia było zdecydowanie na plus. Autorka pokazała do czego jest zdolny człowiek, aby chronić siebie i najbliższych. Jak wiele jesteśmy w stanie poświęcić, aby osiągnąć określony cel.

Choć ogólnie rzecz biorąc, książka jest w porządku, moje oczekiwania wobec niej były większe. Akcja rozwija się wolno, a liczba perspektyw postaci nie przynosi dodatkowej wartości fabule. Moim zdaniem działa to bardziej na niekorzyść, ponieważ zamiast skupić się głównie na historii związaną z tragiczną śmiercią Kai, autorka poświęca dużo miejsca na opisy życia mieszkańców. Dlatego uważam, że wystarczyłaby perspektywa jednej mieszkanki Forest Hill, na przykład Dagmary. Perspektywa Kai, jest mało rozwinięta i byłaby dużo ciekawsza, bez podania wszystkiego na tacy od razu w pierwszym rozdziale. Brakuje mi także rozwinięcia perspektywy śledczej, bardziej prowadząc nas w kulisy śledztwa oraz perspektywa Leona, o której wypowiem się w następnym zdaniu. Postać Leona jest mało wyrazista, a jego " prywatne śledztwo" nie jest praktycznie w ogóle opisane . Znamy jego podejrzanych, jednak nie mamy pojęcia, na jakiej podstawie ich oskarża. Mimo że język książki jest prosty i przyjemny, ogólnie książka moim zdaniem jest średnia. Zakończenie, co prawda, stanowiło dla mnie zaskoczenie, ponieważ można było pomyśleć, że podejrzanych i zabójcę mamy na tacy tak naprawdę od początku książki. Ostatecznie samą postać zabójcy poznaliśmy dopiero na końcu książki.

Opis bardzo obiecujący, a w środku rozczarowanie. Trudno nazwać to kryminałem. Napięcia w zasadzie brak. Plusem jest ukazanie historii w perspektywie różnych postaci, to powoduje, ze historia jest nieco ciekawsza. Z pewnością nie sięgnęłabym ponownie po ta powieść.

Czytało się szybko, całkiem przyjemnie napisania ale bez większego wow. ;)

Trzyma w napięciu do samego końca

Mocno przeciętne

Polecam

Super

Forest Hill to ekskluzywne osiedle, do którego zabiera nas Sonia Rosa. Zatem dajcie zaprosić się do miejsca, w którym rozgrywa się historia zapisana na kartach najnowszej książki autorki. To miejsce, z jednej strony przyciąga swą elitarnością, z drugiej zaś będąc przedsionkiem zła, budzi w nas obawy. Pewne jest to, że jeśli jesteście miłośnikami kryminału i thrillera, to nie zawahacie się, aby postawić swą stopę w Forest Hill, a tym samym zasiąść w fotelu i dać porwać się nurtowi akcji wymyślonej przez Sonię Rosę. W Forest Hill poznajemy Kaję, studentkę anglistyki, która w przerwach w nauce, pracuje w jednej z rezydencji jako niania. Dziewczyna została zatrudniona przez rodzinę Rosnerów. Kilka dni przed Bożym Narodzeniem studentka znika bez śladu. Co gorsze dziewczyna, próbując uciec przed niebezpiecznym i natarczywym, przypadkowo spotkanym kierowcą samochodu ucieka w stronę jeziora. Niestety pokrywa lodowa była zbyt cienka. Co wydarzyło się dalej, możemy się tylko domyślić. Jednak, aby wyjść z pętli domysłów, lepiej sięgnąć po „Żony z Forest Hill”. Gdy mieszkańcy osiedla dowiadują się o odnalezionych zwłokach młodej dziewczyny, pada na nich blady ślad. Pod lodem pobliskiego jeziora znaleziono ciało niani państwa Rosnerów? Dagmara Rosner na wieść o zamordowaniu ich opiekunki nabiera podejrzeń względem swojego męża. Czy ma ku temu powody? Czy mąż pisarki swym zachowaniem dostarcza jej dowodów zdrady, czy też dokonania morderstwa? Jakie mroczne sekrety rodziny Rosnerów ujrzą światło dzienne? A może Kaja zabrała je ze sobą do grobu? Odpowiedzi na te i wiele innych pytań zapisane są na kartach najnowszej książki Soni Rosy pt. „Żony z Forest Hill”. Lokalna społeczność podejrzewa, że sprawcą może być ktoś z nich. Czy morderstwo jest wynikiem romansu z jednym z mężczyzn z Forest Hill? Czy może zamordowanie Kaji, było aktem zemsty, któreś z żon? Kim jest tajemniczy kierowca samochodu, który zagadał do dziewczyny? Co więcej żony z Forest Hill mają własne spostrzeżenia i domysły. Dokąd one je doprowadzą? Do eskalacji strachu, obaw, niebezpieczeństwa? Warto przekonać się na własnej skórze i sięgnąć po „Żony z Forest Hill”. Czyt-NIK sięgnął i nie żałuje. Co więcej, czeka na kolejne historie (s)tworzone przez Sonię Rosę! Książka „Żony z Forest Hill” ukazała się nakładem Wydawnictwa Filia, Filia Mroczna Strona