Mój bodyguard (wydanie  pocket, wyd. 05.2022)

Czyta się dość szybko.Choc mogła być lepsza.

Rewelacja

Olga prowadzi cudowne życie - jest bogata i rozpieszczona do granic możliwości, a jej cudowny chłopak (z którym chyba nic innego oprócz współżycia nie robi) niedawno jej się oświadczył. No piękna warszawska bajka, co nie? Ale jak w każdej porypanej bajce zjawiają się złole - ojciec Olgi (król deweloperów, a jakże) dostaje pogróżki i zaczyna bać się o swoją rozpieszczoną księżniczkę. Co z tym robi? Przydziela jej rycerza na białym koniu - seksownego bodyguarda. Ale zaraz... To nie Hubert miał być tym rycerzem? Przecież Aleks ma tylko ją chronić, a może uratować z łap smoka? Kiedy w grę wchodzi warszawska elita, uzależnieni od s*ksu młodzi narzeczeni, tajemnicze telefony, strzały niewiadomo skąd i ten cholerny ochroniarz, który tak wkurza księżniczkę, że aż zaczyna jej się podobać już wiesz, że to nie bajka Disneya, a po prostu polski erotyk... I wiecie co? Autorka sama wydaje się uważać, że książki tego typu są generalnie beznadziejne, puste i lepiej po nie nie sięgać. Mówi to ustami pobocznej bohaterki, która wydaje się najbardziej prawdziwą z nich wszystkich. I może powinna podpowiedzieć jej jak się pisze, bo język w tej książce to był raczej infantylny i kłujący w oczy, żeby nie powiedzieć prymitywny jak większość tutejszych scen łóżkowych. Narzekam, co nie? Bo rzadko zdarza mi się czytać ten gatunek i sięgam po niego głównie dla... yyy śmiechu? No dobra i rzeczywiście co chwila wybuchałam śmiechem. Chyba nie muszę mówić, że schemat był oklepany, dokładnie było wiadomo co się wydarzy i dużo zaskoczeń się tu nie pojawiło (hmm... chociaż kilka się znalazło). Ale... no z jakiegoś powodu książkę przeczytałam szybko. Nie zrozumcie mnie źle - można znaleźć naprawdę dobrze napisane erotyki, wierzcie lub nie. Ale ten po prostu do nich nie należał. Chociaż nie był też aż taki zły! Nie było w nim niczego specjalnego, a sceny erotyczne były tak jak wspomniałam naprawdę prymitywne, sprowadzane bardziej do czegoś zwierzęcego i prostackiego zamiast być sensualnym aktem miłości, ale... Nie można chyba oczekiwać za dużo. Książka o dziwo dała mi wytchnienie podczas sesji egzaminacyjnej i odpoczynek od myślenia, którego wtedy potrzebowałam. Może dlatego nie oceniłam jej niżej? No cóż... postać Aleksa dało się lubić. Był typowym kolesiem, którego czytelniczka ma pokochać. No ja miłości nie poczułam, bo nie został napisany aż tak dobrze, wiele jego zachowań do siebie nie pasowało, ale był tu najlepszy. Szanował Olgę i nic na niej nie wymuszał - a wierzcie lub nie, w tego typu lekturach to trochę szok! Nie był przedstawiany jako typowy bad boy i brał swoje obowiązki ochroniarza naprawdę poważnie. Olga za to... Była typową rozpuszczoną laseczką, która tak niemiłosiernie wkurza, że ma się ochotę dobrze nią potrząsnąć. Niestety nie miałam takiej możliwości. Cóż, gatunek ten nadal pozostaje tym, po który sięgam tylko dla tak zwanej "beki". Nie oczekiwałam od książki praktycznie nic i tyleż dostałam, z wisienką na torcie w postaci umięśnionego bodyguarda, którego i tak w realnym życiu nigdy nie znajdę. Dziękuję za uwagę 😂