Willa Pod Jemiołą (okładka  miękka)

Polecam!

Cudowna

Książka zaczyna się dość dramatycznie, bo bohaterka tuż przed świętami traci pracę i narzeczonego, który uważa, że do siebie nie pasują. No cóż podwójny pech. Muszę przyznać, że książka mile mnie zaskoczyła, bo oprócz uroczej, mocno zimowej i śnieżnej opowieści świątecznej mamy ciekawy romans i nieco tajemnicy. Dzięki ciekawej fabule i świetnie wykreowanym osobowościom bohaterów (chociaż Gabriel był dla mnie zbyt idealny jak na faceta 😉) książkę mogę zaliczyć do lekkich, łatwych i przyjemnych. Czytałam ją z wyjątkową szybkością i zaciekawieniem. Może między innymi dlatego, że od samego początku poczułam nić sympatii do Luizy a następnie do Gabriela. Autorce udało się wciągnąć czytelnika w tajemniczą historię sprzed lat, w której główną rolę odegrała kobieta zajmująca się kontaktami z duchami. Jestem oczarowana opisami wiekowego domu, pełnego tajemniczych zakamarków, w którym mimo upływu lat wyczuwana jest obecność jego byłej właścicielki. Lubię takie historyjki z lekkim dreszczykiem, a tu tych dreszczyków nie brakowało. Chociaż tytuł i okładka mocno sugerują, że jest to powieść świąteczna, śmiało można ją czytać również po świętach. Zimowa aura przenosi czytelnika do cichego zakątka miejscowości, w której stoi stara willa, ale ogień z kominka zdecydowanie ociepli emocje. Jak na świąteczną powieść przystało jest sporo świątecznych akcentów, ale w fabule znajdziemy również trochę spirytyzmu i tajemnicy, a także odrobinę kryminału. Główni bohaterowie są jak ogień i woda; Luiza trochę „narwana”, odważna i pewna siebie, a Gabriel to ocean spokoju, rozwagi, po prostu ideał mężczyzny aż nadto idealny. Autorka cudownie pokazała emocje i to, że nie warto zbytnio przejmować się tym co było, a ruszyć do przodu z nadzieją na lepsze. Bo przecież nic nie dzieje się bez przyczyny, czasami musi wydarzyć się coś złego, aby zauważyć dobro i je wykorzystać. Mimo złych chwil, kłód rzucanych pod nogi przez los Jeśli chodzi o mnie, to w gąszczu przeczytanych w ostatnim okresie książek zimowo-świątecznych tę zaliczyć mogę do tych lepszych. Świetnie się przy niej bawiłam, chociaż nie brakowało momentów, w czasie których adrenalina galopowała jak szalona niestosownie w stosunku do spokojnej powieści świątecznej. Dość nietuzinkowy pomysł na fabułę to coś czego oczekujemy po dobrej książce, a w tej to znalazłam. Odrobina humoru, szczypta tajemnicy, okruch grozy i duża dawka romantyzmu, to coś, czego teraz potrzebowałam. Polecam tę książkę każdemu, kto potrzebuje dobrego relaksu. Nie będziesz śmiać się w głos, nie będziesz szlochać w chusteczkę, ale z pewnością mile spędzisz czas z tą książką.

W życiu, gdy wszystko się wali, gdy niepowodzenia spadają niczym śnieżna kula, warto mieć wiarę i nadzieję na lepsze dni. Nie poddawać się. A wiara i nadzieja dadzą nam siłę, aby stawić czoła życiowym problemom, niepowodzeniom. Historia Luizy Makowskiej jest dla nas akumulatorem dającym siłę do działania, gdy wszystko zdaje się układać przeciwko nam. Warto podkreślić, że „Willa Pod Jemiołą” to nie tylko powieść, która doda nam sił w trudach życia codziennego, lecz co ważne otuli nas świątecznym klimatem, który z każdym dniem coraz mocniej rozgrzewa nasze serca. Luiza wręcz w jednej chwili traci pracę i zostaje porzucona przez swojego chłopaka Tobiasza. Utrata pracy nie wynika z jej błędu czy zaniedbań. To bardziej wynik działań jej szefowej. Z kolei decyzja Tobiasza o odejściu od Luizy podyktowana była jego poczuciem, że trwanie w takiej relacji nic im nie daje. Mężczyzna nie czuł, że Luiza poświęca się tej relacji. To nie ważne, że on sam, nie poświęcił jej uwagi, zostawiając ją „samą w najgorszym możliwym momencie, nie dając szansy na naprawę tego, co się zepsuło”. W jednym dniu życie kobiety zmieniło się o sto osiemdziesiąt stopni. Nie ukrywam, że to, co wydarzyło się w życiu kobiety, trafiło w moje czułe struny. Moja empatyczność sprawiła, że poczułem ból Luizy, który przeżywała w wyniku życiowych problemów. To, co zaimponowało mi w jej postawie, to chęć walki o siebie, swoje życie, o radość i szczęście. Kobieta postanowiła bowiem wyjechać do starej willi, odziedziczonej przez jej ojca. Podczas kilku tygodni pobytu „w zabytkowym budynku pełnym tajemnic” dąży do odnalezienia życiowej harmonii, równowagi, która pozwoli jej na nowo mocno stąpać po ziemi. Tutaj też odkrywa tajemnicę rodzinną. Co ważne otwiera się na nowe znajomości. Pojawienie się w życiu nieznajomego mężczyzny, będzie początkiem wielu zmian w życiu Luizy. Czy niefortunne, pierwsze spotkanie z Gabrielem Szafrańskim będzie początkiem wielkiej, spełnionej miłości? Pragnę podkreślić, że lektura książki „Willa Pod Jemiołą” to wyjątkowa historia, utrzymana w świątecznym klimacie. Anna Szczęsna zadbała o to, aby rozgrzał on nasze serca, tworząc w naszej głowie wyjątkowe świąteczne obrazy. Natomiast historia Luizy Makowskiej pokazuje nam, że warto iść przez życie z podniesionym czołem, nawet gdy na naszej drodze pojawiają się niepowodzenia. Często jest tak, że są one zapowiedzią zmian… na lepsze! Powieść „Willa Pod Jemiołą” ukazała się nakładem Wydawnictwa Filia

Kolejna jeszcze bardziej cudowna książka Wydawnictwa Filia. Zebrały się w niej wszystkie wydarzenia, które na co dzień mnie interesują. Mamy tutaj starą i nie zamieszkałą willę, kobietę, którą porzucił mężczyzna i niespotykane rzeczy stanowiące cud, lub obecność osób, których nie widać:-) Bardzo podziwiałam bohaterkę za jej siłę charakteru, odwagę w sytuacjach stresujących, zachowanie dumy w czasie, kiedy serce rozpadało jej się na kawałki i trzeźwe myślenie (no bo winko z szafki się nie liczyło). Za to bardzo znielubiłam na szczęście byłego później partnera Luizy, który po pierwsze zostawił ją przed świętami, po drugie, miał ku temu powód tej samej płci co ona, po trzecie, zażądał od niej zwrotu gotówki za dotychczasowe wygody, które rzekomo jej sprawiał. Gdy tylko o tym przeczytałam, miałam go naprawdę dosyć. Jednak historia tu się nie kończy. Willa pod Jemiołą będzie miała powód, by się tak nazywać, ale póki co naszą uwagę będą przykuwały zupełnie inne sceny. Choćby ta, kto wieczorem uciekał z jej posesji w krzaki? Dlaczego ta sprawa została nagłośniona? Czy możliwe, że po odkryciu tożsamości ciotki w willi będą się działy niespotykane rzeczy? Bo czy nagle coś pojawiającego się przy kominku jest jej zwidą, czy też autentycznym wydarzeniem? Czy dalsza opowieść potoczy się tak jak ona będzie chciała, czy też czeka ją nie lada niespodzianka? Oj, dajcie się porwać tej niesamowitej historii, która sprawi, że uwierzycie we wszystko możliwe i niemożliwe. Wspaniale poprowadzona opowieść, która co rusz nas zaskakuje. Mamy tu wiele tajemnic do odkrycia i będą one bardzo niespotykane. To pozycja do której nie potrzeba kawki i ciasteczka, gdyż ona sama w zupełności nam wystarczy. Ani przez chwilę nie będziecie się nudzili, gdyż znajdują się tu prawdziwe wzloty, bez najmniejszych upadków. Jeśli coś wam mówi słowo Medium, to znaczy, że na pewno będzie tu się wiele działo. Ciężko jest mi nie zdradzać szczegółów, więc po prostu powiem, że bardzo wam ją polecam!

#willapodjemiołą @anna_szczesna_autorka #współpracabarterowa z @wydawnictwofilia Dawno już mi tak serce nie trzepotało przy czytaniu.Ta powieść jest naprawdę dobra.Ma to "coś" co nie pozwala się oderwać,zrobić przerwy.Ciekawość rośnie z każdą przewróconą stroną.Spodziewałam się ckliwej,ociekającej świątecznym klimatem opowieści a tymczasem otrzymałam zimową i w pewien sposób magiczną historię.Oprócz życiowych perypetii bohaterki dostajemy tu emocje które chwilami przyprawiają o gęsią skórkę. Poznajemy Luizę,której życie nagle się"posypało" jak stara,krucha porcelana...traaach i z pięknej całości zostają skorupy.Jednego dnia dziewczyna nagle traci pracę a ukochany po kilku latach związku oznajmia że już jej nie kocha...ot,tak po prostu.Podłamana,pozbawiona perspektyw na najbliższą przyszłość,ukojenia szuka u rodziców.Spotyka ją kolejne rozczarowanie gdyż rodziciele wybywają z domu na święta.By odgonić samotność i zająć czymś głowę Luiza wyrusza do odziedziczonej przez ojca "Willi pod jemiołą"by przygotować ją do sprzedaży.Na miejscu zastaje dosyć "surowe" warunki z którymi jednak radzi sobie całkiem dobrze.Poznaje sporo faktów z życia Julii,swojej ciotecznej babci,która według odnalezionych wycinków z gazet była....medium!Tak,medium a w "tej" willi odbywały się seanse spirytystyczne.Przerażona i jednocześnie zaintrygowana dziewczyna postanawia zagłębić się w losy Ciocio-Babci.Zaczyna podejrzewać ze w willi są duchy...słyszy skrzypienie,trzaskanie i "coś" jakby...chichot...Wciąż ma wrażenie że nie jest sama...Czy faktycznie dom jest nawiedzony a Julia kontaktowała się z zaświatami?Luiza zmierzy się nie tylko z tymi sekretami.Bedzie musiała zastanowić się co dalej,jak pokierować swoim życiem i zregenerować złamane serce.Musi otrzepać się z tego co było i otworzyć nowy rozdział.A może ktoś jej w tym pomoże...?Czy będzie to tajemniczy Gabriel który.....a nie,nie zdradzę wam.Sami się przekonajcie,zatrzymajcie się na chwilę w "Willi pod jemiołą".

𝓦𝓲𝓵𝓵𝓪 𝓹𝓸𝓭 𝓳𝓮𝓶𝓲𝓸łą Dzień dobry! Wizualizujecie sobie miejsce historii z książki? Ja często zwłaszcza, gdy autor/ka książki potrafi mnie w magiczny sposób przenieść w to miejsce. Chciałabym Was zachęcić do cudownej zimowej książki „Willa pod jemiołą” @anna_szczesna_autorka To książka, która wyszła nakładem @wydawnictwofilia i zachwyciła mnie swoim mrocznym klimatem i historią. Wyobraźcie sobie starą willę, w której macie zamieszkać aby przygotować ją do sprzedaży. Pełno starych mebli i skrzypiące schody. Dodajmy do tego otuloną śniegiem mieścinę i historię cioci - właścicielki Willi i klimat książki gotowy! To jedna z najbardziej klimatycznych książek zimowych jakie czytałam. Do teraz mam przed oczami willę otoczoną grubą warstwą śniegu. Powieść wywoływała we mnie wiele emocji, pozytywnych. Znalazłam w niej nadprzyrodzone zjawiska, chociaż okropnie się ich boję, nutkę romantyzmu, szczyptę radości. Nie zabrakło też smutnych chwil, ale przeważały te dobre. Świetnie przemyslana i skonstruowana fabuła wciągnęła mnie do tego stopnia, że wcale nie chudą książkę, przeczytałam w jeden wieczór. ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️/5 Luiza jednego dnia traci pracę, drugiego partnera Tobiasza, z którym chciała spędzić resztę życia. Gdy nadarza się okazja aby pomóc rodzicom przygotować willę ciotki do sprzedaży zgadza się bez zastanowienia. Nie ma pojęcia jak wiele niespodzianek przed nią. Odkrywa mroczne sekrety rodzinne i poznaje nieznajomego, który pomaga jej czasem w willi. Dzięki niemu los się troszkę do niej uśmiechnie. To historia o tym, że gdy czujemy że nic nigdy już dobrego nas nie spotka, a wokół nas same niepowodzenia - to one mogą być tylko początkiem czegoś nowego. Nic nie dzieje się bez przyczyny. Dziękuję, za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki @wydawnictwofilia

Luiza przechodzi przez trudny czas. Straciła pracę. Zostawił ją partner. Kobieta postanawia jechać do rodziców i tam się wyciszyć, zebrać myśli. Okazuje się, że rodzice na święta wyjeżdżają za granicę. Niespodzianką jest dla niej również fakt, że jej rodzice dostali dom po ciotce. Trzeba go troszkę ogarnąć bo jest zaniedbany, by wystawić go na sprzedaż. Luiza postanawia, że pod nieobecność rodziców się tym zajmie. Zamieszkuje tam by być na miejscu i szybciej wszystko zrobić. Na początku dzieją się różne dziwne rzeczy... Jakby tam straszyło. Wkrótce okazuje się, że Luiza nie jest jedyną osobą, która ma dostęp do tego miejsca... ✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨ Książka zaskakuje. Na początku byłam niemal pewna, że będzie to jakaś historia grozy. No nie do końca. Co prawda pojawia się temat medium i tego typu rzeczy. Przyznam, że moja wyobraźnia potrafiła ukazać mi wszystkie opisane elementy. Za to należą się duże brawa autorce bo mało kto potrafi zrobić na mnie aż takie wrażenie. Czułam się jakbym była tuż obok bohaterów. Kiedy już historia nabiera tempa i pojawia się w niej pewien mężczyzna to mamy bardzo sensowną historię. Dlaczego? A no dlatego, że autorka postawiła na dojrzałość. Nie znajdziecie tu niepotrzebnych pretensji, dram. One zawsze wszystko komplikują, a życie samo w sobie potrafi być już dosyć skomplikowane, prawda? Ta historia się po prostu dzieje, podawałam za każdą stroną i nie mogłam się nadziwić, że książka może tak zaintrygować i nie tworzyć burzy. Książka ta pokazuje, że czasami w naszym życiu wydarzy się wiele złego. Jednak nic nie dzieje się bez przyczyny. Takie niekorzystne sytuację często prowadzą nas w miejsce, gdzie dopiero poznamy co to prawdziwe szczęście i zadowolenie z życia. Polecam wam tę książkę.

To moje kolejne spotkanie z twórczością autorki, czytałam kilka książek Ani i każda wywarła na mnie pozytywne wrażenie, dlatego też nie mogłam przejść obojętnie obok zimowo - świątecznej powieści pisarki jaką jest "Willa pod jemiołą". Stylistyka i język jakim posługuje się Ania jest bardzo lekki, prosty i przyjemny, co sprawia, że książkę czyta się niezwykle szybko i z zainteresowaniem, ja pochłonęłam ją w jeden poranek. Fabuła została w interesujący sposób nakreślona i równie dobrze poprowadzona i chociaż jest przewidywalna to nie odebrało mi to radości z czytania. Bohaterowie jakich wykreowała autorka są niezwykle autentyczni, myślę, że śmiało moglibyśmy spotkać takie osoby w rzeczywistości i również utożsamić się z nimi w wielu kwestiach, podzielając podobne troski i dylematy moralne. Główna bohaterka - Luiza od początku zaskarbiła sobie moją sympatię i byłam szalenie ciekawa jak autorka poprowadzi jej losy. Na kartach tej powieści znajdujemy rodzinne tajemnice z przeszłości, które zostały w niezwykle interesujący, barwny i nieco mroczny sposób przedstawione, co ogromnie mi się podobało! Ania świetnie oddała niepowtarzalny klimat starej willi, niektóre opisy były tak bardzo plastyczne, że miałam wrażenie jakbym również była tam na miejscu i towarzyszyła bohaterom we wszystkich wydarzeniach oraz chłonęła targające nimi emocje, a tych tutaj co nie miara! Historia głównej bohaterki "Willi pod jemiołą" skłania do głębszej refleksji nad własnym życiem i daje nadzieję na lepsze jutro! Bo po burzy zawsze wychodzi słońce! Miło spędziłam czas z tą książką! Mam już w domu kolejną powieść Ani - "Przystań nad Wisłą" i mam zamiar niebawem po nią sięgnąć! Polecam!

Siedemnasty dzień listopada. Kto z Państwa czuje już świąteczny klimat? U mnie zdecydowanie unosi się w powietrzu od dobrych kilku tygodni. A ostatnio jeszcze mocniej przybrał na sile. Wszystko za sprawą „Willi pod jemiołą”. Piękna okładka książki dała mi nadzieję. Nadzieję na świetną historię. Treść mi jej nie odebrała! Opowiem jak to widzę. Jest biało. Wszędzie. Śnieg nie zostawił ani skrawka bez swojej obecności. Drogi praktycznie nieprzejezdne. Pośród takich właśnie ośnieżonych drzew stoi willa. Majestatyczna. Piękna. Tam po życiowej rewolucji, na którą składa się rozstanie z partnerem oraz utrata pracy, pojawia się Luiza. Ma przygotować, należącą do rodziny, willę na sprzedaż. Zapowiada się, że nadchodzące Boże Narodzenie będzie zupełnie inne od minionych. Krok po kroku dziewczyna odkrywa zaskakujące informacje na temat krewnej zamieszkującej posiadłość. Przekonuje się również, że życie potrafi płatać niezłe figle. A może to nie tylko życie? Pięknie się tę powieść czytało. Bardzo za nią dziękuję Wydawnictwu Filia. „Willa pod jemiołą” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Pani Anny Szczęsnej. Bardzo udane. Bardzo! Wyobraźnia pracuje na najwyższym poziomie. Musicie ją uruchomić bo w innym przypadku wiele stracicie. Autorka świetnie wszystko opisuje. Książka jest bardzo treściwa. Brak tam zbędnych afer, katastrof. Na wspomnienie zasługuje również fakt, że bohaterowie są bardzo dojrzali. Nie będę ukrywać, spodobało mi się to. Wiecie o co chodzi. Często pisarze na siłę kreują kłótnie postaci, zdrady, rozstania. Tutaj, oprócz tego jednego trzęsienia ziemi Luizy, jest według mnie harmonijnie