Toń (audiobook | CD, wyd. 05.2018)

„Toń” jest książką, która spodobała mi się już od pierwszych stron, a autorka niezawodnie zapewniła mi dużo przyjemności i satysfakcji z czytania. Na samym początku poznajemy dwie siostry. Dżusi i Eleonora różnią się tak, że bardziej chyba nie można, lecz łączy je wspólne dzieciństwo i trudna relacja z ciotką Klarą. Historia rozpoczyna się dość niewinnie, jednak z kolejnymi stronami autorka odkrywa przed czytelnikiem (oraz siostrami) kolejne tajemnice rodziny Sternów. Wszystko co do tej pory znały rozpadło się, a dziewczyny muszą zmierzyć się z bolesną i niezbyt chwalebną historią ich rodziców i ciotki. Dużą rolę odgrywają również osoby spoza rodziny – tajemniczy Ramzes, niezwykła staruszka Matylda, Gerd, który przy okazji odkrywa również przeszłość swojego ojca oraz inne osoby jak sąsiadki czy listonosz. Początkowo niewiele wiemy o przeszłości bohaterów i całej historii, lecz stopniowo dowiadujemy się coraz więcej, otrzymujemy nowe części historii, które po jakimś czasie zaczynają do siebie pasować, a co najlepsze ani razu nie odczujemy chaosu czy niespójności. Akcja jest dynamiczna i polega głównie na rozwiązywaniu kolejnych zagadek oraz pozyskiwaniu nowych informacji. Bohaterowie są właśnie tacy, jakich umie stworzyć Marta Kisiel – niesamowici! Od razu polubiłam wszystkich! Siostry, Klarę, Gerda, Ramzesa czy uciążliwe sąsiadki. Chyba, że kogoś mieliśmy nie lubić, to wtedy oczywiście takie postacie zostały ukazane w taki sposób, by nie budzić sympatii. Jednakże jak zwykle w przypadku książek tej autorki, bohaterowie stanowią bardzo mocny punkt powieści. Są świetnie wykreowani, tak zupełnie różni i niesamowici na swój sposób, budzący wiele emocji. Toń jest powieścią, którą można określić jako historyczną komedię, z elementami kryminału, thrillera, fantastyki i z nutką grozy. Ja wiem, że to brzmi tak jakby nie miało prawa się udać, ale efekt jest naprawdę fenomenalny! Autorka typowym dla siebie humorem i trafnymi porównaniami wielokrotnie mnie urzekła i sprawiła, że nie raz zaśmiałam się nad książką. W Toni pokazała nieco inne oblicze, ale wg mnie jeszcze lepsze niż w Dożywociu. Dialogi między bohaterami zostały jak zwykle świetnie poprowadzone, akcja pochłania czytelnika bez reszty, a kolejne odkryte tajemnice budzą jeszcze większe emocje jak dla mnie ta książka to mistrzostwo od pierwszej do ostatniej strony. Fabuła i pomysł podróży w czasie oraz zaginionych skarbów sprzed wielu lat dodaje tajemniczości, a niektóre sceny budzą grozę. Dodatkowo jak zwykle zgrabnie wpleciono elementy fantastyczne, które nie są nachalne, a jednocześnie podczas czytania mocno odczuwa się, ze one gdzieś tam są. „Toń” bardzo mi się podobała, ze względu na bohaterów, przedstawioną historię oraz sposób jej opisania. Ani na chwilę w trakcie czytania nie poczułam znużenia. W powieść wciągnęłam się od razu i nie mogłam się oderwać. Pochłonęłam ją w 2 dni, to już samo w sobie sporo mówi. Po skończeniu tej części nie mogłam doczekać się kolejnych tomów cyklu wrocławskiego! Polecam wszystkim, którzy jeszcze nie znają! Nie powinniście się zawieść!

„Toń” to najnowsza opowieść autorstwa Marty Kisiel, w którym autorka podejmuje kwestię podróży w czasie, ale robi to w niestandardowy, oryginalny sposób, który przykuwa uwagę i robi wrażenie. Nieliczni, którzy posiadają umiejętność „manipulacji czasem”, potrzebują w tym celu konkretnych wspomagaczy, a ostatecznie mogą jedynie obserwować – żadne tam mieszanie w przeszłości. Porównałabym to w sumie do czytania z historii danego miejsca, oglądania nagrania tworzonego w każdej sekundzie przez wszystko dookoła; do zanurzenia się w czasie bez możliwości jakiegokolwiek oddziaływania. To oraz cała otoczka stanowią absolutnie rewelacyjny pomysł. Świat przedstawiony uzupełniają bohaterowie – żywi, interesujący, ale nadal realistyczni. W dodatku autorka nie stroni od subtelnego, ale jak najbardziej zauważalnego poczucia humoru, co sprawia, że książka wręcz czyta się sama. Ponadto Marta Kisiel zaserwowała fanom swojej twórczości prawdziwą gratkę – na kartach tej powieści bowiem pojawia się paru bohaterów znanych z innej jej książki. Z całą pewnością „Toń” to książka, którą trzeba przeczytać. Polecam. :)