Piekielna królowa. Tom 2 (okładka  miękka)

Drugi tom serii Piekielna. Letha nadal przebywa w Królestwie Czerwonych, udając królową Yenisei. Chociaż jej zadaniem nadal pozostaje wyjście za księcia Aidana, a potem zabicie go. Dziewczyna jednak coraz mocniej przywiązuje się do niego i dostrzega w nim dobre cechy. Aidan natomiast jest jej już całkowicie oddany, co wykorzystuje jego ojciec, by nim manipulować. Pod względem budowy bardzo widać, że to drugi tom – nie dochodzi jeszcze do żadnych większych zmian, które czekają nas w zakończeniu, mamy tu głównie rozwijanie wątków z pierwszej części. Nie jest to jednak wada, bo dzięki temu mamy szansę lepiej poznać postacie i świat. O ile w pierwszym tomie relacja Lethy i Aidana rozwijała się powoli, tak tutaj dostajemy trochę więcej romantyzmu z ich udziałem i skupiamy się głównie na rodzeniu się ich miłości. Nie zabraknie też problemów i zwrotów akcji, gdy otoczenie będzie próbowało odciągać ich od siebie. Między tą dwójką jest naprawdę dobra, intensywna chemia, czuć tu emocje i jak zaczynają uświadamiać sobie swoje uczucia – Aidan od początku wie, że zrobi dla Lethy wszystko, chciałby wierzyć, że mają szansę na szczęście, ona jest dużo bardziej ostrożna. W bohaterach zachodzą zmiany, Aidan nieco łagodnieje, Letha odkrywa w sobie bardziej mroczną i brutalną naturę, więc nie ma między nimi już takiego kontrastu. Oprócz głównej pary moją uwagę zwrócił Kenneth – najlepszy przyjaciel Aidana, pierwsza osoba, która zobaczyła w nim dobro, po prostu złoty człowiek, Kenna – nowa służąca Lethy, która wnosi do jej życia trochę radości i ciepła, oraz Rose – chyba najbardziej tragiczna postać, macocha Aidana, ciągle tłamszona i poniżana w małżeństwie. Cieszę się, że to jedna z nielicznych serii fantasy, gdzie autorka zwraca uwagę na relacje między kobietami i jak Letha szuka bliskości i wsparcia u innych pań w otoczeniu. W tym tomie nie było już tak wytrącających mnie z czytania sytuacji jak w poprzednim z wątkiem chłosty, gdzie ktoś zachowywał się całkowicie niezgodnie ze swoją wcześniejszą postawą, ale nadal znalazło się kilka minusów. Wciąż nie jestem przekonana do bardzo wszechwiedzącej narracji, gdzie autorka na bieżąco przeskakuje między perspektywami różnych postaci. Moim zdaniem odejmuje to możliwości, gdzie moglibyśmy zaskoczyć się czymś razem z Lethą i Aidanem. Mam też wrażenie, że chwilami brutalność bierze górę nad przemyślanym światem. Rozumiem, że Domhan ma być bezwzględny i wręcz szalony, ale zastanawiam się, jakim cudem jego królestwo funkcjonuje, skoro ten człowiek w ogóle nie przejmuje się dyplomacją, torturuje i bije ,,królową”, wprost mówi o zabijaniu kobiet poślubionych dla sojuszu oraz większość decyzji podejmuje, żeby dokuczyć otoczeniu, nawet jeśli są szkodliwe dla jego własnego państwa. Z kolei ukrywa to, że stosował przemoc wobec swojej pierwszej żony. Zauważyłam też, że autorka ma skłonności do powtarzania pewnych stwierdzeń i przemyśleń wiele razy, np. Lethy o tym, że czuje coś do Aidana, ale musi go zabić. Na Wattpadzie to ma sens, bo rozdziały czasem ukazują się po dłuższej przerwie i czytelnik musi sobie pewne rzeczy przypomnieć, ale w przypadku wydanej książki jest moim zdaniem zbędne i czasami nużące. Oczywiście, ta seria nie jest jakimś rozbudowanym, głębokim fantasy podejmującym filozoficzne tematy. Ale jest świetną rozrywką, która wciąga i angażuje w losy bohaterów. Ja podczas czytania świetnie się bawiłam i mimo że od jakiegoś czasu czytam nieco wolniej, to błyskawicznie przewracałam wirtualne kartki, by poznać dalsze losy Lethy. Jeśli lubicie romantyczne fantasy z pewną dozą brutalności i wątkiem enemies to lovers, to myślę, że podzielicie moje odczucia.

Czy miłość w czasach wojny i dworskiej intrygi może istnieć? Czy wrogowie mogą poczuć do siebie coś więcej niż tylko nienawiść? Czy oboje mają szansę na szczęście? Czy można stworzyć związek zbudowany na kłamstwie? Letha myśli, że jest skazana na towarzystwo Domhana, ale Aidan wraca z bitwy. Poturbowany, ale wciąż żywy. Można by powiedzieć, że koniec trosk, jednak to dopiero początek. Aidan traci wierzchnictwo nad Zielonymi, zyskuje jednak zaufanie narzeczonej. Wydaje się, że między nimi zaczyna coś się dziać, ale czy to ma rację bytu? Letha wciąż udaje królową Yenisei i ma zgładzić księcia jak i króla, jednak coraz bardziej myśli o uchronienia go przed zagląda. Haile zaczyna sobie na coraz więcej i jawnie nie trawi dziewczyny, co najwidoczniej nie przeszło bez echa, bo Letha nie zamierza odpuścić nawet jeśli to oznacza zdradę. A do tego książę ewidentnie jej nie ufa, ba on nawet jej nie trafi w związku z czym każe jej się wynieść do pokojów jego byłej, a narzeczonej przydziela nową służącą – Kenne. Tak kochani, trochę zmian zaszło od czasów piekielnej narzeczonej, a mianowicie między parą narzeczonych zaczyna iskrzyć. Tak jakby znaleźli nić porozumienia. Do tego książę codziennie udowadnia Lethie, że zasłużył na jej szansę. Co niestety król też zauważył, więc rzuca im kłody pod nogi. Zmusza ich do cierpienia, a do tego chce by dziewczyna znienawidziła jego syna. Najgorsze, że jeden fałszywy ruch i oboje spłoną. A kiedy wydaje się, że mogą trochę odetchnąć i być przy sobie naprawdę sobą to wybucha kolejna bomba i wszystko znowu wisi na włosku. Czy oni to przetrwają? Czy mają szansę być naprawdę szczęśliwi? Przyznam, że jedynka podobała mi się pod względem większej ilości akcji, ale 2 część urzekła mnie relacją pomiędzy tą dwójką. Do tego nowi bohaterowie, intryga się zagęszczała jeszcze bardziej. Nawet Letha została zmuszona do przekroczenia granic, by jej tajemnica nie wyszła na jaw. Powiem wam, że coraz bardziej ją podziwiam, jak sobie radzi na dworze wroga. Do tego fakt, że nie jest hipokrytką, zaczyna wierzyć, że Aiden to nie potwór tylko marionetka ojca. Zaczyna mu ufać i widzi, że książę ma uczucia. A do tego widzi, że jeśli by miała jego nazywać potworem to by musiała sama się nim nazwać. Nowi bohaterowie też dodają świeżości całej intrydze. A fakt, że mało Hailie jest to sprawia, że nie mam ochoty jej zabić co sekundę 😂 Tak ta kobieta działa na mnie jak płachta na byka xD Jest denerwująca do bólu 😡 Za to Kenna, nową służącą Lethy to złoto. Jest miła ale ma swoje zdanie i nie boi się go powiedzieć. A to jak staje przeciw Haile i ma odwagę się jej postawić to mega plus dla niej. Jest odważna i coś czuję, że z nią będzie jeszcze ciekawiej. Ona też stara się przetrwać i lubi Lethe. Kolejny sojusznik w drużynie. Zaskoczył mnie tutaj też Kenneth, ok zawsze był dla przyjaciela, ale teraz jak mocno chronił i wspierał tę dwójkę, aż do tego stopnia, że wyśpiewał wszystko dziewczynie byleby jego przyjaciel nie czuł się winny to poprostu złoto. Chyba dobrze, że Aidan mu się spowiada ze wszystkiego. Nie boi się konsekwencji i zawsze będzie dla przyjaciela. A Lethe też pokochał, więc no kibicuje tej dwójce z całego serca. Jego wręcz też uwielbiam 😍 Powiem wam, że po 2 tom również warto sięgnąć co po pierwszy. Szybko się czyta i wciąga od początku. Są momenty, które mogą zaskoczyć nie raz, aż do tego stopnia, że nie ogarnia się co tu się stało i człowiek zastanawia się czy nienawidzić bohatera czy nie. Powiem wam, że jestem pozytywnie zaskoczona i jam najbardziej mogę dać 10/10

Gdybym miała wybrać jeden debiut, pod którym podpisałabym się całym sercem i któremu kibicuję, to bez wahania wskazałabym na serię „Piekielna” Klaudii Gregorczyk. Historia Lethy i Aidana dostarczyła mi tylu emocji, że najchętniej prosiłabym Autorkę, żeby rozciągnęła tę serię do jakiś sześciu tomów! Mimo że uczucie między głównymi bohaterami rozwija się bardzo powoli, to fabuła nie zwalnia ani na chwilę i nie zostawia czasu na odpoczynek. W moim odczuciu powolne budowanie relacji między Aidanem i Lethą jakie obserwujemy w drugim tomie, nadało tej historii naturalności i przełożyło się na moje zaangażowanie emocjonalne w to, co czytałam. To powieść przepełniona niepewnością, dworskimi intrygami, ciągłymi zwrotami akcji… niejednokrotnie łamiąca serce przebiegiem zdarzeń. Polubiłam Lethę za silny charakter i odwagę jaką w sobie nosi, dzielnie udając na Czerwonym Dworze królową niebieskich – Yenisei. Z przejęciem obserwowałam, jak kiełkuje w jej sercu zakazane uczucie do mężczyzny, którego powinna nienawidzić. Ba! Ona miała go zabić! Co wybrać w takiej sytuacji? Zdradzić swój kraj, czy samą siebie? Autorka niesamowicie buduje napięcie podczas całej historii. Nie doszukałam się fragmentów, które byłyby zbędne, za długie, pozbawione znaczenia… gdybym nie wiedziała, że „Piekielna narzeczona” była debiutem, to w życiu bym na to nie wpadła. To co czytamy, to prawdziwa esencja całej historii – mocna i przyprawiająca o szybkie bicie serca. Wiecie jak nudne potrafią być czasem opisowe fragmenty w książkach, ale tu nie ma o tym mowy. Autorka wplotła w tę powieść tak wiele detali dotyczących wyglądu, zachowania, drobnych gestów, czy mimiki bohaterów, że ja tę historię widziałam na własne oczy. Dodam, że audiobook czytany przez Zuzannę Saporznikow jest genialny… ten głos pasuje mi tam jak żaden inny. Polecam jeśli macie ochotę poczuć te wszystkie emocje na własnej skórze.

Zdarza się Wam nie dokończyć czytania jakiejś serii/cyklu? Ja zazwyczaj staram się wszystko kończyć. Ale zdarzają się takie powieści, przy których po prostu się nie da. Gdy jeden tom spowolni i nie skusi do dalszego poznawania to niestety... PIEKIELNA KRÓLOWA to drugi tom serii "Piekielna" autorstwa Klaudii Gregorczyk i tym samym kontynuacja losów głównych bohaterów poznanych w PIEKIELNEJ NARZECZONEJ. Dlatego też miałam co do tej części bardzo duże oczekiwania. Pierwszy tom bardzo mi się spodobał, wręcz nie mogłam oderwać się od książki. Miałam wrażenie, że cały świata stworzony przez autorkę wciąga mnie prosto do środka i przedstawia wszystko "na żywo". Tak było wtedy. Teraz, gdy zabrałam się za drugą część, czegoś mi zabrakło. Akcja zdecydowanie przystopowała i wraz z nią bohaterowie jakby stracili swoją iskrę, która dodawała im mocy. W tej części Letha próbuje żyć na Czerwonym Dworze, a Aidan robi wszystko, aby ją ochronić. Dalsze kłamstwa i tajemnice kłębią się w tej historii i budują niepotrzebne napięcie pomiędzy postaciami. Na dodatek na Dworze wytwarza się dość negatywna atmosfera, która nie napawa nadzieją. PIEKIELNA KRÓLOWA znacznie różni się od poprzedniej części. Momentami miałam wrażenie, że tworzona fabuła miała potoczyć się inaczej niż zostało to wydrukowane na papierze. Zamysł na całą tą historię jest bardzo dobry, ale nie należy też zapominać o brutalności i braku ostrzeżeń przed nią (czego bardzo mi brakuje). Możliwe, że ten tom miał na celu spowolnić wszystko, aby w kolejnym akcja pognała do przodu. Wolałabym jednak, aby wyglądało to inaczej.

Drugi tom w moim odczuciu jest napisany całkiem inaczej. W pierwszym cały czas się coś działo, nie było momentu, w którym można by się nudzić. Piekielna królowa jest inna. Ta część mocno skupia się na emocjach naszej głównej pary. Król cały czas próbuje skrzywdzić Lethę. Pilnuje swojego syna, aby zachowywał się adekwatnie do jego wymagań. Uważa, że książę powinien być stanowczy i okrutny w stosunku do swojej narzeczonej. Przez co para ma ciągły mętlik w głowie. Oboje próbują chronić siebie nawzajem poprzez tajemnice i niedopowiedzenia. Niestety wkradła się tutaj mocna powtarzalność. Ponieważ bohaterowie ciągle wspominają o tym, że chcą aby ich druga połówka była bezpieczna. Było to używane troszkę zbyt często. Jednak podobało mi się to, że uczucie tych dwojga kiełkuje powoli i naturalnie. Bohaterowie są interesujący, niektórzy denerwujący, okrutni, przyjacielscy. Cała gama różnych cech. Tak jak w poprzednim tomie nie darzyłam Hali zbyt wielką miłością. Za to jestem dzięki tej części jeszcze bardziej ciekawa postać Yenisei, która co prawda nie pojawia się w książce lecz jest dosyć często wspominana. W kolejnym tomie myślę, że da o sobie znać i to dopiero sprawi, że akcja mocno nabierze tempa, którego mi troszkę brakowało. Już się nie mogę doczekać kolejnej książki z serii, jeżeli będzie tak ekscytująco jak na samym końcu Piekielnej Królowej to książka będzie naprawdę cudowna.

Hej! Dzisiaj porozmawiamy sobie o książce Piekielna Królowa od Klaudii Gregorczyk Oj, ile tam było emocji…. Zwłaszcza frustracji i złości! Klaudia wodzi nas za nos i urządza huśtawkę nastrojów, wywołaną relacją Aidana i Lethy. Bohaterowie zaczynają się do siebie zbliżać, ale wszystkie znaki na niebie i ziemi mówią im, że nie powinni, bo w ten sposób krzywdzą nie tylko siebie, ale i tę drugą stronę. To, ile razy chciałam zamordować autorkę uczczę liczeniem… Aidana i Lethę zresztą też. Zdzieliłabym ich po łbie, posadziła naprzeciw siebie i kazała rozmawiać z groźbą wpie#$%#%.... 🤬 Tak, Klaudia umie grać na emocjach. Piekielna królowa to drugi tom serii „Piekielna” , która jest typową środkową książką. Akcja – choć dynamiczna, nie posuwa za bardzo historii naprzód. Skupia się bardziej na budowaniu relacji między dwójką głównych bohaterów, którzy stawiają czoła przeciwnościom. Jestem ciekawa co Klaudia zgotuje bohaterom w trzecim tomie! 😍 Aż boję się pytać… Jeśli lubicie mroczne, brutalne klimaty, towarzyszące wielkiej miłości stojącej w opozycji do całego świata, to polecam Wam poznać serię „Piekielna”