Terror. Costello Brothers (okładka  miękka, wyd. 06.2022)

Pełna zwrotów akcji na koniec łzy sama mi leciały

Ta seria bardzo mnie wciągnęła jest niesamowita a wyzwoliła takie emocje że brak mi słów gorąco polecam ❤️❤️❤️

Polecam 😍 również 1i 2 Tom Zemsta i Odwet . Miłość, Mafia,porwania czyta się szybko 🔥🔥

Ciekawa jak dwie poprzednie części

Świetna seria!

Polecam

Polecam

Polecam

RECENZJA PATRONACKA COSTELLO BROTHERS. TERROR - K.E.DECEMBER "Czułam, że obwinia mnie za to, co mu się przytrafiło, a przecież ja tak samo jak on byłam ofiarą w tej chorej grze o wpływy." "Jak w ogóle mogłam go pragnąć? Przecież był tak złym człowiekiem! Kiedyś słyszałam, że pożądanie i rozum nie chodzą ze sobą w parze, a teraz miałam na to dowód." Przyszła kolej na następnego braciszka Costello, a zarazem ostatniego, troszku to smutne, ale jak to mówią coś się kończy żeby coś mogło się zacząć. Jakby tak spojrzeć na kilka ostatnich stron drugiej części, to już wtedy było widać, że Marco nie będzie wcale takim pluszowym misiem, który na wszystko będzie przytakiwał. Był wściekły i chciał się przeciwstawić bratu i ja to nawet rozumiem. W końcu postawili go przed faktem dokonanym, jako taki bufor, który miał zapobiec wojnie i przyklepać sojusz między dwoma rodzinami. Poznajcie zatem historię o tym jak usidlić największego kawalera w całym świecie, mężczyznę z taką bogatą listą podbojów seksualnych, że moja lista na zakupy przy nim wymięka. O zaaranżowanym małżeństwie, wybuchowych charakterach, jednym włoskim, a drugim rosyjskim. O prawdziwej walce kocic, obwinianiu się wzajemnie kto jest winny obecnej sytuacji, wewnętrznemu zagubieniu, co się powinno czuć i właściwie do kogo. Pokazuje, że czasami mamy wrażenie, że znamy kogoś całe życie, a jednak coś nam umyka, zmiany, które widzimy, kiedy jest już za późno. O dwójce ludzi zmuszonych do ślubu, dość ciężkich początkach, braku zaangażowaniu i uczuciu, które nawet jeśli nie chcieli i tak zaczęło się rozwijać. W przypadku tej części mam wielki dylemat, bo o ile Marcello pokochałam od razu, tak do Marco nie żywiłam od początku żadnych ciepłych uczuć, miałam do niego jakiś dziwny żal za to co robił, jak traktował Anastazje. Miałam wrażenie, że nawet jeśli został zmuszony do ślubu, to powinien zachować jakieś resztki szacunku, czy coś. A z drugiej strony spodobał mi się moment kiedy wreszcie coś w nim minimalnie pękło i ich relacje się zdeczka poprawiły. I ta jego zazdrość, istny pies ogrodnika, on mógł robić wszystko, obracać każdą pannę. Ale kiedy Nastya wykrzyczała mu w złości, że zrobi to samo, to w końcu pojawiła się ona, ta sławetna żyła, która aż dziw że mu nie pękła ze złości, a to było nawet troszkę zabawne. Trafił swój na swego i duży plus za to, że jednak Marco nie dostał potulnej żonki, co by tylko patrzała i nic nie mówiła. Może jestem brutalna, ale on potrzebował silnej i równie wybuchowej i zadziornej kobiety, by go w końcu usadziła, bo jak nie ta, to żadna. Ale życie tej dwójki to było jak równia pochyła, raz było źle, później dobrze i znowu jeden błąd wracał ich relacje do początku. Eh, ciężki przypadek, ale moim zdaniem Anastazja miała w tym wszystkim jakiś wkład. Czy ją lubiłam? Może bardziej współczułam, bo jednak w pewnym momencie wpadła w taki wir uczuciowy, że miała ich dwóch obecnego męża i byłego narzeczonego. Jednak była trochę niesprawiedliwa, bo robiła identycznie to samo co Marco i zagubiona w swoich uczuciach, bo nie mogła zrozumieć jak mogłaby coś poczuć do człowieka, którego nienawidzi, a jednak nie przeszkadzało jej to żeby lecieć do tego drugiego jak było źle. Troszku to było irytujące i wkurzające. Ale i dla niej przyjdzie czas wyboru i nie będzie zmiłuj, trzeba będzie się opowiedzieć po jednej z stron. Co wybierze? Jak potoczą się losy ten dwójki? To już musicie się sami dowiedzieć, ja powiem tylko, że na pewno warto to sprawdzić. Podobało mi się, że ta dwójka mimo nienawiści, zaczęła się docierać powolutku i to było fajne, że jednak ta ich relacja nie zmieniła się tak gwałtownie, ale też nie stała w miejscu. A sam Marco to taki orzech w twardej skorupie, z zewnątrz wyrachowany i w ogóle, a jak się zajrzy do się środka, to jednak nie taki zły. Co do samej akcji, to powiem wam, że najlepsze kąski autorka zostawiła na później. Czytelnik śledzi sobie losy tej dwójki i myśli, że pewnie nic gorszego nie może się zdarzyć, aż tu nagle w pewnym momencie zostaje zaskoczony. Akcja nabiera tempa i ciekawości, robi się niebezpiecznie, pojawi się ktoś kto zostanie uknuty w podłą intrygę i wtedy wszystko obróci się w diabły. Jeśli myślicie, że nie da się was zaskoczyć to przeczytajcie Terror, a zmienicie zdanie, coś jak ja, ale ja to lubię jak nie jest nudno. Co prawda mogłabym się przyczepić do tej odmiany imion, ale to taki szczegół, mało istotny jak dla mnie, bo przecież nie przekreśla dla mnie historii, a formę sobie zmieniałam sama podczas czytania. No i przede wszystkim w pewnym momencie bohaterowie złamali mi serce, ta kłótnia, kilka słów za dużo, ten ból i żal, który czuła Nastya udzielił się i mnie, a potem wszystko się posypało i zaczęłam aż obgryzać paznokcie nad przebiegiem akcji, co może być trudne mając tipsy, ale nie niemożliwe😅 To tak jak z Marco niemożliwe staje się możliwe, kobieciarz też może się ustatkować, jak się go pokieruje w odpowiednim kierunku .

Costello brothers - Terror - K.E. December Dość często przed oczami przemykał mi ''któryś" tom z serii 😅 Na szczęście inne wydarzenia z poprzednich książek nie mają większego wpływu na ten tom i tylko podsycały moją ciekawość odnośnie tej czytelniczej pozycji. To moje pierwsze spotkanie z twórczością K.E December i nie żałuję tej decyzji. Nie dziwię się teraz, że ta seria ma takie powodzenie i jestem nadwyraz chętna zgranąć poprzednie części tej układanki. Książka ta wciąga czytelnika już od pierwszych swych stron i trzyma w objęciach aż do samego końca. Całość bardzo przypadła mi do gustu. Płynna i zarazem delikatna treść, a więc czytasz, czytasz i nie możesz przestać, zastanawiając się co przyniesie kolejna strona. Dawno nie czytałem takiej książki, bo praktycznie weszła jednym tchem. Trafiła ona wręcz idealnie w mój gust tematyczny. Autorka bardzo dobrze wie, jak zdobyć serce mafijnej maniaczki, którą to bardzo szybko się stanę. Dodatkowo cenie sobie autorkę za to, że zrezygnowała ze zbędnych opisów i tzn. niepotrzebnych upiększaczy, przez co niektóre książki stają się lekturą dosyć ciężką i trudną do przebrnięcia. (Nie raz mnie to niezwykle irytuje) Bardzo spodobał mi się rozwój relacji pomiędzy dwójką głównych bohaterów. Nic nie działo się nagle, nic na siłę, ponieważ autorka umiejętnie stopniowała napięcie między Marco i Anastazją. Dzięki temu zabiegowi, czytelnik mógł się bardzo dobrze wczuć w emocje zachodzące pomiędzy tą dwójką ludzi. Ich początkowa niechęć do siebie, była niezwykle odczuwalna, lecz im dalej zagłębiamy się w fabułę, to zaczyna ona słabnąć wręcz do tego stopnia, że aż przeradza się w pożądanie. Nie zabraknie nam tutaj namiętnego seksu, rodzącego się uczucia, zdrady czy też fascynacji. Postacie są istnie dynamiczne i stopniowo zaczynają się do siebie przekonywać. Mocne charaktery bohaterów, ich ciągłe sprzeczki, kłótnie i robienie sobie na złość, to wszystko sprawia, że nie można się przy tej książce nudzić. Osoby z dwóch różnych krajów - Rosja i Włochy, a więc jakby dwa różne światy. Mieli różne wierzenia religijne, upodobania kulinarne, a także przekonania. Łączyło ich zaaranżowane małżeństwo, przynależność do mafii oraz temperamenty, które wielokrotnie dawały o sobie znać. "Czułam, że obwinia mnie za to, co mu się przytrafiło, a przecież ja tak samo jak on byłam ofiarą w tej chorej grze o wpływy." Mamy tu momenty zaskoczenia, niepewności i strachu. Spisek, zdrada i niebezpieczeństwo. Chwile śmiechu, radości i spokoju. Dużo pożądania, namiętności i gorących scen erotycznych. Sama historia pokazuje, że ludzie czasami wybierają złą drogę, podejmują błędne decyzje, ale przecież każdy ma do tego prawo... Poza tym to właśnie te błędy czegoś ich uczą i pozwalają im odnaleźć szczęście. "Jak w ogóle mogłam go pragnąć? Przecież był tak złym człowiekiem! Kiedyś słyszałam, że pożądanie i rozum nie chodzą ze sobą w parze, a teraz miałam na to dowód." Nastya miała prawo być zła, ale chwilami gubiła się w swoich uczuciach. Przez to właśnie wychodziły niezłe spięcia. Natomiast jeśli chodzi o Marco to on chwilami, zachowywał się jak przysłowiowy ''pies ogrodnika'' Jednakże mimo to, nie w sposób ich nie polubić. "Czasami musisz obudzić w sobie nienawiść, by zrozumieć czym jest miłość.'' Moja ocena 10/10 Dziękuję za możliwość recenzji wydawnictwu Amare. Książkę otrzymałam za pośrednictwem klubu recenzenckiego z serwisu nakanpie.pl