Mistic. Stypendium pentagramu. Tom 1 (okładka  miękka, wyd. 09.2023)

najlepsza książka od najlepszej autorki

Uwielbiam, nowa ulubiona książka. :)

Idealna na jesienne wieczory!

Super. Wciągająca.

Świetne

Fajna

Łał

Zadziwiające jest to, że dwa dzieła, tak różne od siebie i oddzielone kilkoma latami są jednocześnie tak do siebie podobne. Tak jest właśnie ze „Stypendium Pentagramu” Anety Swobody i produkcją Netflixa „Wednesday”. I od razu was uprzedzę, jeśli myślicie, że niedawna premiera książki tutaj dużo mówi, to Stypendium było pisane jako pierwsze! A więc tak: Jeśli jesteście fanami „Wednesday” z Jenną Ortegą w roli głównej, to mogę was zapewnić, że pokochacie „Stypednium Pentagramu”! Kiedy Caroline umiera w dziwnych okolicznościach, bo przecież na ile prawdopodobne jest to, że w pełni zdrowa nastolatka nagle zasłabnie i dostanie wylewu(?), jej młodsza siostra dostaje ofertę przejęcia jej stypendium w elitarnej i tajnej szkole. Mistic postanawia odkryć prawdę i drugie życie Carol. Dziewczyna przybywa do Dirvenly High, owianej mrokiem elitarnej szkoły, w której od pierwszej klasy uczniowie praktykują sztuki walki. Przerażona Mistic trafia do drugiej klasy, przez co w zawrotnym tempie musi nadrobić cały rok tych zajęć, a w przeciwieństwie do swojej siostry porzuciła treningi jeszcze w dzieciństwie. Jednak jak się okazuje to nie one będą jej największym problemem. Odkąd przyjechała do Dirvenly High dzieją się dziwne rzeczy… w łazience słyszy swoje imię, które doprowadza ją do piwnicy i wielkiego pentagramu; coś ją wzywa do lasu, w którym żyją nie tylko zwierzęta, ale również potwory prosto ze starych legend… Nie będę ukrywać, że po tę książkę sięgnęłam głównie przez mojego BookBesTea Miłosza (@milosz.zksiazkami), który jest dumnym patronem „Stypendium Pentagramu” i powiem szczerze, że troszkę obawiałam się, że się zawiodę. Ale prawda jest taka, że to raczej Miłosz zawiódł się na mnie! Dlaczego zapytacie? Ponieważ (o zgrozo) nie lubię Ethana. Przestańcie celować we mnie tymi kołkami! Od samego początku coś mi się w nim nie podobało i to chyba jest mój jedyny (chociaż nie, mam jeszcze jeden, ale o nim później) zarzut wobec tej książki. Ethan jest dokładnie tym najprzystojniejszym chłopakiem ze szkoły, za którym uganiają się wszystkie dziewczyny (i chłopacy też), ale on na żadną z nich nie zwraca uwagi, ale gay vibe od niego za bardzo nie bije. I tak (SPOILER), oczywiście Mistic ma na niego crusha, chociaż nie chce się do tego przyznać, bo ma ważniejsze sprawy na głowie, ale tak, mamy tam pocałunek w romantycznej ramce. Okey, ale dlaczego go tak bardzo nie lubię? A no dlatego, że raz się pojawił i już było wiadomo, że będą razem. I ja się pytam: Dlaczego główna bohaterka nie może wybrać sobie np. przyjaciela tego najprzystojniejszego, super wysportowanego i super popularnego chłopaka? NO BŁAGAM TUTAJ OBOK STOI SAM! (i dla osób, które przeczytały książkę i chcą już powiedzieć „ale…” to powiem wam, nie obchodzi mnie to. TO SAM.) Druga rzecz, którą mam do zarzucenia (i to może być już kwestia tego, że czytałam egzemplarz przed ostateczną korektą i nie do końca wiem, jak ta sprawa wygląda w ostatecznej wersji) to fakt, że Mistic ma fotograficzną pamięć. Ale już na początku wspomina, że nie lubi, jak mówi się na to „fotograficzna pamięć” po czym przez całą książkę tak właśnie to nazywa xd. Ale właściwie to tyle. Z tych pozytywnych rzeczy: Bardzo potrzebowałam książkę, która ma vibe Wednesday i właściwie, gdyby nie Paula @rozczytana_slowami może nie zorientowałabym się, że „Stypendium Pentagramu” to właśnie panna Adams w troszkę bardziej kolorowym wydaniu! I to mi się mega podoba! Oczywiście nie odbieram teraz tej książce mroku, bo jest mroczna i to nawet bardzo, ale nie ma w niej scen z wrzucaniem piranii do basenu. Za to, tak jak w przypadku produkcji Netflixa, może wam się odechcieć spacerów po lesie, no chyba, że będziecie chcieli w nim spotkać jakiegoś wilkołaka czy wampira. Aha! I jeszcze piwnice. BŁAGAM trzymajcie się od piwnic z daleka! Ja się już nigdy nie dam zaciągnąć do żadnej piwnicy (na szczęście ta moja jest na parterze więc prawie jak taka komórka, ale ta u babci jest przerażająca!) Czytając debiut Anety Swobody możemy obserwować przemianę głównej bohaterki, której pochodzenie z czasem nabiera większego sensu, a ona sama mogłaby być dwoma różnymi osobami. Z jednej strony mamy Mistic Andrews – dziewczynę odtrąconą przez ludzki świat; a z drugiej Mistic Reen – obiecującą uczennicę prywatnej szkoły, która (choć mroczna) staje się jej drugim domem, gdzie w końcu ją akceptują taką jaka jest. Jeśli chcecie się dowiedzieć o co chodzi z tymi nazwiskami to musicie przeczytać książkę, ja wam nic nie powiem! Za to mogę was zapewnić, że będziecie się naprawdę dobrze bawić czytający „Stypendium Pentagramu”! Będziecie potrzebowali chusteczek na pewno na samym początku i przy końcówce, aha i najlepiej żebyście jednak siedzieli czytając tę książkę! Ani ja, ani autorka, a nawet wydawnictwo nie bierzemy odpowiedzialności za uszkodzenia szczęki, która na 100% będzie wam odpadać!

Początkowo byłam trochę przerażona, bo na ogół nie czytam fantastyki, zdecydowanie bardziej wolę ją oglądać. Natomiast myśle, że ta książka ogromnie zmieniła mój pogląd co do tego gatunku. Od samego początku mnie porwała, czytając nie mogłam się dosłownie oderwać. Na wstępie dużo tajemnic, niewyjaśnionych spraw, co na myśl przywołało mi moją ukochaną serię braci hawthorne. Z kolei później pojawiły się nadprzyrodzone rzeczy czy sytuacje, które miały w książce miejsce, z kolei to skojarzyło mi się z serialem the legacies, który równie mocno uwielbiam. Aż mi się zamarzyło by powstał jakiś serial bądź film na postawie tej książki. Ale przechodząc do sedna. Historia opowiada o 16-letniej Mistic, która przejęła stypendium po swojej zmarłej siostrze w liceum Dirvenly High. Głównym powodem przyjęcia tego stypendium była chęć odkrycia w jakich tak naprawdę okolicznościach zginęła jej starsza siostra. Mistic trafia do szkoły, która znajduje się w samym środku lasu. Na mapach tak naprawdę ta szkoła nie istnieje. Co jest bardzo intrygujące… Obowiązkowymi zajęciami w tej szkole są sztuki walki. Jak później się okaże będą one bardzo przydatne, gdyż z czasem dziewczynie będą przytrafiać się niebezpieczne sytuacje z udziałem sił nadprzyrodzonych. Książka zawiera dużo tajemnic, nierozwikłanych spraw, a my wraz z Mistic dążymy do ich odkrycia. Przechodząc do bohaterów: Mistic Andrews to postać, którą już na samym początku bardzo polubiłam. Uważam, że bardzo rozważnie podchodziła do niektórych sytuacji, też jakoś przesadnie się nie wychylała jeśli nie było to konieczne. Początkowo pełna wątpliwości i osamotniona dziewczyna szybko łapie kontakt z grupką osób, które uczęszczają do tej szkoły już jakiś czas i bardzo dobrze się znają. Jestem zdumiona jak postacie bohaterów zostały dobrze wykreowane. Mam tutaj na myśli szczególnie postać Sama, którego przedstawienie zostało w taki sposób, iż od razu zdobył on w pełni nasze zaufanie, a nawet i największą sympatię mam wrażenie. O dziwo postać Ethana od razu polubiłam, jego relacja i dogryzanie słowne w stronę Mistic było bardzo urocze. Uwielbiałam czytać fragmenty gdzie chłopak trenował i uczył Mistic walki, ale nie sądziłam, że może się to w tak szybki sposób skończyć.. Również byłam bardzo zafascynowana postacią Skye, która początkowo wyrażała niechęć względem Mistic. Za sprawą opuszczenia szkoły Dirvenly High przez przyjaciółkę Skye 'Sadie', która była przekonana, że jest to spowodowane właśnie przez Mistic. Jestem ciekawa co kryje się za postacią Sadie, dlatego mam nadzieje, że w drugim tomie dostaniemy trochę więcej wyjaśnień o jej postaci. Co do samej końcówki, to podejrzewałam, że może wydarzyć się jedna rzecz, ale tylko na początku miałam takie myśli, później kompletnie to wyparłam, a tutaj takie zaskoczenie, że okazało się to jednak prawdą. Jestem bardzo ciekawa jak to dalej się rozwinie, ale żeby się tego dowiedzieć trzeba poczekać na drugi tom.

Mistic Andrews, po śmierci siostry Caroline otrzymuje możliwość nauki w elitarnej szkole Dirvenly High, znajdującej się w niewielkim mieście w Oregonie. Śmierć Caroline owiana jest mgłą tajemnicy, podobnie jak istnienie szkoły i samego miasteczka, o którym trudno znaleźć wzmianki w internecie, czy nawet na mapach. Po przybyciu do szkoły Mistic otrzymuje indywidualny tryb nauczania, gdyż jak się okazuje, w szkole duży nacisk jest kładziony na naukę kung-fu, taekwondo czy judo, a w tym ekspertem była Caroline, Mistic mogła pochwalić się co najwyżej fotograficzną pamięcią. Dziewczyna zamieszkuje w pokoju z Alice i Skye i ku jej zdziwienie, Skye od początku nie pała do niej sympatią. A jakby antypatia Skye była za mała, Mistic trafia pod skrzydła jej brata, Ethana. Od tego czasu Mistic zaczyna dzielić czas pomiędzy treningi, naukę i własne śledztwo, które ma ujawnić, kto stoi za śmiercią Caroline, bo w to, że Caroline zmarła na skutek tajemniczego urazu, dziewczyna nie wierzy ani trochę. Dokąd zaprowadzi ją prywatne śledztwo i jakie tajemnice uczniów szkoły i samej szkoły odkryje Mistic? „Stypendium pentagramu” jest debiutancką powieścią Anety Swobody, a skoro tak wygląda debiut, to tym bardziej z niecierpliwością czekam na kontynuację powieści i z ciekawością będę się przypatrywała, jak rozwinie się autorka, bo książka jest piekielnie dobra. W powieści będącej połączeniem fantasy z dark academia akcja jest dynamiczna, a bohaterowie plastycznie i starannie wykreowani. Jeśli chodzi o samych bohaterów to mamy tu pełne spektrum postaci, łącznie z tymi występującymi w legendach (więcej wam nie powiem, przeczytajcie sami). Śledztwo prowadzone przez Mistic początkowo jest prowadzone samotnie, ale wkrótce okazuje się, że równolegle do niej śledztwo prowadzą inni uczniowie szkoły, w niekoniecznie standardowy sposób. Pierwsze strony książki to typowa opowieść o dziewczynie, która trafia do elitarnej szkoły, do której niezbyt pasuje, szkoły, w której są klany, a przynależność do odpowiedniego klanu determinuje, z kim można się zadawać. Kolejne rozdziały przynoszą coraz więcej tajemnic, w których niecodzienny wygląd i imię Mistic, są najmniejszą z nich oraz prowadzą akcję (i bohaterów) coraz bardziej w stronę fantasy. Nadprzyrodzone moce i magia, rodzinne tajemnice i drugie oblicze szkolnych kolegów, przy tej powieści nie sposób się nudzić. Samo zakończenie powieści z jednej strony przewidywalne, z drugiej strony zaskakujące i skłaniające do sięgnięcia po kolejny tom (na który już czekam). Podsumowując: jeśli lubicie nietuzinkowe powieści z motywem dark academia, ze starannie wykreowanymi bohaterami i mnóstwem tajemnic, to „Stypendium pentagramu” jest tym, czego wam trzeba. Serdecznie polecam!