Neon Gods. Dark Olympus. Tom 1 (okładka  miękka)

Zdecydowanie oczekiwałam czegoś więcej od tej książki, bo koncept jest naprawdę ciekawy. Zawiodłam się. Tak naprawdę jedynie początek i koniec książki tworzą fabułę. Postać, która wybija się na tle innych w pozytywny sposób to Hermes. Za to Hades często opisywany jest jako 'pan dolnego miasta', lecz jego czyny przeczą jego myślom. Jego postać nie jest przemyślana. A jego relacja z Persefoną rozwija się bardzo szybko, za szybko. Po upływie 2/4 dni Hades jest skory skoczyć w ogień i zrobić wszystko dla dobra Persefony. Jego postawa nie ma najmniejszego sensu. Sceny erotyczne to ponad połowa książki, tak naprawdę są one długim przerywnikiem w głównym wątku fabularnym. Po dwóch, trzech scenach zdarzało mi się już wertować kartki, by poświęcać im jak najmniej uwagi. W niektórych momentach wzbudzały niesmak, nie pasowały do sytuacji. Epilog jest tego doskonałym przykładem. Nawet dobry początek, ciekawa relacja Persefony z siostrami i cudowna Hermes, nie są w stanie uratować zmarnowanego potencjału. Hades wzbudza mieszane uczucia, nie jest to bohater, którego się spodziewamy a z drugiej strony jest bardzo oczywisty. Pominięcie środka nie miało by wielkiego wpływu na fabułę książki. Mówi to samo za siebie.

Katee Roberts niestety mnie nie zachwyciła. Ta książka jest mocno średnia. Brak jakiejkolwiek fabuły. Książka została napisana tylko dla scen erotycznych, trochę jak por.o na papierze. Nudna i płytka.

Czy kiedykolwiek sięgneliście po jakąś książkę z czystej ciekawości?  Czy skusiły Was do tego skrajne komentarze i opinie; i stwierdziliście: hm, muszę zobaczyć o co tyle szumu?  Bo ja czasami tak mam. Ale dotyczy to tylko książek z tematyki, którą lubię. I właśnie tak trafiłam na "Neon Gods". Opinie o tej książce są skrajne, albo komuś się podoba albo są komentarze "pornos na papierze", "twór bez fabuły" i inne, nieco mniej kulturalne stwierdzenia.  Kupiłam, przeczytałam i teraz pora się wypowiedzieć. Nie wiem, czy trafił mi się jakiś wyjątkowy egzemplarz, ale uwaga - ma on fabułę. Co więcej, ta fabuła jest fajna i wciągającą. Dodatkowo są poruszane tam tematy, które mają odzwierciedlenie w otaczającym nas świecie (np. rola kobiety w społeczeństwie).  Persefona zostaje uświadomiona, że ma zostać żoną Zeusa - faceta, który śmiało mógłby być jej ojcem. Matka dziewczyny traktuje to jak wyróżnienie, a ona sama już niekoniecznie. W jej wizji nie ma ślubu i życia na Olimpie. Dlatego też, postanawia przyspieszyć swoje działania i ucieka. I tak trafia do Hadesa, mężczyzny, których dla jednych jest mitem a dla drugich złem wcielonym. I tu mamy zabawną sytuację, bo Zeus uważany jest za tego dobrego, a Hades za chodzące zło, a jak zagłębimy się w tę historię, to zobaczymy, że jest zupełnie inaczej.  Persefona jest młodą i piękną kobietą, które chce żyć po swojemu. Ma plan, który nie zakłada bycia marionetką. Z kolei matka dziewczyny, jest gotowa by iść po trupach do celu. Trafia pod skrzydła Hadesa, który pokazuje jej, że jej marzenia są realne. Że jest panią swojego losu i to ona jest osobą decyzyjną w kwestii jej własnego życia.  Hades z kolei jest jest tajemniczym i wycofanym mężczyzną, który ceni sobie życie w cieniu. Chce pomścić swoich rodziców i gdy nadarza mu się do tego okazja - wykorzystuje ją. I tutaj mamy moment, kiedy Hades pokazuje, jaką tak naprawdę jest postacią, bo mógł wykorzystywać Persefonę i mieć ją gdzieś. A on w tym wszystkim naprawdę się nią interesował i okazał jej troskę, której dziewczyna nawet nie dostawała od swoich najbliższych. Zawierają więc pewnego rodzaju układ, by razem zemścić się na Zeusie. Mają określony czas, bo Persefona wyraźnie zaznaczyła, że po dwudziestych piątych urodzinach, zamierza zniknąć. Kobieta pomaga Hadesowi przełamywać swoje mury, pokazując mu, że zasługuje na coś więcej.  Bardzo podobało mi się to, jak relacja między nimi się tworzyła. Obydwoje byli dla siebie lekarstwem.  Persefona poznawała świat Hadesa i różnice między tym, co ją otaczało, a czym rządzi mężczyzna były ogromne. Przepych i luksus górnego świata a harmonia i spokój krainy Hadesa. Bardzo polubiłam bohaterów, zostali wykreowani w ciekawy sposób i ich połączenie było idealną mieszanką. W pewnym momencie łamało mi się serce, bo byli w stanie zrobić wszystko,by ta druga strona była szczęśliwa i bezpieczna, nawet, jakby to wiązało się z ich cierpieniem.  Był to mój pierwszy kontakt z książką, która była retellingiem mitologii i wiem, że będą kolejne. Czekam na pozostałe dwie odsłony "Dark Olympus". 

Lubicie czytać erotyki?😈 Jaka ta powieść była gorąca🔥 I jak szybko mnie porwała! NEON GODS stało się moim tegorocznym hitem do tego stopnia, że zaczęłam się zastanawiać nad skompletowaniem całej serii w oryginale 😅 Wiele aspektów zachęciło mnie do sięgnięcia po tę książkę - przede wszystkim obietnica gorących wrażeń i połączenie ich z współcześnie opowiedzianą mitologią (którą uwielbiam). No i już wtedy wiedziałam, że w niej przepadnę❤️ To jest typ książek, który wciąga mnie od razu. Dość szybko zostajemy wrzuceni w wir akcji, gdy Persefona ucieka przed przeznaczeniem, które zostało dla niej wybrane przez matkę i Zeusa, władcę Olimpu. W chłodną, zimową noc wybiega na ulice miasta, by w jakiś sposób uniknąć niechcianego losu, a w wyniku kolejnych zdarzeń ląduje po drugiej stronie Styksu - w ramionach władcy dolnego miasta, Hadesa, o którym sądziła, że jest tylko legendą😨 Hades jest w tej książce połączeniem gorącego kochanka i niezwykle czułego człowieka, któremu zależy na dobrobycie i szczęściu osób, które kocha i które zamieszkują dolne miasto. Poznajemy też jego druzgocącą przeszłość, znaczoną bólem i stratą, których, według niego, nikt nie może ukoić. Przeszłości nie da się zmienić i zostanie ona z nim na zawsze, ale są przy nim pewne osoby, które szczerze chcą mu pomóc w otwarciu się na innych i zmianie nastawienia do świata❤️ Persefona natomiast od samego początku pozornie wydaje się postacią bardzo konkretną - przekracza Styks, gdyż wie, że jedynie tam może ukryć się przed wpływem matki i Zeusa. Od jakiegoś czasu ma w planach także całkowite odcięcie się od Olimpu, jednak cierpliwie czeka na moment, gdy wreszcie będzie to możliwe. A jednak przy Hadesie chwilami mięknie i zaczyna się zastanawiać nad tym, czy jednak jest taka pewna wszystkich decyzji, jakie podejmowała zarówno w górnym, jak i dolnym mieście🤔 Zakochałam się w relacji Hadesa i Persefony. Początkowo połączyła ich tylko wspólna chęć zemsty, do której obydwoje potrzebowali pomocy drugiej osoby. Chcąc jednak rozpalić ogień tuż pod stopami osoby, której nienawidzą, parę iskierek wpadło między nich - a gdy nastąpił niespodziewany wybuch nie sposób było ugasić płomienia, jaki rozpaliły. Mam nadzieję, że zachęciłam Was do tej książki, ALE pamiętajcie, że to zdecydowanie powieść 18+. Jeśli jednak jesteście gotowi na baaaardzo gorące sceny - koniecznie sięgnijcie po NEON GODS i dajcie mi znać jak Wam się spodobało❤️ A może ta książka już za Wami?❤️

“Nagle zapragnąłem, żeby zima się nie kończyła. Nie chciałem, żeby nadeszła wiosna. Chciałem tylko pozostać tu z nią na zawsze. Dla mnie i dla niej nie było jednak żadnego zawsze.” Olimp i rządzący nim Bogowie dawno mnie tak nie zaciekawili, a to wszystko za sprawą “Neon Gods”, czyli książki, która została określona definitywnym hitem tiktoka. Hades żyje w cieniu, ale choć pokonany i zraniony, nie jest w stanie zapomnieć o krzywdzie, jaką wyrządził jego rodzinie Zeus. Okazja do zemsty jest nieoczekiwana; piękna Persefona przekracza granice Styksu i okazuje się, że idealna córka Demeter pragnie zemsty na równi z nim. Ostatnio więcej czytam lekkich i przyjemnych książek, które pozwalają mi na dłuższe chwile relaksu wieczorami. Zachęcona pozytywnymi opiniami na temat twórczości Katee Robert postanowiłam sięgnąć po pierwszy tom serii “Dark Olympus”, która nie okazała się być dziełem literackim na poziomie “Tajemnej historii”, jednak idealnie spełniła swoją rolę, jako narzędzie do spędzenia przyjemnego wieczoru przy niewymagającej lekturze. Fabuła nie jest specjalnie zawiła i sądzę, że autorka tutaj wykorzystała dobrze znany wszystkim czytelnikom motyw “pięknej i bestii”, choć tutaj uroda Persefony i Hadesa jest raczej ponadprzeciętna. Dziewczyna przekracza rzekę, gdy jej matka stawia się w bardzo nieciekawej sytuacji; Persefona ma zostać nową Herą, a wszyscy na Olimpie wiedzą, że wszystkie poprzednie żony Zeusa kończyły swój żywot w bardzo tajemniczych okolicznościach. Akcja leci na łeb na szyję, ale z drugiej strony jest na tyle przewidywalna, że zdarzało mi się odczuwać znudzenie. Szczególnie zawiodłam się na głównych bohaterach, którym brakowało charakteru. Hades jest stworzony na wzór każdego niby złego, ale tak naprawdę uczuciowego i dobrego faceta. Nie ma w nim niestety iskry, która spaja całość. Inaczej sprawy mają się z bohaterami pobocznymi; trudno mi jest ocenić, czy ich kreacja jest na tyle dobry, czy po prostu ich epizodyczne role nie budzą takiej irytacji, jak główny duet. Ogólnie powieść i spędzony przy niej czas nie był tragiczny, jednak spodziewałam się o wiele mroczniejszej historii, która wciągnie mnie bez reszty, a odnoszę wrażenie, że autorka zaserwowała czytelnikowi letnią herbatę bez wyrazu.

[opinia na instagramie: wieczor_ksiazkowy] Mnóstwo osób polecało mi tę pozycję i nie ukrywam, że sam opis bardzo mnie zainteresował. Myślałam, ze pochłonie mnie świat mitologii greckiej i musicie zdawać sobie sprawę, jakie było moje rozczarowanie. Książka miała niesamowity potencjał, jednak moim zdaniem autorka go nie wykorzystała. Zastanawiam się, po co autorka wplątała do książki mitologię grecką, skoro jedyne co miało związek z mitologią, to imiona bohaterów. Wręcz komicznie czytało mi się o boskich portalach plotkarskich. Sposób dziedziczenia tytułów również pozostawia wiele do życzenia. Książka nie miała nic wspólnego z mitologią grecką i nie powinna być z nią kojarzona. To był zwykły romans, ze zwyczajnymi bohaterami i zwyczajnymi problemami. Myślałam, że może widmo wojny coś zmieni, jednak do wojny nigdy nie doszło, a sprawa rozwiązała się w komiczny sposób. Postacie były rozczarowujące. Po pierwszym spotkaniu z Hadesem myślałam, że będzie to mroczny bohater, pewny siebie i twardo stąpający po ziemi, a okazało się zupełnie przeciwnie. Persefona również nic sobą nie wnosiła. Jej działania były bezcelowe i nic niewnoszące. Książka nie zaskoczyła mnie niczym pozytywnym. Akcja była prosta i niesamowicie przewidywalna. Problemy były błahe, prawdopodobnie dlatego, by nie zburzyć sielanki bohaterów. Za dużo rzeczy było niedopowiedzianych, a autorce brakowało konsekwencji. Niby nikt nie wiedział, że Hades istnieje, ale w sumie to wszyscy zdawali sobie z tego sprawę. Jeśli chodzi o mnie to bardzo się rozczarowałam, świat był słabo wykreowany, a bohaterowie niczym nie przyciągnęli mojej uwagi. Fabuły praktycznie nie było, a sama akcja końcowa była niezwykle rozczarowująca. Podsumowując, spodziewałam się czegoś innego i nie ukrywam, że jestem bardziej niż chętna, by przeczytać mroczniejszą wersję opowieści o Hadesie i Persefonie.

To chyba najdziwniejsza książka jaką przeczytałam w tym roku. Serio! Nie wiem czy mi się podobała czy nie. Chociaż skłaniam się ku temu, że tak. Uwielbiam mitologie. Spodziewałam się co prawda czegoś innego ale to co otrzymałam też było całkiem niezle. Neon Gods nie jest powieścią pozbawioną sensu. Jest po prostu 🌶️🌶️🌶️. I tutaj chyba tyle mam do powiedzenia. Książka ma w sobie dużo z Greya. (Oklepane porównanie ale cóż.. motyw pomieszczeń by się zgadzał). Logiki to w niej za dużo nie ma. Fabuła jest jaka jest. Głębi w niej też na próżno szukać. Hades to taki typowy bad boy o sercu misiaczka. Oczywiście jest zły dla wszystkich ale dla swojej ukochanej wręcz przeciwnie. Motyw znany i powielany. W Neon.. jednak przedstawiony w całkiem przyjemnym ‚opakowaniu’. Myśle, że mitologiczne wstawki nadają cały sens książce. Chociaż i tutaj lekkie rozczarowanie bo mitologii to w książce tyle co… nic. Bohaterowie po prostu mają imiona jak bogowie. Szkoda, że autorka nie skupila się bardziej na rozwinięciu świata. Bardzo mnie ciekawi skąd taki Olimp się wziął. Mam nadzieje, że w kolejnych częściach będzie tego więcej. Co do scen erotycznych. Są jakie są. Nic specjalnego. Czyta się to nieźle. Bardzo duży plus za podkreślanie zgody partnerów. Aż miło się czytało, że w końcu bohaterowie tego chcą i nie ma przestrzeni na dyskusje. Smutna jest za to korekta książki. 😔 kilka błędów aż raziło, literówki i dziwna interpunkcja. Wiadomo przyganiał kocioł… ja również czasami mam z tym problem ale jednak w książce fajnie by było żeby tych błędów było jak najmniej. Wracam jednak do brzegu…. Neon Gods to zaskakująco przyjemna lektura. Bałam się jej. Bałam się rozczarowania. Myśle, że brak oczekiwań jednak pomógł. Taka wiecie… lekka niezobowiązująca pikantna lektura na wieczór 🌶️🌶️. Po więcej recenzji zapraszam na instagrama @dominove_books

Wpadłam po uszy. Do niedawna czytałam w głównej mierze thrillery, a od czasu do czasu jakieś romansidła.Ostatnio sięgam tylko po te drugie. Thrillery, kryminały itp książki czekają na półkach. I chociaż zerkam na nie od czasu do czasu, to i tak moje ręce wyciągają kolejne romanse. Neon Gods królowało na bookstamgramie i TikToku. Wszędzie wyświetlała mi się ta okładka, ale miałam podobne uczucie jak i kiedyś przy 50 Twarzach Grey’a - „wszyscy się tak zachwycają. Nie, nie czuję tego. Nie będę tego czytać”. Po „50 twarzy…” sięgnęłam z nudów i zakochałam się w tej serii. Z Neon Gods było tak, że po prostu ciągle gdzieś mi przemykała ta książka, więc gdy robiłam większe zamówienie w Empiku, stwierdziłam, a niech będzie, zaryzykuję. I było cholernie warto, bo uwielbiam tę książkę i na 100% sięgnę po kolejny tom. Neon Gods to historia mitologicznego Hadesa i Persefony, ale… - strzał w dziesiątkę - opowiedziana współcześnie. Pamiętam, że bardzo lubiłam mitologię w podstawówce i późniejszych latach szkolnych. Jednak w porównaniu z tą historią były to totalne nuuuudy 🤪 Dla niektórych może to być tylko paskudny erotyk, ale dla mnie była to naprawdę wciągająca i przejmująca historia, która poruszała naprawdę trudne tematy, a przy tym niosła ze sobą naprawdę fajną pikanterię, której nie było ani za mało ani za dużo. To książka o walce o samą siebie w świecie w którym rządzą koneksje, w którym liczy się status społeczny i inni decydują za ciebie. To historia o tym jak trudno podejmować właściwie decyzje i jakie konsekwencje niosą za sobą te, które podejmujemy na szybko pod wpływem chwili. Czytając nie raz zaśmiewałam się do łez, nie jednokrotnie pojawiły się fragmenty, które totalnie mnie rozczuliły. Szczerze polecam tę pozycję, ale zdaję sobie sprawę, że nie jest to książka dla każdego i nie każdemu przypadnie do gustu.

Neon Gods to pierwsza z książek z serii Dark Olympus i mam wrażenie, że to takie wprowadzenie do tego jak działają bogowie Olimpu. W tej części poznajemy Persefone, która ma zostać nową Herą i zasiąść na tronie obok Zeusa. Jednak dziewczyna nie chce takiego życia i ucieka z Olimpu prosto w ramiona Hadesa. Razem dochodzą do wniosku że mogą się zemścić na Zeusie i wcielają plan w życie. Czy życie po drugiej stronie Styksu spodoba się Persefonie? Czy oboje są gotowi na wojnę z Olimpem? Przekonajcie się. Ogólnie jestem fanką wszelkiej mitologii, w każdej mam swoje ulubione postacie. Fascynuje mnie to i uwielbiam mity. Współczesny mit/historia o Persefonie i Hadesie był na mojej liście do przeczytania. Gdy zasiadłam do tej ksiażki to po prostu przepadłam i nie odłożyłam do ostatniej strony. Persefonie to kobieta która wiedziała czego chce i nie bała się po to sięgnąć. Była niezwykle rodzinna, dla sióstr była w stanie zrobić naprawdę wiele. Hades za to jest totalnym słodziakiem. Ma reputację, którą utrzymuje ale dla bliskich osób jest niezwykle opiekuńczy. Dba również o mieszkańców po swojej stronie Styksu. Razem z Persefonie tworzą coś niezwykłego. Wszelkie ich przekomarzanki, próby uwiedzenia Hadesa czy małe gesty jak wspólne posiłki czy nawet głupie nakrycie śpiącej osoby kocem sprawiały że chciałam tego więcej i więcej. A przy wszystkich tych pikantnych scenach chyba nawet nie mrugałam , a jest ich wiele. Nie jestem największą fanką erotyki ale tą z serii Dark Olympus uwielbiam. Totalnie należę do teamu zakochanych w Hadesie. To już moje drugie spotkanie z tą książką i każde jest tak samo udane. Zdecydowanie polecam dla czytelników 18 .

•Ależ to było dobre. Po tej książce szukam wszystkich tytułów w tematyce mitologii, a zwłaszcza Hadesa i Persefony. •Retelling mitu o Bogu Zaświatów i jego niewinnej małżonce. Osadzony w czasach nowoczesnych, gdzie ludzie i bóstwa są z każdej strony otoczeni mediami społecznościowym i presją "idealnego" wizerunku. •Ewolucja, jaka zachodzi w Persefonie na przestrzeni fabuły, daje mocnego kopa motywacyjnego. Z zagubionej, uległej zmienia się w silną kobietę, która wie, czego chce od życia i mężczyzny i zażarcie o to walczy. •Najprzyjemniejszy, oczywiście, jest wątek Hadesa. On także stara się wyjść z roli, jaką społeczeństwo, ale również on sam sobie narzucił. Cudownie było obserwować, jak się zmieniała dynamika związku z Persefoną - zarówno w kwestii zbliżeń fizycznych, jak i otwarcia się na bliskość na poziomie emocjonalnym. A scena z adopcją szczeniaków...ach... cudo ❤️ •Opisy scen erotycznych barwne. Jest nieprzyzwoicie. Uwielbiam. 🌶🔥