Skin of the Sea. Sekret oceanu (okładka  miękka, wyd. 05.2023)

🌊 „𝕊𝕜𝕚𝕟 𝕠𝕗 𝕋𝕙𝕖 𝕤𝕖𝕒. 𝕊𝕖𝕜𝕣𝕖𝕥 𝕠𝕔𝕖𝕒𝕟𝕦” ℕ𝕒𝕥𝕒𝕤𝕙𝕒 𝔹𝕠𝕨𝕖𝕟 🧜🏻‍♀️ ▪️𝗥𝗘𝗖𝗘𝗡𝗭𝗝𝗔 ▪️ Simidele jest jedną z Mami Wata, syren, których zadaniem jest gromadzenie dusz tych, którzy umarli na morzu i błogosławienie ich drogi powrotnej do Najwyższego Stwórcy. Jednak kiedy żywy chłopak zostaje wyrzucony za burtę statku z niewolnikami, Simi ratuje mu życie, występując przeciwko pradawnemu dekretowi i sprowadza ogromne niebezpieczeństwo na Mami Wata. Teraz Simi musi odbyć podróż do Najwyższego Stwórcy, by zadośćuczynić – to wyprawa pełna żądnych zemsty bogów, zdradzieckich lądów i legendarnych stworzeń. Jeśli zawiedzie, na szali leży nie tylko los wszystkich Mami Wata, ale również świata takiego, jaki zna. Nie spodziewałam się, że ta książka, aż tak przypadnie mi do gustu. Ostatnio bardzo polubiłam się z powieściami fantasy, jednak co do tego tytułu miałam wielkie obawy, bowiem z początku nie mogłam się wkręcić w fabułę książki i czytanie szło mi bardzo opornie. Z każdą kolejną stroną, utwierdzałam się w przekonaniu, że takie leniwe czytanie, ani trochę mi nie przeszkadza, a wręcz pozwala się zrelaksować podczas lektury i całkowicie skupić się na fabule, żeby nie umknęła mi żadna ważna scena.  Zaczynając "Skin of The sea" zaczęłam się zastanawiać, czy ja w ogóle lubię Małą Syrenkę. Ta myśl rodziła się we mnie wraz z zagłębianiem się w lekturę tej książki i jednak po bliższym poznaniu stwierdzam, że nie za bardzo przepadam akurat za tą bajką Disneya. Świat Simi, naszej syreny okazał się być brutalny i wbrew moim oczekiwaniom okazał się być całkiem inny, niż go sobie wyobrażałam. Autorka wykreowała ten świat w dosyć ciemnych barwach. Podczas czytania trzeba się naprawdę mocno skupić, bowiem już od początku poznajemy bardzo dużo szczegółów. Fabuła skupia się na teraźniejszych wydarzeniach, ale pojawiają się też przebłyski przyszłych losów bohaterów. Pojawiają się również przebłyski wspomnień, które nawiedzają i poniekąd naprowadzają Simi na różnych płaszczyznach. Z każdą stroną coraz bardziej zagłębiamy się w stworzony przez autorkę świat, który owiany jest tajemnicą, dynamiczną akcją i pełną niesamowitych bohaterów. Dodatkowo akcja w książce pędzi jak szalona. Niespodziewane zwroty akcji są z pewnością na plus, ponieważ podczas czytania na pewno nie można się nudzić, tyle się dzieje. Opisy dotyczące przedstawienia świat, są tak szczegółowe i barwne, że można doskonale wyobrazić sobie ten magiczny świat. Autorka nie przytłacza natłokiem informacji, który wprawia w zakłopotanie i czasami wręcz męczy. Krok po kroku przestawia nam swoją wizję. „Skin of The sea” jest historią inspirowaną na mitach afrykańskich. Autorka wprowadziła nas w intrygujący, morski świat, gdzie wszystko ma swój porządek, a za każde niepożądane zachowanie można zapłacić wysoką cenę. Według mnie Natasha Bowen wyszła naprzeciw wszystkim stereotypom, ominęła wszelkie schematy i zaserwowała nam świetną książkę, która zapewniła mi dobrą lekturę i niesamowitą przygodę, z której nie chciałam wracać. Historia kończy się w taki sposób, że można się domyślić, że powstanie druga część, na którą teraz już wyczekuje, a was zachęcam bardzo mocno do lektury tej książki. Mimo, że jest trochę mroczna, to z pewnością wyróżnia się na tle innych pozycji z gatunki fantastyki.

Lubicie książki inspirowane mitologią afrykańską?? Zawsze z wielką ciekawości sięgam po książki oparte na mitologiach, a mitologią afrykańska nie za często jest inspiracją. Zawsze jestem ciekawa czym mnie zaskoczy. "Skin of the sea. Sekret oceanu" autorstwa Natashy Bowen to jedna z takich książek. Bogowie, potwory, tajemnicze stworzenia, zwykli ludzie oraz niewolnictwo. Simidale jest jedną z Mami Wata, uratowana przez boginie Yemoję od pewnej śmierci, została jedną z syren, których zadaniem jest zbieranie dusz poległych w morzu i pobłogosławienie ich drogi powrotnej do Najwyższej Stwórcy, Olodumare. Gdy znajduje w morzu żywego chłopaka, postanawia mu pomóc. Będzie to moment przełomowy, który sprowadził zagrożenie na wszystkie Mami Wata. Simidale wyruszy w podróż do Oludumare by odkupić swoje winy. Będzie to podróż pełna niebezpieczeństw, mściwych bogów, pomocnych ludzi, tajemniczych stworzeń, ale Simidale zrobi wszytko by ocalić Mami Wata i Koli, chłopaka którego ocaliła. Tylko czy to się uda? Simidale jest syreną niedługo, zdarza jej się tęsknić za życiem, które była zmuszona porzucić. Żyje wspomnieniami, mimo, że one odchodzą w odmętach oceanu. Ratunek Koli, to był odruch. Nie umiała pozwolić mu umrzeć. Młody chłopak, wychłostany i wyrzucony za burtę statku by zginął, poruszył w niej jakąś czułą strunę. Nie miała pojęcia jakie będą konsekwencje tego czynu, ale nigdy ich nie żałowała. Podróżując z Kolim musi ukrywać swoją naturę, ale to jest trudne. Ocena to teraz jej życie, wzywa ją. Za to na lądzie wracają wspomnienia. Wspomnienia życia, które się skończyło. Przypomina sobie czas poprzedzający zostanie Mami Wata. Zaczyna rozumieć co czuje Koli, gdyż ją spotkało to samo. Biali ludzie to zło, które kradnie ich ludzi, nic nie można na to poradzić, a bogowie nie chcą się mieszać, tylko Yemoja stara się pomóc, ale niewystarczająco. Hamuje ją dekret Olodumare, bogowie mają się nie wtrącać do życia ludzkiego, a bóg Esu czuwa i szpieguje własnej korzyści. Simidale zostaje wciągnięta w walkę o władzę między bogami. Ale nie będzie w tym sama, przyjaciele Koli, staną się i jej. Będzie walczyła nie tylko dla uratowania Mami Wata, ale i całego świata, by pozostał taki jaki jest. Może nie jest idealny, ale zawsze może być gorzej. Czytałam tą książkę będąc na wakacjach nad morzem, więc scenerię miałam idealna. Woda, słonko i książka o syrenach, zestaw idealny. Sama byłam zdziwiona jak ta historia mnie zaciekawiła i wciągnęła do swojego świata. Świata pełnego bólu, niesprawiedliwości, ale i szczęścia i nadziei. Świata nie idealnego, ale jak prawdziwego i uniwersalnego. Każdy znajdzie tutaj coś dla siebie. Są rządni władzy bogowie, niebezpieczna podróż, zawieranie nowych przyjaźni i zalążek uczucia, które nie powinno się pojawiać. Jest brutalnie, ale i pięknie. Jest niebezpiecznie, ale i zdarzają się momenty pełne szczęścia. Jest równowaga, a całość jest pięknie przedstawiona. Cóż mogę rzec, kupiła mnie ta historia i mam nadzieję, że będzie więcej😊. Polecam😊

Simidele jest syreną należy do Mami Wata, klanu który ma za zadanie gromadzić dusze zmarłych ludzi, które po błogosławieństwie są prowadzone prosto do najwyższego stwórcy. Pewnego dnia dziewczyna jest światkiem jak chłopak zostaje wyrzucony za burtę ze statku niewolników. Nie mogła patrzeć jak ginie, wiec przeciwstawi się pradawnej dyrektywie i uratuje go przed śmiercią, nieumyślnie łamie starożytne przymierze między Yemoją i Olodumare. Przez jej występek sprowadza ogromne niebezpieczeństwo na swoje siostry. Dziewczyna musi zadośćuczynić i zostaje wysłana na wyprawę, która odmieni na zawsze losy zarówno bogów jak i śmiertelników. Czy dziewczyna sobie poradzi?? Nie powiem, bo najbardziej w tym wypadku przyciągnęła mnie okładka. Jednak nauczyłam się że nie ocenia się książki po wyglądzie. Przed tym zanim się jej nie przeczyta. A wręcz byłam pewna że natrafię na cukierkową historię miłosną syreny i marynarza. Jak się cieszę że się myliłam. Trafimy tu na mocno rozbudowany podwodny świat, szczegółowo opisany w taki sposób że czytelnik będzie miał wrażenie że jest częścią tego pięknego magicznego środowiska wodnego. Z każdą obracaną stroną nabiera zawrotnego tempa, jestem pewna że nie będzie czasu na nudę. Przekonałam się na własnej czytelniczej skórze że to zdecydowanie nie jest cukierkowa książka, oj napewno nie. Świat przedstawiony w bardzo ciemnych barwach autorka zadbała o to by był on brutalny a zarazem intrygujący. Niewolnictwo, zabójstwa, kary. A postać „małej syrenki” nabierze nowego znaczenia. Moje postrzeganie syren zmieniło się o dziewięćdziesiąt stopni. Znajdziemy też wątek romantyczny który będzie postępował szybko, czy historia skończy się z happy endem. Musicie sami sprawdzić. Dla fanów syren, mitów z wplecioną kulturą afrykańską. Dla tych ktorzy chcą się zanurzyć w głąb morza, spotkać niesamowite stworzenia. Niezapomniana podróż gwarantowana. Jedynie łamanie języka będzie towarzyszyć wam przy imionach bohaterów.

Książka, o której dziś Wam opowiem, idealnie nadaje się na nadchodzące wakacje, ☀️⛱️ a czytanie jej podczas urlopu (najlepiej nad wodą 😉) sprawi, że jeszcze bardziej wczujecie się w jej niesamowity klimat. 🥰 Zapraszam na recenzję "Skin of the Sea. Sekret oceanu" Natashy Bowen. Simidele jest syreną, 🧜‍♀️ jedną z Mami Wata, które gromadzą dusze zmarłych na morzu i błogosławią ich drogę powrotną do Najwyższego Stwórcy. 😇 Pewnego dnia Simidele trafia jedak w wodzie na żywego chłopaka, który został wyrzucony za burtę statku. 😯 Syrena, przeciwstawiając się pradawnemu dekretowi, ratuje biedaka, tym samym sprowadzając na siebie i pozostałe Mami Wata niebezpieczeństwo. 😱 Aby zapobiec nieszczęściu Simidele musi udać się do Stwórcy po przebaczenie. Nie będzie to jednak łatwa wyprawa. 🫣 Czy syrenie uda się ocalić świat, w którym żyła❓️ "Skin of the Sea" zabiera nas w odmęty morskich głębin 🌊 pełne tajemniczych stworzeń i niebezpieczeństw, pozwalając na przeżycie niesamowitej przygody. 🤩 Klimat powieści jest wspaniały, magiczny, ✨️ nieco mroczny i intrygujący, a to za sprawą zawartych w niej elementów inspirowanych wierzeniami i mitami kultury afrykańskiej. 😍 Świat opisany przez autorkę zasługuje na duże uznanie - jest pełen detali, dopracowany i dopięty na ostatni guzik. 👌 Dzięki temu łatwo jest zatracić się w opowieści i poczuć się jakby było się w samym środku akcji. A tej nie brakuje! 😃 Potężne moce, żądni zemsty bogowie, spektakularne bitwy - cały czas coś się dzieje i nie ma tu mowy o nudzie. Wisienką na torcie jest subtelny wątek miłosny, 💔 który nie stanowi jednak motywu przewodniego tej historii, a jest tylko jej uzupełnieniem. Jeśli pełne przygód i akcji opowieści utrzymane w morskim klimacie 🌊🧜‍♀️ są czymś, za czym przepadacie, to czytając "Skin of the Sea. Sekret oceanu" będziecie czuli się jak..., ryba w wodzie! ☺️🐬 Mnie ta lektura całkowicie kupiła i czekam na jej kontynuację. Gorąco polecam❗️😊

„- Jeszcze jedno – mówi Yemoja, przyciągając mnie bliżej tak, żebym tylko ja słyszała. Stara się uważnie dobra słowa. – Wiem, że czasem pamiętasz fragmenty ze swojego wcześniejszego życia, ale martwię się, że to wpływa na twoje czyny. Miej w głowie tylko cel tej misji i nie pozwalaj sobie… czuć zbyt dużo, Nie do żadnego z ludzi. Teraz jesteś poza morzem. To zakazane”. Widząc zapowiedź „Skin of the Sea. Sekret oceanu” poczułam się zaintrygowana. Tak samo zaintrygowana czułam się czytając treść i poznając historię Simidele. Ta powieść przesycona jest elementami mitologii zachodniej Afryki, która obsesyjnie zatraca się w jej kulturze i wierzeniach. Widać w niej każdy, nawet najdrobniejszy, szczegół, który przesyca fabułę własnym, niepodważalnym klimatem. Odniesienie do syren i świata, w którym żyła Simi były dla niej wyzwalające, ale też ograniczające. Fabuła skupia się na teraźniejszych wydarzeniach, ale też przyszłych losach bohaterów na skutek podjętych decyzji. Dostajemy również przebłyski wspomnień, które nawiedzają oraz naprowadzają Simi na różnych płaszczyznach. Akcja tej powieści jest dynamiczna. Sprawia, że czytelnik boi się odłożyć lekturę na bok, aby nie umknął mu żaden szczegół. Zdaje się, że każde zdanie jest istotne i na wagę złota. Co fajniejsze, wydarzenia uzupełniają się niczym zakładka. Nie ma tu sytuacji bez wyjścia. Spryt, odwaga i pomyślunek bohaterów dodaje energii im decyzjom. Jedna sytuacja odchodzi w zapomnienie, ale natychmiast pojawia się kolejna – i to jest tak bardzo naturalne. To coś, przez co się, po prostu, płynie. Całość przesycona jest wątkiem miłosnym – ale za to jakim! Takim bez wyjścia. Prawdziwym. Urzekającym. Pięknym, ale bolesnym. Do tego syreny i zgłębienie tematu wodnych bytów dało wrażenie oryginalnego romansu nadprzyrodzonego. Polecam.

Historie, które swoją podstawę znajdują w nieznanych mi historiach, czy też mitach/wierzeniach nieznanych mi (greckie i rzymskie znam na pamięć, japońskie znam bo się fascynuję - ale afrykańskie wierzenia są dla mnie czymś świeżym). I to oznacza, że trzeba się skupić bardziej by zrozumieć podstawy świata mistycznego. Simidele (aka Simi), czyli nasza główna bohaterka, jest syreną, czy też Mami Wata jak jest nazywana według afrykańskich wierzeń i ma jeden cel, by pomagać duszom zmarłym w morzu i sprowadzać je ponownie na właściwą stronę. Podczas jednej z takich akcji trafia na żywego chłopaka, którego duszy nie może jeszcze zabrać, więc robi to co pierwsze przyszło jej do głowy - uratowała go... nie spodziewając się konsekwencji jakie to przyniesie. Nie jest to lekka książka bo Pani Bowen nie daje nam tu słodkiej historii, a porusza tematy aktualne dla czasów kiedy Skin of the Sea ma miejsce i które są ówcześnie plagą w Afryce - porywanie ludzi na niewolników, transport w bydlęcych warunkach, śmierć, zależność wiosek od siły mężczyzn w celu obrony... ale to nie jedyne takowe tematy. Ale nie jest też tak, że tylko takie tematy porusza, a to oznacza też że można odczuć "rwanie akcji" która raz będzie galopować, a w innym momencie będzie to będzie jak koński stęp - co w moim przypadku sprawiło, że się nużyłam (za to też ujęłam gwiazdkę). Pozycja od pani Bowen to lektura dla czytelników którzy chcą poznawać nawet jeśli w zderzeniu z fantastyką wierzenia z rejonów Afryki Zachodniej - polecam!

Jak tylko zobaczyłam zapowiedź historii, to wiedziałam, że muszę przeczytać tę pozycję. Mój książkowy nos mnie nie zawiódł, to była wspaniała i niepowtarzalna przygoda. Zaskakujące zwroty akcji potęgowały tylko ciekawość, co wydarzy się dalej. Z początku nie mogłam przyzwyczaić się do tych wszystkich dziwnych imion. Z każdą kolejną stroną było już coraz lepiej, potrzebowałam czasu po prostu, aby oswoić się z dostarczonymi informacjami. Świat wykreowany przez autorkę tworzył niesamowity czytelniczy klimat. Pojawia się tutaj dużo bóstw, opiekunów, magicznych, jak i krwiożerczych istot. Całość dopełnia się i przedstawia krainę, o której nie sposób zapomnieć. Wręcz przeciwnie chce się ją poznawać bez końca. Podczas lektury tak się wczułam, że miałam wrażenie, iż jestem obok Koli i Simi. Z zapartym tchem śledziłam ich losy. Zakończenia totalnie się nie spodziewałam. Potoczyło się inaczej, niż je sobie wyobraziłam, ale za to mamy zwiastun kolejnej części. Autorka dała nam bonus i uchyliła rąbka tajemnicy. Już nie mogę się doczekać kontynuacji. Daj się porwać głębinom oceanu i odkryj wszystkie jego sekrety.

5/10⭐ • Bardzo liczyłam, że spodoba mi się ta książka. Niestety dość mocno się zawiodłam. Akcja osadzona jest w połowie XV w. Sam klimat jest cudowny, morskie, brutalne głębiny. Nieziemskie istoty 🧜‍♀️ Syreny Mami Wata, których zadaniem jest uwalnianie dusz ludzi, umierających w morzu, aby zaznali spokoju. W tym wszystkim widziałam też delikatny retelling małej syrenki. Całość jest przepełniona mitologią afrykańską, co chyba najbardziej mi się podobało, to wszystko wydawało się tak magiczne 🐚 Podobał mi się zamysł na fabułę, niestety z wykonaniem gorzej. Simi wyławiając człowieka z wody, ratując mu życie, popełnia ogromny błąd. Teraz przez nią są zagrożone Mimi Wata, ale też świat. Musi udać się do Stwórcy, aby wyjaśnić, że nie zamierzała tego zrobić. Może uda się jej sprawić, żeby jego gniew nie dosięgnął innych? Brzmi świetnie, ale niestety się nudziłam, wszystko było jakoś przeciągane, monotonne 🔱 Bohaterowie czasami wydawali mi się bez charakteru. Za to wątek romantyczny wyszedł dobrze. Mi nie do końca przypadła do gustu, ale może kogos z was zaciekawi?