Pustać (okładka  miękka, wyd. 04.2024)

Książka ciekawa lecz niczym nie wyróżniająca się..Taka na jeden wieczór, bo strony szybko się przewracają..A sama historia..ciekawa

Bardzo dobry debiut. Idealna powieść na wakacje.

Czytadło

Każdy rok w literaturze przynosi kilka obiecujących debiutów. Ten, o którym mowa będzie w tej recenzji, jest tym, na który warto było czekać. Thriller i kryminał zyskuje nowe nazwisko, które jest bardzo dobrym prognostykiem na przyszłość. Tytuł jest tak samo tajemniczy, jak historia za nim ukryta. I bardzo dobrze się stało, że Agata Zamarska nie skryła swego pisarskiego talentu w szufladzie, lecz ukazuje go na kartach swej debiutanckiej książki. „Pustać” to thriller, który doskonale czerpie z definicji gatunku. To historia, która trzyma w napięciu już od samego przeczytania opisu na tylnej okładce. A ta pierwsza hipnotyzuje, intryguje, stawiając nas w niepewności. Warto dodać, że autorka tą książką nie pozostaje w tyle wobec znanych twórców gatunku, gdyż tak zapowiadającym się talentem, może w przyszłości dołączyć do grona najbardziej poczytnych w naszym kraju. A Czyt-NIK nie zamierza ukrywać, że Agata Zamarska zgotowała nam wciągającą historię. Autorka zaprasza nas do poznania historii Ady i Kamila. W tym celu zabiera nas na odludzie – do Jarząbek. Cisza i spokój to tylko iluzja, ponieważ to, co wydarzy się w tej historii nie da Wam chwili wytchnienia. Już od pierwszej strony będziecie z zaciekawieniem śledzić to, co wydarzy się w domku letniskowym nazywanym „Pustać”. Ada do szaleństwa zakochana jest w Kamilu. Chłopak postanawia zabrać dziewczynę w jego rodzinne strony. Dziewczyna przepełniona miłością jest pewna, że przyjaciele Kamila zaakceptują ją, a przed nimi rysuje się sielankowa przyszłość. Jednak los zgotował im całkiem inną historię. A raczej to Agata Zamarska postanowiła namieszać w tej relacji. I bardzo dobrze, gdyż dzięki temu do naszych rąk trafił thriller, którego tak szybko nie wypuścicie. Chyba że po przeczytaniu zamierzacie umieścić go na półce NIK – Najlepszych Interesujących Książek. Czyt-NIK tak uczynił. I jestem przekonany, że nie będę jedyny – będzie nas wielu! Co takiego wydarzyło się na odludziu? Dlaczego wyobrażenia Ady o przyjaciołach Kamila uległy przemianie? Czy spokojna i cicha pustać stanie się miejscem walki na śmierć i życie? Pewne jest to, że wszystko wymknie się spod kontroli. A Wy czytając tę książkę, będziecie w ciągłym skupieniu i niepewności o losy bohaterów debiutanckiej książki Agaty Zamarskiej. Zapewniam Was, że z każdą przekładaną stroną Wasze czytelnicze serce łomotać będzie z maksymalną siłą. I to jest sprawą pożądaną w doskonale skrojonym thrillerze. Proszę mi wierzyć, że „Pustać” jest właśnie takim thrillerem. Intrygująca historia, ciekawe rysy psychologiczne bohaterów, ciągłe zwroty akcji oraz mroczny klimat zarysowany w Pustaci, to mocne elementy thrillera, którym Agata Zamarska debiutuje w mistrzowskim stylu. Jestem przekonany, że ten styl, będzie nam dane poznać w kolejnych książkach autorki. Czego życzę samej pisarce oraz nam thrilleromaniakom, spragnionym tak mrocznych i elektryzujących historii. Zdecydowanie polecam. Książka „Pustać” ukazała się nakładem Wydawnictwa Filia, Filia Mroczna Strona

Pustać to rewelacyjne połączenie thrillera psychologicznego z kryminałem, debiut zyskał w moich oczach, co prawda wolę książki z szybszą akcją, lecz tu ciekawość zwyciężyła i książkę przeczytałam w jeden wieczór, choć wszystko mi się wydawało oczywiste, to jednak zakończenie okazało się całkowicie zaskakujące. Autorka jak na debiut poradziła sobie z tym połączeniem wspaniale i cieszę się, że właśnie ta książka trafiła w moje ręce. Postać Ady została wykreowana w bardzo ciekawy sposób, a cała historia skrywa w sobie wiele tajemnic i to co wydaje się oczywiste wcale takie nie jest. Trochę o książce: Ada młoda kobieta, po ciężkich przeżyciach jakoś się podniosła i mogłoby się wydawać, że z Kamilem tworzą wspaniała zakochaną parę. Chłopak postanowił zabrać Adę ze sobą do rodzinnego miasteczka gdzie tam poznała jego znajomych z dzieciństwa, co prawda oni nie za bardzo ją polubili, to jednak umówili się wspólnie na imprezę w domku letniskowym w Pustaci... Co takiego tam się wydarzy? Tego dowiecie się jak sięgniecie po ten debiut. Jeżeli lubicie thrillery psychologincze z dodatkiem kryminału to właśnie ta książka jest dla was, Autorka zadebiutowała tą powieścią i naprawdę wyszła jej świetnie. Polecam z całego serducha ❣️.

Pustać składa się z dwóch lini czasowych - teraz i około 2 lata temu. Dziś Ada rozpoczyna terapię, podczas której zmuszona zostaje wrócić do przeszłości i opowiedzieć terapeucie co doprowadziło do tragedii. Powoli snuje opowieść o ukochanym, jego rodzinie, znajomych i grze, którą wymyślili. Czy pomysł napisania książki o tych wydarzeniach może pomóc dziewczynie się z nimi pogodzić? A może ściągnie na nią niebezpieczeństwo? Co naprawdę wydarzyło się w Pustaci? Do połowy książki ciężko znaleźć tę kryminalną część historii. Jest to bardziej terapia straumatyzowanej młodej kobiety. Jednak od połowy, akcja nabiera tempa. W momencie zmiany dynamiki akcji, zmieniło się też moje podejście do bohaterki, która do tej pory działa mi na nerwy swoim użalaniem o wszystko(szczególnie w tej wersji z jej wspomnień). Później dowiadujemy się coraz więcej, dostajemy kolejne elementy układanki, która zaczyna łączyć się w ciekawy obraz. Jeśli więc lubicie duszny klimat i powoli snujące się opowieści to polecam.

Pustać autorstwa Agaty Zamarskiej Wydawnictwa Filia Mroczna Strona #współpracabarterowa Ada wraz ze swoim nowym chłopakiem Kamilem jedą do jego rodzinnej miejscowości gdzie poznaje rodzinę i przyjaciół z dzieciństwa. Oni jednak okazują się mniej przyjaźni, niż mogła zakładać. Pewnego dnia wszyscy spotykają się w domku letniskowym jednego z nich, a całe jej życie zostaje wywrócone do góry nogami. Co tam się wydarzyło? Mógłbym zacząć recenzję słowami - Debiut Roku! Chociaż nie wiem co mnie jeszcze czeka to jestem pewny, że Pustać znajdzie się w zestawieniu ulubionych książek 2024. Dawno też nie miałem sytuacji, by udało mi się przeczytać książkę w jeden dzień, ale od tej wręcz nie mogłem się oderwać i całość wchłonąłem niczym dobry sernik na urodzinach cioci. Mrok, mrok i jeszcze raz mrok. To uczucie niepokoju oraz emocje które władały mną podczas lektury sprawiają, że nawet kilka dni po zakończeniu nadal mam ciarki na plecach. Książka, która wywołała u mnie namiastkę lęku, co nawet nie udało się Lśnieniu, S. Kinga. Nieoczywista, naszpikowana ciekawymi, ale i dwulicowymi bohaterami powieść, która kwestionuje percepcję czytelnika - nie wiemy co jest prawdą, a co nie, a narracja przyjmuje stanowisko czysto subiektywne. Czy to co widziała bohaterka to prawda? A może przywidzenia? Coś co wytrąciło mnie z tradycyjnego podejścia do przyswajania książek, gdzie narracja opisuje faktyczny stan rzeczy tak w Pustaci jest tylko punktem widzenia. W końcu każdy człowiek przyswaja rzeczywistość przez pryzmat swojego indywidualnego działania mózgu. W powieści p. Zamarskiej wypadło to niezwykle realnie i naturalnie. Coś zwyczajnego, o czym bym całkowicie nie pomyślał sprawiło, że historia nabrała życia i autentyczności. Zakończenie trochę mnie rozczarowało, ale trudno było wyjaśnić to w jakikolwiek sposób by sprostać nagromadzonemu napięciu i oczekiwaniom. Niemniej jednak całość jest rzetelnie przemyślana i mimo odwróconej chronologii zdarzeń byłem niejednokrotnie zdziwiony dokąd zmierza cała historia zarówno w przeszłości jak i teraźniejszości. Jedynym faktycznym minusem, który mógłbym nadmienić stała się słabo wyjaśniona motywacja głównej osoby skategoryzowanej jako tej "złej". Jej cel wydał się błachy w porównaniu do czynów jakich się podjęła i brakowało wyjaśnienia co doprowadziło ją do takich socjopatycznych zachowań. Ale to tylko szczypta dziegciu w morzu moich zachwytów nad tą powieścią. Bawiłem się wręcz wybitnie i zaczynam coraz lepiej rozumieć dlaczego Thrillerly aż tak kocha ten gatunek. To nie jest książka, która ma nas czegoś nauczyć, czy w jakiś sposób przekazać ważną wartość podprogową. Pustać to po prostu niezwykle dobrze napisana pozycja do czystej rozrywki i to udało jej się spełnić, aż z nawiązką!!! Dlatego ja polecam zdecydowanie! Idealna lektura na spędzenie weekendu podczas wypadu na Mazury. Ja na pewno jej nie zapomnę na długo.

Zaskakująca i mocno dająca do myślenia powieść Agaty Zamarskiej to moje tegoroczne odkrycie. "Pustać" bowiem trzyma nas w napięciu od pierwszej do ostatniej strony i w ostatecznym finale wstrząsa na całego. Zacznijmy jednak od początku. Autorka wprowadza nas do świata thrillera psychologicznego i mocno bazuje na motywie niepewności, ponieważ czytelnik zostaje wprowadzony w przyjemną początkowo opowieść, na pewno nie wskazującą na to, że dalej dojdzie do tragedii. Startujemy bowiem na podstawie historii obyczajowej, przyglądamy się kreacji bohaterów i zaczynamy dostrzegać powoli zawiązującą się nić porozumienia pomiędzy dwoma kochankami a im więcej przerzucimy stron, tym mocniej zaczynamy rozumieć, że nic w tej historii nie jest takie jakie wydawało się na pierwszy rzut oka. Autorka bardzo dobrze poprowadziła swoją historię i mocno skupiła się na wykorzystywaniu potencjału pomysłu, który pozwolił wyróżnić jej historię z gatunku. Czytamy o losach Ady, o młodej i zakochanej dziewczynie, która wraz z Kamilem udała się do jego rodzinnej miejscowości. Dziewczyna była przekonana, że to wstęp do głębokiej relacji, gdy on przedstawił ją przyjaciołom oraz rodzinie. Jednak na miejscu wszystko zaczęło wywracać się do góry nogami. Ludzie w miasteczku okazali się mniej przyjaźni niż Ada zakładała a spotkanie w domku letniskowym nazywanym Pustać, doprowadziło do niekontrolowanej tragedii. Co się tam wydarzy? O tym musicie przekonać się sami! Oto historia, w której wszystko może się wydarzyć. Spodziewajcie się niespodziewanego! To dobrze przedstawiona historia, prowadzona plastycznym językiem oraz mocno bazująca na skrajnych emocjach, które otulają nas z każdej strony. Atmosfera wprowadza poczucie nerwowości, ponieważ początkowa sielanka szybko ucieka w niepamięć na rzecz trudnych do wyjaśnienia sytuacji. Agata Zamarska bardzo dobrze skupiła się na kreacji zarówno tych pierwszoplanowych jak i występujących w tle postaci, dzięki czemu otrzymujemy złożone sylwetki i możemy przeanalizować ich zachowanie na tle całej akcji. Rozkładamy zatem na czynniki pierwsze zarówno Adę jak i Kamila oraz zachowanie rodziny a także przyjaciół chłopaka. Doszukujemy się powiązań między zaskakującymi wydarzeniami w domku letniskowym. I chociaż zakładamy wstępne przypuszczenia co do zbliżającego się finału - w rezultacie i tak nas mocno zaskakuje. "Pustać" ma wiele do powiedzenia i jest książką, której naprawdę warto poświęcić wolną chwilę. Napisana z pomysłem i wykorzystująca swój potencjał, prowadzi nas przez meandry ludzkich niepewności, wystawia na próbę czytelnika i głównych bohaterów a także pokazuje, że człowiek zdolny jest do zaskakujących czynów. Tłem wydarzeń jest mocny wątek psychologiczny, który pobudza nasze szare komórki do działania a my z zapartym tchem przerzucamy kolejne strony, by jak najszybciej dowiedzieć się co wydarzy się w historii Ady i Kamila.

W tym roku moje ulubione wydawnictwo zdecydowało się na danie szansy debiutantom – to zdecydowanie cieszy. Cóż może być piękniejszego dla miłośnika makabry, tudzież thrillerów psychologicznych, od odkrycia nowych perełek do kochania? „Pustać” spowodowała pewne nieodwracalne zmiany. Mogłabym się wręcz pokusić o stwierdzenie, że zepsułam nią sobie Męża, który przewraca oczami, kryjąc tym gestem uzasadnione zaniepokojenie, kiedy widzi mój makiaweliczny uśmiech w trakcie czytania co bardziej krwawych scen w książkach. Szanowny sięga jedynie po książki (nie powieści!) historyczne, od thrillerów stroniąc tak jak ja od światła, różu i słońca. Tymczasem „Pustać” zaczęłam w formie audiobooka podczas codziennej dawki przyjemności (zwanej przez co niektórych wcale a wcale tutaj nie wspomnianych torturami) w postaci ćwiczeń. Wyobraźcie sobie moje zdziwienie, kiedy po godzinie usłyszałam: „Tylko nie słuchaj tego dalej beze mnie! Ja muszę wiedzieć, co będzie dalej!”. Czy może być dla tej książki lepsza recenzja? Exactly. Czego bym nie napisała, nie przebiję tego cokolwiek dziwnego zdarzenia. I tak oto książki słuchaliśmy sobie w trakcie kąpieli, siekania sałaty i zakopywania zwłok, choć o tym ostatnim miałam nie pisać. Może jednak nikt nie przeczyta. 😉 W tym miejscu należy złożyć uniżone pokłony lektorowi – dawno nie słyszałam tak dobrze przeczytanej książki! Choć preferuję męskie głosy, tym razem pani zdecydowanie „zrobiła robotę”, czyniąc z książki Agaty Zamarskiej wciągającą opowieść przedstawioną w gawędziarskim stylu, za co doliczę dodatkowy punkt do finalnej oceny (!). „Pustać” jest oryginalnie skrojonym debiutem – jako takim zdecydowanie dobrym, choć niepozbawionym wad. Odniosłam (odnieśliśmy) wrażenie, iż zakończenie ułożyło się zbyt bajkowo, odbierając historii nieco realności. Pomysł z psychologiem, który proponuje (lukratywną) terapię w formie spisania książki podobał mi (nam) się raczej średnio. Podobnie zresztą jak fakt, że bohaterka, która przeżyła traumę w domku położonym na odludziu, udaje się zregenerować i zebrać siły do pisania… w chatce leżącej pośrodku niczego. I jeszcze fakt, że wszyscy poza Adą są… śliczni. Piękni. Idealni. Są to jednak nieznaczne minusy. Zakończenie okazało się zaskakujące – prawie, bowiem przewidzieliśmy je na chwilę przed wyjaśnieniem. Moim skromnym zdaniem „Pustać” jest bardzo dobrym przedstawicielem thrillera psychologicznego i świetnie wróży pisarskiej przyszłości Agaty Zamarskiej. Będę bacznie wypatrywać kolejnych debiutów u Filii – wierząc, że okażą się one równie wciągające. 7/10

Kiedyś: Ada jest młodą, zakochaną kobietą, która nie widzi świata poza swoim partnerem. Ma pracę, którą niezbyt lubi i wredną szefową, ale nic nie ma znaczenia, gdyż miłość stawia na pierwszym miejscu. Jest przekonana, że Kamil jest jej przyszłym mężem, ojcem jej dzieci. Kiedy mężczyzna zabiera ją do miasteczka, z którego pochodzi, by poznała jego rodzinę i przyjaciół, kobieta jest przekonana, że nic nie stanie jej na przeszkodzie, jednak bardzo się myliła. Teraz: Ada udaje się do psychoterapeuty, gdyż nie może uporać się z wydarzeniami z przeszłości, wydarzyło się coś strasznego, z czym nie może sobie poradzić. Ten natomiast proponuje jej wspólne napisanie książki na ten temat. Jest to typ książki, która przez całą długość poprowadzona jest jak obyczajowa historia. Ot, jest para, ich życie codzienne, imprezy, niezbyt lubiani przyjaciele mężczyzny. Wiemy, że coś się wydarzyło, lecz do końca nie wiemy co. Klimat jest niepokojący, lecz mało się dzieje, dopiero na zakończenie, akcja przybiera tempa, czytelnik dowiaduje się, z jakim „potworem” musi się zmierzyć Ada i przyznam, że autorce udało się mnie zaskoczyć, a ja podczas lektury poczułam niepokój. Czegoś takiego się nie spodziewałam. Choć części rzeczy można się domyślić, to zdecydowanie nie wszystkiego. Ada jest dziwna, raczej bym się z nią nie polubiła. Poznajemy wiele jej przemyśleń, podczas których zdradza to, co myśli na temat innych, jednocześnie mamy wrażenie, że nie do końca jest stabilna emocjonalnie i tak też wygląda w oczach innych. W zasadzie bohaterowie zostali wykreowanie w ten sposób, że do żadnego z nich nie pałałam podczas lektury wielką sympatią. Była to dla mnie zgraja dorosłych ludzi, którzy zachowują się jak dzieci. Jednocześnie uważam, że do postaci występujących w książce, nie trzeba pałać miłością i to, że nie przyciągają uwagi miłym wizerunkiem, nie oznacza, że są wykreowani źle. „Pustać”, to w moich oczach bardzo dobry debiut. Mimo że jestem osobą, która preferuje powieści z szybszą akcją, to muszę przyznać, że byłam ciekawa rozwiązania tej sprawy i bardzo podobał mi się klimat tej książki, a zakończenie, jak wspomniałam wyżej, mnie zaskoczyło. Język jest prosty i przystępny, szybko się ją czyta i jeśli nastawimy się na historię, w której zbrodnia, znajduje się gdzieś w tle, to otrzymamy ciekawą pozycję na kilka wieczorów.