Perfekcyjna rodzina (okładka  miękka, wyd. 05.2021)

Kiedy przeczytałam, że książka jest o siedmioletniej Lucii, która ma nocować u swojej nowej szkolnej koleżanki Josie, czułam, że to historia dla mnie. Kiedy dotarłam do momentu, w którym Lucia nie zostaje odwieziona na czas do domu, a jej rodzice dowiadują się, że dom w którym dziewczynka została na noc, nie jest zamieszkały i nikt nie wie, kim była Josie i jej mama, wręcz czułam, że przepadnę w tej historii. I tak się stało! *** Przede wszystkim, brawa dla Alex Dahl, za świetne portrety psychologiczne dwóch matek, na których opiera się tak naprawdę cała historia. Elisa i Jacqueline, ich przeszłość, decyzje i tajemnice, to swoisty szkielet, na którym zbudowana jest cała historia. To właśnie, na tych dwóch, mocno pokaleczonych kobietach, skupiły się moje emocje. Momentami kontrowersyjne, bo jak inaczej nazwać to, że chwilami nie wiedziałam, komu bardziej współczuć? Nie chcę Wam pisać, do jakiego wniosku doszłam, jakie emocje budziły we mnie zachowania obu matek, bo pewnie warto byłoby poprzeć to wyjaśnieniem a to, może zepsuć Wam odbiór książki, jeżeli jeszcze nie czytaliście. *** Emocjonalnie mocno odczuwam takie historie i tutaj też nie było inaczej. I chociaż kilka niespójności mnie uderzyło, momentami fabuła może nieco zbyt mocno zwalniała, to jednak "Perfekcyjna rodzina" A. Dahl szczerze mnie poruszyła. Lubię książki, w których jak w życiu, nie do końca można podzielić ludzi na dobrych i złych, bowiem każdy ma swoją własną historię, swoje powody, demony i wrażenie słuszności, w swoich poczynaniach.

Zdecydowanie za długie opisy, które tylko męczą czytelnika. Często też gubiłam się w relacjach tych wszystkich osob, trochę za dużo tego wszystkiego

Jestem roztrzęsiona! Nie przypuszczałam, że po przeczytaniu ostatniej strony, będą targać mną nerwy. Nie jestem matką, więc nie sądziłam, że tak mocno poczuje emocje panujące w tej książce. Przyznam się, że robiłam do niej dwa podejścia. Od początku akcja nabiera tempa. Elisa odbiera swoją córeczkę Lucię ze szkoły. Spotyka tam nową uczennicę wraz z jej mamą. Ku zaskoczeniu, dziewczynki bardzo dobrze się ze sobą bawią. Zabawa trwa do tego stopnia, że nie chcą się rozstawać, więc pada propozycja wspólnego nocowania. Elisie od razu zapala się żarówka 💡 nie zna tej rodziny i byłaby to pierwsza noc córeczki poza domem, ale widząc dziecięce radosne uśmiechy, nie może odmówić. Mamy wymieniają się numerami telefonów i są w stałym kontakcie. Wieczorem Elisa przywozi rzeczy osobiste Lucii , w tym najważniejszą maskotkę – Myszkę Minty. Całuje swoją córeczkę na dobranoc i obiecuje odebrać ją następnego dnia. Nie wie, że gdy przekroczy próg, jej idealne życie wkrótce odwróci się do góry nogami. Elisa pracuje jako stewardessa, a gdy nagle wypada jej rejs, odbiór córeczki przechodzi na jej męża – Friedrika. Wyobraźcie sobie, co czuje matka, gdy wychodzi z pracy, a na miejscu czeka na nią mąż z informacją, że pojechał w podany adres, jednak nikogo nie zastał. Jest kilka godzin po umówionej godzinie, a telefon drugiej mamy nie odpowiada. Wracając na miejsce, zastają tylko panią sprzątającą, która informuje ich, że dom wynajmowany jest na doby. Po małej Lisie zostaje tylko najważniejsza dla niej Myszka Minty. Po tej sytuacji książka wydaje się trochę rozciągać w akcji, do tego stopnia, że odłożyłam ją na dwa dni. Tylko w pracy zastanawiałam się, jak skończy się historia małej Lucii. Całą sytuacją szczególnie zainteresowana jest pewna młoda dziennikarka. Ma przeczucie, że jest w tym zdarzeniu jakieś drugie dno. W Norwegii bardzo rzadko dochodzi do porwań, a tym bardziej zainicjowanych w tej sposób. Zaczyna swoje własne śledztwo, a jej głównym źródłem informacji staje się profil Elisy na Instagramie. In our family portrait, we look pretty happy. Let's play pretend, let's act like it comes naturalny… - śpiewała Pink w kultowymFamily Portrait. Tu zaczyna się drugi wątek, przy którym powinniśmy się zatrzymać. Czy pokazywanie swojego idealnego życia na mediach społecznościowych jest bezpieczne? Czy dodawanie zdjęć swoich dzieci nie wzbudzi w kimś skrajnych emocji? To kolejna książka, która pokazuje, jaką moc ma Internet i że nigdy nie wiadomo, kto nas podgląda. Całe zakończenie nie zaszokowało mnie specjalnie, bo można się domyślić niektórych spraw. Jednak sposób, w jaki jest ta książka napisana – zasługuje na wysoką notę. Odczuwamy każdą emocję, a także przybliża nam wyjątkowe relacje, jakie panują między matką i córką. Przypomina nam także, że sytuacje z handlem ludźmi nadal mają miejsce.

🌻"Perfekcyjna rodzina" 🌻 Lucia po szkole chce iść się pobawić do nowo poznanej koleżanki z klasy, Josie. Wieczorem mamy dzwonią do siebie i po nawiazanej nici porozumienia ze sobą ustalają że dziewczynki spędzą razem noc ... Elisa przywozi do nowej znajomej szczoteczke i piżamke Lucie i umawiaja się że następnego dnia Jacqueline, mama Josie odwiezie dziewczynkę do domu. Tak się jednak nie dzieje... Jacqueline z dziewczynkami przepada i okazuje się, że nigdy nie istniała... A wszystko co wydawało się naturalne, okazuje się że było zaplanowanym porwaniem. Dom, numery telefonów, szkoła... Co się wydarzy dalej? Czy rodzina porwanej dziewczynki nie ukrywa żadnych sekretów ? Co wyjdzie na jaw ? ••• -Nikt po Ciebie nie przyjdzie Kochanie... Nie płacz Lulu- Rose ... Jestem Twoją Maman... ••• Zastanowić by się można było nad jednym... Jak w dzisiejszych czasach trzeba być ciągle uważnym... niewinne zdjęcia własnych dzieci wstawiane na portale społecznościowe mogą w przyszłości bazować na strasznej tragedii... ••• Alex Dahl trzyma czytelnika ciągle w napięciu, buduje napięcie po każdym rozdziale i niesamowicie opisuje emocje każdej z postaci na danym etapie... To była bardzo dobra książka o której szybko się nie zapomina

Wciąga od pierwszych stron. Dużo tajemnicy, niedomówień. W połowie książki zrobiło się nudno. Dla mnie bardzo nierealne jest to, że matka przemilczała tak ważną kwestię wręcz istotną. Matka, która pragnie odzyskać dziecko posunie się do wszystkiego. Jednak nie bohaterka książki. O pracy policji nie wspomnę. Mimo tego doborze się czytało a chęć poznania prawdy bardzo duża.

Świetna książka, nieoczywista. Trzyma w napięciu, akcja nie jest sztucznie rozdmuchana, nie odnosi się wrażenia że jest to historia wymyślona, żeby coś się działo w fabule. Bardzo wciągająca

Książka bardzo dobrze napisana ,trzymająca w napięciu do samego końca .

Rewelacyjna trzymająca w napięciu do samego końca.

Świetna pozycja, dobrze się czyta.

Polecam autorkę i książkę.