Alvin Czeladnik. Opowieść o Alvinie Stwórcy. Tom 4 (okładka  miękka, wyd. 02.2018)

Bardzo dobra pozycja - jak wszystko tego autora

TO JESZCZE NIE KONIEC ALVINA „Opowieści o Alvinie Stwórcy” to zdecydowanie jeden z najciekawszych cykli z gatunku alternate history. Czwarty tom serii, mimo iż w roku 1996 zdobył Locus Award w kategorii najlepszej powieści fantasy, nie jest może najlepszą jej odsłoną, jednak to wciąż kawał dobrej fantastyki. I nadal dzieło, które czyta się naprawdę znakomicie. Alvin nigdy nie miał lekko, w jego życiu nie brakował ani wrogów, ani trudności i tak samo jest również tym razem. A przecież miało być tak dobrze, miał nadejść spokój i wytchnienie, jednakże kiedy tylko nasz bohater znów wyrusza w drogę, trafia do więzienia, oskarżony przez swojego dawnego mistrza o kradzież złotego pługu. To jednak zbyt mało, wśród zarzutów pojawia się także ten o morderstwo, a proces ma jedno zadanie – wykazać czy rzeczywiście jest on Stwórcą. Tymczasem brat Alvina, Calvin, wyrusza do Europy, starając się na własną rękę zostać Stwórcą. Tam odwiedza kolejne kraje i poznaje różnych ludzi. Wśród nich jest prawnik mogący przydać się na procesie brata, ważniejsze jednak stają się spotkania z Napoleonem i Balzakiem. Od tego pierwszego dowiaduje się, jak manipulować ludźmi, w tym drugim znajduje sojusznika, z którym powraca do Ameryki, a duet, który tworzą może być naprawdę groźny… „Opowieści o Alvinie Stwórcy” pierwotnie miała być trylogią, jednakże jak to w takich przypadkach często bywa, na trzech tomach się nie skończyło. Czwarty stanął więc przed trudnym zadaniem godnego kontynuowania historii, która zdobyła już sławę i uznanie czytelników na całym świecie. Jak z niego wybrnął? Całkiem nieźle, choć niestety czuć już pewne zmęczenie materiału i to, że „Alvin Czeladnik” powstał po części trochę na siłę. Z minusów warto też wymienić pewną wtórność, ale Orson Scott Card, jak zresztą wielu innych pisarzy, już tak ma, że powraca wciąż do tych samych motywów i identycznie konstruowanych postaci, co w sumie trudno uważać za coś złego. Tego w końcu czytelnik, któremu wcześniej się owe elementy podobały, jeśli nie oczekuje, to przynajmniej przyjmuje z przyjemnością. Liczy się wykonanie, podanie tego odbiorcy w odpowiedni sposób, a to nie zawodzi. „Alvina Czeladnika”, jak i poprzednie tomy, czyta się lekko, szybko i przyjemnie. Nie ma tu dłużyzn, nie ma przynudzania i rozpisywania się. Jest za to ciekawa akcja, interesujące wykorzystanie szansy na opowiedzenie własnych dziejów świata od pewnego jego momentu i zaszczepienie na literacki grunt autentycznych postaci. Jeśli podobały się Wam poprzednie tomy, także ten Was nie zawiedzie. Bo to po prostu kawał dobrej lektury, pomysłowej i wykonanej bez zarzutu. I nawet jeśli tym razem nie ma tu większego wow, całość wciąż robi spore wrażenie i warta jest polecenia każdemu miłośnikowi fantastyki, co niniejszym czynię.

Wydawnictwo Prószyński kontynuuje publikację całego cyklu Orsona Scotta Carda o przygodach Alvina Stwórcy w nowym, odświeżonym wydaniu. 8 lutego światło dzienne ujrzy czwarta już odsłona serii, zatytułowana Alvin Czeladnik. Wracamy zatem do tego alternatywnego świata, aby tym razem, obok dalszych losów głównego bohatera, poznać także historię jego młodszego brata - Calvina. Zagubiony chłopak nie potrafi odnaleźć swojego miejsca w życiu. Tułając się po świecie, trafia m.in. do Wielkiej Brytanii i Francji. Na Wyspach poznaje prawnika Verila Coopera, a we Francji Honore de Balzaca i samego Napoleona Bonaparte. Choć jego losy nie są aż tak ekscytujące, jak przygody Alvina z pierwszych odsłon cyklu, to trzeba przyznać że historia Calvina wnosi do całości pewną świeżość, a jego spotkania z historycznymi postaciami, szczególnie z Balzaciem, potrafią dostarczyć odbiorcy masę frajdy, szczególnie gdy okaże się, że stworzą oni diabelnie niebezpieczny duet, a Calvin zacznie wyrastać na rasowy czarny charakter. Ale ja tu o przygodach młodego Calvina, a przecież to nie on jest głównym bohaterem cyklu. Jak więc ma się nasz Alvin Stwórca? Ten ponownie rusza w świat i ponownie pakuje się w tarapaty. Wszystko za sprawą jego byłego mistrza Makepeace'a, który niespodziewanie obrzuca Alvina oskarżeniami, m.in. o kradzież żywego pługa oraz morderstwo. W rezultacie bohatera będzie czekał sądowy proces, który będzie ciągnął się przez całą książkę, a w którym sprzymierzeńcem Alvina okaże się wspomniany wcześniej Veril Cooper. I trzeba niestety przyznać, że kluczowy dla fabuły wątek procesu Alvina jest dość nierówny, w większości oparty na laniu wody i sztucznym budowaniu dramaturgii. Widać, że Cardowi brakowało już pomysłu, cykl o Alvinie miał się skończyć na trylogii, a tymczasem otrzymaliśmy kolejny tom, który jakościowo daleko odbiega od poprzednich odsłon. Znacznie ciekawiej prezentuje się tu wątek Calvina i przede wszystkim dla niego warto tę pozycję poznać, nawet jeśli mowa o czarnym charakterze. Alvin Czeladnik to pozycja, do której fanów cyklu nie trzeba z pewnością specjalnie przekonywać, ale należy przestrzec przed sporą zniżką jakości. To w dużej mierze przegadana i powolna książka, wyraźnie odmienna od tego, do czego autor nas przyzwyczaił. To jednak nadal przyjemna lektura, w której będziemy mieli okazję poznać nowych bohaterów oraz kilku starych, którzy będą mieli do odegrania ważniejsze role.