Autor: |
Wydawnictwo: | Wydawnictwo Feeria Young |
Data premiery: | 2016-05-12 |
Seria: | Wodospady cienia po zmroku |
Liczba stron: | 440 |
Autor: | Hunter C.C. |
Każdy sprzedawca w empik.com jest przedsiębiorcą. Wszystkie obowiązki związane z umową sprzedaży ciążą na sprzedawcy.
Masz już ten produkt? Dodaj go do Biblioteki i podziel się jej zawartością ze znajomymi.
Sprawdź jak złożyć zamówienie krok po kroku.
Możesz też zadzwonić pod numer +48 22 462 72 50 nasi konsultanci pomogą Ci złożyć zamówienie.
Ostatnia część "Wodospadów cienia po zmroku", w której najmroczniejsze tajemnice wychodzą na światło dzienne, a ich ujawnienie wywraca dotychczasowy świat do góry nogami!
Della Tsang musi stawić czoła największemu wyzwaniu swojego życia. Po znalezieniu się w elitarnej grupie zajmującej się śledzeniem zjawisk nadprzyrodzonych zostaje przydzielona do rozwikłania zagadki morderstwa sprzed dwudziestu lat. I nie byłoby w tym nic szczególnego, gdyby nie to, że oskarżonym jest… jej ojciec. Wszystko komplikuje dodatkowo związanie Delli z tajemniczym i irytująco doskonałym Chase’em Tallmanem. Wampirzyca nadal czuje się zdradzona po tym, jak Chase wykradł jej sekrety, ale potrzebuje jego pomocy, aby dowiedzieć się prawdy o swoim ojcu. A w tym wszystkim jest jeszcze Steve, przystojny zmiennokształtny, któremu najwyraźniej Della nie przestała być obojętna.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
ID produktu: | 1121369746 |
Tytuł: | Niewypowiedziana. Wodospady cienia po zmroku. Tom 3 |
Tytuł oryginalny: | Unspoken |
Seria: | Wodospady cienia po zmroku |
Autor: | Hunter C.C. |
Tłumaczenie: | Lipińska Joanna |
Wydawnictwo: | Wydawnictwo Feeria Young |
Język wydania: | polski |
Język oryginału: | angielski |
Liczba stron: | 440 |
Numer wydania: | I |
Data premiery: | 2016-05-12 |
Rok wydania: | 2016 |
Forma: | książka |
Wymiary produktu [mm]: | 45 x 207 x 145 |
Indeks: | 19192529 |
Podziel się na Facebooku
Właśnie zrecenzowałem Niewypowiedziana. Wodospady cienia po zmroku. Tom 3
Ostatnia część "Wodospadów cienia po zmroku", w której najmroczniejsze tajemnice wychodzą na światło dzienne, a ich ujawnienie wywraca dotychczasowy świat do góry nogami! Della Tsang musi stawić ...Historia skupia się na losach wampirzycy Delli Tsang. Dziewczyna z powodu swojego pochodzenia przechodzi ponowną przemianę w wampira, w której pomaga jej Chase Tallman - przystojny, mroczny i niebezpieczny wampir, który został wysłany, by pomóc jej przez to przejść. Niestety Chase ma zbyt wiele tajemnic przed Dellą, a gdy ona je odkrywa, ich zaczynająca wyglądać na bliską, relacja zaczyna się rozpadać. Della separuje się od niego mimo, iż Chase stara się z całych sił o jej przebaczenie. Della musi się zmierzyć z własnymi problemami, które w głównej mierze są związane z jej rodzinną. Podczas rozłąki Della stara się zrozumieć swoje uczucia i rozgryźć sprawę morderstw, które ostatnio popełniono w okolicy jej domu. Przeczuwa, że te sprawy mają związek z jej ukrywającym się wampirzym wujkiem i aresztowaniem jej ojca. Na domiar złego duch jej ciotki Bao Yu nadal ją nawiedza i oskarża ojca Delli o zabójstwo.
Chase Tallman, by zasłużyć sobie na przebaczenia Dalli, odchodzi z Rady Wampirów i dołącza do JBF pod kierownictwo Burnett'a - współkomendanta obozu Wodospadów Cienia. Burnett zgadza się na obecność Chase w obozie, pod warunkiem, iż będzie on bezwzględnie przestrzegał jego rozkazów. Chase zgadza się niechętnie, lecz jest to jedyny sposób, by pokazać Delli jak mu na niej zależy i krok w przód w mozolnym procesie na odzyskiwania jej. Planu Chase'a nie ułatwia powrót dawnego chłopaka Delli - Steve'a, który pomaga jej w rozwiązywaniu zagadki śmierci jej ciotki.
Autorka rozwija przed nami nie tylko świat uczuć i myśli Dalli, jak było w poprzednich częściach, ale również Chase'a, co pozwala na szersze spojrzenie a daną sytuację z różnych perspektyw. Ta część jest przepełniona akcja, opisami walk i burzliwymi emocjami Chase'a i Delli, która dochodzi w końcu do wniosku, że to nie przez więź pragnie być razem z nim, lecz to jej własne serce go wybrało.
Tajemnice wyszły na jaw, zagadki zostały rozwiązane, a uczucia wyznane. Serdecznie polecam tą serie osobą lubującym się w książkach z gatunku fantasy z zabarwieniem romantycznym. Jeśli chcecie zatracić się w historii opowiadającej o zadziornej bohaterce i jej niebezpiecznym amancie to dobrze trafiliście.
Wodospady Cienia po zmroku to fantastyka, nie z najwyższej półki, ale też nie taka z dolnej. Przyjemny średniaczek, który czyta się rewelacyjnie, co z pewnością jest zasługą bardzo lekkiego pióra pisarki i całkiem ciekawej fabuły. Przygody nadnaturalnej młodzieży mogą przypaść do gustu szerszej części czytelników, nie tylko tym młodszym, do których niewątpliwie jest kierowana.
Nie wszyscy wiedzą, że Wodospady Cienia to obóz - szkoła dla wyjątkowych młodych ludzi-nieludzi. Są wśród nich wampiry, elfy, czarownice, wilkołaki i inni zmiennokształtni. Dzięki pomysłowi Hunter mamy okazję poznawać ich życie, miłości, wzloty i porażki. Cała seria napisana jest interesująco i przyznaję, że bardzo miło spędziłam z nią czas. Nie brak tutaj ciekawych postaci i dynamicznej akcji, dzięki czemu czasami trudno było mi odłożyć książkę choć na chwilę.
Niewypowiedziana to zamykająca cykl część. Całość poświęcona została głównie młodej wampirzycy Delli, jej życiu, kłopotom - nie tylko sercowym, przeszłości. Della według mnie okazała się wdzięcznym tematem. Dziewczyna jest postacią bardzo interesującą i nie tak ckliwą, jak Kylie. Della jest wyjątkową wampirzycą, która przeżyła dwie przemiany, dzięki czemu zyskała na sile i szybkości, ale dodatkowo, co zdarza się bardzo rzadko, ma kontakt z duchami. Do tej pory była związana ze Steve’em, chłopakiem zmiennokształtnym. Teraz przyspieszenie jej pulsu staje się zasługą Chase’a.
"Chase Tallman. Chłopak, z którym, niestety, była związana. Chłopak, który oddał jej swoją krew, by się upewnić, że Della przeżyje rzadko spotykaną drugą przemianę wampiryczną, czyniącą ją odrodzoną, czyli silniejszą i groźniejszą wampirzycą przyciągającą duchy. Co prawda wcale się o to nie prosiła ani nie miała na to ochoty, zwłaszcza ten kawałek z duchami."
W Niewypowiedzianej akcja kręci się wokół oskarżenia ojca Delli o zabicie swojej siostry dwadzieścia lat wcześniej. Dziewczyna nie wierzy w jego winę, ale to nie wystarczy. Trzeba zebrać przekonujące dowody, aby odsunąć podejrzenie od jej taty. Przecież nawet jeśli teraz ojciec traktuje ją jak kogoś obcego, to nie jest zły człowiek. Dziewczyna z pomocą przyjaciół stara się zebrać dowody na niewinność ojca.
"To dobry człowiek, Chase. Wszystkie moje przyjaciółki chciały, żeby ich ojcowie byli do niego podobni, Kiedy wybierałyśmy się dokądś późnym wieczorem, tata zawsze nas odwoził. Odbierał wszystkie moje przyjaciółki i zawoził na miejsce, a potem przywoził z powrotem. Czasami po meczu piłki nożnej zabierał nas na kolację i lody (…) Nigdy nie ominął żadnego tańca ojca z córką, ani moich występów. Był moim mistrzem. Zawsze wiedziałam, że mam mnie kocha, ale tata… On mnie uwielbiał. Jeśli miałam jakiś problem, to właśnie do niego się zwracałam. I zrobiłby dla mnie wszystko."
Niewypowiedziana, jak napisałam wcześniej to lekka fantastyka, przede wszystkim dla młodzieży, ale z całą pewnością spodoba się szerszemu gronu czytelników. Książka, tak jak wcześniejsze powieści C.C. Hunter czyta się po prostu sama. Jestem pewna, że rewelacyjnie nada się na letnie leniuchowanie.
Komu polecić Niewypowiedzianą? Na pewno wszystkim wielbicielom fantastyki i paranormal romance. Pozycja obowiązkowa dla tych z was, którzy czytali Wodospady Cienia, a także wcześniejsze części Wodospadów Cienia po zmroku. Zapraszam do fantastycznego świata wykreowanego przez amerykańską pisarkę Christie Craig Hunter. Polecam.
"Chase odrzucił głowę do tyłu i wybuchnął śmiechem. Ten dźwięk był dla jej uszu jak muzyka. A to, że byli razem, było niczym magia. A potem Chase przyciągnął ją do siebie (…) Della nie pamiętała, by cokolwiek wydawało jej się równie właściwe. Bycie z nim, obok niego."
http://monweg.blogspot.com/2016/06/wodospady-cienia-po-zmroku.html
„Nigdy nie odwracaj się od wyzwań.”
Della musi ratować swojego ojca. Został oskarżony o morderstwo sprzed lat, o morderstwo swojej siostry. Della zrobi wszystko, by dowieść prawdy. Jednak dochodzi do kolejnych morderstw, a prawdziwy sprawca obu zbrodni pozostaje nieuchwytny. Z pomocą swoich przyjaciół Della stara się łączyć fakty. Pomaga jej Chase, który coraz bardziej ją intryguje i który nie kryje się ze swoimi uczuciami. W tym fatalnym okresie Della musi wybrać do kogo należy jej serce.
„Serce jej waliło, zapomniała się w nim i w jego dotyku na swojej szyi. Otrzeźwiła ją radość w jego oczach.”
Chyba nie muszę mówić, że pokochałam obóz (przepraszam, teraz już szkołę) w Wodospadach Cienia od pierwszego tomu. Przygody Kylie śledziłam z wypiekami na twarzy. To była prawdziwa przejażdżka emocjonalnym rollercoasterem. Jednak Della i jej własne przygody sprawiły, że straciłam dla tych bohaterów głowę. C. C. Hunter stworzyła wspaniały świat pełen przygód, tajemnic i zagadek, pełen miłości i przyjaźni, pełen uczuć i niekończących się emocji. Przebrnąwszy przez tyle tomów jej pomysłu i stylu mogę powiedzieć tylko jedno – to mi się nigdy nie znudzi!
Hunter ma zdolność do kreowania postaci. Jej bohaterowie są wyraziści – silni, odważni, emocjonalni, z pazurem. Każdy ma w sobie inną cechą, za którą go kochamy. W „Niewypowiedzianej” każdy z bohaterów zapada w pamięć, każdego dostrzegamy. To właśnie jest ten wyjątkowy sposób kreowania postaci – każdy ma swoje pięć minut w powieści, a w naszej głowie tkwi do nieskończoności.
„Wciąż jestem. Wciąż tęsknię. Wciąż kocham.”
„Niewypowiedziana” to bardzo dobra książka. Kończy ona trylogię „Wodospadów Cienia po zmroku” i to jest w niej najgorsze. To uczucie, że już nie przeczytamy o Delli. „Wodospady Cienia” oraz Wodospady Cienia po zmroku” to serie zapadające w pamięć oraz strasznie wciągające. Ja przepadłam już na pierwszym tomie, innym zajęło to może trochę więcej czasu, ale ta cała masa fanów, które pokochały Wodospady Cienia to oznaka, że serie te są wart przeczytania. Jedno wam zagwarantuję – na pewno nie będziecie się nudzić.
Takich serii jak ta na rynku literatury jest bardzo dużo, toteż konkurencja jest ogromna. Istoty nadnaturalne mają swoje wzloty i upadki – raz jest o nich głośno, a raz ukrywają się w cieniu. Jednak jest pewien poziom, pewna równowaga, dzięki której powieści stają się nieśmiertelne. Na tym właśnie poziomie powinny znaleźć się powieści C. C. Hunter. Te książki nie są przesadzone, nie są przereklamowane. To dobre powieści dla młodzieży, i nie tylko, które sprawiają, że przenosimy się do innego świata, odrywamy się od rzeczywistości i razem z bohaterami przeżywamy nawet najmniejsze emocji. Znaleźć się w świecie stworzonym przez autorkę, to jak wygrać bilet na najlepszą przygodę w życiu. Szczerze polecam „Niewypowiedzianą”, jak również poprzednie jej części oraz serię z Kylie w roli głównej.
http://ksiazkomania-recenzje.blogspot.com/
Della Tsang musi stawić czoła największemu wyzwaniu swojego życia. Po znalezieniu się w elitarnej grupie zajmującej się śledzeniem zjawisk nadprzyrodzonych zostaje przydzielona do rozwikłania zagadki morderstwa sprzed dwudziestu lat. I nie byłoby w tym nic szczególnego, gdyby nie to, że oskarżonym jest… jej ojciec. Wszystko komplikuje dodatkowo związanie Delli z tajemniczym i irytująco doskonałym Chase’em Tallmanem. Wampirzyca nadal czuje się zdradzona po tym, jak Chase wykradł jej sekrety, ale potrzebuje jego pomocy, aby dowiedzieć się prawdy o swoim ojcu. A w tym wszystkim jest jeszcze Steve, przystojny zmiennokształtny, któremu najwyraźniej Della nie przestała być obojętna.
Niewypowiedziana to ostatni tom trylogii o Wodospadach Cienia, szkole dla istot nadprzyrodzonych. Jednocześnie chciałam ją przeczytać i zostawić w spokoju. Bardzo lubię twórczość C.C. Hunter, więc trudno jest mi pogodzić się z faktem, że to już koniec.
"Nigdy nie odwracaj się od wyzwań."
Ojciec Delli został oskarżony o zamordowanie swojej siostry. Młoda wampirzyca musi wrócić do domu i pomóc rodzinie. No i oczywiście dowieść, że to nie jej tata popełnił morderstwo. Kiedy dochodzi do kolejnych zbrodni, Della wraz z Chase'em, chłopakiem który nie kryje się z tym, że ją kocha, musi znaleźć nieuchwytnego dotąd sprawce.
Jak już mówiłam, uwielbiam Wodospady Cienia oraz Wodospady cienia po zmroku. Autorka znowu wplątuje nas w intrygi, w których można się zgubić. W Niewypowiedzianej jest ich chyba najwięcej, ponieważ w tym tomie odkrywane są wszystkie tajemnice. Styl pisania pani Hunter jest po prostu świetny. Każdą jej książkę czyta się szybko, przyjemnie. Autorka - zupełnie jak w każdej swojej powieści - dawkuje napięcie, a dopiero pod koniec zrzuca na nas tyle informacji, ile tylko się da.
"-Wiesz, z zewnątrz mój mąż może być twardy jak skała, ale w środku to najporządniejszy mężczyzna , jakiego znam. Poprzysiągł, że nigdy nie będzie powodował zbędnej krzywdy. (...)
Chase skinął głową.
- Natomiast ja - mówiła dalej - nie składałam żadnych przysiąg. I, Chasie Tallmanie, jeśli jeszcze raz skrzywdzisz Dellę, to usunę zewnętrzne oznaki twojej męskości, zetrę je na proszek i nakarmię nimi wygłodniałe szczury i skorpiony."
Della jest bardzo dobrze wykreowaną bohaterką. Zresztą, to nic nowego, każda postać wymyślona przez Hunter jest barwna, pełna życia. W Wodospadach cienia bohaterowie są różni, łatwo da się ich rozróżnić poprzez cechy charakteru, sposób wypowiedzi czy zachowanie. Wierzcie mi, bez problemu rozróżnicie Delle od Mirandy, głównie po tym, że młoda wampirzyca uwielbia używać sarkazmu, a wiedźma jest miła, słodka i często krzyczy.
Jest mi naprawdę przykro, że to już ostatnia książka o Wodospadach Cienia. Mimo że rynek wydawniczy proponuje nam multum powieści o istotach nadprzyrodzonych, to niewiele jest wartych uwagi. Muszę jednak powiedzieć, że obie serie pani Hunter są raczej skierowane do nastolatków głównie ze względu na tematykę oraz wątki jakimi są pierwsza miłość, przyjaźń, szkoła. Oczywiście powieść polecam, szczególnie na lato, ponieważ Wodospady Cienia oraz Wodospady Cienia po zmroku są świetnymi odskoczniami od szarej rzeczywistości.
Nie sądziłam, że seria ,,Wodospady cienia po zmroku", aż tak wciągną mnie w swoje sidła. Raptem niedawno zapoznawałam się z pierwszą częścią, a wczoraj pożegnałam się z ostatnią. Po przeczytaniu ostatnich linijek tekstu byłam zrozpaczona. Jak mogło się to już skończyć? Przecież niedawno zaczynałam czytać, a tu już the end? Do teraz wciąż czuje czytelniczy niedosyt. Dla mnie to za mało! Chce więcej adrenaliny, tajemnic, zagadek, rozgrywanej akcji, przekomarzań bohaterów, ich wspólnych przygód. Na ,,Niewypowiedzianą" czekałam z niecierpliwością. Wciąż w głowie tliła się jedna myśl jak tym razem potoczą się losy Delli. Co tym razem zgotuje jej autorka, jakie przeszkody postawi na jej drodze tak, by uprzykrzyć jej życie, a gdy w końcu zdobyłam ją w swoje łapki, cóż nie mogłam wręcz się od niej oderwać. Jednego dnia ją zaczęłam, drugiego już zamykałam nie potrafiąc na dobre wydostać się spod jej macek. Do teraz czuje jak wszystkie emocje we mnie buzują, jak adrenalina krąży po całym ciele, a myśli chaotycznie obijają się o głowę.
Autorka potrafi nieźle czytelnika wciągnąć w swoją historię, którą chce przedstawić. Nie wyjawia wszystkiego od razu tylko krok po kroku odkrywa pojedyncze karty. To trochę jak stąpanie po polu minowym. Jeden fałszywy ruch i zginiesz. Autorka wodzi za nos, kluczy między wydarzeniami, zmusza do myślenia. Potrafi wpleść do historii rozmaite wydarzenia, że czytelnik nie jest w stanie się przy książce znudzić. Wiele w niej adrenaliny, niekończącej się akcji. Wciąż chce się poznać losy bohaterów, jak tym razem wszystko się potoczy. Ja tej powieści nie potrafiłam ani na moment odłożyć. Jak zaczęłam ją czytać w autobusie w drodze na uczelnię, tak przez cały dzień miałam nos w książce. Połykałam kolejne linijki tekstu, denerwowałam, gdy wciąż się nic nie rozwiązało, kibicowałam Delli, by wszystko w jej życiu się ułożyło.
Spodobał mi się też fakt, że autorka podzieliła książkę na historię widzianą z perspektywy Delli jak i Chase'a. To bardziej urozmaiciło całą powieść jak i fabułę. Miało się wgląd w ich psychikę, poczynania z rozmaitymi przeszkodami, a także można było poznać ich myśli, emocje, przeżycia. To bardzo mi się spodobało i jeszcze wyżej podniosło poprzeczkę wartości całej opowieści. Uwielbiam wampiry, wilkołaki i inne nadnaturalne istoty. To mój żywioł, najlepiej się w nich odnajduje, rozumiem je. Muszę zdobyć wcześniejsze części serii ,,Wodospady cienia", bo jak dla mnie to wciąż świeża historia, która nie ma końca. Gorąco polecam.
Autorka wniosła do fabuły książki wiele akcji. Przedstawiła w niej poglądy nie tylko głównej bohaterki, ale również uczucia i wizje Chasa. Bardzo pozytywnie odebrałam w tej części poszerzenie wątku kryminalnego i dreszczyku z nim związanego. Mamy tu powiązanie zabójstw nie tylko ciotki Delli ale i innych mniej, bądź bardziej ważnych postaci. Bywa tak, że niekiedy w książkach jest przepych i zamęt, ale ta lektura kompletnie jest tego wyzbyta. Cały ciąg akcji skupia się na rzeczywistości, rozwiązując sprawy przeszłe. Mnie się to bardzo podoba.
"-Wiesz, z zewnątrz mój mąż może być twardy jak skała, ale w środku to najporządniejszy mężczyzna , jakiego znam. Poprzysiągł, że nigdy nie będzie powodował zbędnej krzywdy. (...) Chase skinął głową.- Natomiast ja - mówiła dalej - nie składałam żadnych przysiąg. I, Chasie Tallmanie, jeśli jeszcze raz skrzywdzisz Dellę, to usunę zewnętrzne oznaki twojej męskości, zetrę je na proszek i nakarmię nimi wygłodniałe szczury i skorpiony. Czy to jasne?"
Cała seria jest bardzo pozytywną i wspaniałą przygodą! Osobiście jestem nieco zła, że to już koniec, aczkolwiek mam nadzieję, że autorka stworzy jeszcze nie jedną lekturę, którą będę czytać z wypiekami na twarzy. Przy tej pozycji nie w sposób jest się nudzić. Kiedy poznajemy tę serię jak i poprzednią, wiemy, że musimy ją dokończyć. Jest to silne uczucie potęgowane tym, że seria jest bardzo interesująca, pociągająca i ociekająca mroźnymi wątkami! Rozbawia niemal do łez, intryguje do samego końca a zagadki są tak ułożone, by w sposób naturalny zostały rozwikłane. Chociaż myślałam, że przewidziałam zakończenie, to jednak byłam w błędzie. Jest ono zaskoczeniem.
Czytelnik płynie w tej lekturze. Cała akcja jest doskonale dopracowana a Della i Chase jako wampirzy śledczy są wspaniali! Jeśli nie wiecie jak spędzić wolną chwilę i do jakiej serii się zabrać, to polecam książki C.C.Hunter! Nie zawiedziecie się.
„Wodospady Cienia. Po Zmroku” udowadniają, że wampiry, wilkołaki i inne nadnaturalne stworzenia nadal potrafią zainteresować i wciągnąć w wir nieprzewidzianych wydarzeń. Pomimo, iż bohaterowie nie są ludźmi, to ich problemy są takie same jak normalnych członków społeczeństwa. Della boryka się z akceptacją w własnej natury, stara się zrozumieć swoje serce i rozgryźć Chase’a, lecz najwięcej zmartwień przysparza jej sytuacja rodzinna.
cała recenzja: http://ksiazkimoni.blogspot.com/2016/05/niewypowiedziana-cc-hunter-recenzja.html
„Niewypowiedziana” to ostatnia część serii, nad czym bardzo ubolewam. Wiem jedno, nie zawiodłam się na niej. Od samego początku trzymała mnie w napięciu, nie mogłam się od niej oderwać nawet, wtedy kiedy zegarek pokazywał, że już dawno minęła północ. Razem z Dellą przeżywałam jej emocje, współczułam jej, ale także gorąco jej kibicowałam. Były także krótkie momenty, kiedy na mojej twarzy gościł uśmiech, w szczególności, kiedy Della i Chase się dogadywali. To jedna z moich ulubionych par, idealnie do siebie pasują. A charakterek wampirzycy dodawał pikanterii temu wątkowi. W tej części pojawiło się także wiele zaskakujących zmian i to dość niespodziewanych.
Całość recenzji na zukoteka.blox.pl