Słodko-gorzkie lato (okładka  miękka, wyd. 06.2019)

Amelia od jakiegoś czasu co roku pracuje w Lodziarni Meade. Budka cieszy się ogromną popularnością wśród mieszkańców miasteczka, a wszystko za sprawą cudownych lodów, które mają niepowtarzalne smaki. Tajemnicza właścicielka lodziarni umiera na kilka dni przed otwarciem, a Amelia zaczyna się niepokoić o przyszłość budki. Na dodatek dziewczyna miała zostać w tym roku kierowniczką i sprawiać pieczę nad nowymi pracownicami. Kiedy traci już nadzieję, w mieście pojawia się Grady, wnuk Molly Meade, który postanawia przejąć biznes. Upragniony spokój jest jednak daleko, gdyż zapasy lodów się kończą, a nigdzie nie ma na nie przepisów, a Amelia zaczyna coraz bardziej interesować się swoim nowym pracodawcą... Główną bohaterką tej powieści jest Amelia. Dziewczyna jest inteligentna, miła, przyjazna, troskliwa, a także pomocna. Jest to naprawdę sympatyczna bohaterka i przypadła mi do gustu. Jednak nie zżyłam się z nią jakoś wybitnie, więc nie potrafię niestety powiedzieć o niej nic więcej. Dla mnie była po prostu dopełnieniem tej historii, ale gdyby jej nie było, to też by było dobrze. Grady, czyli wnyk właścicielki lodziarni, to młody chłopak, który jest inteligentny, poważny i zawsze skupiony na swojej pracy. Choć prowadzenie budki z lodami z początku wydaje się dla niego bułką z masłem, to potem przekonuje się na własnej skórze, że jednak to nie jest aż takie proste. Sama nie zdawałam sobie sprawy, z jak dużą odpowiedzialnością się to wiąże, więc miło było się tego dowiedzieć. Autorka naprawdę dobrze przedstawiła wątek prowadzenia takiej działalności i choć jest to powieść typowo młodzieżowa, to można się z niej trochę nauczyć. Sama Molly Meade była dla wszystkich ogromną tajemnicą. Nikt do końca nie wiedział, czy ma w ogóle jakąś rodzinę oraz co tak naprawdę wydarzyło się w czasach wojny z jej ukochanym. Nikt nawet nie wiedział, dlaczego jej lody kryjące się pod nazwą Jak u mamy, miały tak niepowtarzalny smak i przywodził na myśl dzieciństwo. Zaciekawiła mnie ta postać właśnie swoją tajemniczością, ale z każdym kolejnym rozdziałem jej historia zostawała w jakiś sposób wyjaśniana. Właśnie ten wątek jest według mnie, jedną z zalet tej książki. Siobhan Vivian napisała powieść, którą czyta się bardzo szybko i przyjemnie. Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, więc odczuwałam jeszcze większą ekscytację związaną z lekturą tej książki. Jak wspomniałam wyżej, cieszę się, że autorka oprócz takiej typowej historii dla nastolatek, przedstawiła, jak działa taka lodziarnia i jak wygląda mniej więcej zarządzanie nią. Za to otrzymuje ode mnie ogromnego plusa. Choć książka skierowana jest do młodzieży trochę starszej, to z powodzeniem mogą sięgać po nią i sami dorośli. Choć wiem, że temat pierwszej miłości, przyjacielskich kłótni i tego typu sprawy nie do końca wszystkich interesują, to jednak jest to historia na tyle ciekawa, że znajdzie swoich miłośników właśnie wśród tej dorosłej grupy odbiorców. Nie da się zaprzeczyć, że ta książka ma coś w sobie. Jest może i dość banalna, ale ja po jej skończeniu czułam radość, ale i smutek, że to już koniec. Uważam, że jest to idealna pozycja na lato, ponieważ sama akcja dzieje się podczas wakacji, więc pozwala to, na jeszcze większe wciągnięcie się w tę historię. Ja jestem zauroczona tą pozycją i gorąco Wam ją polecam. Owszem, kreacja bohaterów mogłaby być lepsza, ale Słodko-gorzkie lato zasługuje na uwagę nawet ze względu na fabułę.

Amelia odkąd rozpoczęła szkołę średnią pracowała w Lodziarni Meade, która sięga jeszcze czasów wojennych. Od jej założenia jest to miejsce, w którym swe siły łączą kobiety, mogą na sobie polegać, nawiązują się nowe przyjaźnie. Teraz skończyła szkołę i razem z przyjaciółką Cate mają spędzić ostatnie lato, pracując razem w lodziarni. Podekscytowana swoją nową rolą kierowniczki, Amelia gotowa jest na zabawę swojego życia, zanim musiała będzie wyjechać do college'u. Niestety kilka dni przed otwarciem dziewczyna dowiaduje się o śmierci właścicielki, Millie Meade i przyszłość lodziarni staje pod znakiem zapytania. Na pogrzebie starszej kobiety Amelia poznaje Grady'ego - chłopaka, który jest ciotecznym wnukiem pani Meade i przejmuje po niej lodziarnię. Ta wiadomość sprawia, że w lodziarni zaczyna panować chaos. Dziewczyny nie są zadowolone, że po raz pierwszy od zawsze do ich grupy dołącza facet, a na dodatek największym problemem jest kwestia brakujących przepisów na lody, których z dnia na dzień zaczyna brakować. Gdy Amelia i Grady łączą siły, aby je znaleźć, wszystko inne zaczyna się walić i wkrótce przyjaźnie zostaną poddane próbie, a losy lodziarni się zachwieją. "Słodko-gorzkie lato" to bardzo przyjemna młodzieżówka. Bardzo podobała mi się kreacja postaci, bo chociaż nie wszystkie osoby zyskały moją sympatię, to jednak muszę przyznać, że wypadły bardzo realistycznie. Niemalże czułam, że mogłabym ich znać w prawdziwym życiu. Moją ulubioną bohaterką została Amelia, głównie dlatego, że w wielu sytuacjach przypominała mi mnie. Myślałyśmy podobnie i cieszę się też, że koniec końców postawiła na swoim i nie dała nikomu sobą pomiatać. Jeśli chodzi zaś o samego Grady'ego, to w wielu sytuacjach nie wiedziałam co o nim myśleć. Czasami bardzo przypominał swojego ojca, wielkiego biznesmena, ale z drugiej strony pokazywał też tą swoją miękką, słodką stronę, dzięki której bardzo go polubiłam. Trzeba było trochę czasu, aby pokazał swoją głęboko schowaną warstwę, ale jak już to zrobił, natychmiastowo zyskał moją sympatię. Natomiast niestety nie polubiłam się z Cate, przyjaciółką Amelii, która zbyt często zachowywała się nieodpowiedzialnie, samolubnie, nawet czasami miałam wrażenie, że chce, aby wszyscy jej nadskakiwali. Nie wiem, może to po prostu nie mój typ osoby, niestety nie potrafiłam się do niej przekonać. "Słodko-gorzkie lato" to historia, która raczej nie zapada na dłużej w pamięci, ale na chwilę jest przyjemną odskocznią od świata. Jeśli szukacie czegoś idealnego na te ostatnie dni lata, to da pozycja świetnie się do tego nada. Do przeczytania w chwilę, niewymagająca i po prostu przyjemna. Na plus jest to, że historia ukazuje siłę kobiet i przyjaźni, a gdzieś w tle rozwija nawet wątek historii starszej kobiety, która zapoczątkowała losy lodziarni. Polecam tę książkę szczególnie tym, którzy lubią wrócić do czasów niewinnej młodości, a może sami się nią nadal cieszą. Dla wymagających czytelników nie będzie to jednak satysfakcjonująca lektura. Recenzja z bloga http://weronikarecenzuje.blogspot.com/2019/08/siobhan-vivian-sodko-gorzkie-lato.html

Jak planujecie spędzić lato? Czy będą to Wasze wymarzone wakacje? Amelia, główna bohaterka powieści „Słodko-gorzkie lato” marzy o pracy w lodziarni, którą pokochała jeszcze jako mała dziewczynka. Tylko czy los nie pokrzyżuje jej planów? Po lekturze „Fatalnej listy” mam wobec twórczości Siobhan Vivian bardzo wysokie oczekiwania. Czy spełniła je jednak również najnowsza powieść autorki „Słodko-gorzkie lato”? „Zazwyczaj, gdy któraś z nas dostawała list od ukochanego, odczytywała go na głos, podczas gdy pozostałe dziewczyny na zmianę obsługiwały maszynę do lodów.” W 1945 roku mężczyźni nie mieli wyboru. Musieli walczyć, zostawiając w domu tęskniące za nimi narzeczone. W takiej sytuacji właśnie znalazła się młodziutka wówczas Molly Meade. By osłodzić życie sobie i innym dziewczętom, zaczęła eksperymentować z szykowaniem różnych rodzajów lodów. Wychodziło jej to znakomicie, a dzięki lodom tęsknota za ukochanymi stawała się bardziej znośna. Gdy po wojnie jej narzeczony został uznany za zaginionego, by się nie załamać, Molly otworzyła swoją własną lodziarnię. Miejsce, w którym rok rocznie pracują w przerwie wakacyjnej dziewczęta z okolicznych liceów i koledży. W lodziarni czują się doceniane i przyjemnie spędzają lato, a wiele z nich z pracy wynosi zupełnie niespodziewane inspiracje. Te wakacje miały być najcudowniejszymi wakacjami w życiu Amelii. Została kierowniczkom lodziarni u Molly. Gdy jednak przychodzi do lokalu, by dopilnować wszystkiego przed jego otwarciem, na podłodze zostaje martwą właścicielkę. Od tej pory nic w życiu dziewczyny nie będzie już takie samo. Być może jednak będzie umiała dostrzec i uchwycić swoją życiową szansę i jednak spełnić dziewczęce marzenia. „Słodko-gorzkie lato” to opowieść o przyjaźni, miłości i pasji. To historia, o zataczającym krąg życiu. Jest to cudowna, wakacyjna książka, jednak poruszająca zbyt poważne tematy, by można ją było nazwać pustą czy banalną. I tym razem Siobhan Vivian w pięknym, plastycznym stylu, przekazuje swoim czytelniczkom wiele ważnych wartości. Dodatkowo fabuła niejednokrotnie potrafi zaskoczyć i nie potoczyć się po myśli czytelnika. Bohaterowie powieści są niezwykle realistyczni. Szczególnie polubiłam Amelię, która na łamach książki dojrzewa, a jej postać bardzo wyraźnie się rozwija. Równie mocno spodobała mi się też piękna otoczka damskiej przyjaźni i dziewczęta, które wspierają się nawzajem we wszystkich, trudnych chwilach. Wątek romantyczny również pojawia się w tej historii, ale wbrew oczekiwaniom jest delikatny i nienachalny. Od czasów „Fatalnej listy” jestem wierną fanką twórczości Siobhan Vivian, nawet gdy ta pisze w duecie, a „Słodko-gorzkie lato” tylko podtrzymuje we mnie tę opinię. To wspaniała (nie tylko) wakacyjna lektura, która podnosi na duchu i inspiruje, by walczyć o własne marzenia.

Główną bohaterką książki "Słodko-gorzkie lato" jest siedemnastoletnia Amelia van Hagen, tegoroczną maturzystką, która od września zamierza opuścić rodzinne miasteczko Sand Lake i rozpocząć studia na uniwersytecie poza stanem. Przez ostatnie trzy lata w każde wakacje pracowała w Lodziarni Meade - założonej w okresie trwania II wojny światowej przez Molly Meade. Inspiracją dla jej powstania były letnie spotkania przy jedzeniu lodów dla dziewcząt, które oczekiwały na powrót swoich ukochanych z frontu. Tradycja lodziarni przetrwała i praca jako "dziewczyna z lodziarni Maede" jest dla Amelii i jej najlepszej przyjaciółki Cat szczególnym wyróżnieniem. Zwłaszcza, że dla przyjaciółek jest to ostatnia szansa na zaciśnięcie więzi, która ma przetrwać ich okres studiów. Niespodziewanie tego lata dużo się zmienia jeszcze przed rozpoczęciem sezonu - Amelii zostaje powierzona zaszczytna funkcja kierowniczki. Kiedy dziewczyna przypadkowo znajduje ciało zmarłej właścicielki przyszłość lodziarni Meade jest bardzo niepewna. Sytuacja jeszcze bardziej się komplikuje, kiedy pojawiają się spadkobiercy nieżyjącej Molly. Jak się okazuje lodziarnię, jak i dom przypadł w spadku jej ciotecznemu wnukowi. Grandy Meade jest dziewiętnastoletnim studentem zarządzania, pochodzącym z zamożnej rodziny. Odziedziczoną lodziarnię traktuje jako okazję do wykazania się przez wymagającym ojcem. Dziewczyny jednak nie się zadowolone, że do ich damskiego świata, wkracza chłopak. Wszystkie zawierają układ, iż młody i przystojny Grandy nie stanie się obiektem uczuć żadnej z nich. Między Amelią i Granym nieświadomie rodzi się jednak nić zrozumienia, a ich znajomość staje się bardziej zawiła niż owiana tajemnicą receptura lodów Jak u Mamy... "Słodko-gorzkie lato" to wzruszająca i urocza opowieść o sile przyjaźni, młodzieńczych marzeniach, pierwszych zauroczeniach, poszukiwaniu własnej tożsamości i lęku przed dorosłością. Ogrzeje wasze serca niczym letnie promyki słońca, przywoła w waszych ustach smak dzieciństwa. Siobhan Vivian stworzyła idealną wakacyjną powieść doskonale mieszając słodko-gorzkie smaki, które powinny nosić nazwę Jak Dawniej. Zakochacie się w klimacie tej książki, w której pracowite dziewczyny z Lodziarni Meade zaserwują wam lody o których długo nie zapomnicie. Autor: Pola Czytaj na: https://czytamytu.blogspot.com/2019/06/recenzja-patronacka-sodko-gorzkie-lato.html

Lodziarnia Meade w nadmorskim miasteczku, odkąd powstała w czasach II wojny światowej, co roku przyciąga latem rzesze turystów. Pracują w niej w wakacje kolejne pokolenia dziewcząt z okolicy. Także przyjaciółki Amelia i Cate. To ma być ich ostatnie lato przed wyjazdem na studia, a Amelia w tym sezonie awansowała na na kierowniczkę. I nagle bum! - właścicielka i założycielka lodziarni, wiekowa Molly Meade, umiera, a lodziarnia przypada w spadku jej 19-letniemu krewniakowi - Grady'emu. Chłopak z miasta postanawia spróbować sił w tym biznesie. Pracownice trochę pokpiwają z jego starań, piętrzą się też różne kłopoty techniczne. Między nim a Amelią rodzi się jednak szczególna nić porozumienia, co nie wszystkim pasuje. Czy Grady stanie się przyczyną rozłamu między Amelią i Cate? I jak uratować lodziarnię przed plajtą, kiedy Molly być może zabrała do grobu recepturę na swe unikalne lody? GORZKO-SŁODKIE LATO to historia utrzymana we wspaniałej, wakacyjnej atmosferze, mająca nostalgiczny urok prowincji, z której jedni chcą się tylko wyrwać w świat, drugich coś tam uparcie trzyma, a jeszcze innym każe wracać. Książka kryje w sobie uroczą w swej prostocie, ciepłą opowieść o odkrywaniu życiowej pasji i podążaniu za marzeniami. Ale też o dziewczyńskiej przyjaźni i solidarności, pomocnej, pełnej wspólnych sekretów i przygód; w którą czasem jednak wkrada się zazdrość, rywalizacja czy wzajemne pretensje. Amelia i Cate trochę się pogubiły, ale czy można je winić? Takie są błędy młodości, a przystojny Grady wzbudza sporo emocji. I to dzięki niemu znalazło się w tej historii miejsce także na niewielki, ale przesłodki wątek dla romantyczek. Wyjątkowym smaczkiem są też fragmenty dziennika Molly, które rzucają światło na owiane mgiełką tajemnicy okoliczności powstania lodziarni. Jest jeszcze sprawa unikalnej receptury lodów, od której odnalezienia sporo zależy. Musiały być zaiste pyszne! Książka okazała się idealną lekturą na gorące lato, przyjemną, ciekawą i dość zaskakującą. Zdecydowanie słodką! choć z niezbędną odrobiną gorzkiego, co pozwala w pełni tę jej słodycz docenić. Uwaga: robi przemożnego smaka na lody, najlepiej w dużej ilości!🍦

Więcej: czytamiogladam.pl Na uwagę zdecydowanie należy zwrócić na sposób opisywania przez autorkę procesu tworzenia lodów czy też smakowania ich. Jeszcze nigdy mi się nie zdarzyło, aby ślinka mi pociekła podczas czytania książki. W "Słodko-gorzkim lecie" zostało to w tak piękny i jednocześnie dosadny sposób opisane, że musiałam opanować chęć na lody :) Bardzo podobał mi się rys psychologiczny głównej bohaterki — Amelii. Od samego początku widać było, że dziewczynie zależy nie tylko na pracy, ale również na dobrym samopoczuciu całej grupy dziewcząt pracujących w lodziarni Meade. W ciekawy sposób można zauważyć subtelne różnice pomiędzy naszym pierwszym zetknięciem się z tą postacią a końcowymi stronami książki. Zdecydowanie czuć, że Amelia przechodzi wewnętrzne zmiany, dojrzewa. W zasadzie nie tylko ona, bo również Brady oraz Cate. Cała trójka głównych bohaterów pamiętnego lata musi się zetknąć ze zmianami, jakie wkrótce w ich krótkim życiu nastąpią oraz nauczyć się z nimi żyć. W powieści warto zwrócić uwagę na dziejący się jakby obok drugi wątek — Molly Meade, który pojawia się za sprawą Amelii, która podczytuje pamiętnik starej właścicielki lodziarni. A należy w tym punkcie wiedzieć, że Molly skrywa w sobie nie tylko historię miłosną, ale przede wszystkim tajemnicę swojego życia. Nie będę ukrywać, że fragmenty, kiedy pojawiał się pamiętnik Molly i jej wspomnienia sprawiały, że chętniej zaczytywałam się w powieści. Czuć było w nich od samego początku do końca nieodkrytą tajemnicę. "Słodko — gorzkie lato" to nie tylko romans dla młodzieży. To zdecydowanie słodko-gorzka historia, która moim zdaniem zaczyna się i kończy lekko gorzkim zabarwieniem. Całość czyta się zaskakująco szybko i nie sposób się oderwać od zawartej w środku historii.

"Słodko-gorzkie lato" wydawało mi się bardzo dobrą książką na wakacje- lekką i przyjemną, jednak nie spodziewałam się, że autorka w jakiś sposób będzie mogła mnie zaskoczyć (a przynajmniej opis na to nie wskazywał).A tu taka niespodzianka! Cała fabuła tak naprawdę opiera się na wydarzeniach kręcących się wokół Lodziarni Meade. Po śmierci założycielki zaczyna rodzić się wiele problemów. Kto teraz będzie właścicielem Lodziarni? Kto będzie wyrabiał lody? Czy Molly (założycielka) zostawiła komuś przepis na lody? Z czasem tych pytań zaczyna gromadzić się coraz więcej i więcej... Bardzo podobało mi się to, że autorka nie zarzuca nas tymi wszystkimi problemami od razu, tylko robi to stopniowo. Każdy czyn ma swojej konsekwencje i ta książka jest tego dobrym przykładem. Bohaterów również bardzo polubiłam. Każdy z nich ma jakiś wkład w fabułę i wynikają z ich czynów albo dobre, albo złe rzeczy. Amelia jest z jednej strony słabą postacią, jednak z drugiej udaje jej się odnaleźć ducha walki. Grady także zdobył moją sympatię, chociaż na początku myślałam, że kompletnie go nie polubię. Gorąco polecam tę książkę, bo naprawdę warto ją przeczytać. Idealna historia na lato i nie tylko ;)

Książka sama w sobie jest super ale oczekiwałam,że szybciej zacznie się coś dziać między głównymi bohaterami Amelią i Gradym. Tak czy siak ksiażka jest super i szybko się czyta. Mnie się podobała 4 gwiazdki za akcję pocałunku na 297 stronie (w końcu ileż można czekać na takie sceny w książkach młodzieżowych)

wzruszają propozycja na plażowanie. Historia, girl power, nuta humoru - do polecenia