Nie krzycz (okładka  miękka, wyd. 10.2020)

„Nie krzycz” to ostatnia część trylogii hejterskiej i według mnie jest ona tą najlepszą. W historii tej głównie skupiamy się na trzech głównych bohaterach. Anicie, która przez problemy finansowe daje się wciągnąć w pracę zawodowej hejterki. Dzięki niej możemy poznać „od podszewki” jak działa hejt w internecie, jak zostajemy oszukiwani każdego dnia i bombardowani nieprawdziwymi informacjami, i że wystarczy jedna osoba, która poprze hejtera, aby wywołać lawinę krytyki z powodu zazdrości czy frustracji czytelników. Kolejnymi bohaterami są Michał i Agata – małżeństwo, które w bardzo dziwny sposób okazuje sobie uczucie i przywiązanie do siebie. W tej części możemy dowiedzieć się, dlaczego Agata zachowuje się właśnie w ten sposób, poznajemy wiele aspektów z jej przeszłości i łatwiej nam wytłumaczyć sobie i zrozumieć jej sadystyczne zapędy. Michał natomiast jawi się nam na początku jako ofiara swojej okrutnej żony, jednak w dalszej części lektury możemy się przekonać, jaka jest jego prawdziwa twarz. Występuje też kilka postaci pobocznych, które mogliśmy poznać we wcześniejszych częściach, jednak według mnie nie mają one większego wpływu na odbiór całości. Co autor chciał przekazać nam w tej pozycji? Uważam, że chodziło mu o to, aby przekonać wszystkich swoich czytelników, że w dzisiejszych czasach nie liczy się prawda i to, kto ją mówi, ale to, kto tę swoją „prawdę” głośniej wykrzyczy. Wątek Anity wysuwa się tu na pierwszy plan. Jak już wcześniej wspomniałam jest to dziewczyna z problemami finansowymi i daje się namówić na obrażanie innych w sieci, oczywiście w zamian za zapłatę. Nie zdaje sobie jednak sprawy z konsekwencji, z jakimi może się wiązać jej działanie, i że w sieci nikt nie jest tak naprawdę anonimowy. Nie istnieją bowiem takie zabezpieczenia, których nie można pokonać. Dopiero w momencie, w którym styka się z realnym zagrożeniem, zdaje sobie sprawę, ile krzywd i przykrości robiła niewinnym ludziom niesprawiedliwie ich oczerniając w internecie. Marcel Moss perfekcyjnie podjął się kontrowersyjnych tematów. Cała książka mówi o wszechobecnej przemocy, zarówno tej psychicznej jak i fizycznej. O tej stosowanej w internecie, jak i w świecie realnym. Autor ukazuje nam również emocje , które towarzyszą zarówno sprawcom jak i ofiarom hejtu, który jest jedną z form przemocy w internecie. Pozwala też szerzej spojrzeć na to, jak z atakujących szybko możemy stać się ofiarami hejtu. Trzeba oddać autorowi, że dysponuje bardzo bogatą wiedzą w w/w tematach. Pozwala to na odbiór historii jako jednej, spójnej całości, która wciąga do ostatniej strony. Ja osobiście nie mogłam oderwać się od czytania. Byłam ciekawa, jak rozwinie się sytuacja, co za chwilę się wydarzy. W wielu momentach nie spodziewałam się, że autor obierze taki, a nie inny kierunek. Również kreacja bohaterów jest tu bardzo na plus – Agata w jednym momencie mnie irytowała swoim zachowaniem, by po chwili wzbudzać we mnie zupełnie inne odczucia, gdyż robiło mi się jej zwyczajnie żal. Michała z kolei było mi bardzo szkoda na początku lektury, aby później zrozumieć, że w sumie nie bardzo różni się od swojej żony, natomiast po zakończeniu wbijającym w fotel stwierdzić, że tak w zasadzie to są siebie warci. Emocje na najwyższym poziomie oraz aktualne problemy poruszane w dosadny sposób to wszystko, co otrzymujemy od Marcela nie tylko w tej książce, ale również we wcześniejszych częściach trylogii hejterskiej. Dla mnie idealne zwieńczenie serii, którą gorąco polecam!

Prowokuje i bulwersuje, po czym uderza w moralizatorską nutę i pokazuje zło tego świata oraz niszczycielską siłę hejtu w Internecie. I robi to w taki sposób, że ciężko przejść obok tego obojętnie... To już ostatnia część dramatów naszych ulubionych bohaterów. Nasza Agatka to jak zwykle diablisko, a obcowanie z nią jest jak podróż do przedsionka piekła. Wyniosła, wyrachowana harpia, której głównym celem życiowym jest kontrola nad wszystkim i wszystkimi. Ale dowiadujemy się też po co i dlaczego tak jest. Jej mąż to sinusoida ról życiowych- z ofiary w kata w ciągu jednej sekundy. Szacun. A Ewa i Anita- bez komentarza 🙈 Nikt tutaj nie jest normalny, a cała historia tak odjechana, że ciężko zebrać myśli. Szczególnie przeszłość Agatki wbija w fotel, kiedy dowiadujemy się, że wielkie X na jej plecach to nie jest żadna jej fanaberia... "Nie krzycz" to Marcel Moss w swoim stylu. Dalej brodzi w tym morzu zła, przemocy fizycznej i psychicznej, nienawiści i frustracji. Dużo tutaj tego hejtu i przemocy, ale przyświeca temu konkretny cel.... wstrząsnąć, poruszyć i skłonić do refleksji. Może czasami się to wydawać chore, niesmaczne, może mocno bulwersować, ale nie sposób przejść obojętnie i szybko zapomnieć. POLECAM, bo mam wrażenie, że powszechna obojętność i społeczny marazm oraz przyzwolenie na zło- to też ZŁO, a autor znalazł jakiś magiczny sposób na dotarcie do tych wszystkich 20, 30 ( i 40- latków nawet 🙈), dla których INTERNET to niemalże cały świat. Dla mnie cała trylogia to PETARDA :) Polecam- https://www.instagram.com/ananke144_czyta/

Anita dostaje prace jako anonimowa hejterka. Spędza całe dnie wypisując obraźliwe komentarze w stronę polityków i innych znanych osób. Jednak komuś w końcu podpadła i zaczyna być prześladowana. Agata dalej znęca się nad swoim mężem Michałem, wykorzystując coraz to gorsze metody. Kto i dlaczego uwziął się na Anite? Czy Michał w końcu uwolni się od swojej okrutnej żony? Przy recenzji "Nie patrz" napisałam, że zaczynam się bać Pana Marcela jednak teraz mój strach nieco opadł, ponieważ "Nie krzycz" już jest mniej popaprana i wulgarna niż poprzednie dwie części i zastanawiam się co się dzieje z moim bossem? W "Nie krzycz" poznajemy bliżej Agatkę i jej przeszłość, dowiadujemy się jakie spotkały ją okrucieństwa i teraz już wiem jak została zniszczona, nieco rozumiem jej zachowanie, chociaż i tak to jej nie usprawiedliwa. Jednak w dalszym ciągu nie rozumiem Michała, który pozwala sobie na takie zachowania, ale po poznaniu zakończenia trylogii wiem, że oboje są siebie warci. Razem powinni się leczyć. "Nie krzycz" tak samo jak pozostałe książki Pana Marcela czyta się sama. Wzięłam do ręki i przepadłam, już po paru godzinach lektura była za mną. Zakończenie mnie rozczarowało ponieważ szczerze liczyłam, że będzie po Agacie, a tu taki psikus.. Autor znowu poruszył ciężkie tematy z którymi borykamy się na codzień. Hejt i jego skutki, prześladowanie, znęcanie się zarówno nad kobietami jak i mężczyznami, narkotyki i gwałt - niestety to nie jest nam obce.

Ta książka to prawdziwy sztos :D zdaję sobie sprawę, że nie jest to pozycja dla wszystkich, jednak dla mnie to strzał w dziesiątkę. Oczywiście na całą historię trzeba patrzeć z przymrużeniem oka, gdyż są momenty, gdzie staje się ona nieco odrealniona i irytująca (jak główna bohaterka). Martyna to młoda dziewczyna zmagająca się z uzależnieniem od alkoholu i leków. Po zakończeniu długoletniego związku, jej problem się pogłębia, pakując się tym samym w coraz większe tarapaty. Prowadzi profil w mediach społecznościowych, na którym zamieszcza anonimowe wyznania obserwatorów. Pewnego dnia, na jej skrzynkę odbiorczą trafia wiadomość od Michała - mężczyzny, który jest maltretowany przez żonę. W tym momencie Martyna i Michał nawiązują dziwaczną relację, gdzie oboje pomagają sobie zwalczać przeciwności losu. Fabuła książki porusza problemy uzależnienia od alkoholu i leków, przemocy fizycznej i psychicznej oraz mówiąc delikatnie: niezrównoważenia umysłowego głównych bohaterów :D Choć okładka mówi, że to thriller, dla mnie to całkiem niezła czarna komedia (nie bagatelizuję oczywiście rzeczywistych zmagań ludzi z uzależnieniami) :D. Sceny które mają miejsce w książce budzą skrajne emocje, począwszy od współczucia, kończąc na niesmaku :D. Dla mnie oczywiście na plus! Polecam ją każdemu, szczególnie osobom, które chcą zacząć przygodę z czytaniem. Gwarantuję emocjonalny rollercoaster i chęć sięgnięcia po kolejne historię od tego autora.

Premiera „Nie krzycz” idealnie wpisuje się w to, czym czyje obecnie Polska. Autor ukazuje zjawisko hejtu w internecie. W książce Marcela Mossa wpisy i komentarze, w których nie brakuje nienawiści to coś, za co ludzie są skłonni zapłacić wiele. Każdy kolejny wpis prowokuje do dalszego hejtu, ale też prowokuje tych, którzy bronią tych, na których spada hejt. W powieści przychodzi taki moment, że jedna z bohaterek uświadamia sobie, że pewne rzeczy zaszły za daleko. Uświadamia sobie, że osiąganie swoich celów kosztem dobrego imienia innych nie jest dobre. Niestety uświadomienie zawsze przychodzi za późno i prowadzi do tego, że wiele osób ucierpi i bynajmniej nie odbije się to tylko na pogorszeniu wizerunku w internecie. Zamknięcie wątków z poprzednich części oceniam bardzo pozytywnie. W zakończeniu udaje się autorowi zgrabnie połączyć wszystkie wątki (również też niedomknięte w pozostałych częściach).

"Trylogia hejterska" Marcela Mossa to połączenie ciekawych i charyzmatycznych bohaterów, których o dziwo wolałbym nigdy nie spotkać, intrygującej i niebezpiecznej fabuły oraz ciekawej i nieprzewidywalnej akcji. "Nie odpisuj" (tom 1) to mocne i szokujące uderzenie, gdzie czeka nasz masa przeróżnych emocji oraz frapujące zakończenie. Niestety, później jest już trochę słabiej. "Nie patrz" okazało się najmniej ciekawą częścią tej serii. Trochę mozolna, mało interesująca i bohaterowie tacy jakby nieco apatyczni. Na całe szczęście "Nie krzycz" nadrobiło znaczenie mroczniejszą i bardziej niebezpieczną fabułą (czasami nawet nieco przekombinowaną), mega dynamiczną akcją oraz nieobliczalnymi bohaterami. Moim problemem jest czytanie danej serii jedna po drugiej, bez innych książkowych przerywników. W ten sposób ciężko było mnie zaskoczyć i zachwycić. Mimo to polecam.

Dzień dobry! Dzień dobry! Jak już wiecie jestem fanką tego tutaj autora ! Jedną z najwierniejszych oczywiście ❤ Dla mnie @marcelmoss.autor to człowiek petarda w pisaniu książek. Cieszę się, że mamy takiego autora-perełkę wśród Polaków. Nie krzycz to trzecia część trylogii hejterskiej. Czy oby na pewno ostatnia ? Wszystko pięknie się wyjaśnia w tej części, ale jednak na koniec poczułam niedosyt. Nie chcę spojlerować tym, którzy jeszcze.nie czytali, więc przemilczę! Ja czekam na kolejne książki 🥰

GENIALNA !! Nawet nie wyobrażałam sobie, że zakończenie trylogii hejterskiej jest nie do opisania ! Zwroty akcji, cały plan tej serii jak i ostatniej części jest cudowna. Przeczytałam ją w jeden dzień, nadal uważam, że jest to chyba najlepsza książka psychologiczna jaką czytałam. Styl Marcela jest mocny, konkretny taki styl który łatwo się czyta i wciąga od pierwszej strony. Mam WIELKIEGO kaca książkowego i nie wiem co teraz mam zrobić :D

Jeśli ktoś zna już tego autora, wie czego się spodziewać . Jest to trzecia część, można oczywiście czytać nie po kolei ale wydaje mi się, że dużo się w tedy traci. Wielowątkowość, skoki chronologiczne w fabule i na koniec zaskoczenie, choć mnie trochę rozczarowało.

Jak zawsze genialna <3 Świetny przekaz, jakim jest "Słowa ranią, a krzyk w sieci brzmi najgłośniej" oraz znowu skierowanie uwagi na ważny temat przemocy domowej. Aczkolwiek finał, jak dla mnie, trochę przerysowany.