Nick Primeon (okładka  miękka)

Książkę bardzo dobrze się czyta, od razu wciąga w bogato opisany świat SF. Trudno się od niej oderwać - dlatego polecam czytanie w całości. Akcja jest dynamiczna i urozmaicona, co utrzymuje czytelnika w stałym zaangażowaniu. Bohater jest dla mnie takim rycerzem SF, który przechodzi wszystkie stany emocjonalne - od ciemnych stron, po te jasne. Mamy tu do czynienia z walką o przetrwanie, o miłość, o prestiż, o wartości. Świat opisany barwnie i ciekawie - jakby do przeniesienia od razu na ekran filmowy. Interesująco ujęte obszary SF - opisy planet, broni, nowych technologii i cech społeczeństwa. Akcja jest spójna, a wszystkie wydarzenia logicznie łączą się w całość. Ciekawe odniesienie do systemów zarządzania społeczeństwem. Wszystko to sprawia wrażenie jakby autor celowo pokierował opisem wydarzeń, bohaterów i całego wykreowanego świata tak jakby widział go oczami scenarzysty-filmowca. Gorąco polecam i liczę na ciąg dalszy!!!

Czytacie książki dziejące się w kosmosie? § Ja kiedyś za nimi przepadałem, ale w ciągu ostatnich kilku lat sięgam po nie dość rzadko. Ale dzięki uprzejmości wydawnictwa Nowae Res miałem okazje poznać debiutancką książkę Marka Szymańskiego „Nick Primeon”. § Tytułowy Nick jest młodym, rządnym przygód wyrzutkiem z armii galaktycznych Uzurpatorów i najemnikiem, który walczy po tej stronie konfliktu u której może zarobić najwiecej. Wszystko się zmienia, gdy dostaje nowe zlecenie. Ma uratować jednego z najlepiej strzeżonych więźniów w jednym z najgorszym galaktycznych więzień, Tribullakorze. Od tego czasu jego spokojne życie wędrownego poszukiwacza przygód się zdecydowanie zmieni i już nic nie będzie takie samo. Nick zabierze nas w podróż po galaktykach w poszukiwaniu swojej przeszłości i sekretów wszechświata. 😃 § Trochę nie wiem co myśleć o tej książce. Z jednej strony jest to typowa opowieść o przygodzie w odległej galaktyce, która niestety nie zaskakuje niczym szczególnym. Brak jest w niej czegoś wywołującego efekt WOW. Ale z drugiej strony niezwykle dobrze i szybko mi się ją czytało. Fabuła brnęła zaskakująco szybko i bez zbędnych przestojów i chociaż znalazło się w tej opowieści kilka momentów, w których wolałbym żeby troszeczkę zwolniła i pozwoliła zostać w niektórych miejscach dłużej z bohaterami, to zdecydowanie nie żałuje, że przeczytałem tą opowieść. Mając również w pamięci, że to debiut autora, to już nie mogę się doczekać następnych jego książek w tym świecie, bo z ogromną chęcią chciałbym dowiedzieć się czegoś więcej o Kallidach, czy życiu na Verseptis😃 § Ogromnym plusem tej książki jest jej okładka. Jak dla mnie wyglada ona fenomenalnie. § Jeśli chcecie przeczytać lekką książkę science fiction to mogę wam polecić Nicka Primeona. Jak dla mnie mocne 6/10 ☺️

Nie miałam świadomości, że to pierwsza książka Marka Szymańskiego dopóki nie zaczęłam czytać. Autor stosował bardzo proste rozwiązania fabularne; niestety przewidziałam wszystkie zwroty akcji, nieujawnione sekrety i ostateczne zakończenie 😪 Domyślacie się, jak bardzo byłam zawiedziona, skoro dotychczas miałam do czynienia raczej z "pochodnymi si-fi" niż prawdziwą fantastyką naukową 🤔 * Narracja też niejednokrotnie mi zgrzytała, była bardzo nierówna - długie wywody postaci, opowiadających swoje historie na przemian z krótkimi dialogami. W ten sposób wszystko było podane na tacy, Nick nie musiał szukać odpowiedzi, bo one pojawiały się same, zanim zdążył się nad czymkolwiek zastanowić 🤷‍♀️ * Miałam wrażenie, że Szymański miejscami wrzuca jakiś tekst, który jest tak popularny, że w kontekście nowego, rozczarowującego utworu staje się groteskowy. "Nie dajcie się zabić" w Igrzyskach Śmierci wywołuje emocje, w NICKU PRIMEONIE tekst "Nie dać się zabić" wywołał na mojej twarzy tylko grymas 😪 Autor czasami dodawał takie patetyczne wstawki, które przy niezniszczalnym bohaterze (wychodzącym z opresji, zanim zdąży cokolwiek zaplanować lub gdy ktoś inny zrobił za niego robotę i tylko przyszedł go poinformować) nie wzbudzają emocji ☹️ * Każda strona NICKA PRIMEONA wręcz krzyczy, że to debiut. Szymański postanowił urozmaicić fabułę wątkiem romantycznym, który wyrósł z niczego i wydawał mi się nierealny i zbędny 😕 Cieszę się jednak, że autor znajduje swoich zwolenników i mam nadzieję, że kolejne książki będą coraz lepsze.