Dziewczyna z czerwoną parasolką (okładka  miękka, wyd. 01.2024)

Wspaniała książka, porywająca i wzruszająca historia. Polecam każdemu tą pozycję. Świetna lektura!

Brawo! Brawo! Braw!!!! Książkę pochłonęłam,zainteresowałam się tak wątkiem Ewy,ze nie mogłam oderwać się od lektury nawet na moment. To niewątpliwie niewiarygodne,że pani od matematyki ma tak lekkie pióro! Z niecierpliwością czekam na dalsze losy Ewy,bo chociaż jej parasolka wyblakła,to serce nadal bije! Jeszcze raz gratuluję udanego debiutu autorce !!!!

W poprzedniej recenzji ,zacięły mi się gwiazdki . Tym razem wcisnęłam prawidłowo. Przyznaje 5 gwiazdek!!!

Ewa i Adam poznali się, kiedy byli bardzo młodzi. On młodszy o trzy lata od niej. Początkowo nie wzbudził zainteresowania w dziewczynie, jednak bardzo szybko się zmieniło. Ich miłość była piękna, spędzali razem każdą chwilę, kochali się i wzajemnie wspierali. Można powiedzieć, że żyli jak w bajce, która nigdy nie miała się skończyć. Niestety życie pokazało im, jak brutalne potrafi być. Ewa wiedziała, jak ważne jest wykształcenie, poszła na studia. Adam dość szybko z nich zrezygnował, miał inne plany na życie. Pierwszy raz zawiódł, kiedy ona zaszła w ciążę. Zostawił ją, kiedy był jej naprawdę potrzebny, zamiast ją wspierać, wyjechał za granicę. Na szczęście nie została sama, mogła liczyć na mamę, która zawsze stała po jej stronie, zawsze ją wspierała. Po jakimś czasie Adam wrócić, twierdził, że chce być ojcem i mężem. Ewa się ucieszyła, teraz miało być już tylko dobrze. No cóż i tym razem się pomyliła. Jak potoczyło się życie Ewy i Adama? Jakim okazał się mężem? Czy dorósł do założenia rodziny? Czy byli szczęśliwi? Miłość nie zawsze jest piękna i dająca szczęście, bywa i taka toksyczna, sprawiająca ból, taka, która rozczarowuje. Historia, jaką znalazłam w książce to opowieść o miłości, jednak takiej, która nie jest cały czas bajkowa, a wręcz przeciwnie. Pełna bólu, cierpienia, walki o lepsze jutro. Mnie się podobała, uważam, że była dość realistyczna i muszę stwierdzić, że niestety. Dlaczego? Ponieważ miłość nie powinna być taka bolesna, nie powinna niszczyć tylko dodawać skrzydła, a partner powinien być wsparciem, a nie katem. Książka mnie mocno wciągnęła, czytało się ją nawet szybko. Osobiście wszystko przeżywałam z główną bohaterką, była to mocno emocjonująca pozycja. Główną bohaterką jest Ewa i szczerze mam trochę problem, żeby ją opisać i jednocześnie nie zdradzić zbyt wiele z fabuły. Powiem wam tak, z jednej strony jest silna, pracowita, osiąga sukcesy, z drugiej jest ofiarą własnego męża. Resztę musicie odkryć sami. „Dziewczyna z czerwoną parasolką” to książka, w której znalazłam ciekawą, a jednocześnie pełną bólu historię. Mnie się podobała i polecam. Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

Kiedy Ewa poznała Adama byli nastolatkami. Ona – 3 lata starsza od niego. Chciała , by to właśnie on został jej miłością do końca życia. Ewa wiedziała jednak, że nauka i zdobycie wykształcenia są równie ważne, dlatego poszła na studia, natomiast Adam miał słomiany zapał, dlatego rzucił studia już po pierwszym roku, gdyż miał inny pomysł na swoje życie. Kiedy dziewczyna zaszła w ciążę, jej partner nagle zniknął i podjął pracę za granicą. Kiedy wrócił uznał, że jest już gotowy do roli ojca i męża. I mógłby to być koniec powieści, ale autorka rzuca naszym bohaterom kłody pod nogi i przypomina, że życie to nie bajka. W związku z tym Ewa jeszcze nie raz będzie musiała wykazać się siłą i konsekwencją. Oczywiście zdawała sobie sprawę, że nie poradzi sobie z alkoholizmem męża, ale kochała go tak bardzo, że chciała po prostu, żeby był przy niej. Jesteście ciekawi jakie było zakończenie? To zachęcam do sięgnięcia po książkę, bo warto. Książka „Dziewczyna z czerwoną parasolką” nie jest wyidealizowana, jest po prostu jak życie, którego każdy z nas mógłby doświadczyć. Ma w sobie wiele bólu i cierpienia, a przede wszystkim pokazuje nam, jak trudno wyrwać się z toksycznego związku, w którym spotyka nas więcej cierpienia niż radości. Łatwo byłoby nam powiedzieć, że jako kobieta spełniająca się zawodowo, mądra i rozsądna, powinna już dawno odejść od męża, ale to trudniejsze niż nam się wydaje. Lektura tej książki była dla mnie przyjemnością – pomimo trudnych i smutnych tematów. Wniosek, jaki wyciągnęłam z tej pozycji jest taki, że nie powinniśmy nikogo uszczęśliwiać na siłę. Nasze słowa, mimo że nawet pasują do sytuacji, nie są w stanie dotrzeć do osoby, która sama siebie więzi w takiej toksycznej relacji. Niemniej w mojej opinii jest to ciekawa i wciągająca lektura. Podobał mi się sam pomysł na fabułę oraz wykorzystanie czerwonej parasolki jako ważnego symbolu.

„Dziewczyna z czerwoną parasolką” to, moim zdaniem, bardzo udany debiut literacki autorki, wspaniała książka i piękna opowieść o trudnej miłości. Bohaterka to dziewczyna pełna kompleksów a jednocześnie kobieta silna i ambitna. Pomimo wielu trudności kończy studia i osiąga sukcesy zawodowe. Jeszcze w liceum poznaje swoją pierwszą miłość, która staje się miłością jej życia i od której nigdy nie będzie potrafiła się uwolnić. Ta relacja przynosi jej tylko ból, cierpienie i kolejne wzloty i upadki. Kiedy po wielu perypetiach udaje im się rozpocząć wspólne życie, okazuje się, że nie jest ono łatwe. Toksyczny partner, mąż i ojciec dwójki wspaniałych dzieci okazuje się wiecznym marzycielem o niespełnionych ambicjach, popadającym w uzależnienie alkoholowe. To odciska bolesne piętno na życiu rodziny. To książka, która porusza i zmusza do refleksji. Jest to pewnego rodzaju studium psychologiczne pokazujące ile może znieść kobieta, która kocha i pragnie miłości a jednocześnie jak chora i destrukcyjna może być miłość. To książka, którą na pewno warto przeczytać.

Książkę zaczęłam czytać z myślą, że to będzie jakaś tkliwa opowieść o miłości, a za takimi osobiście nie przepadam. Spodziewałam się, że dobrnę najwyżej do połowy. Tymczasem, pochłonęłam ją naprawdę jednym tchem. Czytało się dobrze, bo opowiada o prawdziwym życiu, jego zarówno pięknych, radosnych, jak i trudnych, a wręcz dramatycznych chwilach. To książka o życiu, nie fikcyjnym, a tym najbardziej prawdziwym. Autorka ujęła mnie realizmem opisu, kreowanych postaci i lekkością języka. Sprawiło to, że trudno mi było książkę odłożyć, choćby na chwilę. Polecam i czekam na kolejną książkę!

Jestem oczarowana tą książką. Książka ukazuje toksyczną miłość jako niezdrową i destrukcyjną siłę, która może zatruwać życie bohaterów. Miłość ta nie przynosi im szczęścia, lecz prowadzi do cierpień i upadku. Bohaterowie są zdani na nieustanne wahania nastrojów partnera, ciągłe poczucie winy oraz brak poczucia własnej wartości.Książka przedstawia konsekwencje toksycznej miłości dla psychiki bohaterów oraz daje czytelnikowi do myślenia nad tym, jak rozpoznać i unikać tego typu relacji. Polecam z całego serca :)

Długo myślałam co napisać, bo po przeczytaniu tej książki zwyczajnie brakowało mi pomysłu jakich użyć słów. Fenomenalna pozycja ....... P.S Dziękuję Ci Basiu serdecznie za możliwość przeczytania. Z całego serca pozdrawiam autorkę, którą miałam okazję poznać osobiście.

Wspaniałą książka, czyta się jednym tchem,trzyma w napięciu od początku do końca. Lekki styl,bez nie potrzebnej egzaltacji, świetnie dialogi. Naprawdę polecam.